Αν ήμουν οικολόγος ήταν να ξαπολύσω αυτήν την ποσπασμένην απορριπτικήν πολιτικήν που επάττησεν με την ήτταν του Τάσσου. Ήσιαν να πιάσω τον παλμόν της Κύπρου να δώσω με τα μούτρα μέσα ώστε να επιδράσω όσον ιμπόρω παραπάνω στην διαμόρφωσην της συζητούμενης λύσης έτσι που το περιβάλλον να είναι στο κέντρον της καινούριας πολιτείας που θα κτίσουμεν για το μέλλον.
Ήταν αν επωφεληθώ του ότι ούτε τα σιέρκα μου εν βουττημένα μες το γιαίμαν, ότι ούτε γέρος της δεκαετίας του πεήντα είμαι, ούτε εθνικιστής έχω συμφέρον να είμαι. Ήσιαν αν βάλω το περιβάλλον ομπρός τζαι να πααίννω. Διότι το περιβάλλον μπορεί να ενώσει. Αυτον το θέμαν δεν είναι ξιμαρισμένο από ότι εχώρισεν τον λαόν που το πεήντα σε αριστερούς τζαι δεξιούς, σε τουρκοκύπριους τζαι ελληνοκύπριους.
Ήσιαν να προσπαθήσω να δημιουργήσω όνειρον για την νέαν γενιάν των Κυπραίων που εβαρεθήκαν τα κατεστημένα τζαι ποτζεί τζαι ποδά. Ήσιαν να προσπαθήσω να κάμω κοινόν οικολογικόν κόμμαν με τους κυπραίους που μιλούν τούρτζικα. Θα ήμουν τον μόνον κόμμαν που μπορεί να είναι δικοινοτικόν. Τζιαι σαν το πρώτον δικοινοτικόν κόμμαν θα έμπαινναμεν πολλά δυνατά μες τα κοινωνικά δρώμεντα της Νέας Κύπρου.
Ήσιαν να πιάσω κάθε διαφοράν που υπάρχει στες δικοινοτικές συνομιλίες τζαι να προσπαθήσω να προτείνω συναινετικήν προτασην τζαι όχι συμβιβαστικήν. Στην συναίνεσην τζαι οι δύο μερκές κερδίζουν ενώ στον συμβιβασμόν τζαι οι δύο δέχουνται να μοιράσουν τες απώλιες. Σαν οικολόγος θα είχα παραπάνω ατού να φανταστώ λύσεις συναινετικές διότι το περιβάλλον τζαι η αειφόρα ανάπτυξη είναι προς ώφελος τζαι των δύο πολιτειών. Νά μερικές συναινετικές προτάσεις που θα έκαμνα:
- Θέλουν οι ΤΚ να κρατήσουν τα μισά παράλια ενώ έχουν μόνον 20% του πληθυσμού. Να τα κρατήσουν. Με την προϋπόθεσην όμως ότι το υπόλοιπον της διαφοράς που τους αναλογεί θα έιναι μέσα σε εθνικόν πάρκον στο οποίον θα απαγορεύεται κάθε ανάπτυξη. Να μπεί τζαι ο Ακάμας μέσα στο ίδιον status τζαι το κάβο Γκρέκο. Όλες οι προστατευμένες ακτογραμμές να μήν υπάγονται στην δικαιδοσίαν των συνιστώντων πολιτειών αλλά του ομόσπονδου κράτους (όπως στην Ελβετίαν τα εθνικά πάρκα είναι στην δικαιοδοσίαν της ομοσπονδίας παρόλον που η γή ανήκει στα καντόνια.
- Θέλει η Τουρκία προνόμια στες οικονομικές σχέσεις της με την Κύπρον. Να τα έχει. Με την προυπόθεσην ότι δεχούμαστιν να μεν κτίσουμεν πυρινικόν σταθμόν στα παράλια της Τουρκίας με αντάλλαγμαν ούτε η Τουρκία να κτίσει πυρινικόν σταθμόν σε ακτίναν Χ χιλιομέτρων που την Κύπρο. Τζαι ότι προνόμια έχει η Τουρκίαν στην Κύπρον να έχει τζαι η Κύπρος στην Τουρκίαν.
-Θέλουν οι Τουρκοκύπριοι να μείνουν οι εγγυήσεις του 60 διότι φοούντε ότι θα τους κάμουμεν όπως εκάμαν οι Κρητικοί τους τουρκοκρήτες. Να μείνουν. Εν τζαι έχουν άδικον να φοούνται. Τζαι γω αν ήμουν τούρκος οικολόγος ήταν να φοούμαι. Ώς που να γινούμεν ούλλοι τέλλια ευρωπαίοι δεν ιξέρεις τι θα συμβεί. Να μείνουν όμως υπό την προυπόθεσην ότι δεν είναι οι εγγυήτριες δυνάμεις που αποφασίζουν πότε θα αλλάξουν τα εγγυητικά αλλά το νέον ομόσποδον κυπριακόν κράτος με την σύμφωνην γνώμην τζαι των δύο πολιτείών. Εκεί που το ζήτημαν των εγγυήσεων είναι γεωπολητικόν θα μετατραπεί σε ζήτημαν εσσωτερικής πολιτικής. Η επέμβαση δε ας είναι τζαι μονομερής, μόνον όμως με την σύμφωνην γνώμην του συμβουλίου ασφαλείας των Ηνωμένων εθνών.
Βλέποντας τα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης της 25 Ιουλίου, 11 από τα 16 είναι περιβαλλοντικά. Αντίς να μουρμουρώ τζαι να κορακώ σε Τασσικόν στύλ ότι πρέπει πρώτα να συφφωνήσουμεν τζαι μετά να αρκέψουμεν συνομιλίες, θα έκαμνα φοινιτζιάν τον πρόεδρον τζαι θα διεκδικούσα ρόλον στο πως να εφαρμοστούν τα οικολογικά μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης. Θα ήμουν πρωτοστάτης της δημιουργίας του νέου κράτους τζαι θα εδιεκδικούσα να βάλω κάτι ανάλογο που λέει η τρίτη παράγραφος τους ομοσπονδιακού συντάγματος της Ελβετίας βάλλοντας την αειφόραν ανάπτυξην σαν έναν που τα θεμέλια του κράτους, στο ίδιον επίπεδον με την ελευθερίαν, το κράτος δικαίου τζαι τα δικαιώματα του πολίτη.
Δεν είμαι όμως οικολόγος! Κρίμας, τζαι θα μείνουν τζαι οι εισηγήσεις μου χάσκοντας επι μπλόγκ κρεμμάμενες. Πάντως όποιος τες θέλει ας τες πιάει τζαι ας τες κάμει μάλιστα καλλύττερες.
skip to main |
skip to sidebar
Commentary on political developments in Cyprus aiming to improve the quality of objective analysis - Σχολιασμός πολιτικών εξελίξεων στην Κύπρο με στόχο τη βελτίωση της αντικειμενικής ανάλυσης
30 comments:
Δυστυχώς η ατζέντα τους γράφει ψηλά-ψηλά "Αντιπαράθεση".
Και σε αυτήν επιδίδονται, ό,τι βρέξει ας κατεβάσει. Ο πράσινος μανδύας είναι για τη συγκάλυψη του εθνικισμού τους. Όπως ορθά επισήμανες, δεν επιδιώκουν να αποτελέσουν μέρος της λύσης του Κυπριακού, μια και αυτό θα τους στερούσε το προνόμοιο να είναι μέρος του προβλήματος, δηλαδή ακόμη ένα έστω και μικρό εμπόδιο προς τη συνεννόηση και ένας ακόμη ενεργός ήρωας της αντιπαράθεσης.
Η προσέγγιση του στο Κυπριακό είναι ισοπεδωτική μια και στρείται της κριτικής προσέγγισης στην ιστορία, και δεν εκπλήττει ο μικρός βαθμός κατανόησης που βρίσκουν από πράσινα κόμματα του εξωτερικό.
Ποιο είναι το αποτέλεσμα; Σήμερα, παρά το γεγονός ότι η Κύπρος είναι μέλος της ΕΕ, παρά το γεγονός ότι η τιμή του πετρελαίου στα $150 δολάρια το βαρέλι, παρά το γεγονός ότι η Κυπρος πλήττεται άγρια από το φαινόμενο του θερμοκηπίου, παρά το γεγονός ότι η αύξηση των τιμών έχει επηρεάσει δυσμενώς το βιοτικό επίπεδο των Κυπρίων, οι ενέργειες των δήθεν οικολόγων - περιβαλλοντιστών κατευθύνονται κυρίως σε μια άλλη κατεύθυνση. Αποτέλεσμα είναι να μην έχουν αναπτυχθεί οι ανανεώσιμες πηγές στην Κύπρο, να μην υπάρχουν εναλλακτικά δημόσια μεταφορικά μέσα, να μην ξέρουμε πότε και αν θα έρθει στην Κύπρο φυσικό αέριο, μα μην ξέρουμε τι τίμημα θα καταβάλουμε λόγω της ξέφρενης αύξησης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και να μην ξέρουμε γενικότερα πως θα τα βγάλουμε πέρα ως κοινωνία.
Πως είναι δυνατόν να υπάρχει τόση πόλλή αμυαλιά σε τόσο λίγους ανθρώπους;
κατι παιζεται αυτες τι μερες προς αυτη την κατευθυνση Aceras...
θα ανακοινωθει γυρω στα τελη του Σεπτεμβρη
οι ιδεες τουτες ειναι φανταστικές και είναι εντός αυτου που ετοιμαζεται... θέλουμε κι αλλες και ανθρωπους να τις δουλεψουμε μαζι Ε/κ και Τ/κ
θα επανέλθω με περισσότερα μετα το καλοκαίρι..
Εύγε, Ασέρα, τέτοια χρειάζεται να λέγονται. Αυτοί οι πράσινοι, οππορτουνιστές είναι, και δεν μπορούν να δούν τρία μέτρα παρακάτω. Υπάρχουν όμως πολλοί, οικολόγοι σαν κι΄εσένα, που είναι πρόθυμοι να προχωρήσουν με βήματα σαν κι' αυτά που εισηγήσε. Χρειάζεται όμως να οργανωθούν για να προσφέρουν καλύτερα.
Καθαριστή είπα ότι οικολόγος δεν είμαι. Είπα αν είμουν...
Ασέρα, απολογούμε αν φάνηκε ότι σε ένταξα στην ομάδα των ντόπιων οικολόγων/πρασίνων, είναι φανερό πως οι δικές σου ιδέες δεν έχουν σχέση με την δική τους μυωπική πολιτική. Για μένα, τουλάχιστο, διακρίνω σε σένα τις σωστές οικολογοκές προσεγγίσεις στα πλείστα θέματα.
Καθαριστή, για όσον αφορά τα περιβαλλοντικά τζιαι καμπόσα κοινωνικά θέματα, οι θέσεις τζιαι η δράση των κυπραίων οικολόγων μου φαίνονται αρκετά καλές. Η ζωή όμως έσιει πολλά παραπάνω διαστάσεις.
Aceras
Δυστυχώς όμως όπως έχεις επισημάνει, οι κύπριοι οικολόγοι δίνουν λάθος μάχες για λάθος σκοπούς. Αυτό δυστυχώς κατά την άποψή μου αντιστρατεύεται το γενικότερο πνεύμα του ευρωπαϊκού οικολογικού κινήματος που πέραν του αγώνα του για την προστασία του περιβάλλοντος αγωνίζεται και για τα ανθρώπινα δικαιώματα και για την ειρήνη και για τον αφοπλισμό και κατά του εθνικισμού.
Στους τομείς αυτούς οι κύπριοι οικολόγοι έχουν μόνο μια επιλεκτική ευαισθησία γεγονός που δεν τους καταξιώνει ως οικολογικό κόμμα αλλά ως ακόμα ένα εθνικιστικό κόμμα του ελληνοκυπριακού κομματικού συστήματος.
Στο κίνημα των οικολόγων περιλαμβάνονται αρκετά άτομα που πραγματικά αγαπούν το περιβάλλον και κάνουν καλή δουλειά (παρόλο που δεν συμφωνούμε σε όλα).
Όμως δυστυχώς το κίνημα κυριαρχείται από μια μικρή ομάδα αριστερών εθνικιστών οι οποίοι έχουν χρησιμοποιούν την οικολογική ιδέα για να προωθήσουν τις πολιτικές τους θέσεις και προσωπικές φιλοδοξίες οι οποίες δεν έχουν καμία σχέση με το περιβάλλον.
Γι αυτό και ελάχιστα έχουν καταφέρει ως προς τους περιβαλλοντικούς τους στόχους. Εξαίρεση είναι οι περιπτώσεις που συμεριφέρονται λαϊκίστικα, όπως για παράδειγμα για τη δημιουργία μονάδων αφαλάτωσης. Εκεί είχαν αποτέλεσμα: μας άφησαν χωρίς νερό.
Ίλανδρε, ο όρος "αριστερός εθνικιστής" είναι πολύ αντιφατικός. Εξ ορισμού, ο αριστερός δεν είναι εθνικιστής και ο εθνικιστής δεν είναι αριστερός. Η προσπάθεια για πάντρεμα των δύο σχετικών ιδεολογίών όμως οδηγεί πράγματι σε πολύ επικίνδυνα φαινόμενα και ιδεολογίες που έχουν μεν σχέση με τον εθνικισμό αλλά δεν είναι αριστερές.
eστορών, ενδιαφέρουσα η θεωρία σου, αλλά δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Η ιστορία είναι γεμάτη από εθνοσοσιαλιστές και εθνοκομμουνιστές. Ανάμεσα σε αυτούς είναι και πολλοί δικοί μας, από τον Λυσσαρίδη μέχρι τον Περδίκη, τη μισή σημερινή ΕΔΕΚ και ένα μέρος του ΑΚΕΛ. Μπορεί να μεν σου αρέσει, αλλά έτσι είναι τα πράγματα.
Ο Λυσσαρίδης είναι ένας ακραιος εθνικιστής περιβεβλημένος με τον μανδύα του σοσιαλισμού. Κι ο Πορδίκης το ίδιο, αλλά με τον μανδύα της οικολογίας. Τελεία.
Είναι πολύ βολικό να ορίζεις ένα χώρο ή μια ιδεολογία με ένα εξιδανικευμένο τρόπο και να μοιράζεις ταυτότητες μέλους σε όποιον νομίζεις ότι πληροί τα κριτήρια. Βολικό αλλά χωρίς ουσία.
Η ουσία είναι ότι στο χώρο της αριστεράς υπάρχουν πολλοί εθνικιστές όπως το Λυσσαρίδη και τον Περδίκη αλλά και πολλοί ανώνυμοι, απλοί άνθρωποι που μπορεί να μην είναι τόσο ακραίοι όσο οι πιο πάνω αλλά που εύκολα παρασύρονται από την εθνικιστική ρητορεία. Αυτούς είναι που παρέσυρε ο Τάσσος το 2004. Και είναι πολλοί, όπως θα θυμάσαι.
Εσείς οι "σωστοί" αριστεροί έχετε πολλή δουλειά να κάμετε για να αποβάλετε τον εθνικισμό από τους κόλπους της αριστεράς.
Και παύλα.
Ίλανδρε
αν αποδεκτώ ότι είναι είναι συμβατές αυτές οι δύο ιδιότητες, και στους δυο τους διδόταν η εξουσία για προωθήσουν την υλοποίηση αυτών των στόχων των ιδεολογικών τους κατευθύνσεων. Θα μπορούσε να επιτευχθεί αυτό που θέλουν; Δηλαδή για τον ένα να έχει μια αριστερή κοινωνία με εθνικιστικές αρχές; Που χωρά η συνύπαρξη, η συμβίωση, η αποδοχή σε μια εθνικιστική κοινωνία; Από την άλλη πως θα μπορούσε να προστατευθεί το περιβάλλον όταν σε μια τέτοια κοινωνία δεν θα ήταν δυνατή, όπως και δεν είανι τώρα, η συνεννόηση;
Πόσο εύκολο το βλέπεις από πρακτικής άποψης;
Αν οι "σωστοί" αριστεροί έχουν πολλήν δουλειάν για να αποβάλουν τον εθνικισμόν που τους κόλπους της αριστεράς, φαντάστου οι """σωστοί""" δεξιοί.
Σημειώνω επίσεις ότι οι όροι "αριστερός" και "δεξιός" είναι σχετικοί. Εξαρτάται από τον τόπο και τον χρόνο. Σε αυτόν τον τόπο και αυτόον τον χρόνο, είναι ασυμβίβαστοι με τον εθνικισμό.
Ίσως ο aceras που ξέρει καλύτερα γαλλική ιστορία να μπορεί να μας εξηγήσει την προέλευσή τους από τον καιρό της γαλλικής επανάστασης... (αν το επιχειρήσω εγώ ίσως να μη μου βγει τόσο καλά...)
eστορών,
Δεν διαφωνούμε καθόλου. Σαφώς ο εθνικισμός συγκρούεται με τον διεθνισμό, ο οποίος είναι παραδοσιακή αριστερή ιδεολογία. Αυτό που λέω είναι ακριβώς ότι η Κυπριακή αριστερά θεωρητικά ασπάζεται τον διεθνισμό αλλά στην πράξη καλλιεργεί (μαζί με τις αντίστοιχες δυνάμεις της δεξιάς, βεβαίως, για να μην παραπονιέται ο Ασέρας) την εσωστρέφεια και την ξενοφοβία. Γιατί όταν μιλάς συνεχώς για διεθνείς συνωμοσίες, για ξένους που επιβουλεύονται τον τόπο σου, για ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, για την παγκοσμιοποίηση που σαρώνει τα πάντα στο πέρασμα της, αυτό κάνεις.
Ο εθνικισμός παίρνει πολλές μορφές. Ο παραδοσιακός Ελληνοκεντρικός-αντιτουρκικός εθνικισμός της δεξιάς είναι μια από αυτές, η κύρια ίσως, αλλά όχι η μόνη. Υπάρχει κι ο Κυπριοκεντρικός-ξενοφοβικός εθνικισμός του Τάσσου, κι υπάρχει και ο αντιδυτικός εθνικισμός του ΑΚΕΛ. Όλους πρέπει να τους πολεμήσουμε.
Τώρα καταλαβαίνω τι εννοείς,
φαίνεται πως έχεις διαβάσει τον Χρυσόστομο Περικλέους, αν όχι βρίσκεσαι σε παρόμοιο μήκος κύματος. Εν τούτοις, θάθελα απλώς να σου πω ότι τους όρους αριστερά κια δεξιά κλπ, δεν τους χρησιμοποιώ από τη σκοπιά της ταξικής πάλης, η οποία όσο έντονη κι αν την φανταζόμαστε, έχει πάψει ακόμα και στην Κύπρο να υφίσταται (κοίτα απλώς στον δικό σου κύκλο πόσοι ψηφοφόροι του ΑΚΕΛ έοχυν εισόδημα άνω των 50000 χιλιάδων λιρών ετησίως, πόσοι του ΔΗΣΥ, πόσοι του ΔΗΚΟ και πόσοι της ΕΔΕΚ).
Η αναφορά μου έχει αφετηρία την πάλη για την ελευθερία (εδώ θα με κάνει ντα ο Κώστας Σοφοκλέους που καταχρούμαι τον τίτλο του βιβλίου του). Αφορά την πάλη για τη διεκδίκηση και υπεράσπιση του δικαιώματος του άλλου συνανθρώπου για τη μετεξέλιξη της κοινωνίας, ακριβώς όπως προέκυψε ο όρος δεξιά και αριστερά στη γαλλική επανάσταση (ο Ακέρας δυστυχώς δεν ενεπλάκη παρά την παρότρυνσή μου). Τότε, ανάλογα με τη ριζοσπαστικότητά τους, την επιθυμία τους να αλλάξουν τη Γαλλία, πήραν έδρανα οι εκπρόσωποι στη Γαλλική Εθνοσυνέλευση. Στην αριστερή πλευρά των εδράνων (από την οπτική γωνία του προέδρου) κάθησαν αυτοί που ήθελαν τις πιο δραστικές αλλαγές μια και ήθελαν την ευημερία του κόσμου, στο κέντρο αυτοί που ήθελαν ένα πιο ήπιο ρυθμό στις μεταρρυθμίσεις και δεξιά αυτοί που είτε δεν ήθελαν μεταρρυθμίσεις ή ήθελαν ακόμα την επαναφορά του προηγούμενου καθεστώτος (συντηρητικοί και αντιδραστικοί αντιστοίχως).
Με βάση αυτήν τη λογική, και με την εμμονή του Πορδίκη και του Λυσσαρίδη στο σύνταγμα του 60, έστω κι αν για λόγους τακτικής αποδέχτηκαν τη ΔΔΟ, είναι αδύνατο να τους κατατάξουμε στην αριστερά. Τόσο για κοινωνικο-οικονομικούς λόγους όσο και "εθνικούς". Κάτι ανάλογο ισχύει και για το ΑΚΕΛ, τον ΔΗΣΥ και προπαντός για το ΔΗΚΟ και το ΕΥΡΩΚΟ, μια και με βάση τη δράση και τη ρητορική τους δίνουν τα τελευταία δύο κόμματα την εντύπωση πως είναι στην πραγματικότητα αντιδραστικά.
Για σκέψου, πόσες φορές άκουσες αναφορές για το "Κέντρο" που αφορούσαν το ΔΗΚΟ και την ΕΔΕΚ, ή τους όρους "Δεξιά" για τον ΔΗΣΥ και "Αριστερά" για το ΑΚΕΛ.
Ε λοιπόν, υπήρξαν στιγμές που ο ΔΗΣΥ υπήρξε αριστερότερο του ΑΚΕΛ (κοίτα πολιτική στο Εθνικό μετά το 1998 μέχρι το 2007), όπως και στιγμές που το ΑΚΕΛ υπήρξε δεξιότερο του ΔΗΚΟ και της ΕΔΕΚ (κοίτα οικονομική πολιτική από το 1998 και μετά).
Η διάθεση όμως που επιδεικνύουν στη γενικότητά τους όλα τα κόμματα, από το ΑΚΕΛ μέχρι το ΕΥΡΩΚΟ, δεν είναι τέτοιες που θα χαρακτήριζαν την κοινωνία της (ελληνοκυπριακής) Κύπρου φιλελεύθερη και προοδευτική. Ο συντηρητισμός είναι μάλλον έμφυτος. Και γιατούτο έχουμε τα φαινόμενα Πορδίκη και Λυσσαρίδη που αποτελούν απλώς μεταμφιεύσεις του αντιδραστικού κομματιού της κοινωνίας μας.
Καλοπερασάκηδες της Μακαρίου που τα πήρατε του κόσμου στο ΧΑΚ το 1999 (αλήθεια ο φασίστας Πουργουρίδης παρετήθηκε όπως έλεε τότε) χλευάζετε όσους μιλούν για ανθρώπινα δικαιώματα. Εθνικισμός είναι να θέλεις να πάεις σπίτι σου? Εθνικισμός είναι να θέλεις η ψήφος σου να έχει την ίδια βαρύτητα με του έποικου? Εθνικισμός είναι να μη θέλεις στον τόπο σου να υπάρχουν κατοχικά στρατεύματα?
Φυσικά όλα αυτά για σας τα παιδιά της Λευκωσιάτικης αριστοκρατίας που περνάτε τα weekend στο London ή στο Athens δεν έχουν σημασία.
Την Ελληνική σημαία την έχετε στα γήπεδα, στις εκλογές και όπου σας βολεύει.
Παρεπιμπτωντος γιατί σε κάθε τοπικό σωματείο του ΔΗΣΥ υπάρχει και σημαία του Βυζαντίου αλλά ποτέ Κυπριακή?
Τον Λυσσαρίδη να τον αφήσετε ήσυχο γιατί το μπόι σας είναι πολύ μικρό (όχι η πούγκα σας).
Οικολογία για σας είναι να ασχολούμαστε με τα δικαιώματα των ζώων και όχι των ανθρώπων?
Πολύ σωστά λέτε ότι η εκκλησία δεν πρέπει να ανακατώνεται στην πολιτική αλλά δεν διαμαρτυρηθήκατε που ο Νικηφόρος πήγε μέχρι τον Πύρκο.
Λυπάμαι που σας χάλασα το ηλεκτρονικό σας καφενείο αλλά δυστυχώς δυσκολεύομαι να πληρώνω τον kafe στην Μακαρίου για να σας τα πώ κατάφατσα.
Ρε ανώνυμε
αν εν για τον καφέν που μας τα λαλείς τουτα ούλλα, έλα καμιά φορά να σε τζεράσω.
ιστορών, ο ορισμός που δίνεις είναι μεν ιστορικά ορθός αλλά την σήμερον ημέραν μόνο σύγχιση προκαλεί. Το γεγονός ότι χρειάζεται να παραπέμπεις στην Γαλλική Επανάσταση για να εξηγήσεις τι εννοείς με το "αριστερός" και "δεξιός" κάτι λέει. Γιατί δεν αναφέρεσαι σε συντηρητικούς και προοδευτικούς πιο απλά για να καταλαβαίνει ο κόσμος όλος τι εννοείς;
Εγώ χρησιμοποίησα τον όρο αριστερός με βάση την ιστορία του καθενός και τον τρόπο που αυτοπροσδιορίζεται. Ο Λυσσαρίδης και ο Περδίκης μπορεί να μην ικανοποιούν τον δικό σου ορισμό του αριστερού, δεν παύουν όμως να αυτοπροσδιορίζονται ως αριεστεροί και να είναι προϊόντα της Κυπριακής αριστεράς. Όπως είναι και ο Κατσουρίδης, ο Δώρος Χριστοδουλίδης, ο Ομήρου, ο Κουταλιανός, ο Μιχάλης Ιγνατίου, ο Στέφανος Κωνσταντινίδης, ο Γιαννάκης Νικολάου, κι πολλοί άλλοι που παρελαύνουν από τα στούντιο του ΡΙΚ και τις σελίδες της Χαραυγής και του Φιλελεύθερου.
Για τον συντηρητισμό της Κυπριακής κοινωνίας συμφωνώ απόλυτα. Οι προοδευτικοί άνθρωποι του τόπου δεν είναι αποκλειστικότητα κανενός κόμματος ή παράταξης. Υπάρχουν (μειοψηφούντες) και στο ΑΚΕΛ και στον ΔΗΣΥ. Υπάρχουν ακόμα μερικοί στην ΕΔΕΚ, ίσως αν ψάξεις καλά μπορεί να βρεις και κανένα στο ΔΗΚΟ. Κατά τ' άλλα ο συντηρητισμός κυριαρχεί.
Να κι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ακατάσχετης και ασυνάρτητης εσχατολογίας από ένα κατ' εξοχήν εκφραστή του Κυπριακού εθνικισμού. Μέχρι τώρα ήμουν με την εντύπωση ότι ο Γ. Χαραλαμπίδης είναι δεξιάς προέλευσης, αλλά αυτό το κείμενό του σίγουρα θα το ζήλευαν πολλοί ζηλωτές του εθνοκομμουνισμού!
http://www.simerini.com.cy/nqcontent.cfm?a_id=345501
Ίλανδρε χαίρομαι που στο μπλογκ αυτό δεν μου μιλάς με τρόπο που με ενοχλεί. Ερχόμενος στο δια ταύτα, και με βάσει του τι λες, επιβεβαιώνεις την αυθαίρετη χρήση του όρου αριστερός από πολλούς πολιτικούς, βλέπε Λυσσαρίδης ή Δώρος Χριστοδουλίδης (για να μην βάλω κιάλλους με κόπι πέιστ). Ε, λοιπόν, αν αναλάμβανε ένας από αυτούς την πολιτική εξουσία, και είχα ευκαιρία να φύγω από την Κύπρο, θα το έπραττα εντός εικοσιτετραώρου. Ακόμα κια η αναφορά σου για τους αυτοπροσδιοριζόμενους δημοσιογράφους καταδεικνύει το μέγα έλλειμμα σοβαρότητας στην κοινωνία μας, όπου δήθεν προοδευτικοί δημοσιογράφοι δεν αποτελούν τίποτα άλλο παρά τσανακογλείφτες της εξουσίας.
Σε ό,τι αφορά το κείμενο του ΓΧ πρέπει να ομολογήσω ότι αδυνατώ να κατανοήσω την επιχειρηματολογία του αν και το διάβασα από την αρχή ως το τέλος δυο φορές. Συνεπώς δηλώνω επί αυτού πως παω πάσο.
Εν ο κόσμος που την ανάποδην πιον. Οι παροδοσιακοί δεξιοί να φκάλλουν αντινεοφιλευθερίστικους λόγους, να αναπολούν το χαμένον κομμουνιστικόν μπλόκ τζαι να προτείνουν τρόπους διανομής του κύριου υλικού πόρου της οικονομίας με σοβιετικές μεθόδους (συζητούμεν και αποφασίζομεν την τιμήν), οι δε κομμουνιστές (δες ΚΚΕ τζαι κάτι ακελικούς σταλίνες) να υπερασπίζονται τα ξερατά του ανθρώπινου πολιτισμού (τον "αντιιμπεριαλιστήν" Κάρατσικ), ή που την άλλην να κάμνουν τρέντυ πολιτικήν του μάρκεττινκ à la Τσιπρέ... ούτω καλούμενοι άνδρες να αγγανστρώννουνται τζαι να γεννούν (http://www.youtube.com/watch?v=MNkZhcmorOw&feature=related) τζαι αθρώπους σαν τον Ηρόδοτον Δημητρίου να γίνουνται αρχιεπισκόποι με 8 ψήφους στους 100 (http://el.wikipedia.org/wiki/Αρχιεπίσκοπος_Κύπρου_Χρυσόστομος_Β΄). Όπως πάμεν θα γινώ τζαι γώ δεξιός τζαι θα υπερασπίζουμαι την διχοτόμησην σιερκές σιερκές με τα Τασσάκια.
Ο Χαραλαμπίδης είναι γενικά διαταραγμένο άτομο χωρίς συγκροτημένη σκέψη που έχει όμως έντονες εμμονές. Έχοντας μιλήσει κάποτε μαζί του, μπορώ να πω με αρκετή βεβαιότητα πως η επιχειρηματολογία του στο εν λόγω κειμενο δεν ήταν αποτέλεσμα μιας ανάλυσης με ιδεολογικό υπόβαρθρο, πόσο μάλλον με επιστημονικό. Γενικά οι γνώσεις του περί οικονομικής θεωρείας και παγκόσμιας οικονομίας είναι αφελείς. Απόδειξη, ο ισχυρισμός του ότι την προσφορά και ζήτηση του πετρελαίου καθορίζουν Κίνα και Ινδία! Αλλά και τι άλλες παρόμοιες κοτσάνες δεν ακούσαμε κι από άλλα δημόσια πρόσωπα...
Αριστερός είναι αυτός που αρνιέται να σκύβει στο κεφάλαιο, στους δικτάτορες, στους κατακτητές και στους γλέιφτες.
Αριστερός είναι αυτός που δεν δέχεται να είναι πρόσφυγας στην πατρίδα του. Αριστερός είναι αυτός που δεν δέχεται ξένους στρατούς στην χώρα του. Αριστερός είναι αυτός σέβεται το συνάθρωπο του ανεξαρτήτος χρώματος. Γενικά αριστερός είναι αυτός που πιστεύει ότι κάθε άνθρωπος και μία ψήφος ανεξαρτήτως σε ποια περιοχή του κόσμου κατοικεί.
Σίγουρα αριστερός δεν είναι αυτός που συμβιβάζεται με την κατοχή.
Όποιος θέλει "ένας άνθρωπος μία ψήφος" σε πολιτείαν της οποίας η ιστορία εκληροδότησεν πληθυσμούς ανομοιογενής που αυτοκαθορίζονται έτσι, εκείνον που θέλει δεν είναι ισότηταν μεταξύ των ατόμων, είναι διχτατορίαν της μόνιμης πλειοψηφίας προς την μόνιμην μειοψηφίαν. Άρα δεν είναι κατ΄ανάγκην αριστερός.
Όποιος δεν συμβιβάζεται με την κατοχήν, είτε αριστερός είναι είτε δεξιός, έχει χρέος να σταθεί δίπλα στον πρόεδρον τζαι την πλειψηφίαν του κυπριακού λαού που μάχεται να κάμει μιαν αξιοπρεπήν ομοσπονδίαν τζαι να επανενώσει τον τόπο.
Προς Aceras Anthropophorum
Με λίγα λόγια είσαι υπέρ της δικτατορίας της μειοψηφίας στην πλειοψηφία. Εν πάσι περιπτώσει για μας τους αριστερούς στα κόμματα μας δεν χωράνε εθνικότητες.
Πράγματι η πλειοψηφία ψήφισε Χριστόφια και όχι γραμμή Κασουλίδη/Αναστασιάδη/Πουργουρίδη...
Ανώνυμε,
εγώ μπορώ να σου αραδιάσω με το τσουβάλι ονόματα αυτοπροσδιοριζόμενων δεξιών και ακροδεξιών που θα συνυπέγραφαν αυτά που λες πως χαρακτηρίζουν τον αριστερό. Αν θες να κάνεις αρχή, μίλα με έναν δηκοϊκό, ένα ευρωκότα και έναν χρυσαυγίτη.
Περαστικά σου,
Βλέπω κάνεις καλές παρέες με ακροδεξιούς (συναγερμικούς, ευρωκότες κ.λ.π)
Χάρισμα σου
ΤΣΕ, ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ
Ρέ ανώνυμε, εξήγα μου, εν επειδή έν χωρουν εθνικότητες τα κόμματα μας τζαι πριν πεντέξι χρόνια επρόσεξεν ο Κάστρο ότι ένα θκυό μαύρους έχεν μες την ΚΕ (μετά που 40 χρόνια κομμουνισμόν) ή ακόμα που στο Ακέλ άλλον που τον Καβάζογλου εν είχεν μες την ΚΕ τουρκοκύπριον; Εν επειδή δεν χωρούν εθνικότητες που τελικά ο Ζιαρτίδης είπεν τους τκ ότι το Ακέλ υποστηρίζει ένωσην τζαι όποιου έν του αρέσκει ας πάει όπου θέλει;
Δηλαδή όπου μια μόνιμη πλειοψηφία δεν μπορεί να επιβάλει σε μόνιμην μειοψηφίαν μιαν απόφασην της εν δικτατορία; Έπρεπεν δηλαδή οι τκ να δεκτούν την ενωσην με την Ελλάδαν επειδή η πλειοψηφία έτσι έθελεν; Τζαι μεν μου πείς ότι η προτίμηση της ένωσης με την Ελλάδαν δεν είναι απόφαση άσχετη με το μόνιμον χαρακτηριστικόν ότι είμαστιν ελληνικής εθνότητας.
κατάλαβε ότι άλλον μια πλειψηφία που μπορεί να αλλάσσει ανάλογα με το που θα βαρέσουν τα επιχειρήματα σε μιαν συζήτησην, τζαι άλλον μια πλειοψηφία που βασίζεται σε μόνιμα χαρακτηριστικά. Τζαι πρόσεξε την λέξην 'αυτοκαθορίζουνται' στο κείμενον μου, έχει μεγάλην σημασίαν.
Αν έχεις όρεξην να δεις πιό αναλυτικά τες απόψεις μου σχετικά μες τες πλειοψηφίες τζαι τες μειοψηφίες, έγραψα έναν άρθρον εδώ τζαι πήεννε δέ το. http://www.fileden.com/files/2007/2/10/759002/Dimokratia_tou_Condorcet.pdf
Post a Comment