Στην Κύπρον για πρώτη φορά Δήμος ζητά που τον πολίτην αν εκφέρει άποψην για το μέλλον του κέντρου της πόλης. Είδα με μεγάλην απογοήτευσην το άρθρον του πολίτη που αντί να ενισχύσει τον θεσμόν, αντίς να δώκει μέσα τζιαι να κάμει τον διάλογον να αθθίσει, να έβρει τον απλόν πολίτην τζιαι να του δώκει τον λόγον, να νεκατώσει ιδέες, να ανοίξει μιαν σύγχρονην δημόσιαν Αγοράν, να αναστήσει τον Αθηναϊκόν Δήμον, επήεν τζιαι σύναξεν του ίδιους επώνυμους που σαυλαρίζουν μισόν αιώναν τα ίδια πράματα να τους δώκει τον λόγον. Που τα πόθθεν ώς τα πόθθεν ο λόος του Κυρίου Μαρκίδη βαρεί περίτου που του κυρίου (με μικρόν) Κυριάκου, του κυρίου Κώστα, της κυρίας Μαρούλλας; Γιατί τα αγγονούθκια της Κυρίας Μαραγγού ενδιαφέρουν παραπάνω που τα αγγονούθκια της κυρίας Γιαννούλλας;
Δεν τους άρεσεν λέει που ο Δήμος αρωτά τον κόσμον τι θέλει. Εμ πώς να τους αρέσει; Αυτοί που αυτοβαφτίζουνται εκφραστές της θέλησης του κόσμου φυσικά τζιαι ενοχλούνται να αρωτήσεις τον δημότην κατευθείας τι θέλει! Οι experts, οι εμπειρογνώμονες, τζιαι άλλοι φωστήρες της δημόσιας ζωής, τζιείνοι που ξέρουν παραπάνω που τον κοινόν θνητόν, πως να μην ενοχληθούν που την διαδικασίαν τωρά που πρέπει να λάβουν υπόψην τζιαι την κυρίαν Μαρούλλαν τι θέλει; Ο δε Μαρκίδης, έμπειρος νομικός επί δημοκρατίας ενοχλείται γιατί το δημοψήφισμαν δεν είναι μια απλή ερώτηση με έναν ναι τζιαι έναν όι. Αντίς να σιαίρεται για τον εκμοντερνισμόν της λαϊκής συμμετοχής με πολλά πιο πλούσιον τρόπον από την απλήν έγγρισην ή απόρριψην μιας προκατασκευασμένης (από τους σοφούς) επιλογής, βρίσκει αφορμάες να περιγελάσει την διαδικασίαν. Όσον τα τμήματα της Κυβέρνησης που μαθημένα να κόφκουν τζιαι να ράφκου τί θελεται να πούσιν;
Εντάξει, ο Κυπραίος δεν είναι συνηθισμένος να τον αρωτούν οι Άρχοντες τι εν σωστόν να γενεί. Καλάν, εν τόσον δύσκολον πράμαν να φανταστεί τι πλεονεκτήματα έχει το να μεν αποφασίζουν μόνοι τους οι υπηρεσίες τζιαι ο κάθε "παράγοντας" τι εν το σωστόν για το σύνολον;
Εσύ άσημε αναγνώστη τί λαλείς για τούτην την τζιουνούρκαν για την Κύπρον διαδικασίαν δημόσιας διοίκησης;
14 comments:
I like your blog.
Carlos
Portugal
Παρόλο που δεν εμπιστεύομαι και πολύ τη σύνοψή σου Ασέρα (τι να κάνουμε, δεν είσαι και ο πιο αντικειμενικός παρατηρητής), είναι γεγονός ότι πολλά συντηρητικά κόμματα σφετερίζονται και αμαυρώνουν το όνομα του φιλελευθερισμού. Πιθανόν και το Partie Radical να είναι ένα από αυτά.
Για το θέμα της Λευκωσίας, αγαθές οι προθέσεις μεν, πολλές οι αδυναμίες της διαδικασίας δε. Έχω πολλές αμφιβολίες κατά πόσο θα βγει κάτι χρήσιμο, όμως επικροτώ την προσπάθεια. Είναι σημαντικό ότι έγινε η αρχή. Σιγά-σιγά θα μάθουμε να τα κάμνουμε καλύτερα.
ίσως το δημοψήφισμα με τες πολλαπλές επιλογές να είναι καταλληλότερο τζιαι για την επίλυση του κυπριακού. ίντα που λαλείτε? για το ΓΣΠ υπάρχει ήδη πρωτοβουλία που τον αντιεξουσιαστικόν χώρο που καλεί τους δημότες να επιλέξουν μη εμπορικές χρήσεις για ανοιχτούς τζιαι ελεύθερους δημόσιους χώρους
www.gasipi.wordpress.com
Χωρίς αμφιβολία η συμμετοχή του πολίτη στη λήψη αποφάσεων είναι αναγκαία όπως όμως είναι αναγκαία και η πληροφόρηση και μόρφωση του πολίτη για να μπορεί να αποφασίζει μόνος του και όχι να είναι καθοδηγούμενος κάθε φορά (για Κύπρο μιλώ) απο τους "αλάνθαστους" ηγέτες.
Με τις όποιες αδυναμίες του, το γεγονός ότι μια δημοτική αρχή απευθύνεται στους δημότες της είναι αναμφσβήτητα μια καλή αρχή.Δεν γνωρίζω λεπτομέρειες για να κρίνω αλλά το γεγονός ότι αυτοί που είχαν αρμοδιότητα την εκχωρούν στους δημότες είναι σημαντικό.
@Ασερα
Οι Κύπριοι ήτνα συνηθισμένοι να τους ρωτούν οι άρχοντες, πριν την ανεξαρτησία.
Λοιπόν αυτόν που γίνεται στην Λευκωσία είναι που τες πιό προχωρημένες μορφές δημοκρατίας. Εδούλεψα για 10 χρόνια σε αυτόν τον τομέαν τζιαι δεν είναι εύκολον να πείσεις (ακόμα τζιαι στην Ελβετίαν) δημοτικές ή κρατικές αρχές να ρωτήσουν το κόσμον τι θέλει ΠΡΙΝ να διαμορφωθεί ένα project. Συνήθως αυτόν που γίνεται, κάποιος πεφωτισμένος, εγγυμονεί τζιαι σπουρτά που μόνος του έναν έργον το οποίον θεωρεί έναν από τα 7 θαύματα του κόσμου (συνήθως χωρίς να κάμει μιαν ανάλυσην των πραγματικών αναγγών του κοινωνικού συνόλου). Μετά πουλά το στες αρχές οι οποίες άπαξ τζιαι το υιοθετήσαν, το επιβάλλουν σμικρίνοντας την κάθε αντίδρασην.
Η πλαθκειά διαβούλευση με τον κόσμον ΠΡΙΝ να αποκρυσταλλωθεί απόφαση, εμελετήθην τζιαι επροωθήθην από δεκαετίας τώρα που το πανεπιστήμιον της Γενεύης. Οι αρχές φοούνται να διαβουλευτούν με τον λαόν διότι δεν του έχουν εμποστοσύνην. Φοούνται ότι θα χάσουν τον έλεγχον τζιαι κατ επέκτασην θα χάσουν πολιτικά, ενώ στην ουσίαν όποτε το εκάμαν με εντιμότιταν εκερδίσαν τζιαι το έργον που εδιαμορφώθην μετά που πλαθκειάν διαβούλευσην επραγματοποιήθην τζιαι δουλεύκει. Στην Ελβετίαν συνήθως ο κόσμος ψηφίζει με έναν ναι ή έναν όχι το οποίον είναι δεσμευτικόν. Κάτι είναι. Η πλαθκειά διαβούλευση επέρασεν δειλά δειλά στην πρακτικήν από ανάγγην. Ο κόσμος απορρίπτει σχεδόν συστηματικά μεγάλα έργα τα οποία θεωρούνται από τεχνικής άποψης τέλεια. Μπορεί να είναι όμως το μεγαλύτερον τεχνολογικόν επίτευγμαν, αν δεν εξυπηρετεί μιαν πραγματικήν ανάγκην, ο κόσμος δεν το θέλει, τζιαι αν έχει την δυνατότηταν να το απορρίψει το κάμνει. Έναν έργον να απορριφτεί, 2 έργα, 3 έργα, οι αρχές ήρταν πό σσω τους τωρά τζιαι προωθούν πλαθκειάν τζιαι ουσιαστικήν διαβούλευσην για να διαμορφώσουν γνώμην, όχι για να προωθήσουν επιλογήν.
Αυτή είναι η διαφορά μεταξύ του κλασσικού δημοψηφίσματος τζιαι του πολυεπίπεδου συμβουλευτικού.
Αν δεν το εκαταλάβετε αυτόν το μοτέλλον εθκιαλεξεν ο Δήμος Λευκωσίας. Εμελέτησα το πως το κάμνουν τζιαι βρίσκω ότι, τουλάχιστον στες προθέσεις, εν πραγματικά πολλά προχωρημένον.
Η απογοήτεύση μου που τα μέσα είναι ότι αντίς να αρπάξουν την εύκαιρίαν τζιαι να ανακατώσουν τες ιδέες πιάνοντας την ουσίαν των ερωτημάτων που θέτει το δημοψήφισμαν, ξικανναουρίζουν με την διαδικασίαν.
Ο δήμος από ότι θωρώ δεν διά κατεύθυνσην, ζητά κατεύθυνσην. Συμφωνώ με τον Ανδρέαν ότι ο κόσμος πρέπει να ενημερωθεί. Τζιαι τα μέσα αντις να ενημερώσουν τζια να δημιουργήσουν μιαν σύγχρονην Αθηναϊκήν Αγοράν (αρέσκει μου πολλά αυτή η φαντασίωση) ερεθίζοντας την διαλεκτικήν αντιπαλότηταν μεινίσκουν στες τρίχες.
Για την ουσίαν ο Γρηγόρης έθεσεν έναν πολλά σοβαρόν ερώτημαν για το οποίον εγώ, παρόλον που δεν ιξέρω τζιαι πολλά την χώραν, έχω παραπάνω δυσκολίαν να απαντήσω.
Η εμπορική δραστηριότητα είναι μέσα στη ζωή μας ακόμα τζιαι όσων αντιστεκούμαστιν στην καταναλωτικότηταν. Πως να κάμεις δημόσιον χώρον που να σφίζει που ζωήν χωρίς κίνητρα να συνάει κόσμον; Άτε να αποφευχθούν τα ππάρκιν, να αποφευχθούν τζιαι τα μαχαζιά, να αποφευχθούν τζιαι οι μαχαλλεπάρηες τζιαι οι λουκματζιήδες. Ποιός εν να πααίννει σε αυτόν τον κεντρικόν χώρον, πως εν να πααίννει, τζιαι να πααίννει για να κάμει τί; Τζιαι όταν μιλούμεν για τον κόσμον εννοούμεν για την μάζαν, τον Λευκωσιάτην που δεν την ιφκάλλει μέσα στα θέατρα τζιαι στες γκαλερύ. Αν είναι για επέκτασην του δημόσιου κήπου merci beaucoup. Γιατί δεν συνωστίζουνται οι λευκωσιάτες να πάσιν στον κήπον;
ΖΩΗΝ. Πώς δημιουργάς ζωήν από το τίποτε σε έναν δημόσιον χώρον; Έσιει κανέναν που έχει καμιάν ιδέαν;
ΚΟΙΝΩΝΙΚΉΝ ΣΧΕΣΗΝ. Πώς την κάμνεις να γεννηθεί, πως αστίζεις, πως την προωθέις, πως την εμπλουτίζεις άμαν είσαι τζιαι έσιεις έναν μεγάλον κεντρικόν αλώνιν ακόμα όφκαιρον στην διάθεσην σου;
ασέρα, συμφωνούμεν ότι εν πολλά ενδιαφέρον πείραμα στην δημοκρατία.
γιατί θεωρείς όμως ότι εν πηαίνει κόσμος σε πάρκα; ο δημόσιος κήπος εν συνήθως γεμάτος. εντάξει εν μετανάστες οι παραπάνω, αλλά εν τζιαι τζίνοι κάτοικοι λευκωσίας. πάντως το πάρκο της ακρόπολης δαμέ που μεινίσκω σφίζει που ζωήν. εν τζιαι εν απόλυτον θέμα. ας έσιει κανένα περίπτερο μέσα που να κάμνει τζιαι καφέδες. αλλά όι να γινεί εμπορικό κέντρο ή γειτονιά μαγαζιών.
Η Λευκωσία χρειάζεται δημόσιους χώρους να μπορεί να παίρνει ο κόσμος τα μωρά του. Ο μόνος χώρος αυτή τη στιγμή που μπορείς να πιάσεις τα μωρά σου τζιαι να πάεις να θκιανευτείς είναι η Λήδρας. Χρειάζεται ένας χώρος που μπορεί να έχει και λίγα καταστήματα, κυρίως όμως να έχει καφέ, παγωτάρικα, κήπους, παγκάκια, παιγνιδότοπους. Και μια διαρρύθμιση ώστε να σου επιτρέπει να πάεις να κάμεις μια βόλτα, να χαζέψεις καμιά βιτρίνα ή κανένα έργο τέχνης, και μετά να καταλήξεις σε ένα τραπεζάκι να πιεις τον καφέ σου. Ζηλεύκω πολλά όταν πηγαίνω σε Ευρωπαϊκές πόλεις όπου μπορείς να περπατήσεις.
Το πρόβλημα με το "δημοψήφισμα" είναι ότι ο Κυπραίος δεν ειναι μαθημένος να συμμετέχει στα κοινά. Περιμένει να κάμουν οι αρκόντοι ότι θα κάμουν τζιαι μετά να αρχίσει να διαμαρτύρεται.
Ilantre - en jai oi 2 kipoi (tis tafrou jai o dimosios) jai kamposa parkouthkia na pareis ta mwra sou. Eshei ji allous me ta mwra tous jame.
Parking me park n ride - xanalalw to - kata vasin jai tin anagkaia emporiki anaptyxi.
Oso gai to proodeftiko tis fasis, stin agglia dentro na kopsoun, spiti na ktisoun arwtoun se san amesa endiaferomeno oi gia enan tetoio project. Ara pou en to proodeftiko tis fasis? Ase pou ektos twn allwn (periehomeno, tropos apofasis ktl) semeiologika en polla astohi i hrisi tou orou dimopsifismatos -pale.
Δημήτρη εν αλήθκεια ότι ο όρος δημοψήφισμαν είναι άστοχος. Θα εν κανένας επικοινωνιολόγος που τους εμπάξιωσεν τον όρον ότι έτσι θα ένι παραπάνω σέξυ.
Το δημοψήφισμαν έχει χαρακτήρα δεσμευτικό τζιαι καταληκτικό που ξεκαθαρίζει μια διαδικασία. (délibération λαλούμεν στα γαλλικά). Εδώ ο Δήμος αυτόν που ζητά από τον κόσμον είναι κατεύθυνσην στην αρχή μιας διαδικασίας πρίν να εκπονήσει σχέδιο. Θα ήταν καλά να έκαμνεν τζιαι πραγματικόν δημοψήφισμαν στο τέλος, όταν θα υπάρχει συγκεκριμένον σχέδιο για να εγγρίνει ο κόσμος ή να απορρίψει αυτόν το οποίον υποτίθεται θα πηγάζει που την θέλησην του.
Αυτόν που γίνεται εμείς δακάτω λαλούμεν το consultation populaire, ή enquête. Αν πάεις όμως να το πείς στα ελληνικά, θα πεις διαβούλευσην; έρευναν; δημοσκόπησην; Νομίζω όμως ότι δεν έχει σημασία. Σημασία έχει να γινεί διάλογος τζιαι στο τέλος να πραγματοποιηθεί κάτι που ανταποκρίνεται σε μιαν πραγματικήν ανάγγην.
Επί της ουσίας, τείνω σε κάτι το μεικτόν, κάτι όπως λέει ο Ίλανδρος. Κάτι σύγχρονον που να συνδυάζει πολλές χρήσεις. Διερωτούμαι όμως πραγματικά αν είναι στο κέντρον που πέρνεις τα κοπελλούθκια ή έξω που την πόλη (γιατί όι στην Αθαλάσσαν;). Το κέντρον για μένα είναι ιδίως για τους νέους, για τους εργαζόμενους, για τους επισκέπτες. Η κεντρική θέση του ΓΣΠ προσφέρεται για κάτι παραπάνω που συνοικιακό πάρκο με τσουλίθρες.
που την ιδέα του Δημήτρη για παρκ εν ράιντ πιάννω την έννοιαν της δυναμικής που πρέπει να παίζει για το κέντρον ολόκληρον. Διαιρωτούμαι όμως αν το τεράστιον ππαρκιν είναι ιδέαν για τον 21 αιώνα. Τα ππαρκ ν ράιντ συνήθως κάμνουν τα έξω που την πόλην για να έρκεται ο κόσμος μετά που ναβέττες μέσα τζιαι να αποφέυγεις την συμφόρησην (στον Στρόβολο, στα Λατσιά, στην Αγλαντζιά από όπου θα περνά γρήγορος ηλεκτρικός). Αν έιναι για να κουβαλάς τα αυτοκίνητα στο κέντρο ίντα raid εν να κάμεις; Μόνον park εν να είναι, τζαι όπου έχει park έχει τζιαι συφφόρησην.
Δημόσια διαβούλευση νομίζω είναι ο όρος που ζητάς.
Δημήτρη, δεν μιλώ για παρκούθκια. Τέθκοια βρίσκεις. Εγώ θέλω να σεργιανίσω στην πόλη, να σταματήσω για παγωτό, να κάτσω για καφέ, να χαζέψω σε ένα βιβλιοπωλείο ή μια βιτρίνα, να μπω σε ένα μουσείο.
Γιατί αποκλείεις τις οικογένειες που το κέντρο ρε Ασέρα; Τι πιο ωραίο πράμα που το να μπορείς να πιάσεις τα μωρά σου που το Στρόβολο ή τα Λατσιά, να τα βάλεις μες το τραμ και να κατεβείς στην πόλη σε δέκα λεπτά; Δεν είπα να γεμώσουμε τον τόπο τσουλήθρες, λέω να κάμουμε πεζοδρόμια, πεζόδρομους, μεταφορικά. Φυσικά τούτο είναι πέραν του ΓΣΠ, θέλει όραμα και κότσια πολλά.
Nai Ilantre alla touta pou zitas en organika astika (urban) apotoka aiwnwn astikis zwis. Pou tin 50 hroni zwi tis lefkowsias (jai tin anakalypsi tou kentoru ta telftaia 25 hronia - athymase ti Makariou to '85? i posa bar - clubs eishen i palia poli) jai me to poso diaspartos jai apospasmatika demenos me tin poli en o plythismos tis (eimaste vasika jai proheira ena synothylevma suburbs jai kwmopolewn me emmoni sto idioktito katoikein) en en alla pou eprepe na zitoume amesa? Pramata opws mesa mazikis metaforas, demotiki perifania, ekpaidefsi pou en dimirgisoun astikous pyrines, en na proothisoun tin astiki koultoura, to sergianisma stin poli jai tin ANAGKI pezodromwn, leitourgikwn mouseiwn ktl? Sioura pramata polla peran tou GSP alla oula pou kapou xekinoun.
Acera to parkng sto gsp en en i idaniki lysi gia to provlima tou kykloforiakou sti lefkwsia alla en mi arhi. Mias heironomia pou ean doulepsei stin mikroklimaka tou kentrou moiorei na 'exahthei' ektos demotikown oriwn jai se alles periohes. To GSP mporei na drasei ws aformi. Aman me to kalo o shakolas jai i tofarco dwkou mas hwrafkia stin periohi tou GSP na kamoume park and ride gia ouli ti lefkwsia to ypogeio parking to GSP dioumen to stis etairies jai tis ypiresies gyrw gyrw tou hwrou ( me to azimiwto fysika ) i dioumen to tis nikodimou jai tis maragou jai kamnoun to parko agrias fysis me koufaes, misiarous, arkogadarous jai lasmari. I xanakamnoume dimosia diavoulefsi. Tipote pou htizete en en gia na meinei gia panta.
Για τα πλακώστρωτα τζιαι τους πεζόδρομους έγραψα έναν σχόλιο στου Joshoua.
Νομίζω ότι το κυκλοφοριακό δεν λύνεται με έναν μικροπείραμα. Η Λευκωσία θέλει πραγματικό σχέδιον δημοσίων μεταφορών που να στέκει σαν ολότητα με πολλά εκατομύρια επενδύσεις. Μα πολλά. Όσα περίπου οι αυτοκινητόδρομοι μεταξύ λεμεσού-λευκωσίας-λάρνακας ούλλοι μαζί. Συν έναν νέον πολεοδομικό σχεδιασμόν με πύκνωσην, πολλήν πύκνωσην, όχι μόνον με διαμερίσματα αλλά τζιαι με μαχαζιά, γραφεία, μικροεπαγγελματίες εκεί που θα έιναι οι κεντρικοί κόμβοι του νέου δικτύου δημόσιων μεταφορών. Όχι γεννικήν πύκνωσην όπως προγραμματίζουν τώρα με πιό ψηλά κτήρια παντού. Πύκνωσην σε διάμετρον 7 λεπτών με τα πόθκια που κάθε σταθμό του Μετρό Στρόβολος-Κέντρο-Παλιά πόλη-Καϊμακλί. Μιλούμε για μεγάλα πράματα. Σύχρονα. Όχι μυλλοσφοντζίσματα. Το σχέδιον του ΓΣΠ ναι να εντάσσεται μέσα σε τούτον το γεννικόν σχέδιον δημοσίων μεταφορών, δεν μπορεί όμως να αποτελέσει την απαρχή. Θα είναι καταδικασμένον σε αποτυχίαν.
Λασμαρίν ας φυτέψει στον κήπον του τζιείνος που του αρέσκει. Ας βάλει τζιαι φκιούλιν που εν πιό κοντά στους ζωντανούς διότι το λασμαρίν εν για τους πεθαμμένους.
pesta aceras hrisostome. alla enas olokliromenos epanashediasmos tis lefkosias mallon enna prepei na anamenei tin epanenosi tis polis tze tis horas
Post a Comment