29.4.08

ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ

Βγήκαν παγανιά οι διάφοροι πτωματολάγνοι κάπηλοι να διεκδικήσουν το σώμα του νεκρού συνθέτη και στιχουργού Μάριου Τόκα. «Ανασήκωσε την πλάτη και απόσεισέ τους Πενταδάκτυλε μου» φωνάζει η μια ομάδα. Η άλλη ομάδα διερωτάται, «η δική μου η πατρίδα έχει μοιραστεί στα δυο, ποιο από τα δυο κομμάτια πρέπει ν' αγαπώ;»... Στίχοι του Μόντη και της Yasin που ο καλλιτέχνης μελοποίησε.

Και με δική του ευθύνη άραγε αυτή η βεβήλωση; Ας το απαντήσουν οι Ιστορικοί. Εμένα… άλλο σημείο είναι που μου κάρφωσε πικρό χαμόγελο στα χείλη.


Και των δύο ομάδων διαφεύγει μια μικρή λεπτομέρεια. Ο Μάριος, ο όποιος «Μάριος», για να αναπτύξει το μέγιστο των δυνατοτήτων του όπως ο ίδιος έκρινε, για να δημιουργήσει και –εν τέλει –για να ευτυχήσει … έπρεπε να φύγει από την Κύπρο.

24 comments:

Aceras Anthropophorum said...

Τί το παράξενον;

Ουδής προφήτης στον τόπο του.

Αυτόν το πράμαν εκατάλαβαν το 2000 πριν οι αποστόλοι τζαι εβάλαν το τζαι μες το ευαγγέλιον.

Για τον δε μακαρίσμένον δεν θα γράψω τίποτε. Δεν είναι μέρες να γράφεις ελέυθερα αυτά που νομίζεις αν δεν είναι για να δοξολογίσεις. Ας είναι μακαρισμένος τζει που επήεν.

Anonymous said...

Acera θα μ΄ενδιέφερε η άποψη σου για τον Μάριο έστω και αν δεν έχει, όπως λες, δοξαστικό περιεχόμενο. Είναι καλύτερα να βάζουμε αν το μπορούμε τα πράγματα στη θέση τους για να μπαίνει φραγμός στη σκύλευση τεθνεώτος που από χθες, ως συνήθως, ξεπέρασε κάθε όριο.

gregoris said...

ναι τζιαι με δικήν του ευθύνη η βεβήλωση...για να λαλούμεν τζιαι του στραβού το δίκαιον...ως πραγματική φίρμα έπρεπεν να παίξει σε διάφορα ταμπλώ. έτσι έκαμεν. λλίον επαναπροσέγγιση, λλίον έθνος, λλίον θρησκεία. κάτι για όλους.τζιαι μιας τζιαι εθυμήσαν μας τον Μόντη πάλε τζιαι το ηλίθιο ποίημα του...ας αναλάβει επιτέλους τζιαι η θάλασσα τις ευθύνες της...

Ο Ανόητος said...

tin ellada agapo.
i dikh mou i patrida exei moirastei sta dyo.

symplirono ton gregori.
na men ksefeygoyme stoys paroksimoys mas.
kai gamo tin iroopioisi sas.

Ο Ανόητος said...

Btw to poima tou monti tou monti enen ilithio.

Ίλαντρος said...

Προφανώς ότι δεν συμβαδίζει με τα κομμουνιστικά "ιδεώδη" είναι ανόητο.

Άτιμε Τόκα, πουλημένε.

Kai Na Katharisoume Tous Kakomoutsounous said...

Με όλον το πρέποντα σεβασμό, αγαπητοί φίλοι, άν δεν έχετε κάτι καλό να πείτε για τον Άνθρωπο που έφυγε, καλύτερα να μην πείτε τίποτα. Αν μη τι άλλο, δεν είναι δυνατό να υπάρξει αντίλογος και αυτό δεν είναι δίκαιο.

Λίβελλος said...

Acera, συμφωνούμε. Σε δυο πράματα. Το πρώτο εν για τούτα που θέλεις να πεις για τον Τόκα (αν κατάλαβα καλά, που νομίζω κατάλαβα) και το δεύτερο ότι δεν έιναι καιρός να ειπωθούν τώρα.

dokisisofi said...

Θε έλεγε κανείς ότι κάποιος τον δολοφόνησε τον άνθρωπο για να επανέλθουν στο προσκήνιο τέτοιες συζητήσεις και να νομιμοποιηθεί η επαναπροσέγγιση ή η εθνοκεντρικότητα, στα κόκκαλα ενός μεγάλου. Ντροπή να καπηλεύονται με τέτοιο τρόπο έναν καλλιτέχνη!!

(Μήπως να κόψω τις σαπουνόπερες? μπα έχω να δώ χρόνια..τί φταίει άραγε?)

Anonymous said...

Και την Ελλάδα αγαπούμε, και την Κύπρο αγαπούμε....
Κρίμα σας, πόσος φανατισμός ρε....

Aceras Anthropophorum said...

Αντώνη επιδεικνύοντας το ελάχιστον σέβας προς τους ανθρώπους που τον αγαπήσαν τζαι που είναι σε πένθος δεν πρόκειται να πω τίποτε. Τζιαι μπροστά σε ένα νεκρό, ότι κάμεις πέραν της σιωπής είναι ασέβια (για την δική μου διαπαιδαγώγηση). Ήδη τζαι το ότι έριξα σπόνταν το εμετάνωσα. Αρώτα με του χρόνου τζαι να σου πώ ότι θέλεις.

kkai-Lee said...

Η διαφορά με τον Μάριο είναι η μαγιά με την οποία ήταν ζυμωμένος ο χαρακτήρας του,

( Η μαγιά που τελικά μετατράπηκε σε μαγεία )

Ακούωντας , τις τελευταίες ώρες πράγματα που δεν ήξερα, αυτό συνεχώς διαπιστώνω.

Ο άνθρωπος ήταν κατασκευασμένος από σπάνιο υλικό.

Το πιο κακό της υπόθεσης ειναι ότι έφυγε πρόωρα

Ίλαντρος said...

Εξαιρετικό άρθρο από τον Κασκάνη στον Πολίτη σήμερα. Το αφιερώνω σε αυτούς που "είναι πεπεισμένοι ότι κατέκτησαν την απόλυτη αλήθεια".

http://www.politis.com.cy/cgibin/hweb?-A=790437&-V=columns&-p

dokisisofi said...

Re ilantre ma en eisai esei pou ston kafene tou pousounefkw emallones me ton leksipenita? Tora thoro se siblogger dame kai ola meli gala! Telika tis ipiate tis mpires e?
Prosklisi sto blogg sou pote tha paroume? den pistevw na theleis kai fakelaki gia ksimerwma:PP

Anonymous said...

Acera και εγώ μετανοιωμένος είμαι που ζήτησα να ανοίξουμε περαιτέρω τον διάλογο. Πιστεύω σε κάποια άλλη, καταλληλότερη, χρονική στιγμή να συζητήσουμε το θέμα ευρύτερα και βαθύτερα.
Άλλωστε το βασικό θέμα που θέτει το post φοβάμαι πως κανένας μας δεν το έθιξε:
"Ο Μάριος, ο όποιος «Μάριος», για να αναπτύξει το μέγιστο των δυνατοτήτων του όπως ο ίδιος έκρινε, για να δημιουργήσει και –εν τέλει –για να ευτυχήσει … έπρεπε να φύγει από την Κύπρο".

Εγώ πάντως σαν Κύπριος, εκτός Κύπρου, συμφωνώ απόλυτα αναφωνώντας το περίφημο:
"Για πράσσε για μετάπρασσε για που την Κύπρο φεύκε".

Aceras Anthropophorum said...

Αντώνη για να σου πώ την αλήθεια, η σοφότερη απόφαση της ζωής μου ήταν να φύγω που την Κύπρο. Ποτέ δεν το μετάνωσα. Μου επιτρέπει να την αγαπώ παραπάνω.

Τζαι να μην νομίσουν τζείνοι που είναι Κύπρον ότι σνομπάρω ή παίζω τον μεγάλον. Απλά θέλω να πώ ότι ήβρα περιβάλλον όπου παιρνώ τζαι νοιώθω καλλύττερα. Είναι τζιαι ζήτημαν προσωπικής προτίμησης. Όπως με το στυλ μουσικής που μας ντζίζει... ;))

Συγνώμην που χαμογέλασα με σμάιλι, όι να το πάρει κανένας για ασέβειαν προς τους νεκρούς τους εθνικούς ήρωες ή ξέρω γώ τι άλλα ιερά τζαι να αρκέψουν τα όργανα όπως στο μπλογκ της Δρακούνας.

Δρακούνα αν τύχει τζαι θκιαβάσεις τούτον το σχόλιο θα έθελα να σου πω πόσο σε θαυμάζω. Είσαι μαστόρισσα να ηλεκτρίζεις τους αθρώπους που αντιπαθώ. Ούτε καν ντίζεις κάποια "ιερά", απλά κλουθογυρίζεις γυρόν παίζοντας την αχάπαρην τζαι κάμνεις τους να πελλανίσκουν.

Ίλαντρος said...

Ο Τόκας έφυγε από τον τόπο του για επαγγελματικούς λόγους. Αυτό δεν είναι κακό. Ο τόπος είναι μικρός, δεν έχει προοπτικές για πολλά επαγγέλματα. Είναι απολύτως φυσιολογικό να θέλει κάποιος να πάει κάπου αλλού όπου υπάρχουν περισσότερες ευκαιρίες. Το ίδιο ισχύει και για ένα που ασχολείται με τη νανοτεχνολογία, ένα μηχανικό αεροπλάνων, τον Στάθη Αλωνεύτη και τον Κωνσταντίνο τον Μπίδη.

Το αφύσικο είναι όταν κάποιος φεύγει από τον τόπο του όταν δεν τον σηκώνει πλέον ο τόπος. Όχι επαγγελματικά αλλά προσωπικά. Όταν η κοινωνία σε πνίγει γιατί είσαι διαφορετικός, γιατί ζεις διαφορετικά ή σκέφτεσαι διαφορετικά. Αυτό είναι το μεγάλο κρίμα.

Aceras Anthropophorum said...

ϊλανδρε συμφωνώ. Του τελευταίου όμως να του πεις ότι όπου τζαι να πάει "η πόλη του θα τον ακολουθεί". Άμαν δεν σε σηκώνει ο τόπος σου δεν έχει τόπον να σε σηκώσει.

Πέρα όμως που τους επαγγελματικούς λόγους υπάρχουν τζαι άλλοι που μπορεί να είναι πολλά πιο σοβαροί για να αποφασίσεις να ριζώσεις αλλού. Δουλεύκουμεν για να ζιουμεν δεν ζιούμεν για να δουλεύκουμεν. Υπάρχουν πράματα που τραβούν το πλάσμαν σαν τον μαγνήτην πέρα που την "επαγγελματικήν αποκατάστασην", η οποία για πολλούς έγινεν μόνος λόγος ύπαρξης. Είναι τζαι ο έρωτας στη ζωήν, τζαι η περιέργεια, η αναζήτηση του αγαθού, η αναζήτηση της διαφορετικότητας, είναι το μεράκιν για ότιδήποτε.

Ο ζωτικός χώρος του Κυπραίου έχει ανοίξει το 2004, έσπασεν τα σύνορα της θάλασσας τζαι φτάνει που τα σύνορα της οδού Λήδρας μέρχρι την ακρογιαλιά του ατλαντικού στην πορτογαλλίαν, από τες νότιες ακτές της Λεμεσού μέχρι τες βόρειες ακτές της Λαπωνίας. Ο Κυπραίος σήμερα μπορεί να ανοίξει τες γαλάτες του τζαι να πάει να κάτσει όπου τραβήσει η ψυσιή του. Ακόμα τζαι στο οικόπεδον δίπλα που το σπίτιν της μάνας του.

Anonymous said...

Οι μόνοι που αγαπούν την Κύπρο απ'ότι φαίνεται εν τζείνοι που εφύαν που τζιαμέ.

Πολλά εύκολο να αγαπάς κάτι εξ'αποστάσεως τελικά.

Aceras Anthropophorum said...

Θωρείς ότι σου αρέσκει τζαι για τα άλλα κλείεις τα μμάθκια σου να μεν αρωστάς. Αφούς έτσι τζαι αλλιώς δεν επιδρά τίποτε στη ζωή σου τζαι αφού τζαι να επέδραν τίποτε δεν μπορείς να κάμεις εν πιο εύκολον να θωρείς επιλεκτικά.

stalamatia said...

Δεν είναι ότι οι Κύπριοι του εξωτερικοί αγαπάνε περισσότερο την πατρίδα τους .Αυτό θα ήταν εγωιστικό και να το ισχυριστεί κανείς.Απλά εμείς που δεν ζούμε στη Κύπρο δεν έχουμε τις ίδιες αγωνίες για την καθημερινότητα που έχει ο κάθε ντόπιος,αυτά εμείς τα ζούμε αλλού.Ετσι την πατρίδα μας την έχουμε στο μυαλό μας λίγο πιο (ρομαντικά) μπορεί νάναι και λάθος η λέξη ακόμα και τα κακά της όπως θέλουμε τα βλέπουμε ,άλλοι πιο τραγικά άλλοι πιο αδιάφορα.Δεν επιδρά στη καθημερινή μας ζωή.Το σίγουρο είναι πως όλοι το ίδιο την αγαπάμε,λίγο πάνω λίγο κάτωεν παίζει ρόλο φτάνει να νοιάζετε κανείς πραγματικά.

gregoris said...

το τραγικό εν ότι εχρησιμοποιήθηκεν ο θάνατος του μουσικού για εθνικιστική προπαγάνδα. έννεν τυχαίο που στο ρικ μιλούν μας ακόμα για τουρκανταρσία τζιαι ένοπλες δυνάμεις παράλληλα με το τι καλά που είμασταν τότε μπιζ-εμείς. τζιαι ήβρεν τζιαι την ευκαιρία ο κάθε πολιτικάντης τζιαι δημοσιογράφος να χουμιστεί ότι ήταν φίλος του.

Anonymous said...

Γρηγόρη που είδες την εθνικιστικήν προπαγάνδαν? μάλλον γέριμη, μαύρη τζαι γέριμη προπαγάνδα που τες προοδευτικές δυνάμεις ήταν γιατί επίεννε τζαι ρκετουν ο Τόκας (έκαμεν Νεσιέ, έκαμεν Εόκατζιες, έκαμεν τζαι της εκλησίας) αλλά το Ακελ με τες ανακοινώσεις πρώτη πρώτη, ο πρόεδρος με την ανακοίνωση, ο γιατρός παρέα με το πρόεδρο μπροστά-μπροστά στη κηδεία, που επιερώσαν για τη κηδεία, που έφκαλε ανακοίνωση η ΑΕΛ τζαι η Γεροσκήπου που εν αριστερές ομάδες.

Ακόμα τζαι πάστο Σίγμα που ως τζαι ο Τσιάκκας σιωνώννει προπαγάνδα, η Ελίτα επαρακάλα το καλεσμένο(που εν ήταν ο μέσος πόρτης που ξεβλαστά τζαι παίζει το παράγωντας), να μιλήσει για τα πόσα εστερήσαν του Τόκα επειδή ήταν αριστερός.

Σόρι για τα ορθογραφικά, τζαι όσο για τους Κυπραίους του εξωτερικού, τουλάχιστον εγώ 'αγαπώ' την(ή μάλλον έπεισα τον εαυτό μου πως την αγαπώ) για να με μμε πιάννει ο κόμπος πάστω λαιμό ή να φακκώ πάνω μου άμα σκέφτουμαι ήντα σκατά τόπος ένι για να πιάσω τα ππουρτού μου τζαι με τη πρώτη ευκαιρία να φύω.

Ενιγουέις επασκάσαμεν καλά, εμάθαμεν τζαι τα πλοκς, πάμεν έσσο μας.

the Idiot Mouflon said...

@ Δύο Απολογητές

Είσατε οι μόνοι αριστεροί που είδα να σπεύδουν να προσφέρουν δήλωση μετάνοιας προτού καν ξεκινήσουν μιαν επανάσταση.

@Υπόλοιπους.

Τώρα που πέρασε λίγος καιρός, να μου λύσει κάποιος την ακόλουθη απορία: Όταν ο μακαρίτης έπαιζε δωρεάν για τους στρατιώτες, τι μουσική έπαιζε; Μήπως έφτιαχνε ρεπερτόριο με ακούσματα που οι στρατιώτες ήθελαν να ακούσουν (π.χ. μπορεί κάποιοι να ήθελαν να ακούσουν Rolling Stones ή Σιδηρόπουλο) ... ή μήπως τους έπαιζε τα δικά του κομμάτια και διάφορα παρεμφερή; Και τι γινόταν αν κάποιος από τους στρατιώτες δεν γούσταρε να τον ακούσει, τι επιλογές είχε εκτός από τη σκοπιά και τις αγγαρείες;

Ο άνθρωπος μπορεί να ήταν χρυσός, άμα όμως επιλέγεις να συναγωνίζεσαι μεσ' τα σκατά (που τέτοια είναι η κατάσταση στη Νήσο των Αγίων)... δύσκολα μένεις καθαρός.