Η οικονομία της αγοράς

Κάθε τρεις τζιαι μιαν θα δούμεν μιαν πεφωτισμένην ανάλυσην για τες vertus της οικονομίας της άγοράς. Αφήσετε τους επιχειρηματίες να επιχειρήσουν τζιαι ο κόσμος θα γινεί καλλύττερος. Η ποιότητα θα γινεί ρόλς ρόις, το σέρβις θα γίνει 5 αστέρων, η τιμή θα γινεί Lidl.

Η δεξιά στην Κύπρον για να εξασφαλίσει την ανοχήν της αριστεράς δεν αποτόλμησεν να ιδιοτικοποιήσει την ηλεκτρικήν, την Σύτα ή την Πόσταν όπως εκάμαν στην Ευρώπην κάτω που το κύμμαν του μεταθατσιερικού νεοφιλελεφθερισμού. Νομίζω ότι δεν είναι την αριστεράν που επεΐντισεν αλλά εσιέστην άμπα τζιαι χάσει τους ψήφους ούλους τζιείνους τους δεξιούς που εβόλεψεν στην Ηλεκτρικήν τζιαι την Σύταν από την ανεξαρτησίαν τζιαι μετά. Εν πάσει περιπτώσει, οι επιχειρήσεις αυτές ανήκουν ακόμα στο κράτος. Έχουμεν ηλεκτρισμόν τζιαι τηλέφωνον στην ίδιαν τιμήν σε κάθε γωνιάν της Κύπρου τζιαι όχι μόνον στα κερδοφόρα αστικά κέντρα. Εμάς δακάτω στην Ευρώπην εκάτσαν μας την κανονικά. Στην αρκήν ετάσσαν μας φτηνόττερον ρεύμαν, φτηνόττερα τζιαι ασφαλέστερα τραίνα, φτηνόττερον τηλέφωνον. Τρείς μεγιστάνες εκάτσαν πούγκαν τες πιό προσοδοφόρες κρατικές επιχειρήσεις τζιαι τωρά τραβούμεν τα μπλακ άουτ (2 τον περασμένον χρόνον) διότι δεν αφήννει κέρδος η ασφάλεια. Τα τραίνα στην αγγλίαν εκαταντήσαν ντελούξ ρολς ρόις που μέσα για να τραβούν πελάτες, να τζιυλούν όμως πας σε επικίνδυνα παλιοσίερα της δεκαετίας του 40 διότι δεν αφήννει κέρδος να επενδύεις πάνω στες ράγες. Από 1% του μισθού που επιόρωννεν πριν τες ιδιοτικοποιήσεις των τηλεπικοινωνιών πιορώννει τωρά ο Ευρωπαίος 5-8% για τες υπηρεσίες που υποτίθεται εφτηνήσαν. Σήμερα ανακοινώσαν μας 20% αύξησην του ηλεκτρισμού στην Ελβετίαν διότι λέει η ιδιοτικοποίηση εψήλωσεν τα κόστη. Τζιαι είπαν μας ότι σε 10 χρόνια θα διπλασιαστεί. Τζιαι όμως, δεν παράγεται ούτε κιλοβατώρα από πετρέλαιον. Τζιαι μήν μου πείτε όπως τον λαϊκιστήν Λεφτεράκην ότι ο ηλεκτρισμός στην Κύπρον είναι ο πιό ακριβός στην Ευρώπην. Πως μπορεί να συγκρίνει έναν προϊόν που λόγω γεωγραφίας τζιαι φυσικών πόρων είναι 100% παραγόμενον από ακριβόν πετρέλαιον με αυτόν που παράγεται από φράγματα που αποσβεστήκαν εδώ και 100 χρόνια, από σταθμούς καρβούνου, από σταθμούς ραδιενεργούς που πληρώννουν μηδέν κόστος για το ρίσκον στο οποίον υποβάλλουν τους λαούς τους;

Δεν είναι όμως το ότι ακρίβωσεν αδικαιολόγητα το ιδιωτικόν ρεύμαν που με έκαμεν να γράψω αυτήν την ανάρτησην. Είναι αυτή η είδηση του Πολίτη.

Αυτή είναι η φτηνή υπηρεσία καλής ποιότητας των ιδιωτών!! 

Μπορεί η δεξιά να μεν ιδιωτικοποίησεν την ηλεκτρικήν τζιαι την σύταν κάτω που την πίεσην της αριστεράς, εξασφάλισεν όμως την ανοχήν της να μεν επενδύσει ΤΙΠΟΤΕ στους στρατηγικούς τομείς του νερού, των αεροδρομίων, της αειφόρας παραγωγής ηλεκτρισμού. Πιέτε τωρά φτηνόν νερόν που τες αφαλατώσεις τζιαι τα τάνκερς που το φέρνουν που την Ελλάδαν. 

Η αθλιότητα της διαχείρησης του νερού (εδώ δεξιοί τζιαι αριστεροί βράζουν στο ίδιον καζάνιν) εκατάντησεν τον κόσμον να πάει πιό πίσω που τον τζιαιρόν που η Σταλαμαθκιά ήταν μωρόν . Τουλάχιστον τον τζιαιρόν που ο Μακάριος έχτισεν βρύσες μες τα χωρκά, το νερόν ήταν μούχτιν τζιαι επίννετουν. Τζιαι όταν επένδυσεν να το βάλει μες τα σπίθκια, πάλε ήταν φτηνόν τζιαι πάλε επίννετουν. Τωρά το νερόν που εκατάφερεν να διανείμει η Κυβέρνηση του Κληρίδη (με τον τετραπέρατον υπουργάτσον της) κουστίζει το ναν αλλό ναν, (πως αλλιώς θα φκάλλει κέρδος ο Καραμουντάνης τζιαι ο όσιαν ττάνκερς Λτδ) τζιαι επιπλέον ούτε καν πίννεται. Για να πιείς νερόν πρέπει να πάεις στην βρύσην με την βάτταν σου την πλαστικήν. Η βρύση όμως ανήκει σε ιδιώτες τζιαι πρέπει να ρίξεις σελινούιν. Τζια το σελινούιν εγίνην €υρώ.

Απαιτώ σαν πολίτης

1. Να επαναφερτεί η δημόσια υπηρεσία διανομής πόσιμου νερού στες γειτονιές τζιαι τες συνοικίες τουλάχιστον στα επίπεδα του 1950. Το κράτος, οι δήμοι τζιαι οι κοινότητες να επενδύσουν ώστε να διανύμεται σε κάθε γειτονιάν δωρεάν πόσιμον νερόν σε δημόσιες βρύσες. (νερόν της πηγής ή του λάκκου, όχι της θάλλασσας).

2. Να δημιουργηθούν κρατικές επιχειρήσεις επεξεργασίας τζιαι διανομής του νερού ώστε να μειωθεί η εξάρτηση τόσον από το πετρέλαιον (τους αράπηες) όσον τζιαι από τους ιδιώτες (σύγχρονους δράκους του νερού που πιάννουν λίτρα να το αφήκουν να τρέξει). Σήμμερα εν η Λεμεσός, αύριον εν η Κύπρος ούλλη.

3. Να παραιτήσουν να διασπαθήζουν το δημόσιον χρήμαν διώντας επιχορηγήσεις σε ιδιώτες να παράγουν είτε νερόν, είτε ηλεκτρισμόν με το πρόσχημαν ότι τάχα εν εναλλακτικές πηγές ενεργείας. Να εγκατστήσει το κράτος τόσον τα φωτοβολταϊκά, όσον τζιαι τα αναγκαία αιολικά πάρκα για να παράξει 25% εναλλακτικήν ενέργειαν. Η παραγωγή τζιαι η διανομή των βασικών ειδών ζωής όπως ο ηλεκτρισμός τζιαι τον νερόν είναι δουλειά της κοινότητας τζιαι όχι των ιδιωτών. Εν να πάμεν πίσω στο 40 που η Λευκωσία ηλεκτροδοτήτω εκ 3 ιδιωτικών επιχειρήσεων ηλεκτρισμού; 

4. Να μπούν οι κρατικές τζιαι κοινοτικές επιχειρήσεις κάτω που τον έλεγχον των καταναλωτών τζιαι όχι των κομμάτων ή της ΠΑΣΥΔΥ. Τζιαι μην μου πείτε ότι δεν ιξέρεται τί μηχανισμοί υπάρχουν για πραγματικήν λαϊκήν συμμετοχήν στον έλεγχον μιας επιχείρησης. Πηαίννετε να ρωτήσετε την συνεργατικήν του χωρκού σας τζιαι θα σας πεί ο γραμματέας.

Μην με λες σύντροφο

Που την ημέραν που άκουσα τον αντιπρόσωπον του Τταλάτ να του διαμυνειει ότι ο Ππασιάς ενοχλείται που τον αποκαλεί σύντροφον, κνίθω την κκελλέν μου να καταλάβω. Αυτή η ανάρτηση είναι συγχισμένη τζιαι μην μου πείς Ανεφ πάλε ότι φάσκω τζιαι αντιφάσκω διότι ο λόγος που γράφω αυτόν το κείμενον είναι διότι οι ιδέες στην κκελλέν μου φάσκουν τζιαι αντιφάσκουν.

...Έχει αναλάβει άλλες ευθύνες, λέει, τζιαι δεν είναι ο ίδιος άνθρωπος που ήταν όταν ήταν στην αντιπολίτευση.

Άτε χέσε μας κοπρίτη που αντρέπεσαι να σε λέμε σύντροφο.

Εδιάβασα την ανάλυση του Διονυσίου στον πολίτη για το θέμα τζιαι την βρίσκω πολλά ενδιαφέρουσαν.

Σε μιάν προεκλογικήν εκδήλωσην στην Αθήναν ο Χριστόφιας εξήγησεν την ταξικήν προσέγγυσην της στρατηγηκής του για επανένωσην τζιαι μου άρεσεν πολλά. Σχεδόν μάλιστα έπεισεν με (ότι τζιαι να μου κάμει αυτός ο άνθρωπος τελικά νομίζω ότι θα του το συγχωρίσω διότι κατά βάθος πιστεύκω ότι - κατά βάθος - ότι λαλεί τα πιστεύκει). Είπεν λοιπόν ο Χρ. ότι συμπράσσει με την δεξιάν με στόχον την επανένωσην. Εάν και εφόσον η Κύπρος επανενωθεί, το Ακέλ τζιαι η ΕΚ εργατική τάξη θα ξαπολίσουν τους σημερινούς δεξιούς συμμάχους τους για να συμμαχίσουν με την ΤΚ εργατικήν τάξην εναντιον του ενωμένου ΕΚ και ΤΚ κεφαλαίου με στόχον τον σοσιαλιστικόν μετασχηματισμόν της κοινωνίας.

Το ότι τα πιστεύκει αυτά ο Χριστόφκιας δεν το αμφισβητώ. Σαν αφελής ρομαντικός μάλιστα αρέσκει μου που έχουμεν πρόεδρον που μου μοιάζει. Τζιαι μιαν φοράν η Σαλαμίνα... (παρόλον που ο πρόεδρος εν Ομονοιάτης).

Το πόσον όμως αυτές οι αρχές έχουν να κάμουν με μιαν ρεαλιστικήν αναλυσην της σημερινής κατάστασης είναι όμως άλλου παπά ευαγγέλιον. Λες τζιαι η ΤΚ άρχουσα τάξη έχει συμφέρον να ενωθεί με την ΕΚ άρχουσαν τάξην. Άτε πες ότι όντος η εργατική τάξη των θκυό κοινοτήτων έχει συμφέρον να σμίξει (πράμαν που δεν είμαι ακόμα σίουρος). Η άρχουσα τάξη από τα πού τζιαι ως πού; Άσε δε που σε έτσι ερμαφρόδυτους τζιαιρούς που εφτάσαμεν, οι γραμμές που παλιά εδιαχωρίζαν τα αυτονόητα, αντικατασταθήκαν από μιαν fuzzy function που πιάννει αναλόγως των περιστάσεων μιαν τιμήν μεταξύ 0 τζιαι 1 αναλόγως του βαθμού που ανοίκει έναν στοιχείον του συνόλου στην μιάν ή την άλλην τάξην. Όπως βλέπεις έναν πλάσμαν τζιαι δεν μπορείς πιόν εύκολα να το καθορίσεις αν εν άδρωπος ή αν εν γεναίκα (λαλείς βαθμός υπαγωγής στο αδρικόν γένος 0.6 ή αντίστοιχα 0.4 στο γυναικείον) έτσι λαλείς τωρά "βαθμός υπαγωγής στην εργατικήν τάξην 0.25, ή 0.5, ή άτε άτε 0.75. Αν λάβεις δε υπόψην σου ότι σήμερα έναν ελάχιστον ποσοστόν της εργατικής τάξης (ακόμα τζιαι της Ακελικής) δεν επροσκήνησεν ακόμα τον ατομικισμόν τζιαι το χρήμαν, διερωτούμεν με ποιόν θα πιάσουμεν χέριν χέριν ο Χριστόφκιας τζιαι γω μετά την λύσην για να ανατρέψουμεν τη άδικην κατανομήν του πλούτου. Γιατί περί κατανομής πρόκειται, τζιαι οι ΤΚ "σύντροφοι" επήραν χαπάριν ότι η κατοχή βολέφκει τους να τα θέλουν τα δικά τους δικά τους τζιαι τα δικά μας δικά τους.

Τζιειαμέ που ενόμιζα ότι το πρόβλημαν φθοράς του ουτοπικού ονείρου μιας δίκαιας κοινωνίας ήταν σε μας που μας εσάπησεν το Ευρώ, εφκήκαν μας τα Τουρτζιά παραπάνω σαπημέναν που την τουρκικήν λίραν.

Στο τέλος η συμμαχία της ΕΚ με την ΤΚ εργατικήν τάξην μάλλον ίσως θα έπρεπεν να αρχίσει τον εθνικοαπελευθερώτικόν μας αγώναν, όχι να τον τελειώσει.

ΖΗΤΟΥΝΤΑΙ ΡΟΜΑΝΤΙΚΟΙ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΑΚΌΜΑ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΑΡΑΠΆΝΩ ΠΟΥ ΌΤΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΣΤΟ ΧΡΗΜΑ.

Αν ακούσετε που υπάρχει κανένας, πέψετε μου τον κατά δα να πα να υποστηρίξουμεν τον ρομαντικόν μας πρόεδρον.

Έσιει κανέναν που καταλάβει τί γινίσκεται ποτζιεί να μας εξηγήσει να καταλάβουμεν τζιαι μεις;

Πόσον μαύρα είναι τα σύννεφα;

Εθκιάβασα στον πολίτη του Σαββάτου 4 οκτ. έναν άρθρον υπογραμμένον που τον Λευτέρην της Δειλινής τα εξής:

"Οι διεκδικήσεις Ταλάτ

Στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, ο Τ/Κ ηγέτης λειτουργεί σαφώς με τη λογική ότι στην Κύπρο υπάρχουν δύο λαοί. Ζητά, λοιπόν, να είναι πανίσχυρα τα συνιστώντα κρατίδια και ασθενέστατη η κεντρική κυβέρνηση. Επιδιώκει να εκχωρηθούν στις πολιτείες οι εξής αρμοδιότητες:
* Κυριότητα, έλεγχος κι εκμετάλλευση των λιμανιών, αεροδρομίων και του εναέριου χώρου (FIR) κάθε κρατιδίου.
* Ξεχωριστές σχέσεις κάθε πολιτείας με την ΕΕ και διπλή εκπροσώπηση στα θεσμικά όργανα της Κοινότητας.
* Εσωτερική ιθαγένεια.
* Δυνατότητα σε κάθε κρατίδιο να υπογράφει διεθνείς συμφωνίες με τρίτες χώρες.
* Η εφαρμογή του δικαίου της θάλασσας να αποφασίζεται από τα κρατίδια κι όχι την ομόσπονδη κυβέρνηση.
* Δύο αρχές τηλεπικοινωνιών.
* Δύο επιτροπές ανταγωνισμού.
* Δύο κεντρικές τράπεζες.
* Διπλές ρυθμιστικές αρχές για θέματα οικονομίας, εργασίας, υγείας και αλιείας.

Πολλά απ' αυτά που ζητά ο κ. Ταλάτ είναι ανέφικτα σε διεθνές κι ευρωπαϊκό επίπεδο, κάτι που προκαλεί ερωτηματικά ως προς την τακτική και τις πραγματικές διεκδικήσεις της τουρκικής πλευράς."

Στην ομοσπονδίαν που διαμένω τα μόνα πράματα από αυτά που ζητά ο Τταλάτ που ισχύουν για τα κρατίδια είναι η κυριότητα τζιαι ο έλεγχος των αεροδρομίων αλλά όχι του εναερίου χώρου. Συφωνίες με τρίτες χώρες γίνεται φτάννει να είναι για τες αρμοδιότητες των κρατηδίων. Είναι σαν να κάμνει ο Δήμος Παραλιμνίου συμφωνίαν με την Δανίαν να γοράζει ανεμομύλους με λλιόττερους φόρους με αντάλλαγμαν την προτίμησην αποκλειστικά δανικών παρά γερμανικών ανεμομύλων. Για το τελευταίον είναι αλήθκεια ότι υπάρχουν διπλές ρυθμιστικές αρχές τζιαι η ουσία είναι τι ελέγχει η μιά αρχή τζιαι τι η άλλη.

Νομίζω ότι αυτά τα πράματα που διεκδικεί ο Ταλλάτ είναι πολλά παρατραβημένα. Μπορεί να κρύβουν μιαν πρόθεσην μελλοντικής απόσχισης με το λλιγότερον κόστος.

Εάν είναι εύκολον να αποσχιστεί έναν κρατίδιον χωρίς μεγάλον κόστος, πρέπει να είμαστιν σίγουροι ότι η δράση της τουρκοκυπριακής δεξιάς τζιαι ίσως τζιαι του ελληνοκυπριακού κέντρου, από την πρώτην ημέραν του νέου κράτους θα στοχεύει την μη λειτουργίαν του κράτους για να διαλύσει παρά την εύρυθμην λειτουργίαν του για να πάει ο κόσμος μπροστά. Εδώ το (ψευδο)κρατήδιον τους τζιαι προσπαθούν να το διαλύσουν άμαν δεν είναι τζιείνοι που κυβερνούν (απέχουν εδώ τζιαι μήνες που την βουλήν), εν να σκευτούν την νέαν δημοκρατίαν της Κύπρου;

Τα πιό επικίνδυνα που αυτά που ζητά ο Τταλάτ είναι τα θέματα κυριαρχίας τζιαι ιθαγένειας.

Εσείς τι νομίζεται;