(δες προηγούμενη ανάρτηση),
απεφάσισα να αναπτύξω
–κάπως επιφανειακά, το παραδέχομαι –
κάποιες σκέψεις μου δια τον διαχωρισμό Εκκλησίας-Κράτους … τόσο εντός της Νήσου των Αγίων
(χμμμ… αυτό ίσως να μην έπρεπε να το πω)
όσο και εις άλλα προπύργια της ανεξιθρησκίας εις το εξωτερικό.
(Cover by Jello Biafra & Mojo Nixon
original by Phil Ochs)
Πιστεύω ότι μια τέτοια συζήτηση κάλλιστα μπορεί να υποβοηθήσει το φιλοθεάμον αναγνωστικό κοινό να αντιληφθεί τη σοβαρότητα του κινδύνου που η υποχωρητικότητα ενώπιον της θρησκοληψίας παρουσιάζει.
Ένας επιπρόσθετος λόγος δια εμάς τους Κύπριους να επιθυμούμε την κατάρρευση του θεοκρατικού καθεστώτος εις την Περσίαν… είναι η μακροχρόνια παράδοση που εμείς έχομεν εις το διαχωρισμό Κράτους – Εκκλησίας.
(Αχρείαστος ο γέλωτας).
Τρανό παράδειγμα της συνεχούς προσπάθειας που ο λαός μας καταβάλλει δια την εξασθένιση των όποιων εξουσιών είχε η Εκκλησία πέραν των θρησκευτικών θεμάτων… βρίσκουμε στην παμπόνηρη τακτική της εγχωρίας αριστεράς παράταξης που με περίσσια μαεστρία καταφέρνει εδώ και χρόνια να διεισδύει εις τας θρησκευόμενες μάζες δια της πληθώρας των (χριστιαν)ορθόδοξων κομμουνιστών μελών της.
Τα περί πάταξης των ριζοσπαστικών στοιχείων και υποταγής εις το ενδημικό ιερατείο είναι κακοήθειες που οι εχθροί της παράταξης εξαπολύουν …εκμεταλλευόμενοι την τυχαία παρουσία ενός ιερωμένου εις τα ηνία της χώρας και της όποιας στήριξης αυτός έλαβεν από την αριστερά παράταξη επί σειρά ετών. Τους διαφεύγει συχνά άλλωστε… το γεγονός ότι επρόκειτο δια τον περιβόητο «Κάστρο της Μεσογείου».
Εξίσου σημαντικό ρόλο στην προστασία της ανεξιθρησκίας βέβαια έπαιξε και η φιλελεύθερος παράταξη. Χαρακτηριστικά να αναφέρω τις πρόσφατες εκλογικές διαδικασίες δια την ανάδειξη Προέδρου της χώρας. Μεσούσης της διαδικασίας, αναμεταξύ πρώτης και δευτέρας Κυριακής, προσέτρεξε ο υποψήφιος των Φίλων της Ελευθερίας να συναντήσει τον προκαθήμενο της Εκκλησία Κύπρου δια να τον συνετίσει και δια να εξασφαλίσει την πλήρη αποχή της εκκλησία από τις ξεκάθαρα κοσμικές διαδικασίες. Είναι δια τούτον το λόγο ασφαλώς που κατά τη συνάντηση αυτή… ο φιλελεύθερος υποψήφιος έσκυψεν και –συμβολικά –εδάγκωσεν την χείρα του ιερωμένου. Εν είδη προειδοποίησης.
Την στάση αυτή των φιλελευθέρων ενεθάρρυνε η χρόνια, άτεγκτη άρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής… του Φάρου αυτού της Ανεξιθρησκίας … να επιτρέψουν με όποια μορφή την προώθηση της θρησκοληψίας και την χρήση της δια πολιτικοοικονομικούς, γεωστρατηγικούς, πετρελαιοπολεμικούς ή άλλους τοιούτους σκοπούς.
Φυσιολογικά δε, η επιμονή αυτή της Προστάτιδος της Ελευθερίας και αρωγού όλων των κοσμικών κρατών ανά την υφήλιο ανάγκασε τους εχθρούς της να καταφύγουν εις μεθόδους προπαγάνδας. Σε διάφορα σημεία του Ιστοχώρου μπορεί σήμερα ο καθείς να βρει αναφορές από διάφορα έντυπα,
Είναι σημαντικόν να αναγνωρίσουμε… εμείς, οι πρωτοπόροι της ανεξιθρησκίας και οι υπέρμαχοι του κοσμικού κράτους … πως δεν δύναται να γίνει ανεκτή η όποια προσπάθεια από άλλα –βάρβαρα –καθεστώτα να καταπνίξουν τα φιλελεύθερα αισθήματα του λαού τους.
Δια τούτο… δεν αρκεί να εκφράζουμεν λεκτικώς μόνον τη συμπαράσταση μας εις τους αγωνιζόμενους Ιρανούς αδελφούς μας… αλλά πλέον έχει γίνει επιτακτική η ανάγκη να υποστηρίξομεν με κάθε δυνατό τρόπο την ανατροπή του αιματοβαμμένου καθεστώτος και την αντικατάσταση του από ένα καθεστώς πλησιέστερον –εις ό,τι αφορά το φιλοσοφικόν του υπόβαθρον –στα δικά μας πρότυπα.