Το να αννοίξουμεν θέμαν τωρά τζιαι να δημιουργούμεν πόλωσην τζιαι να κονταροχτυπιούμαστιν για την ελληνικήν παιδείαν θεωρώ το λάθος. Όχι γιατί εν λάθος να μπει επιστημονικότητα, αντικειμενικότητα τζιαι κριτική σκέψη στην ιστορίαν. Το ζήτημαν απλά εν τόσον ευαίσθητον τζιαι συναισθηματικόν που φοούμαι ότι ζημιά θα γινεί παρά πρόοδος.
Αν έχεις κκότσια να κάμεις αλλαγές, να τες κάμεις τζιαι ναν ουσιαστικές. Για να γινεί κάτι τέθκοιον πρέπει να έχεις καθαρήν λαϊκήν εντολήν τζιαι κοινωνικήν συναίνεσην. Αν είναι για μιλλοσφοντζισματα (να βάλουμεν και κάτι για το πραξικόπημαν – εόκα βήτα και κάτι για την ειρηνικήν συμβίωσην πριν τον 63, και κάτι για τους κοινούς συντεχνιακούς αγώνες δίπλα στα υπάρχοντα) εξίκκος σου. Η τωρινή κυβέρνηση δεν έχει καθαρήν εντολήν να κάμει πραγματικές ριζοσπαστικές αριστερές τομές στην παιδείαν. Έτο, έπιασεν 1/3 των ψήφων στον πρώτον γυρόν τζιαι για να κάμει πολιτικήν χρειάζεται να ψάξει την συνεργασίαν τζιαι άλλων. Αυτοί οι άλλοι είναι το Δήκο-Εδέκ για την εσσωτερικήν διακυβέρνησην τζιαι για το κυπριακόν το Δησύ συν αναλόγως των φεγγαρκών μια μερίδα του Δήκο. Για να κάμει ριζοσπαστικές τομές στην παιδείαν ο κύριος Δημητρίου, τον οποίον συμπαθώ αφάνταστα, χρειάζεται πολιτικήν στήριξην που μιαν καθαρήν πλειοψηφίαν του κοινωνικού σώματος, πράμαν που ΔΕΝ έχει. Αλλιώς θα φάει τα μούτρα του τζιαι τζιειαμέ που ξιφτά η νεκκλησιά μες τες λίρες της, ο ελληνοπρεπισμός μες τα γήπεδα τζιαι ο εθνοκαφρισμός στες ακροδεξιές στοές, τζιειαμέ που η αντίδραση περιθωριοποιείται που την ίδιαν την εξέλιξην της ζωής, θα τους δώσει λόγον ύπαρξης τζιαι ριζοσπαστικοποίησης.
Αντί να αλλάξει τα βιβλία της ιστορίας ο αγαπητός μου υπουργός, θα έκαμνεν καλλύττερον εφφε αν άλλασεν τον τρόπον διδασκαλίας για να φκάλλει κριτικούς αθρώπους. Ο κριτικός άθρωπος (έτσι έπρεπεν ναν ο αριστερός) δεν χρειάζεται να του κάμεις βιβλίον που θα λαλεί την ιστορίαν καθώς πρέπει. Χρειάζεται να του δώκεις οξυγόνον ελευθερίας να σκεφτεί. Να θκιαβάσει τζιαι τι λαλεί ο δεξιός ιστορικός τζιαι τι λαλεί ο αριστερός, τζιαι τι λαλεί ο ανεξάρτητος ερευνητής. Να του δώκεις ώραν τζιαι ελευθερίαν να κάμει τζιαι ο ίδιος τις έρευνες του. Να ρωτήσει τους παππούδες του, τους γονιούς του, τι εζήσαν, πως είδαν τα πράματα. Να παν να γυρέψουν αρχεία, πηγές. Να συγκρουστούν με τους συμμαθητές τους μες την τάξην τζιαι να επιχειρηματολογήσουν χωρίς κατεύθυνσην που τον καθηγητήν. Ο καθηγητής να είναι ο συντονιστής τζιαι υποστηρικτής της προσωπικής έρευνας τζιαι όχι ο καθοδηγητής. Τζιαι τζιειαμέ να δείτε ενθουσιασμόν τα μωρά τζιαι κίνητρον για μάθησην. Ούλλη τούτην τη λίμπιντο που φκάλλουν μες τα γήπεδα, πας τα ίντερνετ ή μες τες οργανώσεις νεολαίας, θα μπορέσουν να την επενδύσουν στην διαλεκτικήν αντιπαράθεσην, την προσωπικήν έρευναν, την αναζήτησην αναγνώρισης μέσα στην κοινωνικήν τριβήν του σχολείου.
Πέρσι εζητήσαν μου να φκάλω έναν μάθημαν με την ειδικότηταν μου για την διδακτορικήν σχολήν του πανεπιστημίου. Εγύριζα τα ποτζιεί μες τον νουν μου, έφερνα τα ποδά. Ένοιωθα μιαν τρομερήν διέγερσην με την ιδέαν. Έθελα να κάμω το καλλύττερον course που είδαν οι φοιτητές. Να τους πελλάνω ούλλους τζιείνους τους άχρηστους που ποτζιοιμίζουν τα παιθκιά του κόσμου μες την τάξην τζιαι να πάρω την revanche για όσους καθηγητές με εποτζιοιμήσαν πας το θρανίον. Έδωκα πολλά μαθήματα αλλά μέλλοντες δοχτόρους πρώτην φοράν είχα.
Έτυχεν να έχω έναν γείτοναν που είναι μάστρος πας τες παιδαγωγικές μεθόδους για τους ενήλικες. Εκάλεσα τον έσσω να πιούμεν μιάν καντήλαν κρασίν. Είπα του τες ιδέες μου. Παρέτα, λαλεί μου. Που ότι πεις τους φοιτητές πιάννουν το πολλήν πολλήν 8%. Όσον καλά τζιαι να τους τα πεις χαμένος κόπος. Efficacité 8% αν είσαι τσιακκος, λλιόττερον αν είσαι σπασαρχίδης.
Τον κονστρουκτιβισμόν εγνώριζα τον ήδη. Άλλωστε στους φοιτητές μου θα εμίλουν τζιαι για κονστρουκτιβισμόν στες συμμετοχικές διαδικασίες λήψης αποφάσεων. Αλλά άλλον να ξέρεις το constructivisme στην θεωρίαν του Πιαζιέ, τζιαι άλλον να παίζεις κορώνα γράμματα το μάθημαν μου. Να τους αφήκω μόνους τους να γυρέψουν;;; Καλάν, τζιαι εμέναν ποιός εν να με θαυμάσει για τα όσα ξέρω; Ποιός θα με θαυμάσει να μου απαμβλύνει τες ναρκισσιστικές μου ανάγκες; Τζιαι ποιά η απόδειξη κύριε ότι μαθαίνουν το 80% της ύλης πον να ερευνήσουν μόνοι τους παρά 8% τζιείνης πον να τους δώκω εγώ; Άλλωστε αν εν κούνοι τσαμπουκκάες τζιαι μάθουν το 80% του 10% της ύλης πον να τους φορτώσω εγώ, πάλε φτάννουμεν στο 8% τζιαι πού είσουν πούποτε. Διότι εγώ κύριε γείτονα είμαι τσιάκκος παιδαγωγός τζιαι έχω το μάξιμουμ της απόδοσης.
Ότι θέλεις κάμε, είπεν μου ο γείτος μου, δικόν σου πρόβλημαν. Δείξε εμποστοσύνην στους φοιτητές σου τζιαι δεν θα το μετανώσεις. Στην σχολήν της ιατρικής πάντως το ex cathedra μάθημαν εκαταργήθην τζιαι που τότες οι γιατροί μαθαίνουν πολλά καλλύττερα.
Ρε φίλε, εγώ έφερα σε να μου πείς πως θα τους πελλάνω καλλύττερα τους φοιτητές μου τζιαι εσύ θέλεις να μου μάθεις τέγνες πως να γίνω οργανωτής της αυτομόρφωσης; Δεν θα σου μάθω, είπεν μου, τζαι αν σε διδάξω 8% εν να μάθεις. Θα μάθεις μόνος σου.
Εγώ έφερα τον να με βοηθήσει τζιαι εσσύχχισεν με παραπάνω. Εν εμπόριεν να μου πει ότι είναι genious η μέθοδος μου; Τί έθελεν να με βάλει πουρλόττον πας τες ανασφάλειες μου...
Ως την τελευταίαν στιγμήν έμπηκα μες την τάξην δεν έξερα αν θα φκάλω το Powerpoint με τα υπέροχα σλάιτς που ετοίμασα ή αν θα τους εδίουν την τσεντούν με τα βιβλία που έφερα για καλόν τζιαι για κακόν.
Τελικά έδωκα τους την επιλογήν να θκιαλέξουν, τζιαι φυσικά απορρίψαν την γενναιόδωρην μου προσφοράν να τους παρουσιάσω τες τρομερές διαλέξεις που ετοίμασα με τόσον κόπον τζιαι μόχθον. Έδωκα τους το πρόβλημαν που έπρεπεν να λύσουν, έδωκα τους την τσεντούν με τα βιβλία που εθκιάβασα εγώ, είπα τους τζιαι τί άλλες πηγές είχα ακουστά (αλλά δεν τους είπα ότι δεν τες εθκιάβασα ή ότι απλά τες εμετροφύλλησα) τζιαι εφκάλαμεν πρόγραμμαν ποιός φοιτητής θα παρουσιάζει τί από την ύλην τζιαι πότε.
Για να κάμουμεν το μακρύν κοντόν, οι φοιτητές κάθε εφτομάδαν οχι μόνον εφτάνναν στο επίπεδον που έθελα να τους πάρω, αλλά εμαθαίνναν μου τζιαι μέναν έναν σωρόν πράματα που εβρίσκαν που μόνοι τους. Εκαλύψαμεν την ύλην όλην που έθελα να περάσω που τες διαλέξεις. Τζιαι όχι μόνον εξέραν την ύλην, ελύσαν τζιαι έναν σύνθετον πρόβλημαν που δεν εμπορούσες να λύσεις εάν δεν έξερες καλά το σύνολον της ύλης. Εμείνισκεν μας τζιαι μια φορά ακόμα ελεύθερη, την οποίαν αφιερώσαμεν για ελεύθερην συζήτησην. Ήταν η μεγαλλύττερη χαρά να συζητώ με τους φοιτητές μου σαν ίσος προς ίσον (γνωσιολογικά) τζιαι να μου βάλλουν προβλήματα που δεν έξερα να λύσω του φτέρου τζιαι να γυρεύκουμεν λύσεις μαζί. Εσιαίρεσουν να τους ακούεις. Δεν θα σας πω τι αξιολόγησην εκάμαν του δασκάλου τους. Θα σας πω μόνον ότι εξανακάλεσα τον γείτον μου τζιαι εχάρισα του μιαν πότσαν καλόν κρασίν. Εγόρασα τζιαι τα βιβλία του ούλλα που εξηγά «apprendre par l’exemple».
Αυτόν πρέπει να ζητήσει που τους καθηγητές ο κύριος υπουργός που είναι τζιαι μάστρος της παιδαγωγικής καλλύττερος που μεναν. Μια τέθκοια αντίκρυση του μαθήματος της ιστορίας, ούτε βιβλία θέλει να αλλάξεις, ούτε αντιπαράθεσην αχρείαστην δημιουργεί. Εμπιστεύτου κύριε υπουργέ τους μαθητές σου τζιαι μεν φοάσε. Ο ρόλος του υπουργείου σου είναι να τους δώκει απλά οξυγόνον ελευθερίας, συνθήκες προσωπικής αναζήτησης τζιαι διαλεκτικής συζήτησης. Τα υπόλοιπα θα τα κάμουν μόνοι τους με την κοινωνικήν ανάγκην για οργανωτήν. Αυτόν είναι ελληνική παιδεία.
Ως την τελευταίαν στιγμήν έμπηκα μες την τάξην δεν έξερα αν θα φκάλω το Powerpoint με τα υπέροχα σλάιτς που ετοίμασα ή αν θα τους εδίουν την τσεντούν με τα βιβλία που έφερα για καλόν τζιαι για κακόν.
Τελικά έδωκα τους την επιλογήν να θκιαλέξουν, τζιαι φυσικά απορρίψαν την γενναιόδωρην μου προσφοράν να τους παρουσιάσω τες τρομερές διαλέξεις που ετοίμασα με τόσον κόπον τζιαι μόχθον. Έδωκα τους το πρόβλημαν που έπρεπεν να λύσουν, έδωκα τους την τσεντούν με τα βιβλία που εθκιάβασα εγώ, είπα τους τζιαι τί άλλες πηγές είχα ακουστά (αλλά δεν τους είπα ότι δεν τες εθκιάβασα ή ότι απλά τες εμετροφύλλησα) τζιαι εφκάλαμεν πρόγραμμαν ποιός φοιτητής θα παρουσιάζει τί από την ύλην τζιαι πότε.
Για να κάμουμεν το μακρύν κοντόν, οι φοιτητές κάθε εφτομάδαν οχι μόνον εφτάνναν στο επίπεδον που έθελα να τους πάρω, αλλά εμαθαίνναν μου τζιαι μέναν έναν σωρόν πράματα που εβρίσκαν που μόνοι τους. Εκαλύψαμεν την ύλην όλην που έθελα να περάσω που τες διαλέξεις. Τζιαι όχι μόνον εξέραν την ύλην, ελύσαν τζιαι έναν σύνθετον πρόβλημαν που δεν εμπορούσες να λύσεις εάν δεν έξερες καλά το σύνολον της ύλης. Εμείνισκεν μας τζιαι μια φορά ακόμα ελεύθερη, την οποίαν αφιερώσαμεν για ελεύθερην συζήτησην. Ήταν η μεγαλλύττερη χαρά να συζητώ με τους φοιτητές μου σαν ίσος προς ίσον (γνωσιολογικά) τζιαι να μου βάλλουν προβλήματα που δεν έξερα να λύσω του φτέρου τζιαι να γυρεύκουμεν λύσεις μαζί. Εσιαίρεσουν να τους ακούεις. Δεν θα σας πω τι αξιολόγησην εκάμαν του δασκάλου τους. Θα σας πω μόνον ότι εξανακάλεσα τον γείτον μου τζιαι εχάρισα του μιαν πότσαν καλόν κρασίν. Εγόρασα τζιαι τα βιβλία του ούλλα που εξηγά «apprendre par l’exemple».
Αυτόν πρέπει να ζητήσει που τους καθηγητές ο κύριος υπουργός που είναι τζιαι μάστρος της παιδαγωγικής καλλύττερος που μεναν. Μια τέθκοια αντίκρυση του μαθήματος της ιστορίας, ούτε βιβλία θέλει να αλλάξεις, ούτε αντιπαράθεσην αχρείαστην δημιουργεί. Εμπιστεύτου κύριε υπουργέ τους μαθητές σου τζιαι μεν φοάσε. Ο ρόλος του υπουργείου σου είναι να τους δώκει απλά οξυγόνον ελευθερίας, συνθήκες προσωπικής αναζήτησης τζιαι διαλεκτικής συζήτησης. Τα υπόλοιπα θα τα κάμουν μόνοι τους με την κοινωνικήν ανάγκην για οργανωτήν. Αυτόν είναι ελληνική παιδεία.
Όσες καλές προθέσεις τζιαι να έχετε τζιαι όσον καλόν τζιαι να είναι το νέον πλαίσιον μες το οποίον θέλετε να βάλετε τους νέους, έτσι τζιαι αλλιώς η δουλειά τους είναι να το ξιλώσουν τζιαι να πετήσουν ελεύθεροι.
Τα οκτρώματα χαλιναγώγησης που χρησημοποιούνται σαν βιβλία ιστορίας δεν χρειάζεται να αλλαχτούν από άλλα. Χρειάζεται να περιθωριοποιηθούν που την διαλεκτικήν σκέψην.
