2.2.09

Ο δικός μας Ολγκάτς πότε;

Όπως λαλεί τζιαι ο καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο της Άγκυρας, Μπασκίν Οράν, η αδιακρισία πολλές φορές κάμνει καλό. Είναι ο μόνος τρόπος να καταδείξεις την βρομιά που καλύπτεται που μιαν συλλογικήν α(ε)νοχήν.

Στην "βάρβαρην" Τουρκία οι διανοούμενοι τζιαι οι αθρωπιστές, ακόμα τζιαι οι σωστοί πολιτικοί, αξιώνουν να δικαστεί ο Ολγκάτς, ακόμα τζιαι να σταλεί σε διεθνές δικαστήριον. Μακάρι να γινεί. Θα δικαιωθούν μερικά που τα θύματα των εγγληματιών πολέμου. Στην "πολιτισμένην" ευρωπαϊκήν μας Κύπρο ποιός ετόλμησεν να μιλήσει για τα πτώματα των αμάχων τουρκοκυπρίων που βρυκολατζιάζουν ακόμα μες τους λάκκους; 'Η πάλε, το να σκοτώσεις με πρωτόγονον τρόπον συμπατριώτην σου συντεχνιακόν ή με τες πέτρες ή με τες σπόντες των 6 ιντζών δεν είναι έγγλημαν πολέμου; Ποιός εδικάστην; Ποιός εκατάγγειλεν; Όχι να καταγγείλεις αόριστα στα μέσα μαζικής ενημέρωσης για πολιτικήν κατανάλωση. Να καταγγείλεις επώνυμα στο δικαστήριον. Κανένας δεν τολμά.

Πριν καμπόσα χρόνια όταν ο Κληρίδης εκάλυφκεν φασίστες τζιαι αποκατάστησεν τους 62 εοκαβητατζιήδες πραξικοπηματίες, το Ακέλ εσύναξεν πολλές μαρτυρίες τζιαι εκατάθεσεν τες στην βουλή. Τελικά έγινεν περίγελον τζιαι εθώρες εοκαβητατζιήδες βουλευτές που το ειρωνεύκουνταν "αν έσιεται στοιχεία φέρτε τα τζιαι να τα εξετάσουμεν...".

Έναν τηλεφώνημαν στην μάναν, στον θκειόν, στον παππούν του μάρτυρα αρκεί να κλείσεις το στόμαν ενός Κυπραίου."Σκέφτου τα μωρά σου, όποιος νεκατώννεται με τα πίτερα τρών τον οι όρνιθες, εν να σώσεις εσού τον κόσμον..."

Μόνον ένας πελλός μπορεί να σώσει την εθνικήν μας αξιοπρέπειαν, τζιαι να μας βάλει τα μούτρα μας κατάφατσα μπορστά στην αλήθκειαν. Πολλοί λαλούν ότι αυτοί που εσκοτώσαν τα πλάσματα στην Αλόαν τζιαι στον Σανταλλάρην, αυτοί που εθάψαν μωρά ζωντανά επελλάναν. Κανένας δεν έκαμεν χαΐριν. Άλλοι επήαν στην Ελλάδαν, άλλοι στα μοναστήρκα, άλλοι εφαλλάραν τζιαι μείναν σαν τους χασκασμένους. Η αποβλάκωση είναι μηχανισμός άμυνας του σώματος όταν η συνείδηση δεν αντέχει το βάρος των πράξεων. Εμάς δυστυχώς δεν μας έφκην ένας που να πελλάνει τζιαι να χουμιστεί την "ανδρειωσύνην" του.

Με δίχα τον δικόν μας Ολγκάτς είμαστιν καταδικασμένοι σαν λαός να κουβαλούμεν στους ώμους μας τζιαι στην συνείδησην μας τους σκελετούς τζιαι τα κουφάρια που βκαίννουν το ένα μετά το άλλον που τους αλακατόλακκους. Σταματώ το άρθρον ως εδώ. Δεν αντέχω άλλον έρκεται μου να στρέψω.

12 comments:

Anef_Oriwn said...

Τζιαι που είσαι φίλε Aceras, ν’ ακούσεις καμιά ημέραν αυτούς που βκάλλει τα πρωινά στο πρόγραμμα του στο “Ράδιο Πρώτο” ο Λάζαρος ο Καράς, sorry ο Μαυρος! Όπως σήμερα, ας πούμεν, που είshεν τον Ζαχαρία τον Κουλία που μίλησε επί παντός επιστητού. (Εν του ξέφυγε ούτε ο Κατσιαούνης, αλλά ούτε και ο Πουμπουρής)! Εν να σου βκούν τ’ άντερα που τα ξερατά! (Αρνούνται τα πάντα, όπως π.χ. τις δολοφονίες αμάχων τουρκοκυπρίων, γιατί, ας πούμεν, εν τα ‘γραψεν τότε η “Χαραυγή”!

Anef_Oriwn
Δευτέρα 2/2/2009 - 7:16 μ.μ.

Anonymous said...

Είμαστε άχρηστοι κατηγορούμε τους εαυτούς μας αντί συνεργαστούμε. Αυτή ειναι η τραγική εικόνα του σύγχρονου ΕΛΛΗΝΑ.

Ερυκίνη said...

επειδή κύριε Ασέρα,
επάθαμεν συλλογικήν αμνησίαν ή μάλλον θθυμούμαστεν τα γεγονότα όπως μας βολεύκει. εγώ εγεννήθηκα 10 χρόνια μετά την εισβολήν τζαι όσα έμαθα για τότε έμαθα τα που την οικογένειάν μου τζαι το σκολείο. Έπρεπεν να φκω που το σκολείον τζαι να ξεκινήσω να μαθαίνω τζαι που καμιάν άλλην πηγήν ίντα μπου εγίνην, για να συνειδητοποιήσω ότι άμαν βάλλεις έναν συρματόμπλεγμαν τζαι χωρίζεις θκυό κοινότητες μετακινούνται ούλλοι, όι μόνον οι Ελληνοκύπριοι. ότι έσιει τζαι Τουροκύπριους που εφύαν που τα σπίθκια τους τζαι εκάμαν γρόνια να τα δουν. ότι τζαι οι Τουρκοκύπριοι εφοούνταν την Ελλάδαν όσον φοούμαστιν την Τουρκίαν. τζαι ότι τζαι Τουρκοκύπριοι επεθάναν. Τα εγκλήματα τα δικά μας κανένας εν μας τα λαλεί. Επιλέξαμεν να τα διαγράψουμεν που τη μνήμην μας τζαι θθυμούμαστεν μόνον ότι μας εκάμαν. εγίνηκα 20 γρονών για να μου πει η μάνα μου (που έννεν πολιτικοποιημένη) ότι τότε στην πραγματικότηταν τους αριστερούς εσκοτώναν τους.
Αν έννα τα ξιχάσουμεν, να τα ξιχάσουμεν ούλλα, αν εννα τα θθυμούμαστεν (γιατί ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΜΕΝ) να τα θθυμούμαστεν ούλλα.

ΥΓ: τούτον εν έναν πολλά καλόν βλογ για ούλλους μας τζαι για μας τους νέους τζαι ανίδεους νάκκον παραπάνω.

gregoris said...

πέ τα ασέρα, πέ τα. αλλά τζιαι στον αστικό τύπο, όι μόνον στα μπλογκς. για να ξεφοηθούσιν τζιαι να προβληματιστούν τζιαι να μιλήσουν τζίνοι που σιωπούν τόσα χρόνια.

Aceras Anthropophorum said...

Βρε Cyprus-Greece μα αντιλαμβάννεσαι ρε φίλε τι λαλείς όταν λαλείς ότι "κατηγορούμεν τους εαυτούς μας"; Μιλούμεν για τα μεγαλλύττερα αποβράσματα της κοινωνίας, που επηαίνναν τζιαι επιάνναν αθρώπους οικογενειάρχες τζιαι εβασανίζαν τους τζιαι μετά εσκοτώνναν τους τζιαι εσύρναν τους σαν τους σσιύλλους μες τον λάκκον. Μιλούμεν για ανώμαλους αθρώπους που επωφελούνταν της "εμπόλεμης" κατάστασης για να φκάλουν τα σαδιστικά απωθημένα τους πας σε "επιτρεπόμενα" θύματα. Εφαντάστης μιαν βελόναν 6 ιντζών να καρώννεται πας το κορμίν ενός αθρώπου; πας τα στήθη του, πας την κκελλέν του, να τρέχουν τα γαίματα του, να ουρλιάζει, τζιαι ο άλλος βίρα βίρα να του καρφώννει τζιαι άλλες τζιαι να αγαλιάζεται; Εν για την πατρίδαν έτσι πράξεις; Έπιαες καμιάν φοράν μες τα σιαίρκα σου μωρόν βρέφος; Μπορεί μη ανώμαλος άθρωπος να το πυροβολήσει, ή ακόμα σιειρόττερα να το θάψει ζωντανόν; Εν αυτοί που εν "ο εαυτός μας" που κατηγορούμεν; Μόνον αν εγγρίνουμεν αυτά που εκάμαν είναι μεταφορικά "εαυτός μας".

Όι φίλε μου. Εγώ δεν μπορώ να ταυτίσω τον εαυτόν μου με έτσι αποβράματα. Δεν είναι επειδή μιλούν ελληνικά, ή επειδή εκάμαν τα εγγλήματα τους στο όνομαν της πατρίδος που θα τους θεωρήσω "εαυτόν" μου. Τζιαι αν παραλληλήσεις το σώμαν σου με το κοινωνικόν σώμαν των ελλήνων της Κύπρου λέγοντας "τον εαυτόν μας", ε αυτούς τους τύπους μόνον με έναν καρκινοειδές απόστημαν ή με τον μολυσμένον πύον του γιαιματά μπορείς να τους παραλλήλησεις. Ας όψουνται τζιαι αν έσιει θεόν ας τους δικάσει αφού οι αθρώποι αρνούνται να το κάμουν.

Bananistanos said...

Επιλογές απο τη σημερινή Αλήθεια στο μπλογκ μου
http://bananistanikachronika.blogspot.com/

Σχόλια;

stalamatia said...

Άσερα δεν πρόκειται γιέ μου οι δικοί μας να δεχτούν έτσι πράμα,ακόμα και να τους δείξεις με το δάκτυλο και να πεις αυτοί είναι ,ξέρεις τι θα πούνε?Είμασταν σε άμυνα ,αυτοί ήλθαν και μας επιτεθήκαν.( Οι άμαχοι και τα μωρά) Μα εθάψαν μωρά ζωντανά? όχι ότι έπρεπε να τα σκοτώσουν.Τούτο το μπλογκ αποφεύγω να έρχομαι να το διαβάζω γιατί πολλές φορές κάμνεις με να πιστευκω ότι εν να λυθεί όπου νάναι το κυπριακό αλλά μετά κάτι γίνετε και απογοητεύομαι.
Να πελλάνουν Ασερα να πελλάνουν τζιαι να μεν ηβρίσκουν αμάντα άμαν εκάμαν έτσι πράματα.

Anonymous said...

ena pou ta kopellia tis Toxnis pou ton eksera stin perioxi ton eixan kamari(to koproskillo)kai htan kai aftos poli perifanos.
Sto telos Psofise fisiologika.

Aceras Anthropophorum said...

Διαιρωτούμαι τι εσκέφτετουν την ώραν που έφκαιννεν η ψυσιή του. Θρήσκος που ήταν, τί ελοάρκαζεν να πει του θεού μόλις τον εθώρεν μες τα μμάθκια.

Anonymous said...

Ένας γνωστός μου για τον οποίο ψιθυρίζεται ότι είχε σκοτώσει έναν Τούρκο στην εισβολή το 1974 πηγαινοέρχεται στο Άγιον Όρος τα τελευταία χρόνια με μεγάλα προβλήματα υγείας. Δεν μπορώ να ξέρω αν αληθεύει και υπό ποιές συνθήκες συνέβηκε ο σκοτωμός, αλλά υπάρχουν ενδείξεις από το περιβάλλον του, ότι τον ταλαιπωρεί η συνείδηση του.

Ένας άλλος μου γνωστός, ο οποίος πολέμησε επίσης το 1974, μας διηγήθηκε ότι παρολίγο να τον σκοτώσουν στον ύπνο, γιατί τον πέρασαν για Τούρκο στα χαρακώματα. Ευτυχώς ξύπνησε έγκαιρα, τους είπε ότι δεν ήταν Τούρκος κι έστησαν γερό καυγά για την "παρεξήγηση", η οποία παρολίγο να του στοιχίσει τη ζωή.

Φαντάζομαι θα υπάρχουν αμέτρητες τέτοιες πολεμικές ιστορίες, όπου κυριαρχούσε ο απόλυτος παραλογισμός.

Vikar said...

Πελάτης μου (εχτισα του σπίτι) ήταν ένα που τα παλληκάρια των γεγονότων που "εξαργύρωσεν" τες υπηρεσίες προς την πατρίδα με θέση ακόλουθου σε πρεσβείες.
Τ.Λ τα αρχικά του ονόματος.
Δεν ήξερα φυσικά την ιστορία του αλλά όταν την έμαθα εφρόντιζα και έκλεια ραντεβού μαζί του στο γραφείο μετά που εσχολάναν οι υπόλοιποι και υπό αυτές τις συνθήκες σχεδόν πάντα άνοιγε το στόμα του και εξ-ομολογούσε (πάντα σχεδόν τρέμοντας και κάμνοντας σπαστικές κινήσεις, ιδρόνοντας κλπ) τα κατορθώματα του και των συναγωνιστών του. Από ένα σημείο και μετά εκατάντησε το προσωπικό μου βίτσιο να γεμίζω τα απογεύματά μου με την εικόνα του "καθωςπρέπει" κυρίου που αναγκαζόμενος να ξανακοιτάζει τες πράξεις του αναγκάζονταν να ομολογεί και την αχρειότητα τους.Όμως ο καθωσπρεπεισμός και η "θέση" του στη κοινωνία δεν τού επιτρέπει να εξιλεωθεί με μιαν δημόσια ομολογία των πράξεών του. Το προσωπικό του μαρτύριο νομίζω γίνεται κατανοητό που τα πιο πάνω.

Giorgia_is_coming_to_town said...

Θα σταθώ στο σχόλιο της Ερικύνης. Στα σχολειά μας, μας διδάσκουν την ιστορία που "βολεύει". Πρόσφυγες, χαμένες πατρίδες. Μόλις στα τριάντα μου έμαθα, πόσοι μουσουλμάνοι εκδιώχθηκαν από τα Βαλκάνια στην Τουρκία, στις αρχές του εικοστού αιώνα. Αυτοί δεν ήταν πρόσφυγες? Αυτοί, δεν θρηνούν χαμένες πατρίδες?
Δεν είμαι Κυπρια και δεν κατοικώ στην Κύπρο. Αλλά θεωρώ ότι η λύση του Κυπριακού, πρέπει να βρεθεί από εσάς, τον λαό της Κύπρου, ανεξάρτητα με το τί αρέσει στους απέξω. Και πιστεύω ότι πιότερο αδέλφια είναι οι Ε/Κ με τους Τ/Κ, απότι με τους Ελληνες ή με τους Τούρκους.
Μην κληροδοτούμε στα παιδιά μας, το μίσος που προσπάθησαν να περάσουν σε μας. Μην κλείνουμε τα μάτια σε καμιά πλευρά της ιστορίας.
Συγγνώμη για την κατάχρηση του χώρου.