Το Νοέμβριο του 2007 είχα γράψει για τις δύο σχολές σκέψης που συναποτελούν το απορριπτικό μέτωπο. Την ΕΔΕΚ την είχα κατατάξει τότε στη "σχολή της δεύτερης καλύτερης λύσης, που προτιμά τη διατήρηση της κατοχής έναντι του συμβιβασμού, μέχρι να έρθουν οι καλύτερες μέρες σε διαπραγματευτικό επίπεδο, όποτε κι αν γίνει αυτό. Σύμφωνα με τη λογική αυτή, είναι προτιμότερο να μείνουμε με το στάτους κβο απ' άπειρον παρά να υποχωρήσουμε και να δώσουμε επικίνδυνα διαπραγματευτικά οφέλη στην τουρκική πλευρά. Η εθνικά έντιμη πορεία είναι να μην διολισθήσουμε ποτέ σε οποιαδήποτε παραχώρηση που δεν συμβάλλει άμεσα στην πλήρη δικαίωση του κυπριακού ελληνισμού και να παραμείνουμε προσηλωμένοι σε νομοτεχνικές διαδικασίες που να διατηρούν το κυπριακό στη φορμόλη μέχρι οι συνθήκες να επιτρέπουν την επιθυμητή λύση".
Σε άρθρο του σήμερα ο κύριος Ομήρου έρχεται σε τρεις μόλις προτάσεις της καταληκτικής παραγράφου να αναδείξει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι η ΕΔΕΚ είναι όντως ο μεγαλύτερος υπερασπιστής του στάτους κβο. "Για το πολυσυζητημένο ζήτημα του στόχου της ειρηνικής συμβίωσης Ε/Κ και Τ/Κ μέσα στη νέα γενιά θα ήταν αδιανόητο να υπάρξει οποιαδήποτε αντίθετη άποψη. Αυτός ο στόχος όμως θα ήταν επίσης αδιανόητο να αποπροσανατολίζει από τον κορυφαίο στόχο του τερματισμού της κατοχής. Όσο συνεχίζεται η κατοχή πρώτιστο καθήκον πρέπει να είναι η εμφύσηση αγωνιστικού πνεύματος στη νέα γενιά και η αγάπη προς την κατεχόμενη γη μας."
Προσέξτε πόσο περίτεχνα ο κύριος Ομήρου επιχειρεί να μετατρέψει ένα εξώφθαλμο προαπαιτούμενο για τη συμφωνημένη λύση σε ασυμβίβαστο με αυτή.
Θέλω να πιστεύω ότι ο κύριος Ομήρου γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν πρόκειται να υπάρξει ποτέ τερματισμός της κατοχής χωρίς συμφωνημένη λύση, και δεν πρόκειται να υπάρξει ποτέ συμφωνημένη λύση χωρίς τη μαζική βούληση για ειρηνική συμβίωση. Κι όμως, έρχεται να δηλώσει ότι η βούληση αυτή δύναται να αποπροσανατολίσει από τον στόχο του τερματισμού της κατοχής. Δεν προκαλεί έκπληξη ότι αμελεί να εξηγήσει πως είναι δυνατόν αυτό που επιβάλλεται για να τερματιστεί η κατοχή να μας αποπροσανατολίζει ταυτόχρονα από αυτό το στόχο. Υπονοεί όμως σαφέστατα ότι η επιδίωξη δημιουργίας βούλησης για ειρηνική συμβίωση ισοδυναμεί με αποδοχή και επιδοκιμασία της κατοχής και παραπέμπει σε αγώνες και θυσίες, τους οποίους γνωρίζουμε ότι ούτε μπορεί ούτε προτίθεται να επιδιώξει.
skip to main |
skip to sidebar
Commentary on political developments in Cyprus aiming to improve the quality of objective analysis - Σχολιασμός πολιτικών εξελίξεων στην Κύπρο με στόχο τη βελτίωση της αντικειμενικής ανάλυσης
18 comments:
Η ατάκα Ομήρου, κρύβει και κάτι άλλο:
υπονοεί πως το να καλλιεργείται κλίμα εμπιστοσύνης και ειρηνικής συνύπαρξης με τους συμπατριώτες μας Τ/Κ (οι οποίοι με βάση το διεθνές δίκαιο είναι επίσης θύματα της εισβολής) έρχεται σε αντίθεση με το αγωνιστικό πνεύμα κατά της κατοχής της πατρίδας μας.
Δηλαδή, εξισώνει τους Τ/Κ με την εισβολή.
Εύχομαι να μην το ερμηνεύω καλά και να έχω λάθος
Το μεγαλύτερο ποσοστό της κατεχόμενης γης μας θεωρείται, βάσει συμφωνιών, εδώ και χρόνια ως μελλοντικό έδαφος της τουρκοκυπριακής ζώνης της Ομόσπονδης Κύπρου. Η απόφαση αυτή δεν ελήφθη από τη νέα γενιά. Τι εξυπηρετεί η εμφύσηση αγωνιστικού πνεύματος στη νέα γενιά σε σχέση με την κατεχόμενη γη που προτείνει ο κ. Ομήρου; Να την πάρουμε πίσω μήπως; Στόχος είναι η επανένωση, αν ο κ. Ομήρου επιθυμεί να εγείρει θέμα απελευθέρωσης εδαφών (επειδή περί αυτού πρόκειται στη δήλωση του...), ας καταθέσει πρόταση σχεδίου προς επίτευξη αυτών των επιδιώξεων, είτε του ιδίου, είτε της ΕΔΕΚ.
Αμ' έπος αμ' έργον. Σε αυτή την περίπτωση, θα είχα μεγάλο ενδιαφέρον να το μελετήσω...
Ρίψασπις,
μόλις διάβασα και την παλαιότερη σου ανάρτηση. Είναι ακόμη επίκαιρη και δυστυχώς, στηρίζουν ακόμη οι ίδιοι πολιτικοί χώροι το στάτους κβο και τη λύση τού από μηχανούς θεού εις βάθος χρόνου...
http://proedrikes.blogspot.com/2007/11/status-quo-ante.html
Φανταστείται πόσον υποτιμά κάποιος την νέαν γενιά για να θέλει να της εμφυσίσει αγωνιστικόν πνεύμαν (κάμνοντας την μάλιστα να μοιάζει αυτών που εκαταντήσαν τον τόπον στο χάλιν που είναι τζιαι δεν εκατακτήσαν ΟΥΤΕ ΕΝΑΝ εθνικόν στόχον που τζιείνους που εθέσαν όταν τζιείνοι ήταν νέοι).
Χάτε νέα γενιά. Να έρτεται να σας κάμνουμεν κατηχητικόν όπως μας εκάμναν τζιαι μας να σας κάμουμεν ψατζιήν αγωνιστάες.
Να πετάξετε το ipod τζιαι να πιάσετε σιεπεττούιν. Να πετάξετε το κκομπιούτερ, να κάμετε delete το wikipedia τζιαι να αρκέψετε να γράφετε σε φυλλάδες με ψευδώνυμα όπως Δευκαλίων. Οι καπέλλες να ξαναγίνουν παρθένοι μέχρι τον γάμον τζιαι τα αγόρια να το ρίξουν ξανά στον μούτσιον για να γίνουν πάλιν frustrated τζιαι να γράφουν ωραία αγωνιστικά ποιήματα. Να πεθάνουν αλλο κανένας θκυό πας την πράσινην γραμμή να αλλάξουμεν τζιείνον το μαυρογέρημον το βίτεο που εκαντάντησεν μονοτονία να το δείχνει η τηλεόραση κάθε 15 λεπτά το ίδιον. Να βάλουμεν αλλο καμιάν προτομήν μες τες πλατείες διότι οι γλύπτες μας εν να μείνουν άνεργοι τζιαι η εικαστικές τέχνες θα φιράσουν. Να έχει λλίον action ο αντικατοχικός αγώνας διότι αλλό λλίον εν να μείνουμεν άνεργοι. Τζιαι που να πιάσεις δουλειάν με την κρίσην;
Τζε αν κανένα σχολείο ξεφύγει τους που την εθνική προσταγή του στραώννω τζε δηλητηριάζω, τζε αφήνει τα κοπελλούδκια να αμπλέψουν, έσιη τζε κομματικούς δημοτικούς Συμβούλους to set things straight τζε δκυό παλλιές αφαιρούν του την Πολεοδομική Άδεια τζε κλείει.
Μαρία Εμμανουήλ
Highgate School - Δε το blog Φάλιες για λεπρομέρειες
Μαρία Εμμανουήλ
"...θα ήταν αδιανόητο να υπάρξει οποιαδήποτε αντίθετη άποψη..."
Ιδού η φράση που -ασχέτως του για ποιά άποψη κάνει λόγο και του αν συμφωνείς ή διαφωνείς με αυτήν -αποδίδει την πραγματική φύση της συγκεκριμένης σχολής.
Τώρα με την επικράτηση της απορριπτικής γραμμής στο ΔΗΚΟ τα πράγματα θα γίνουν πολύ δύσκολα για το Χριστόφια. Θα είναι αδύνατο να αποφύγει την απομόνωση.
Εδώ και 33 χρόνια το ΑΚΕΛ κάμνει τον νεροκουβαλητή των απορριπτικών με καταστροφικά αποτελέσματα για τον τόπο.
Ο Χριστόφιας μπορεί να αποφύγει την απομόνωση αν σταματήσει αυτή την ολέθρια τακτική και συνταχθεί με τον Αναστασιάδη και τη φιλελεύθερη δεξιά για να λύσει το Κυπριακό. Και θα πρέπει να κάμνει γρήγορα γιατί δεν ξέρω πόσο καιρό ακόμα θα ανέχεται ο Νίκαρος την αγνωμοσύνη του.
Δυστυχώς όμως αυτό που είναι πιο πιθανό είναι ο Μέγας Μπετονιέρης να σκληρύνει τις θέσεις του για να ικανοποιήσει τα Τασσάκια.
Αυτός ο τόπος δεν σώζεται με τίποτα άμα λάχει να 'ουμ'.
ίλαντρε δεν διαφωνώ μαζί σου
ξιχάννεις όμως νομίζω την περίοδο 1988-93 που είμασταν κοντά στην λύση αλλά ο Κληρίδης εττούμπαρεν τα γιατί έθελεν να γίνει πρόεδρος με τες ψήφους του απορριπτικού ΔΗΚΟ. τζιαι η ζημιά που έκαμεν την δεκαετία του ήταν τεράστια. οπόταν ναι το ΑΚΕΛ έσιει τεράστιες ευθύνες τζιαι το 2003 τζιαι το 2004 αλλά να μεν ξιχάννουμεν την αποθέωση του εθνικισμού την δεκαετία που επροηγήθηκεν. ελπίζω να έσιεις λάθος στην πρόβλεψη σου ίλαντρε γιατί αν σκληρύνει την στάση του ο Χριστόφιας η διχοτόμηση θα είναι πλέον οριστική.
Ο Χριστόφιας έχει τη μεγαλύτερη στήριξη από το λαό που είχε ποτέ ένας πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ταυτόχρονα, στην άλλη πλευρά ο Ταλάτ δηλώνει υπέρ της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας και η Τουρκία χάθηκε τουλάχιστον από το προσκήνιο και δεν αναφέρεται πια ευθέως σε λύση δύο κρατών. Αν δεν επανενωθεί η Κύπρος τώρα, υπό αυτές τις τόσο ευνοϊκές συνθήκες, δε θα επανενωθεί ποτέ. Αν επικρατήσει η άποψη των απορριπτικών του 10-15% για μικροκομματικά συμφέροντα εξουσίας, είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Έλεος πια! Τόσος φόβος και τρόμος για το ΔΗΚΟ ΔΕΝ δικαιολογείται!
Ο Ταλάτ φκαίνει; "Απ' εκεί" άκουσα πως δεν.
Την "ισοπαλία" στα Όχι τζιαι μάλιστα με το Χριστόφια να παραδέχεται πως βολεύκει γιατί "εν είμαστεν έτοιμοι" (εν έπηξεν ο τσιμέττος) εσκέφτηκεν την κανένας;
Ο Ταλάτ προειδοποιεί εδώ και καιρό, ότι μία ενδεχόμενη εκλογική ήττα του, θα είναι αρνητική για τις συνομιλίες, αλλά την Ελληνοκυπριακή πλευρά μοιάζει να μην την απασχολεί καθόλου αυτό. Τι σημαίνει "βολεύκει"; Η ίδια η κυβέρνηση θα έπρεπε να είχε ξεκινήσει από καιρό έμπρακτα να προετοιμάζει το έδαφος για την επανένωση, τόσο σε κοινωνικό, όσο και σε κρατικό επίπεδο. Αυτά είναι τα πραγματικά ανησυχητικά σημάδια κι όχι ποιος εκλέγηκε στα εσωκομματικά του ΔΗΚΟ.
Επ' ευκαιρίας, αν γνωρίζει κανείς ιστολόγια Ακελικών που ασχολούνται με τις συνομιλίες και το κυπριακό, παρακαλώ ενημερώστε με, γιατί δεν έχω εντοπίσει ΚΑΝΕΝΑ μέχρι στιγμής...
Βολεύκει= εν έπηξεν ο τσhιμέττος.
"...Η ίδια η κυβέρνηση θα έπρεπε να είχε ξεκινήσει από καιρό έμπρακτα να προετοιμάζει το έδαφος για την επανένωση..." => με ποδά Ναι τζιαι ποτζει Νιέτ = "...εμείς κάναμε ότι μπορούσαμε, ισοπαλία".
"...δε θα επανενωθεί ποτέ..." = Μερχαμπα.
Πώς είσαι τόσο σίγουρος;
Αφού υπάρχουν ακόμη περιθώρια για επανένωση.
Ακόμη κι ως χείριστη προοπτική να δεχτώ αυτό που γράφεις, παραμένει ένα "γιατί". Γιατί να μη θέλει να προλάβει την κατάληξη σε συμφωνία λύσης η κυβέρνηση, πριν εξουδετερωθεί τελείως το κλίμα, στους Τουρκοκύπριους ή και στους Ελληνοκύπριους; Κάτι λείπει, κάτι δε στέκει και προσωπικά δεν έχω καταλάβει περί τίνος πρόκειται. Διοχετεύεται στον κόσμο αργά, αλλά σταθερά, μία απαισιοδοξία εκ των άνω κι αυτό το βρίσκω απαράδεχτο.
Κάθε κομματάρχης θέτει το κόμμα του και την εξουσία πολυ πιο ψηλά από τη λύση του Κυπριακού και ιστορικά ο λαός έχει στηρίξει τους πλέον απορριπτικούς στην προσπάθεια τους για να αναδειχθούν. Ο Κυπριανού δεν συζήτησε καν τους δείκτες ντε Κουεγιάρ, ο Κληρίδης ενταφίασε όπως υποσχέθηκε τις ιδέες Γκάλι, ο Τάσσος έπνιξε στο κλάμα το σχέδιο Αννάν.
Ο Χριστόφιας προχωρεί ολοταχώς προς το ίδιο σενάριο. Με σκληρές ηγεσίες ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ και τον Αναστασιάδη να έχει αρχίσει ήδη ανοίγματα προς το απορριπτικό μέτωπο, και γνωρίζοντας ότι οι συνομιλίες είναι δύσκολες και δεν μπορούν ρεαλσιστικά να καταλήξουν οπουδήποτε αλλού από μια απόρριψη από ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ, ο Χριστόφιας θα βρει τον εαυτό του μπροστά από ένα δίλημμα.
Να δοκιμάσει τη λύση, και φυσικά να χάσει μπροστά σε μια ταύτιση ΔΗΣΥ-ΔΗΚΟ, ή να ταυτιστεί πρώτος με το ΔΗΚΟ και να προσπαθήσει να αποτρέψει τα σχέδια του Αναστασιάδη. Ούτως ή άλλως το Κυπριακό θα είναι ο μεγάλος χαμένος, αφού τόσο ο Χριστόφιας, όσο και ο Αναστασιάδης θα είναι δέσμιοι των απορριπτικών.
Δεν είναι θέμα απαισιοδοξίας εκ των άνω. Μάλλον μαθήματα ιστορίας είναι και καλά είναι να τα λάβουμε υπόψη.
Η μόνη πραγματική ευκαιρία ήταν το 2004 με το σχέδιο Ανάν. Επί ντε Γκουεγιάρ και Γκάλι, ο Ντενκτάς ήταν παντοδύναμος κι η Τουρκία υποστήριζε, ότι το κυπριακό λύθηκε το 1974. Μόνο με τη δυναμική της ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση άνοιξε το παράθυρο προς τη λύση.
Προς το παρόν, δεν υπάρχει καμία ταύτιση ΔΗΣΥ-ΔΗΚΟ κι αν κάποιος έχει ταυτιστεί με το ΔΗΚΟ, αυτός είναι ο Χριστόφιας, ο οποίος συγκυβερνά με τους απορριπτικούς και δήλωσε πρόσφατα, ότι δεν έχει σκοπό να διαλύσει την κυβέρνηση. Μπροστά σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, λογικό και αναμενόμενο ήταν να αντιδράσει κάποτε και η αντιπολίτευση. Πόσο καιρό θα εκλιπαρούσε τον πρόεδρο ακόμη για συνεργασία, ενόσω δε διαχωρίζει τη θέση του από τους απορριπτικούς; Το κακό είναι, ότι και πρόωρες εκλογές να γίνουν με νικητή το ΔΗΣΥ, για παράδειγμα, πάλι δε γίνεται τίποτα, αν δε συνεργαστούν με το ΑΚΕΛ. Η Δεξιά τείνει το χέρι προς το Χριστόφια, γιατί δεν το δέχεται όσο υπάρχουν ακόμη περιθώρια; Το ΔΗΚΟ δε θέλει λύση και δεν πρόκειται για μεμονωμένα στελέχη που αντιδρούν, αλλά για τη συντριπτική πλειοψηφία του κόμματος. Τι περιμένει ο πρόεδρος; Θέλει να το λύσει, ναι ή όχι κι αν όχι παραμένει για μένα πάλι το "γιατί".
Μπαίνω σφήνα στη συζήτηση σας για να πώ το εξής: Συμφωνώ απόλυτα ότι η συγκυρία Χριστόφια - Ταλάτ και Νίκος Αναστασιάδης στην αντιπολίτευση είναι χρυσή και ιδανική ευκαρία για επίλυση του ζητήματος.
Δεν μπορώ όμως να διανοηθώ ότι είτε η ΕΔΕΚ είτε το ΔΗΚΟ, στοχεύουν σε λύση διχοτόμησης ή παραμονής Στάτους Κβό. Από την άλλη, πιστεύω πως η στάση τους, μπορεί να τύχει διπλωματικής εκμετάλλευσης και να ισχυροποιήσει τη διαπραγματευτική θέση του Προέδρου Χριστόφια. Του δίνει δηλαδή "πάτημα" και να εμμένει στις λεγόμενες κόκκινες γραμμές της πλευράς μας.
Επίσης όμως συμφωνώ, με τη θέση ότι ο βασικός παίχτης του παιγνιδιού από Τουρκικής πλευράς είναι η Άγκυρα. Και τη μαγκιά της η Άγκυρα την έλκει από τα κατοχικά της στρατεύματα. Εκεί πρέπει να στοχέυσουμε και να πιέσουμε, καταγγέλοντας δηλαδή παντού και συνεχώς την Τουρκία για τα κατοχικά στρατεύματα επί Ευρωπαϊκού εδάφους, και για το πιστόλι στον κρόταφο που βάζει σε Ελληνοκύπριους αλλά και σε Τουρκοκύπριους.
Υ.Γ.: Δεν μπορώ επίσης να μην σχολιάσω το άτοπο της επιλογής Χριστόφιας ή της αυλής του, να θέτουν σε αυτή τη χρονική συγκυρία, ζητήματα "εκσυγχρονισμού" της ιστορίας που αγγίζουν τα όρια της παραφροσύνης. Αυτό που πρέπει να καλλιεργηθεί είναι η αποδοχή της διαφορετικότητας του Τουρκικού στοιχείου αλλά και οποιοιυδήποτε άλλου στοιχείου (μαύρου, κίτρινου ή καφέ) και η συνύπαρξη μαζί του, και όχι ο δικός μας αφελληνισμός.
Post a Comment