18.2.09

Και η άλλη όψη των πραγματων.....

Τα οξφορδιανά προσόντα του δρος Ρολάνδου Κατσαούνη και οι δολοφονίες Τ/Κ 1963-64


ΠΡΟΣ: "ΠΟΛΙΤΗ"
Ενταύθα
Στον "Πολίτη" της 12ης τρέχοντος και εις περίοπτον θέσιν δημοσιεύτηκε άρθρο του δρος Ρολάνδου Κατσαούνη, υπό τον τίτλο "Γύρω από κάποιες αμφισβητήσεις", στο οποίο ο δόκτωρ αναφέρθηκε και στον υπογράφοντα ως ένα από τους δημοσιογράφους που αμφισβήτησαν τα ακαδημαϊκά του προσόντα. Έχοντας διαβάσει τον κατάλογο των πανεπιστημιακών περγαμηνών του, που δημοσίευσε, μετά χαράς αποσύρω κάθε αμφισβήτηση των τυπικών του προσόντων. Θαρρώ, όμως, ότι είναι δεοντολογικά πρέπον για τους αναγνώστες και του "Πολίτη" να δημοσιεύσετε, αν έχετε την καλοσύνη, σε μία από τις προσεχείς εκδόσεις σας, το παρόν κείμενό μου που επιχειρεί να ερευνήσει, ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΑΞΕΩΝ του, τα ουσιαστικά προσόντα του δρος Κατσαούνη και τα πολιτικά τους παράγωγα. Το κείμενό μου υπέχει θέση και απαντήσεως στο άρθρο που δημοσίευσε στον χθεσινό "Πολίτη" (σελ. 40) ο αξιότιμος νομικός συνεργάτης σας κ. Νικόλας Κυριάκου, με τίτλο "Εθνικιστικές παρα-λογικές":
Ο Τ Α Ν, λοιπόν, οι Τούρκοι βρέθηκαν στριμωγμένοι από τη δημόσια ομολογία που έκανε την Πέμπτη 22.1.09 ο Τούρκος ηθοποιός Αττίλα Ολγκάτς ότι, το 1974 που υπηρετούσε στον τουρκικό στρατό εισβολής στην Κύπρο, διέπραξε διατεταγμένες, εν ψυχρώ εκτελέσεις, δεμένων πισθάγκωνα Ελλήνων Αδηλώτων Αιχμαλώτων και ο τουρκικός Τύπος θρηνούσε με τίτλους όπως "Τι κακό μας βρήκε" της "Χουριέτ" και "Αυτό μας έλειπε τώρα" της "Μιλλιέτ", βγήκε την Κυριακή 25.1.09 και τη Δευτέρα 26.1.09 η εφημερίδα του κυβερνώντος ΑΚΕΛ, η "Χαραυγή", που έμοιαζε ως να προσφέρει στους Τούρκους "σανίδα σωτηρίας" και... "εξισορρόπηση": Δημοσίευσε βαρυσήμαντη συνέντευξη του προβεβλημένου ως πρώην καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, δρος Ρολάνδου Κατσαούνη, ότι "Ελληνοκύπριοι δολοφονούσαν αθώους Τουρκοκυπρίους το 1963-64". Όπως ήταν απολύτως φυσιολογικά αναμενόμενο, ο τουρκικός Τύπος έσπευσε αμέσως και αξιοποίησε, ως είδος αντιπερισπασμού, το "λαχείο" που πήρε από τον δρα Κατσαούνη και τη "Χ".
Δύο υπήρξαν τα σημαντικότερα "προσόντα" της "προσφοράς" που αξιοποίησαν οι Τούρκοι:
1. Το κύρος ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΤΗΤΑΣ που δηλοί η ταυτότητα: "Καθηγητής του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης". Ήγουν, παγκοσμίου κύρους, ανθός των ανθών των όπου γης επιστημόνων: Οξφόρδη!
2. Το κύρος της "Χαραυγής", ως οργάνου του κυβερνώντος στην Κύπρο κόμματος.
Α Ν Τ Ε Χ Ο Υ Ν, όμως, εξαντλητικό έλεγχο επαλήθευσης, πόσο, πράγματι, επιστημονικοί ή όχι, ήσαν οι ισχυρισμοί που πρόβαλε, με Οξφορδιανά Προσόντα στη "Χαραυγή" ο δρ Κατσαούνης;
- Κατά πόσο, δηλαδή, αποδεικνύεται αν όντως ήσαν ή όχι προϊόντα πραγματικής επιστημονικής έρευνας, τα όσα ο δόκτωρ κατέθεσε στη συνέντευξή του;
Ι Δ Ο Υ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ: Κληθείς από τον δημοσιογράφο της "Χ" κ. Σπύρο Σωτηρίου, που του πήρε τη συνέντευξη, να αποδείξει τους ισχυρισμούς του περί δολοφονιών Τ/Κ από Ε/Κ, ο δρ Κατσαούνης είπε, επί λέξει: "Όπως είπα, η ίδια η ανακάλυψη των λειψάνων. Ο πρώτος ομαδικός τάφος εντοπίστηκε ήδη από τον Ιανουάριο του 1964 στον Άγιο Βασίλειο, κάπου 20 Τουρκοκύπριοι και ακολουθούν οι άλλοι" ("Χ" 26.1.09 σελ. 8).
- Από πού, όμως, συνήγαγε ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ο δρ Κατσαούνης ότι οι συγκεκριμένοι "κάπου 20 Τ/Κ" υπήρξαν θύματα δολοφονίας και ότι οι δράστες ήσαν Ε/Κ;
- Τι είδους επιστημονική έρευνα διεξήγαγε, άραγε, για να καταλήξει σ' αυτή την τελεσίδικη ετυμηγορία;
Το ερώτημα έχει σπουδαιότατη σημασία όχι μόνο για την αξιοπιστία και την εγκυρότητα της επιστημοσύνης του εν λόγω Οξφορδιανών Προσόντων επιστήμονα. Αλλά και της γενικότερης τάσης αναψηλάφησης της ιστορίας των αιματηρών γεγονότων στην Κύπρο. Υ Π Α Ρ Χ Ε Ι, λοιπόν, ένα πολύ ισχυρό τεκμήριο (ντοκουμέντο), το οποίο αποτελεί, αν όχι πλήρη απόδειξη, αμάχητη τουλάχιστον ένδειξη ότι ο συγκεκριμένος ισχυρισμός του δρος Κατσαούνη στερείται επιστημονικότητας, θέτει εκποδών τα Οξφορδιανά του Προσόντα και τον αφήνει εκτεθειμένο ως ψευδόμενο. Διότι η συγκεκριμένη περίπτωση του "πρώτου ομαδικού τάφου" των 21 (ακριβώς και όχι "κάπου 20") Τ/Κ, του Ιανουαρίου 1964, στο τουρκικό κοιμητήριο του Αγίου Βασιλείου, υπήρξε θέμα είδησης της "Χαραυγής" (όπως και του "Φιλελευθέρου", της "Ελευθερίας" και των άλλων εφημερίδων) της 14ης Ιανουαρίου 1964. Κατά τον ουσιώδη χρόνο, λοιπόν, η ίδια η εφημερίδα, στην οποία ο δρ Κατσαούνης πρόβαλε μετά από 45 χρόνια τους δικούς του ισχυρισμούς, δημοσίευσε για τη συγκεκριμένη περίπτωση, πολύ διαφορετική εκδοχή. Η "Χαραυγή" της Τρίτης 14.1.1964 δημοσίευσε είδηση με τίτλο "Η εκταφή τουρκικών πτωμάτων από το τουρκικό κοιμητήριο Αγ. Βασιλείου και η εκμετάλλευση του θέματος από τους στασιαστές - Τούρκοι στρατιώτες βοηθούμενοι από βρετανικά στρατεύματα, εξέθαψαν χθες 21 πτώματα - Κατάλληλη προπαγάνδα μεταξύ κυρίως ξένων δημοσιογράφων". Απαντώντας ακαριαία στην τότε τουρκική προπαγάνδα η "Χαραυγή", 14.1.1964, δημοσίευσε και την ανακοίνωση του τότε Κυβερνητικού Εκπροσώπου: "Κατά τας πρώτας ημέρας των επεισοδίων μετεφέροντο εις το Γενικόν Νοσοκομείον Λευκωσίας τραυματίαι και νεκροί, Έλληνες και Τούρκοι, εκτός των μεταφερομένων εις ελληνικάς και τουρκικάς ιδιωτικάς κλινικάς. Τοιουτοτρόπως μετεφέρθησαν εις το Γεν. Νοσοκομείον 52 Έλληνες τραυματίαι και 16 Έλληνες νεκροί ως και 5 Τούρκοι τραυματίαι και 21 Τούρκοι νεκροί. Αμέσως αι νοσοκομειακαί αρχαί ειδοποίησαν τον Υπουργόν Υγείας όστις είναι Τούρκος, καθώς και την τ/κ ηγεσίαν δια την παραλαβήν των πτωμάτων των Τούρκων. Ούτοι απήντησαν ότι θα προέβαινον εις διευθετήσεις δια την παραλαβήν των πτωμάτων. Επίσης ειδοποιήθη ο Ερυθρός Σταυρός εις τον οποίον επεδόθη και κατάλογος των νεκρών. Επειδή αι ημέραι παρήρχοντο και ήρχισεν ήδη η αποσύνθεσις των πτωμάτων και η δυσοσμία, το Νοσοκομείον ηναγκάσθη να προβή εις ταφήν των πτωμάτων την οποίαν και έκαμεν εις το τουρκικόν νεκροταφείον του Αγίου Βασιλείου. Περί τούτου ειδοποίησε πάλιν την τ/κ ηγεσία. Η ενέργεια αύτη των νοσοκομειακών αρχών και ιδιαιτέρως η ταφή εις το τουρκικόν κοιμητήριον πρέπει να εκτιμηθή ως πράξις ανθρωπιστική. Αντί τούτου η τ/κ ηγεσία διαστρεβλώνουσα την αλήθειαν προσπαθεί να εκμεταλλευθή πολιτικώς το γεγονός, επιδεικνύουσα τοιουτοτρόπως ασέβειαν και προς τους Τούρκους νεκρούς".
Π Ο Ι Ο Σ λοιπόν από τους δύο ισχυρισμούς είναι η αλήθεια και ποιος το ψεύδος;
- Έγραφε ψέματα η "Χαραυγή" της 14ης Ιανουαρίου 1964 για το τουρκικό κοιμητήριο του Αγίου Βασιλείου, ή μήπως είναι ψέματα τα όσα αντίθετα ο δρ Κατσαούνης ισχυρίζεται μετά από 45 χρόνια, στη "Χαραυγή" της 26ης Ιανουαρίου 2009;
- Και εάν, όντως, μελέτησε ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ την περίπτωση και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ψευδόταν η "Χαραυγή" της 14.1.64 και ότι ψευδόταν ο τότε εκπρόσωπος της κυβέρνησης του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, γιατί δεν προσκόμισε ικανές αποδείξεις, τεκμήρια ή έστω ενδείξεις για κάτι τέτοιο;
- Επιτρέπεται, επιστημονικά, σε έναν Οξφορδιανών Προσόντων επιστήμονα, ο οποίος εμφανίζεται δημοσίως ότι ερεύνησε και μελέτησε ΟΛΑ τα προσιτά στοιχεία που συνδέονται αμέσως ή εμμέσως με το αντικείμενο της έρευνάς του, να μην έχει καν μελετήσει τις εκδόσεις, τουλάχιστον της εφημερίδας του δικού του κόμματος, της "Χαραυγής", ιδίως της περιόδου που ισχυρίζεται ότι ερεύνησε;
Το ζήτημα αφορά συγκαιρινά και τον συγκεκριμένο δημοσιογράφο που έλαβε τη συνέντευξη από τον δρα Κατσαούνη. Ο κ. Σπύρος Σωτηρίου είναι της "Χαραυγής" του 2009. Ανέλαβε να πάρει συνέντευξη για "εγκλήματα σε βάρος Τ/Κ" της περιόδου 1963-64. Ακόμα και αν δεν έκρινε ως στοιχειώδες καθήκον να μελετήσει τους παλιούς τόμους της εφημερίδας στην οποία εργάζεται, θα έπρεπε να είχε διαβάσει όσα ΤΩΡΑ, τους τελευταίους μήνες, δημοσιεύονται στον κυπριακό Τύπο για το 1963-64. Ιδίως σε ονομαστική αντιπαράθεση, επί του συγκεκριμένου ζητήματος, με την τωρινή αρθρογραφία της διευθύντριας κ. Ανδρούλας Γκιούρωφ και του βοηθού διευθυντή της εφημερίδας, του κ. Κύπρου Κουρτελλάρη. Θα έπρεπε να είχε διαβάσει, τουλάχιστον, τις οκτώ αριθμημένες συνέχειες στη στήλη "Ειρήσθω", του υπογράφοντος, στην εφημερίδα "Σημερινή", υπό τον κραυγαλέο και προκλητικό τίτλο "Έσφαξε Τ/Κ το ΑΚΕΛ;" όπου την Τρίτη 11.11.08 αναδημοσιεύτηκε η περί Αγίου Βασιλείου είδηση της "Χαραυγής" της 14.1.64.
Δ Υ Σ Τ Υ Χ Ω Σ, λοιπόν, για αμφότερους, δεν επαληθεύουν, ο μεν δρ Κατσαούνης τα Οξφορδιανά ή όποια άλλα επιστημονικά του προσόντα, ο δε κ. Σπύρος Σωτηρίου τα στοιχειώδη για δημοσιογράφο προσόντα. Αντίθετα, η περίπτωση Αγίου Βασιλείου 1964 δημιουργεί απολύτως εύλογες υπόνοιες περί επιστημονικού και δημοσιογραφικού τσαρλατανισμού. Που, ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ, ωφελεί τους Τούρκους και βλάπτει τους Έλληνες. Και κρούει, συνεπώς, κώδωνα κινδύνου, για το είδος της αναψηλάφησης των ιστορικών γεγονότων και το περιεχόμενο της εξαγγελθείσας υπό της κυβερνήσεως Χριστόφια "ξαναγραφής της ιστορίας"! Εκτός κι αν έχουν, για να προσκομίσουν, πειστικά στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι ψέματα έγραφε το 1964 η "Χαραυγή" και ψέματα ανακοίνωνε ο τότε εκπρόσωπος της κυβέρνησης Μακαρίου και οι αρχές του Γεν. Νοσοκομείου Λευκωσίας...
Π Α Ν Τ Ω Σ, η ίδια η "Χαραυγή" της Τετάρτης 15.1.1964, στην τελευταία της σελίδα, χαρακτήριζε όσα σήμερα ισχυρίζεται ο δρ Κατσαούνης, ως "μια νέα συντονισμένη και αισχρή προπαγανδιστική συκοφαντία σχετικά με την εκταφή 21 πτωμάτων από το τουρκικό κοιμητήριο Αγ. Βασιλείου".
***Επισυνάπτω φωτογραφία του δημοσιεύματος της "Χαραυγής" 14.1.1964 για να το διαβάσουν αυτούσιο και οι αναγνώστες του "Πολίτη", τυπωμένο.
Λάζαρος Α. Μαύρος

18 comments:

gregoris said...

18 Φεβρουαρίου 2009
Πλατφόρμα Ε/κ και Τ/κ Εκπαιδευτικών “Ενωμένη Κύπρος”
[ε/κ τμήμα]

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Η ιστορία της διακοινοτικής σύγκρουσης στο προσκήνιο – επιστημονική έρευνα και εθνικιστικός παροξυσμός

Το τελευταίο διάστημα γινόμαστε μάρτυρες μιας πρωτοφανούς επίθεσης ενάντια σε ερευνητές, εκπαιδευτικούς και δημοσιογράφους που αποδομούν την εθνικιστική μυθοπλασία της “τουρκοανταρσίας” και τεκμηριώνουν τη συνυπευθυνότητα συγκεκριμένων πολιτικών κύκλων στην ε/κ κοινότητα για τα γεγονότα της δικοινοτικής σύγκρουσης. Ως Πλατφόρμα εκφράζουμε τη στήριξή μας στους ερευνητές και εκπαιδευτικούς αυτούς που τολμούν να μιλήσουν τη γλώσσα της αλήθειας αναλύοντας κριτικά το παρελθόν μέσα από την οπτική του μέλλοντος της χώρας μας.

Πρώτα είχαμε τις σκοταδιστικές παρεμβάσεις του αρχιεπισκόπου κ. Χρυσόστομου Β', ο οποίος προσπαθώντας να προκαταλάβει την επιλογή των μελών και το έργο της επιτροπής για την αναθεώρηση των βιβλίων της ιστορίας, δήλωνε ότι θα καλέσει τους μαθητές να κάψουν τα βιβλία αν αυτά δεν ανταποκρίνονταν στις δικές του προδιαγραφές! Είπε ψέματα για τα σταυρουδάκια στην Αγγλική Σχολή και, ενώ δεν είχε διαβάσει την εγκύκλιο του Υπουργού Παιδείας, έσπευσε να τον κατηγορήσει. Το αποκορύφωμα ήταν η ενέργεια του ως επικεφαλής της Ιεράς Συνόδου να απαιτήσει τη συμπερίληψη δυο αρχιερέων στην επιστημονική επιτροπή. Παράλληλα, είχαμε την ανακοίνωση της ΟΕΛΜΕΚ που θέλησε να μας εξηγήσει τη “σωστή” εκδοχή της ιστορίας, υποπίπτοντας -όπως έχει τεκμηριωθεί επιστημονικά και δημόσια- σε σωρεία λαθών και διαστρεβλώσεων. Ως εκπαιδευτικοί θα πρέπει να διαφυλάσσουμε την επαγγελματική, επιστημονική και παιδαγωγική μας ιδιότητα και να αποφεύγουμε να γινόμαστε εργαλείο συγκάλυψης εσφαλμένων πολιτικών επιλογών. Η αλήθεια έστω και οδυνηρή ωφελεί και το κάθε άτομο ξεχωριστά, αλλά και συλλογικά όλη την κοινωνία.

Η ολομέτωπη επίθεση ενάντια στον ιστορικό Ρ. Κατσιαούνη, επειδή αναλύει επιστημονικά το πολιτικό και ιστορικό πλαίσιο μέσα στο οποίο έλαβαν χώρα τα γεγονότα της διακοινοτικής σύγκρουσης υποδεικνύοντας το ρόλο που διαδραμάτισαν οι διάφοροι αρνητικοί πρωταγωνιστές, αποτελεί πολιτικό παλιμπαιδισμό. Ο βουλευτής της ΕΔΕΚ κ. Βαρνάβα προχώρησε μάλιστα στην εκπομπή της κ. Χαραλαμπίδου “Το συζητάμε” (16/2/2009 με θέμα τα τεκταινόμενα στην Αγγλική σχολή) να απαιτήσει τη λογοκρισία της ανάλυσης του Ρ. Κατσιαούνη και να του υποδείξει ότι είναι εκτός του αποδεκτού πολιτικού πλαισίου. Η τοποθέτηση του κ. Βαρνάβα “ότι οι Ε/κ δεν είχαν παράνομη στρατιωτική οργάνωση πριν την κατάθεση των 13 σημείων” είναι εντελώς αβάσιμη και ανιστόρητη και μας οδηγεί αναπόφευκτα σε ένα από τα δυο εξής συμπεράσματα: είτε έχει ανεπαρκείς γνώσεις για τη σύγχρονη κυπριακή ιστορία μη έχοντας υπόψην του το σχέδιο Ακρίτας (δημοσιευμένο στην Κατάθεση του Γλαύκου Κληρίδη και αναλυμένο στα βιβλία των Μακάριου Δρουσιώτη και Σπύρου Παπαγεωργίου), είτε για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας αντιμάχεται την αποκάλυψη των σκοτεινών πτυχών της πολιτικής πρακτικής μερίδας της τότε ε/κ ηγεσίας. Και στις δυο περιπτώσεις ντροπιάζει τη βουλευτική ιδιότητα. Διότι δεν τιμά το κυπριακό κοινοβούλιο να έχει στις τάξεις του ούτε ιστορικά ανίδεους ούτε λογοκριτές της ιστορικής επιστήμης.

Λυπούμαστε να παρατηρήσουμε τη συνέπεια του κ. Βαρνάβα στην προσπάθεια τρομοκράτησης της προβληματιζόμενης μερίδας της κοινωνίας με επιθέσεις ενάντια σε εκπαιδευτικούς στο Γυμνάσιο Ριζοκαρπάσου και στην Αγγλική Σχολή Λευκωσίας που δεν αναπαράγουν την ιστορική εκδοχή η οποία αρέσει στον ίδιο και στην εθνικιστική πτέρυγα του κόμματος του, με την οποία φαίνεται να συντάσσεται περιφρονώντας τις ιστορικές ρίζες του ίδιου του χώρου που τον ανάδειξε βουλευτή. Συμπαρατάσσεται έτσι με εθνικιστές δημοσιογράφους, που μέσα από τις στήλες τους βομβαρδίζουν την κοινή γνώμη με παρωχημένα συνθήματα και μονοδιάστατες οπτικές, που στόχο έχουν να εμποδίσουν τον τερματισμό της διακοινοτικής σύγκρουσης και την επανένωση της χώρας. Σημειώνουμε όμως ότι η στάση του κ. Βαρνάβα και της εθνικιστικής ηγεσίας της ΕΔΕΚ απέχει πολύ από τις θέσεις της Ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας και της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και θα ήταν ενδιαφέρον να ενημερωθούν για αυτό.

Ως Πλατφόρμα καλούμε την ε/κ επιστημονική κοινότητα να τοποθετηθεί ενάντια στη συντονισμένη επίθεση λογοκρισίας και λάσπης που δέχονται κάποια από τα μέλη της ακριβώς επειδή τολμούν να κάνουν το καθήκον τους: να παράγουν επιστημονική γνώση αντικειμενικά και νηφάλια και όχι προπαγανδιστικά, στα μέτρα των ιστορικών διαχειριστών του κράτους της ε/κ κοινότητας. Δηλώνουμε την πρόθεσή μας να συνεχίσουμε να αρθρώνουμε απαγορευμένα ερωτήματα, να συνεχίσουμε την αντίσταση σε κάθε προσπάθεια λογοκρισίας και ενάντια σε κάθε σκοταδιστική λογική απόκρυψης της ιστορικής πραγματικότητας.



Το Σάββατο 7 Μαρτίου, ώρα 11.00 το πρωί η Πλατφόρμα Εκπαιδευτικών “Ενωμένη Κύπρος” διοργανώνει δικοινοτική εκδήλωση στη Λήδρας με αίτημα «να πούμε την αλήθεια για την Ιστορία μας» και με στόχο να βοηθήσουμε στην ανεύρεση των πεσόντων και αγνοουμένων της χώρας μας.

gregoris said...

πιο συγκεκριμένα, να σας παραθέσω τζιαι 2 κείμενα που εσταλήκαν αλλά δεν εδημοσιευτήκαν στες ε/κ εφημερίδες

1.
Η μετατόπιση της κοινής γνώμης προς την υπέρβαση της διακοινοτικής σύγκρουσης προκαλεί απελπισία στους εθνικιστές

Το τελευταίο διάστημα, καθώς η προοπτική της συμφωνημένης λύσης του Κυπριακού και της επανένωσης της χώρας προβάλλει στον ορίζοντα, το στρατόπεδο των Ε/κ εθνικιστών προσπαθεί απεγνωσμένα να δημιουργήσει συνθήκες μαζικής υστερίας και να εμποδίσει τον νηφάλιο διάλογο για τα γεγονότα της περιόδου 1963-74. Απώτερος στόχος των Ε/κ εθνικιστών (όπως και αντίστοιχα των Τ/κ) είναι η διατήρηση του διχοτομικού στάτους κβο μέσα από τη διαιώνιση της διακοινοτικής σύγκρουσης. Η προσπάθεια των Ε/κ εθνικιστών βασίζεται σε μια λογική συγκάλυψης των ευθυνών που υπάρχουν εντός της ε/κ κοινότητας για τη διακοινοτική σύγκρουση και τις βαρβαρότητες που διαπράχτηκαν στα πλαίσια της, και της αποκλειστικής απόδοσης των ευθυνών στην τ/κ κοινότητα, έτσι ώστε να μην αφεθεί καθόλου χώρος για έναν δικοινοτικό πολιτικό συμβιβασμό.

Για αυτό το εθνικιστικό εγχείρημα το πολιτικό πλαίσιο της “τουρκοανταρσίας”, που αποδομείται αργά αλλά σταθερά, πρέπει να διατηρηθεί πάση θυσία. Έτσι αλήθειες που δεν ταιριάζουν στο μύθο της ε/κ αθωότητας όπως τα θύματα της περιόδου 1963-1967 (που είναι σε αναλογία 2 Τ/κ προς 1 Ε/κ και λαμβάνοντας υπόψην τα πληθυσμιακά δεδομένα τότε η αναλογία είναι 8 Τ/κ προς 1 Ε/κ) εξαφανίζονται από την οπτική. Όμως η συλλογική μνήμη του κυπριακού λαού δεν μπορεί να σβήσει έτσι απλά μέσα από την εθνικιστική προπαγάνδα. Υπάρχει και επιστημονική τεκμηρίωση για αυτά τα πολιτικά εγκλήματα που διαπράχτηκαν (Πάτρικ, 1976, Σαντ Κασσία, 2005). Μάλιστα μετά τη συνέντευξη του Ρ. Κατσιαούνη στην “Χαραυγή” (26/1/09) το ζήτημα των θυμάτων της διακοινοτικής σύγκρουσης έχει περάσει στο πολιτικό προσκήνιο προκαλώντας πανικό στο εθνικιστικό στρατόπεδο.

Στην προσπάθεια των Ε/κ εθνικιστών να καθορίσουν το πλαίσιο της συζήτησης και να αναπαράξουν τους όρους της διακοινοτικής σύγκρουσης σήμερα, επικαλούνται μια σειρά από δημοσιεύματα της “Χαραυγής” του τότε στα οποία κατηγορούνται βασικά οι Τ/κ εθνικιστές. Όμως τα δημοσιεύματα της “Χαραυγής” δεν μπορούν να νομιμοποιήσουν τη δράση των ε/κ εθνικιστών, ούτε να αναπαράξουν την κυρίαρχη εθνικιστική οπτική εκείνης της εποχής. Μελετώντας τις αναφορές στον ε/κ τύπο γενικότερα για τη διακοινοτική σύγκρουση μπορούμε να μάθουμε πολλά για το ιδεολογικό πλαίσιο που επέτρεψε τα εθνικιστικά εγκλήματα, για το πολιτικό κλίμα που ανέχτηκε τα εθνικιστικά εγκλήματα, για την εθνικιστική υστερία που αιματόβαψε την πατρίδα μας. Δεν μπορούμε όμως να βασιστούμε μόνο σε δημοσιογραφικά δημοσιεύματα και μάλιστα μόνο σε ε/κ, καθώς έτσι δεν θα κατορθώσουμε να αναλύσουμε ολοκληρωμένα τη διακοινοτική σύγκρουση ως ιστορικό γεγονός.

Τα εγκλήματα της διακοινοτικής σύγκρουσης είναι εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Και ως τέτοια δεν μπορούν να συγκαλύπτονται για χάρην δήθεν της εθνικής ενότητας και ομοψυχίας, όπως απεγνωσμένα προσπαθούν οι κ. Μιχαηλίδης και Μαύρος να υποβάλουν στην κοινή γνώμη. Υπάρχουν οι Τ/κ νεκροί, υπάρχουν οι Τ/κ αγνοούμενοι, υπάρχουν οι Τ/κ εκτοπισμένοι, για την τύχη των οποίων είναι αδύνατο να ευθύνεται μόνο η ΤΜΤ. Και αυτό γίνεται επιτέλους αντιληπτό από την ε/κ κοινή γνώμη και δεν μπορεί να συγκαλυφθεί ή να λογοκριθεί πλέον από κανένα. Τώρα το επόμενο βήμα είναι η απόδοση της πολιτικής ευθύνης. Ας αρχίσουμε επιτέλους να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους. Δεν συμμετείχε ολόκληρη η ε/κ κοινότητα στις συγκρούσεις. Και σίγουρα δεν ευθύνεται ολόκληρη η ε/κ κοινότητα για τα εγκλήματα κατά Τ/κ αμάχων. Όμως κάποιοι ευθύνονται. Και αυτοί οι κάποιοι έχουν όνομα, ιδεολογία και πολιτική παράταξη. Ας βρουν το θάρρος να βγουν να το πουν από μόνοι τους πριν να βγουν να το πουν άλλοι. Η αντίστροφη μέτρηση έχει ήδη αρχίσει.


Γρηγόρης Ιωάννου


2.
Πολιτικός αγώνας και κοινωνική αντίσταση στην αποσιώπηση εγκλημάτων από την Ε/Κ πλευρά

‘Η αλήθεια είναι κάτι το μαχητικό, πολεμάει όχι απλά και μόνο την ψευτιά, αλλά και ορισμένους ανθρώπους, που την διαδίδουν’
Μπ. Μπρέχτ


Η πολιτική ρητορική και δραστηριότητα δίνει έναυσμα στην έκφραση της κοινωνικής προβληματικής και αντιστρόφως. Οι πολιτικές και κοινωνικές αντιπαραθέσεις αλληλοτροφοδοτούνται και αλληλοσυμπληρώνονται. Τις τελευταίες εβδομάδες παρατηρείται μια αντιπαράθεση μέσα στον Ε/Κ τύπο με επίκεντρο τους Τ/Κ αγνοουμένους, συμβολική της έντονης πολιτικής ατμόσφαιρας που έχει γεννήσει η τροχιοδρόμηση της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης.

Μια σειρά από επιχειρήματα έχουν αντιπαραβληθεί μεταξύ οργανώσεων εκπαιδευτικών, μεταξύ ιστορικών/στελεχών του ΑΚΕΛ και δημοσιογράφων και μεταξύ πολλών άλλων. Η εν λόγω σειρά επιχειρημάτων είναι επί το πλείστον κοινή μεταξύ των γράφοντων της κάθε πλευράς. Οι μεν επιδιώκουν την αναγνώριση διάπραξης εγκλημάτων από Ε/Κ (και Τ/Κ) εξτρεμιστικές οργανώσεις, την απόδοση ευθυνών και συνάμα την ακριβή διαμόρφωση της Κυπριακής ιστορίας, με κυριότερο σκοπό την απόλυτη αρμονία και ειρηνική συνύπαρξη μεταξύ της Ε/Κ και Τ/Κ κοινότητας. Οι δε δεν διεξάγουν ανάλυση της ιστορίας των διακοινοτικών συγκρούσεων, αλλά εκπέμπουν ιδεολογική αλλεργία προς την εμπεριστατωμένη διελεύκανση τους. Από τους Ε/Κ (και Τ/Κ) εθνικιστές, αποδεικνύεται ότι η προβολή μιας εμπειρικά ηττημένης άποψης δεν είναι ακόμα παρωχημένη στην Κυπριακή κοινωνία, ιδιαίτερα όταν αυτή στηρίζεται στην άνεση και εξουσία της ‘στήλης’ μέσα στις δομές της Κυπριακής δημοσιογραφίας.

Ολες οι πρόσφατες αντιπαραθέσεις και ιδιαίτερα αυτή μεταξύ Κατσιαούνη/Μαύρου-Μιχαηλίδη, λόγω της εμβάθυνσης των ιστορικών επιχειρημάτων από την πρώτη πλευρά και την εμμονή στο «αμβισβητώ» από τη δεύτερη πλευρά, γεννούν κρίσιμα ερωτήματα: Ποίου τα επιχείρηματα δικαιώνονται; Με βάση ποια λογική προσάπτεται η κατηγορία της αθώωσης του ρόλου του ιμπεριαλιστικού παράγοντα και της Τουρκικής κυβέρνησης; Γιατί εσυνέβησαν αυτές οι αντιπαραθέσεις την συγκεκριμένη χρονική στιγμή; Αξίζει μια προσπάθεια να απαντηθούν συνοπτικά τα πιο πάνω ερωτήματα.

Εχει αναλυθεί και σε βιβλία (π.χ. Δρουσιώτης, Παπαγεωργίου, Πάτρικ) και σε άρθρα (π.χ. Κατσιαούνης, Ουλουντάγκ, Δρουσιώτης) ότι: 1) υπήρχαν δραστηριοποιημένες, παράνομες Ε/Κ και Τ/Κ οργανώσεις στις οποίες αποδίδεται ο χαρακτηρισμός ‘εξτρεμιστικές’, ως αποτελέσμα των παράνομων και δολοφονικών τους ενεργειών; 2) ο αριθμός Τ/Κ αγνοουμένων εκείνης της περιόδου είναι αναλογικά, κατά πολύ μεγαλύτερος από τον αριθμό Ε/Κ αγνοουμένων και έχουν βρεθεί σε διάφορα χρονικά διαστήματα ομαδικοί τάφοι Τ/Κ; 3) Τ/Κ και αριστεροί (μεταξύ άλλων) υπήρξαν θύματα δολοφονιών και λεηλατήσεων από Ε/Κ, πολλές φορές λόγω των επαναπροσεγγιστικών τους πράξεων. Αυτά τα επιχειρήματα/αποδείξεις δεν έχουν ανταπαντηθεί ή αποδειχθεί λανθασμένα. Μάλιστα οι πλείστοι συγγραφείς/οργανισμοί που έχουν κατά καιρούς επικαλεστεί οι αμφισβητητές της πραγματικής ιστορίας (π.χ. Πέρρυ Αντερσον, Ο.Η.Ε, Αρίφ Ταχσίν) έχουν στην πραγματικότητα αναγνωρίσει τη διάπραξη σοβαρών εγκλημάτων από την Ε/Κ πλευρά.

Είναι γελοίο που γίνεται καν η προσπάθεια να αμφισβητούνται τόσο φλέγουσες ιστορικές αποδείξεις μέσα από αρθρίδια, με μορφή στρατευμένης εναντίωσης στη διακοινοτική συμφιλίωση. Γελοία είναι επίσης η κατηγορία, για υποβάθμιση τάχα του ρόλου του ιμπεριαλιστικού παράγοντα, εναντίον ανθρώπων και οργανώσεων που τον πολέμησαν στους δρόμους, σε καθιερωμένες εκδηλώσεις, διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες. Κατηγορούνται ουσιαστικά αυτοί που ονόμασαν και εξήγησαν αυτό τον παράγοντα ως ιμπεριαλιστικό και αυτοί που έχουν οικοδομήσει κινήματα με τελεολογική ιδεολογία την εξάλειψή του. Κατηγορούνται ακόμα και αυτοί που υπέφεραν σε χέρια, οπλισμένα από ιμπεριαλιστικό χρήμα. Αξίζει να σημειωθεί εδώ, ότι κάθε Συνεδριακή απόφαση του ΑΚΕΛ αποδίδει ευθύνες για το Κυπριακό πρόβλημα και στην Τουρκία και στον ιμπεριαλιστικό παράγοντα.

Καταβάλλεται προσπάθεια να προχωρήσει η λύση και η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση και ως αποτέλεσμα οι κόντρες μεταξύ αλήθειας και θορύβου μας έχουν πλέον σπρώξει σε σταυροδρόμι της κοινωνικής εξέλιξης. Η αληθινή ιστορία των διακοινοτικών συγκρούσεων είναι απαραίτητο να ενσωματωθεί στον κοινωνικό και πολιτικό μας βίο. Κανένας εθνικιστής, καταστροφολόγος δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο. Δεν του το επιτρέπει ούτε η μεγαλειότητα του σκοπού της απόλυτης συμφιλίωσης, ούτε η δύναμη της ιστορικής αλήθειας. Για κάθε έγκλημα υπάρχουν εγκληματίες. Για κάθε προσπάθεια αποσιωποίησης εγκλημάτων γεννιέται δικαίως η αντίσταση.


Γιώργος Χαραλάμπους

Anef_Oriwn said...

Nikolas,

Την επιστολή του ειδήμονα για την περίοδο 1963-64.1976 και 1974 και ειδικού “Χαραυγολόγου”, Λάζαρου Μαύρου, την είδα κι εγώ σήμερα στον “Πολίτη” – και έκοψα τη σελίδα για να τη μελετήσω μετά με την ησυχία μου. Όμως εσύ γιατί την έβαλες (ανάρτησες) εδώ:

1. Για να θαυμάσουμε και να κλειδοστομιάσουμε για την επιχειρηματολογία του;

2. Για τον απαράμιλλο και αναντίλεκτο (αξιωματικό)τρόπο με τον οποίο αμφισβητεί τον Ρολάνδο Κατσιαούνη και τα επιστημονικά το7 προσόντα; Που είσαι να τον ακούσει κι από ραδιοφώνου τα πρωινά να μιλά για «Οξφορδιανούς καθηγητές».

3. Για την αναφορά που κάνει και στο δικό σου κείμενο (που δημοσιεύτηκε στον “Πολίτη” και για το πόσο δημοκρατικά συμπεριφέρεται και συζήτα; (Την επιστολή του Κατσιαούνη όμως με την οποία απαντούσε στον ίδιο κι όσους ειρωνικά αναφέρονται στα επιστημονικά του προσόντα και στους τίτλους τους, γιατί ΔΕΝ τη δημοσίευσε η “Σημερινή”;).

4. Από τα πρώτα βιολιά (όργανα) και “λατζιηνάρκα” του εθνικισμού ο Μαύρος, αλλά κουτοπόνηορς!

Anef_Oriwn
Τετάρτη 18/2/2009 – 9:13 μ.μ.

Ίλαντρος said...

Σσσσσστ, μην πάρει είδηση ο Λάζαρος ότι με το να πάει κάποιος τέσσερις μήνες στην Οξφόρδη για να διδάξει δυο μαθήματα δεν γίνεται "καθηγητής ιστορίας της Οξφόρδης", γιατί τότε ποιος τον μαζεύει.....

gregoris said...

τούτον ήβρες να πεις ίλαντρε;
έσιει σημασία το τι λαλεί κάποιος επί της ουσίας, όι το τι δηλώνει ότι ένι.

Ίλαντρος said...

Με τον Λάζαρο Μαύρο έχει καιρό που εσταμάτησα να ασχολούμαι Γρηγόριε.

Αλλά και με σένα θα σταματήσω να ασχολούμαι γιατί άμα μου λες ότι δεν έχει σημασία τι δηλώνει κανείς ότι είναι, το κόλλημά σου είναι πολύ μεγαλύτερο απ΄ότι ενόμιζα.

Αν ξέρει κανείς τον κο Κατσιαούνη ας τον συμβουλεύσει να σταματήσει να το παίζει προφεσόρος γιατί άμα το πάρει κάποιος είδηση και τον εκθέσει, θα εξευτελιστεί. Διότι όταν κάποιος λέει ψέματα για το τι είναι, γιατί να πιστέψουμε οτιδήποτε άλλο έχει να πει;

gregoris said...

οι ακαδημαϊκοί θα πρέπει να κρίνονται που το έργο τους όι που τα νησιάνια τους αγαπητέ ίλαντρε.
ο κατσιαούνης θεωρεί το ιδιαίτερα σημαντικό το ότι εδίδαξεν στο Όξφορντ. εγώ αν ήμουν στην θέση του εν θα το εθεωρούσα τόσο σημαντικό ώστε να το δηλώνω ως ιδιότητα. όμως ας μεν αφήνουμεν τους τίτλους τζιαι τες ιδιότητες να επικαθορίζουν την ουσία.
ο κατσιαούνης εν ο συγγραφέας 2 εξαιρετικών βιβλίων για την σύγχρονη κυπριακή ιστορία που αποτέλεσαν βασική συνεισφορά στην σχετική βιβλιογραφία. πολλοί τον θεωρούν ως τον θεμελιωτή της κοινωνικής ιστορίας τόσο για την μεθοδολογία του όσο και για την εμπειρική του έρευνα). τζιαι τούτη η αμφισβήτηση που δέχεται εν εντελώς άδικη τζιαι κατινίστικη. επειδή εν τολμούν να τον αντικρούσουν επί της ουσίας ασκώντας κριτική στα βιβλία τζιαι τα άρθρα του πιάνονται που την δήλωση του ότι εδίδαξεν στο Όξφορντ για να τον αμφισβητήσουν συνολικά.

Ίλαντρος said...

Μετά από μια γρήγορη αναζήτηση βρήκα αυτό: http://www.ox.ac.uk/gazette/2000-1/weekly/260401/appts/entry_5.htm. Υπό αυτό το καθεστώς φαίνεται ότι εργάστηκε στην Οξφόρδη ο κος Κατσιαούνης (με βάση και το τι λέει ο ίδιος στο άρθρο του στον "Π", http://www.politis.com.cy/cgibin/hweb?-A=852844&-V=archivecolumns&-p).

Ευλόγως διερωτάται κάποιος:

Γιατί ο κος Κατσιαούνης νιώθει την ανάγκη να δηλώσει ψεύτικους τίτλους; Πώς αντανακλά αυτή του η συμπεριφορά στην αξιοπιστία του ως επιστήμονα;

gregoris said...

ουσίαν φίλε μου όι νησιάνια.
όταν μιλούμεν για πτώματα τζιαι αγνοούμενους που την δράσην της τεκμηριωμένα ένοπλης εθνικοφροσύνης οι ερμηνείες των καθεστώτων των πανεπιστημιακών θέσεων εν δευτερεύον ζήτημα. εν καταλαβαίνεις ότι αποφεύγεις το θέμαν έτσι όπως κάμνουν οι κάθε λογής Λάζαροι Μαύροι τζιαι Άριστοι Μιχαηλίδηδες;

Anonymous said...

Η αμφισβήτηση των επιστημονικών προσόντων του Κατσιαούνη από το Λάζαρο Μαύρο έχει αποσυρθεί http://www.sigmalive.com/simerini/analiseis/politics/123421 μετά το σχετικό άρθρο του πρώτου στο οποίο παρέθετε τα σχετικά του πανεπιστημιακά προσόντα. Όπως βλέπω και ο ίδιος με βάση τη σύγκριση των όσων καταγράφει ο ίδιος ο Κατσιαούνης στο σχετικό άρθρο του και με βάση την προκήρυξη της θέσης από την Οξφόρδη δεν υπάρχει κάποιο ψεύδος. Αν μου διέφυγε κάτι, σας παρακαλώ επισημάνετε μου το.
Ένα πράγμα από όσα αναφέρονται στη συνέντευξη Κατσιαούνη στη Χαραυγή και το οποίο έθιξε ο Μάυρος και η παρέα του έχει παραμείνει αναπάντητο. Ο Κατσιαούνης ισχυρίζεται στη συγκεκριμένη συνέντευξη ότι οι Τ/Κ αγνοούμενοι είναι περίπου 800. Στη ΔΕΑ όμως οι Τ/Κ έχουν καταθέσει αιτήσεις για 502 αγνοουμένους. Στον επίσημο κατάλογο του Υπουργείου Εξωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας καταγράφονται ακριβώς 500 ονόματα. Στο διαδίχτυο που εψαξα βρήκα μόνο ένα σχετικό λινκ που να επιβεβαιώνει τον αριθμό που αναφέρει ο Κατσιαούνης αλλά δεν μου φάνηκε και πολύ αξιόπιστος (μάλλον πρόκειται για τουρκική ή τουρκοκυπριακή ιστοσελίδα η αοποία απλά αναφέρει ένα αριθμό 806 τουρκοκυπρίων αγνοουμένων χωρίς όμως να παραθέτει το παραμικρό τεκμήριο για αυτό τον αριθμό).
Η διαφορά του 800 από το 500 είναι τεράστια. Τι ισχύει τελικά; Πού στηρίζει την άποψη του άραγε ο Κατσιαούνης;

gregoris said...

μέχρι το 1994-1995 οι επίσημοι αριθμοί αγνοουμένων ήταν 803 τ/κ τζιαι 1619 ε/κ αγνοούμενοι. μετά οι αριθμοί εππέσαν σε 500 τζιαι 1483 αντίστοιχα. το "λάθος" του κατσιαούνη ήταν ότι έδωσεν τους παλιούς αριθμούς αντί τους πρόσφατους. τούτο τεκμηριώνεται μέσα που μιαν έκδοση της οργάνωσης τ/κ αγνοουμένων το 1994 τζιαι που το βιβλίο του Σαντ Κασσία bodies of evidence, 2005.

Ίλαντρος said...

Εγώ διάβασα μόνο το άρθρο του Κατσιαούνη. Δεν έχω διαβάσει τα άρθρα του Λάζαρου που τον είχαν αμφισβητήσει. Συνεπώς ότι είπα βασίζεται στα λεγόμενα του Κατσιαούνη και όχι του Λάζαρου. Ο οποίος Κατσιαούνης δήλωσε (δείτε σύνδεσμο πιο πάνω) ότι πήγε στην Οξφόρδη ως resident fellow για μερικούς μήνες για να διδάξει 2-3 μαθήματα στα πλαίσια μιας έδρας νεοελληνικών σπουδών. Αυτό ούτε κατά διάνοια δεν καθιστά κάποιον Καθηγητή Ιστορίας της Οξφόρδης.

Είναι το ίδιο με το να παίξεις αναπληρωματικός για 10 λεπτά σε ένα παιγνίδι της Ομόνοιας και να λες ότι έκαμες λαμπρή καριέρα στην πρώτη κατηγορία. Για ένα ποδοσφαιριστή μπορεί κάποιος να γελάσει με αυτά, όμως για ένα επιστήμονα που θέλει να τον παίρνουυν σοβαρά, η ζημιά στην αξιοπιστία του είναι ανεπανόρθωτη.

gregoris said...

ίλαντρε συνεχίζεις να ασχολείσαι με λεπτομέρειες. ο κατσιαούνης εν εδήλωσεν ότι είναι Καθηγητής (ανακυρηγμένος Προφέσσορας) αλλά ότι ήταν πρώην καθηγητής (ότι εδίδαξεν δηλαδή). άλλον το καθηγητής με κεφαλαίο (που υποδηλώνει τίτλο) τζιαι άλλο με μικρό (που υποδηλώνει ιδιότητα).

Anef_Oriwn said...

Να συμπληρώσω 2-3 πράγματα (όχι για τους τίτλους του Κατσιαούνη – διερωτούμαι όμως τι προσπαθεί να μας υποβάλει το ‘Ύλαντρον ...):

1. Ο Λάζαρος ο Μαύρος μπορεί μεν να έχει αποσύρει (λεκτικά και θεωρητικά) τη “… αμφισβήτηση των επιστημονικών προσόντων …” του Ρολάνδου Κατσιαούνη, όμως το άρθρο του (στο οποίο μα παραπέμπει ο/η Sodhad) βρίθει ειρωνειών για τα «Οξφορδιανά Προσόντα» του Κατσιαούνη.

2. Για το ζήτημα των 21 νεκρών τουρκοκύπριων από τον Άγιο Βασίλειο (από τις διακοινοτικές συγκρούσεις του 1963-64), έχω την άποψη ότι ο Λάζαρος Μαύρος προσπαθεί να θολώσει τα νερά κάνοντας συνεχείς αναφορές στο τι έγραφε τότε η “Χαραυγή” γι’ αυτό το γεγονός (αλλά και για άλλα) εκείνης της εποχής. Το σημαντικό γι’ αυτήν την περίπτωση δεν είναι τι έγραφε τότε η “Χαραυγή” (ή η οποιαδήποτε άλλη εφημερίδα) με βάση τις ανακοινώσεις της Κυβέρνησης και μάλιστα μέσα σ’ ένα κλίμα έντονα εθνοκεντρικό (που ενισχύθηκε λόγω της τουρκανταρσίας και μέσα στο οποίο δυστυχώς εγκλωβίστηκε και η Αριστερά), αλλά πως ερευνάται το περιστατικό αυτό (αλλά και πολλά άλλα) σήμερα για αποκατάσταση της αλήθειας και των συνθηκών κάτω από τις οποίες χάθηκαν άνθρωποι κι από τις δύο κοινότητες. Ποιοι ήταν εκείνοι οι 21 τουρκοκύπριοι και ως πραγματικά σκοτώθηκαν αφού ήταν άμαχοι; “Όποιος εν θέλει να πα(ει) στον μύλο πέντε μέρες κοshινίζει”!

Anef_Oriwn
Τετάρτη 25/2/2009 – 7:13 μ.μ.

Ίλαντρος said...

Ναι, το καημένο το ΑΚΕΛ, πάντα ήταν θύμα των περιστάσεων. Το 1963 εγκλωβίστηκε από το κλίμα της εποχής, το 2004 εγκλωβίστηκε από το κλίμα της εποχής, τελικά πότε ΔΕΝ εγκλωβίστηκε από το κλίμα, αυτό να μας πείτε. Α ξέρω, όταν φώναζε ΕΟΚ, ΝΑΤΟ, το ίδιο συνδικάτο....

Εδώ δεν μπορείτε να παραδεχτείτε το πιο οφθαλμοφανές, ότι ο Κατσιαουνάκος σας είναι ψεύτης...

gregoris said...

ίλαντρε εν μεγάλο το κόλλημα σου τζιαι γελοία η προσπάθεια σου να αρνείσαι να παραδεκτείς τες αλήθκιες που είπεν ο Κατσιαούνης, μέσα που την αμφισβήτηση του ακαδημαικού στάτους του. τζιαι μακάρι να έβρει το θάρρος να πει τζιαι άλλες αλήθκειες για το 63-64 μέσα που την έρευνα του.
για το ΑΚΕΛ ναι, σίουρα ήταν απαράδεκτη η στάση του τζιαι το 1964 τζιαι το 2004 γιατί τζιαι στες 2 περιπτώσεις εν επαρέμβηκε δυναμικά να προβάλει τζίνον που επρέσβευε τζιαι εσύρθηκε στον δρόμο της εθνικής ενότητας...

Anef_Oriwn said...

‘Ύλαντρον,

Το ΑΚΕΛ (όπως είπα και πιο πάνω) μπορεί να εγκλωβίστηκε (τα πρώτα χρόνια της ανεξαρτησίας) στο κλίμα του εθνοκεντρισμού που αναπτύχθηκε τότε (λόγω βασικά της τουρκανταρσίας και των κινδύνων και απειλών για εισβολή από την Τουρκία), αλλά τουλάχιστον ΔΕΝ ευθύνεται (είτε άμεσα είτε έμμεσα) για εγκλήματα (δολοφονίες αμάχων) που διαπράχτηκαν από άτομα της Δεξιάς (τη παράταξη που εμμέσως πλην σαφώς υποστηρίζεις και ενορχηστρωμένος με το Λάζαρο Μαύρο προσπαθείς να βκάλεις “κούππαν άπαννη”).

Για πες μας όμως τζιαι ποια είναι τα ψέματα που είπε ο Κατσιαούνης; Για το ότι μίλησε για 800 τουρκοκύπριους αγνοούμενους αντί για 500 (όπως παρατίθενται στο κατάλογο που δημοσιεύτηκε στην επίσημη εφημερίδα της Δημοκρατίας.); Ήδη σου απάντησε ο Gregoris γι’ αυτό, όμως εσύ παίζεις πελλόν ποιούμενος την πάπια και ασχολούμενος με επουσιώδη ζητήματα (που να παραδεχτείς ότι έκανες λάθος σε κάτι που έχει σχέση με το ΑΚΕΛ – είναι οφθαλμοφανέστατο ότι στη πιο πάνω παρέμβαση, αν και συντομότατη, κυριαρχεί έντονα το στοιχείο της πίκκας). Ως συνήθως σου αρέσει να προκαλείς τους Αριστερούς (εξ άλλου τούτο το παραδέχτηκες κι ο ίδιος). Πάντως εγιώ “βάλλω σου άshερον” δηλ. απαντώ σε προκλήσεις σου (μήπως και πάρεις στραβά την κουβέντα με το «άshερον».

Anef_Oriwn
Πέμπτη 26/2/2009 – 7:18 μ.μ.

Ίλαντρος said...

Δεν ξέρω αν θα δει κανείς αυτό το σχόλιο, αλλά θα αναφέρω για την ιστορία ότι σε καμία περίπτωση δεν αμφισβήτησα την έρευνα του κου Κατσιαούνη. Δεν θα μπορούσα άλλωστε, γιατί απλούστατα δεν την έχω διαβάσει. Στη δε διαμάχη Κατσιαούνη-Μαύρου στο θέμα της αποκάλυψης της ιστορικής αλήθειας, είμαι καθαρά με το μέρος του Κατσιαούνη.

Είναι για αυτόν ακριβώς το λόγο που προσπάθησα να μην κάμω μεγάλο θέμα για το ότι ο κος Κατσιαούνης αποδίδει στον εαυτό του ψεύτικα προσόντα. Το πρώτο μου σχόλιο ήταν μια παραίνεση σε αυτούς που τον ξέρουν να του πουν να πάψει να χρησιμοποιεί τον παραπλανητικό τίτλο του καθηγητή της Οξφόρδης. Έγινα πιο έντονος μόνο όταν κάποιοι προσπάθησαν να δικαιολογήσουν τη συμπεριφορά του.

Επαναλαμβάνω το ερώτημα που έθεσα πιο πάνω: όταν κάποιος λέει ψέματα για το τι είναι, γιατί να πιστέψουμε οτιδήποτε άλλο έχει να πει;