15.7.08

Κυπριστάν Αχαπαριάν




15 comments:

Anonymous said...

Από το κείμενο που παραθέτεις φαίνεται, κατά τη γνώμη μου, ότι η τότε ηγεσία του ΑΚΕΛ (όπως και η πλειοψηφία του σώφρονα κόσμου τότε, ΑΚΕΛικοί και μη) αντιλαμβανόταν αρκετά καλά την κατάσταση, έστω και αν στις τοποθετήσεις της κατάτασσε όλες τις εχθρικές για την Κύπρο ενέργειες κάτω από την βολική υπεραπλουστευτική ταπέλλα των «σχεδίων του Ιμπεριαλισμού».

Για αχαπαροσύνη δεν μπορούμε να τους κατηγορήσουμε, νομίζω.

Anonymous said...

@Stravoxylo: Το να ονομάζεις πετυχεμένες τις αντιδράσεις και τις κινητοποιήσεις του κόσμου ... και να θεωρείς ότι κατάφεραν σοβαρά πλήγματα στους Γριβικούς... 2 1/2 μήνες πριν από "πετυχεμένο"* πραξικόπημα είναι -τουλάχιστον -τραγικό. (Το κομάτι που είναι highlighted, για όσους δεν ξέρουν κάντε στη φώτο δεξιό κλικ και μετά "open in new window").

Βεβαίως είναι ορθές οι αναφορές τους στα γεγονότα και τη σημασία τους** -τούτο μας έλειψε -παρά τις όποιες διαφωνίες μπορεί να έχει κάποιος για την κλασσική ανάλυση που κάνουν (ο Ιμπεριαλισμός, κλπ). ΌΜΩΣ... φαίνεται πως υπερεκτίμησαν τις δυνάμεις τους για να ξεσηκώνουν κόσμο σαν αντίδραση και τις δυνάμεις του Μακαρίου ενώ υποτίμησαν τη λύσσα της πραξικοπηματικής συνεπαρτζιάς.

Επιπλέον, στην ανάλυση πριν το επίμαχο κομάτι γίνεται φανερή η έλλειψη κριτικής στα "κατορθώματα" του 63 και ο φόβος του ΑΚΕΛ να πει τα πράγματα με το όνομα τους (κάτι που πολύ αργότερα κατάφεραν να κάνουν).

Να σου πω και μια Ιστορία... Καθόταν ο Πάπης κάτω από ένα δέντρο μαζί με άλλα πρωτοκλασάτα στελέχη. Έρχεται σε αυτόν Βουλευτής με συγγενή του που είχε φίλο καλαμαρά στρατιωτικό (ο οποίος πρόσφατα έφτασε στην Κύπρο) ...και του λέει (περίπου) "ετοιμάζουν πραξικόπημα, τα τανκ ξεκινούν την τάδε μέρα". Η απάντηση του ήταν το μεσαίο δάκτυλο "Έσhει ποτούτο, όι εννά κάμουν πραξικόπημα".



(* πετυχεμένο με την έννοια του ότι -για όσο χρόνο χρειαζόταν -ανέτρεψε τη Συνταγματική Τάξη)

(** Διαχρονικά οι ηγεσίες του ΑΚΕΛ αναγνώριζαν τις τάσεις που υπήρχαν και τους κινδύνους, συχνά όμως αποτύχαναν να πράξουν τα αναγκαία για να αποφευχθεί το χειρότερο, είτε γιατί δεν πίστευαν ότι οι "άλλοι" θα ήταν τόσο άφρονες, είτε γιατί -στην ουσία -τους φοβόντουσαν)

Anonymous said...

οι ηγεσίες του ΑΚΕΛ ήταν πάντοτε λιγότερες από τη βαση του την οποία θεωρούσα αρνουθκια και ποσώς αναγνωριζαν το παθος της και τους αγωνες της.
Στο τέλος την έπεισαν να ειναι αυτο ακριβως... αρνούι και να ψηφισει και Τασσο

Anef_Oriwn said...

Μια παρέμβαση στα γρήγορα (γενικότερης φύσεως), γιατί δεν περισσεύει χρόνος (και ίσως επανέλθω πιο λεπτομερώς μετά γιατί το θέμα που τέθηκε σηκώνει πολλή συζήτηση).

Οπωσδήποτε η Αριστερά γενικότερα και το ΑΚΕΛ ειδικότερα, έχουν το δικό τους μερίδιο ευθύνης για την πολιτική που ακολούθησαν εκείνα τα χρόνια και για τυχόν παραλείψεις και αδυναμίες τους, αλλά μετά συγχωρήσεως και μ’ όλο το σεβασμό (προς κάθε άποψη) το θεωρώ το λιγότερο άτυχες (δεν θα χρησιμοποιήσω κι άλλες λέξεις και εκφράσεις) τέτοια μέρα ως η σημερινή (που είναι η επέτειος του πραξικοπήματος), να τρέχουμε να κατανέμουμε ευθύνες ΚΑΙ στην Αριστερά (και χωρίς ουσιαστική ανάλυση των τότε κοινωνικοπολιτικών συνθηκών), όταν όλοι γνωρίζουμε ότι η καταστροφή της Κύπρου (η μεγάλη προδοσία) μεθοδεύτηκε από άτομα που ανήκαν και ανήκουν σε συγκεκριμένη πολιτική παράταξη.

Δεν μπορώ σήμερα με τις θύμησες εκείνης της ημέρας να μου αναστατώνουν την ψυχή, να κατανέμω ευθύνες με ελαφρά τη καρδία (και να μιλώ και για “αρνουθκια”, λόγου χάριν). Άθελα μου να εξισώνω θύτες με θύματα, αντιστασιακούς με πραξικοπηματίες, αντί να αποδώσω φόρο τιμής σ’ όλους όσους έπεσαν υπερασπιζόμενοι τη Δημοκρατία.

Πάντως οφείλω να πω ότι ο the Idiot Mouflon λίγο πολύ τα έσασεν με τα λόγια του στο τέλος του σχολίου του: “…Διαχρονικά οι ηγεσίες του ΑΚΕΛ αναγνώριζαν τις τάσεις που υπήρχαν και τους κινδύνους, συχνά όμως αποτύχαναν να πράξουν τα αναγκαία για να αποφευχθεί το χειρότερο, είτε γιατί δεν πίστευαν ότι οι "άλλοι" θα ήταν τόσο άφρονες, είτε γιατί -στην ουσία -τους φοβόντουσαν”.

Anef_Oriwn
Τρίτη 15/7/2008 – 8:20 μ.μ.

Anonymous said...

@ Aνευ
τοτε να το σεβαστω και να μην απαντησω σημερα

γιατι πραγματι σηκωνει πολλή κουβεντα

απλά σημείωσε ότι μιλησα γαι το πάθος και τους αγωνες της βασης του ΑΚΕΛ

Anonymous said...

Αγαπητέ Moufflon, τα ιστορικά γεγονότα έτσι έχουν. Το 1972 Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος νόμιζε ότι αν υποσχόταν στους Κύπριους την Ένωση θα υποστήριζαν το πραξικόπημα που σχεδίαζε τότε. Ο Μακάριος διάρρευσε τα σχέδια τους και κόσμος μαζεύτηκε απ'όλη την Κύπρο στην πλατεία της Αρχιεπισκοπής - πιθανό να ήταν το μεγαλύτερο συλλαλητήριο που έγινε ποτέ στην Κύπρο. Όντως «ο Κυπριακός λαός [...] κινητοποίησε σε τέτοια έκταση και με τόσο μαζικό τρόπο τις δυνάμεις του».

Ο λαός επίσης απομόνωσε τους τρεις Μητροπολίτες και στάθηκε πίσω από το Μακάριο. Οι τρεις είχαν, αν θέλουμε να είμαστε αυστηροί, δίκαιο σύμφωνα με τους εκκλησιαστικούς κανόνες, αλλά τα κίνητρα τους ήταν πολιτικά. Ο Μακάριος τους κατατρόπωσε πολιτικά (και αντίθετα με τους κανόνες της εκκλησίας). Δίχως το έρεισμα του λαού θα ήταν τελειωμένος.

Όσο αφορά την «επιτυχία» του πραξικοπήματος, θυμίζω ότι τελικά το πραξικόπημα το έκαμε η Εθνική Φρουρά και όχι η ΕΟΚΑ Β'. Η ΕΟΚΑ Β' εξαρθρώθηκε με την ανεύρεση του αρχηγείου του Λευτέρη Παπαδόπουλου τον Ιούνιο του 1974. Όσα από τα μέλη της διέφυγαν τις μαζικές συλλήψεις που ακολούθησαν, έφυγαν από την Κύπρο ή κρύφτηκαν.

Με την εξάρθρωση της ΕΟΚΑ Β' απομακρύνθηκε ένα στοιχείο που ήταν απαραίτητο σε όλα τα μέχρι τότε πραξικοπηματικά σχέδια: το ελληνοκυπριακό στοιχείο που θα ανέτρεπε τον Μακάριο και θα έδινε την δικαιολογία στο ΝΑΤΟ (Εθνική Φρουρά ελεγχόμενη από Έλληνες αξιωματικούς, Χούντα, Τουρκικός στρατός) να «επέμβει για να αποκαταστήσει την τάξη».

Όντως τον Ιούλιο του 1974 ο Μακάριος βρέθηκε σε αρκετά πλεονεκτική θέση έναντι της Χούντας και της CIA. Γι' αυτό και ο Μακάριος θεώρησε πως μπορούσε να προχωρήσει στην κίνηση ματ - την απομάκρυνση των Ελλήνων αξιωματικών από την Ε.Φ., την ανάκτηση του ελέγχου της και του περιορισμού της δύναμης της. Το πιο πιθανό είναι πως γι'αυτό προχώρησαν στο πραξικόπημα, παρ' όλο που δεν υπήρχε πια η ΕΟΚΑ Β' για να δώσει το πρόσχημα. Ένοιωσαν πως ήταν «τώρα ή ποτέ».

the Idiot Mouflon said...

@Stravoxylo και άλλους

Συνέχεια στη συζήτηση όταν ο Μπλόγκερ μου επιτρέψει να προσθέσω και τις επόμενες σελίδες... προς το παρόν κάμνει μου κούτζια...

Anef_Oriwn said...

@ Stravoxylε,

Όντως τα γεγονότα (κι από ότι μπορώ να ανακαλέσω στην μνήμη μου), έχουν λίγο πολύ όπως τα περιγράφεις.
Το Εφεδρικό κατάφερε καίρια χτυπήματα στον παρανομώ μηχανισμό της ΕΟΚΑ Β΄ (ανακάλυψη κρησφύγετων και όπλων, συλλήψεις κορυφαίων στελεχών), όμως η ΕΟΚΑ Β΄ δεν διαλύθηκε ειδικά σε κάποιες περιοχές όπως τα Κοκκινοχώρια (υπήρχαν ακόμα ένοπλοι και καταζητούμενοι, επεισόδια, τοποθετήσεις και εκρήξεις βομβών – 3-4 εβδομάδες πριν το πραξικόπημα είχαμε έκρηξη βόμβας στο σύλλογο της Αριστεράς ς στο χωριό).

Πέραν τούτου ναι μεν το πραξικόπημα οργανώθηκε από τη ελληνική χούντα και εκτελέστηκε από την χουντο-κρατούμενη Εθνική Φρουρά, αλλά είναι γνωστό ότι σε κάποιες μάχες (μπλόκκα και ενέδρες) πήραν μέρος και εοκαβητατζιήδες, ενώ βασικά στην ύπαιθρο η πραξικοπηματική εξουσία επιβλήθηκε και εδραιώθηκε από τους εοκαβητατζιήδες. Χαρακτηριστικά είναι τα όσα έχω γράψει και σε σχετική ανάρτηση στο blog μου (Link: http://aneforiwn.blogspot.com/2008/07/12-15-1974_10.html).

Anef_Oriwn
Τετάρτη 16/7/2008 – 11:33 μ.μ.

Anonymous said...

Αγαπητέ anef_oriwn διάβασα το κείμενο με τις αναμνήσεις σου από το πραξικόπημα. Είχα υπ' όψη μου ότι οι ΕΟΚΑ Β'τζήδες έκαμναν τους «χωροφύλακες» στην ύπαιθρο αλλά βέβαια άλλο να σου τα εξιστορούν όσοι τα έζησαν. Εγώ ήμουν μόλις 5 χρόνων και το πραξικόπημα και την εισβολή τα έζησα στην Λευκωσία.

Γεγονός όμως παραμένει το ότι αυτοί έκαμαν την εμφάνιση τους αφού επικράτησε το πραξικόπημα. Αν, παραδείγματος χάρη, μέχρι το μεσημέρι της 15ης Ιουλίου αποτύγχανε το πραξικόπημα της Ε.Φ. και ο Μακάριος φαινόταν να είναι κύριος της κατάστασης, πόσοι απ' αυτούς - στο χωριό σου, ας πούμε - θα εκδηλώνονταν με τον τρόπο που εκδηλώθηκαν;

Anef_Oriwn said...

Αγαπητέ Stravoxylε,

Φυσικά αν “…μέχρι το μεσημέρι της 15ης Ιουλίου αποτύγχανε το πραξικόπημα της Ε.Φ. και ο Μακάριος φαινόταν να είναι κύριος της κατάστασης …”, τα πράγματα θ’ διαφοροποιούνταν άρδην (!!!), όμως δεν μπορούμε πούμε με σιγουριά πως θα ενεργούσαν οι εοκαβητατζιήδες σε χωριά (όπως το δικό μου), όπου πλειοψηφούσε και πλειοψηφεί η Δεξιά! Διαισθάνομαι ότι και σε τέτοια περίπτωση πάλι θα είχαμε σκοτωμούς για την επικράτηση των πραξικοπηματιών και των συνοδοιπόρων τους.
Και όπως είπε κι ένας άλλος Σχολιογράφος (στο blog της Drakounas), το πραξικόπημα “… Πολλοί μορφωμένοι ανθρώποι σκέφτηκαν έτσι και προς στιγμή δέκτικαν με χαρά την ανέλπιστη γιαυτους [πραξηκοπιματική]απομάκρυνση του Μακαρίου…”. Δηλ. πολλοί το στήριξαν, ή/και το ανέχτηκαν ...

ALL DOGS ONE GENERATION!

Anef_Oriwn
Παρασκευή 18/7/2008 – 1: 05 π.μ.

Kai Na Katharisoume Tous Kakomoutsounous said...

@ Anef_Oriwn: Μα για όσους έζησαν τις εποχές, είναι γνωστό πως την απομάκρυνση Μακαρίου επιζητούσαν πολλοί και για πολλούς λόγους, λίγοι όμως μιλούσαν. Μόνο οι εοκαβήτες δρούσαν ανοικτά που έχουν και το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης των όσων έγιναν. Ποιά είναι άραγε και η διαχρονική ευθύνη και των τότε κυβερνώντων; Μην μου πείς όμως για δεξιούς και αριστερούς, δες τα πράγματα με αναίσθητη/ψυχρή λογική, άν γίνεται!

Anef_Oriwn said...

@ Katharisti,

Λαλείς: “…Ποιά είναι άραγε και η διαχρονική ευθύνη και των τότε κυβερνώντων;” --- Ευθύνη πάνω σε ποια ζητήματα; Που ανέχτηκαν την παρανομία, λόγου χάριν να πούμεν;

Anef_Oriwn
Τρίτη 22/7/2008 – 2:46 μ.μ.

nekatomenos said...

@καθαριστή:
Νομίζω ξέρω τι θέλεις να πεις αλλά δεν σε έπιασα. Εννοείς κομμάθκια της κυβέρνησης Μακαρίου που είχαν συμφέροντα να απομακρυνθεί από την εξουσία; Είμαι περίεργος να ακούσω λεπτομέρειες γιατί αν τζαι δεν μου φαίνεται παράξενο να ήταν όντως έτσι εν εξανάκουσα κάτι συγκεκριμένο.

Kai Na Katharisoume Tous Kakomoutsounous said...

Φίλοι Άνευ και Νεκατομένε,
Δεν θα ήθελα με κανένα τρόπο να ανοίξω τέτοια συζήτηση γιατί την βρίσκω αχρείαστη, υπο τας παρούσας συνθήκας. Ήταν κάποια σχόλια επ΄ευκαιρία των επαιτείων αλλά τουλάχιστον για μένα, θα μείνω ώς εδώ, χωρίς να θέλω να αφήσω κανένα υπονοούμενο. Ούτε δικαιολογώ, ούτε ξεχνώ το τι έγινε. Όποιες δυνάμεις και όρεξη μπορεί να έχω, προτιμώ να τις αφήσω για όσα άμεσα έρχονται στη πολιτική σκηνή με την ελπίδα να προωθηθεί η ειρήνη και ευημερία σ' αυτόν τον τόπο.
Ευχαριστώ για την κατανόηση.

Antonis said...

Απλά ένα μικρόν σχόλιον σχετικά με τις πολιτικές δυνάμεις που εθέλαν να φαν τον Μακάριον (όι πως ο Μακάριος ήταν αθώα περιστερά, αλλά τουλάχιστον ήταν εκλελεγμένος έστω με την κουτσουρεμένην δημοκρατίαν που είχαμεν, τζαι τούτοι που εθέλαν να τον φαν ήταν με τα καλασνίκοφ έτοιμοι να σκοτώσουν κόσμον): Τούτες οι τάσεις ήταν καθαρές πολλά πιο πριν το πραξικόπημα. Σύμφωνα με έκθεσην του Άγγλου Ύπατου Αρμοστή που το '63, που τα τρία ένοπλα (και τουρκοφάγα) καπετανάτα που υπήρχαν τότε (του Λυσσαρίδη, του Γιωρκάτζη, τζαι του Σαμψών) μόνον έναν ήταν έτοιμον να υπερασπιστεί τον Μακάριον. Όι, δεν ήταν του pash-Μακαριακού γιατρού, ούτε του Υπουργού των Εσωτερικών του, αλλά του Σαμψών... Όταν το είδα τούτον εγώ έππεσα που τα σύννεφα αφού την εποχήν τζαι τες λυκοφιλίες της εν τες έζησα. Αθρώποι όμως που εζήσαν τότε επιβεβαιώσαν μου το. Αυτά για τα πιστοποιητικά μακαριοφροσύνης που μοιράζουν κάποιοι σήμερα...