Πλησιάζει η άννοιξη

Αυτήν την εικόναν την έπιασα εχτές επιστρέφοντας παρπατητός που την δουλειά. 

Η ομίχλη εκάλυφκεν τα πάντα σε απόστασην τζείττε μέρου που 20 μέτρα. Το σιόνιν, που το πρωΐν δεν υπήρχεν καν, έφτασεν τους 25 πόντους. Εσυνέχιζεν να σιονίζει αριμανίως. Ο αέρας εσφυρολόαν τζιαι έβαλλεν τα σιόνια μες τα ρουθούνια μου, μες τα ρούχα μου, μες τα φκιά μου. Ο δρόμος παρόλον που είχεν καθαριστεί τζιαι αλατιστεί με τόνους άλας, έγλιαζεν τζιαι αν δεν επρόσεχες θα μπορούσες να ππέσεις να τσακκιστείς. Εκτός που τον αέραν, ήχος κανένας. Τα πουλιά τζιαι τα χτηνά εχωστήκαν σε ότι καταφύγειον τους προσφέρει το δάσος. Οι αθρώποι εν κλειδωμένοι μες τα σπίθκια τους τζιαι θωρούν την μπόραν που την τηλεόρασην. Η φύση παίζει την ψοησμένην. Αφήννει τα στοιχεία να κάμουν το βίτσιον τους διότι ξέρει ότι αν τους πάει κόντρα θα πεθάνει που τα καλά.

Όσον τζιαι να σας φαίνεται παράξενον, αυτή η ατμόσφαιρα με κάμνει να σιαίρουμαι. Η ατμόσφαιρα που με καταθλίβει είναι αυτή του Αυγούστου με το θέρος να κάμνει τους παραπάνω αθρώπους να χαριεντίζονται. Εγώ νοιώθω παραπάνω την φύσην που ετοιμάζεται να ναρκωθεί πάλε.

Σιαίρουμαι τωρά, διότι νώθω την φύσην πουκάτω που τα σιόνια να ετοιμάζεται να εκραγεί που ζωήν. Ενώ τα στοιχεία σαλαβατούν, τζιείνη αφήννει τα να δέρνουνται τζιαι να παίζουν τον Kέκαν. Συνεχίζει αθόρυβα την δουλειάν της. Ξέρει ότι νομοτελειακά σε δκυό μήνες η διάρκεια της ηλιοφάνειας θα είναι τόση που κανέναν σιόνιν δεν αντιστέκεται. Η επικείμενη ανθοφορία είναι γεγονός πάνω στο οποίον η παρούσα θύελλα δεν θα έχει καμίαν επίδρασην.

Περπατώντας μέσα στα σιόνια τζιαι την κρυάδαν δεν ιξέρω γιατί, αλλά εσκέφτουμουν τον Ττόμην τον Ββού, τον Κουλίαν, τον Βαρνάβα, τον Λυσσαρίδην, ακόμα τζιαι τον Λιλλίκκαν που εγίνην συγραφέας. Μπορεί οι λόγοι που με κάμνουν να μου αρέσκει ο σιειμώνας να είναι οι ίδιοι που με κάμνουν να διασκεδάζω την θύελλαν που εξέσπασεν πάνω στον υπουργόν παιδείας, πάνω στους καθηγητές της αγγλικής σχολής, ή πάνω στην διευθύντριαν του γυμνασίου του Ριζοκαρπάσου. Ίσως είναι σημάθκια επικείμενης ανθοφορίας. Περιμένω την 30 χρόνια τωρά, που τον τζιαιρόν που είμουν έφηβος. Όσον αγωνιούν τζιαι ανεμοδέρνουνται, τόσον είμαι αισιόδοξος τζιαι σιαίρουμαι.