3.8.11

Κλαίοντα μα πόνο


Μίνιμουμ πά-ααα--ειει, μίνιμουμ πάααα-ααα-ειειειει

3 comments:

the Idiot Mouflon said...

Τέλω να μπισκεφτώ να μη πενσέφσω
να κλάφσω τσαι να γελάσω τέλω
αρτεβράι. Μα μάλι' αράτζια έβο
ε' να κανταλίσω στο φέγγο ε' να
φωνάσω ο άντρα μου πάει.
άντρα μου πάει-ʼντρα μου πάει.

Τσ'ε οι αντρώποι στε
μας πάνε στε ταράσσουνε ντ'άρτει
καλοί ους τωρούμε του σ'ένα
χρόνου.΄Ετο ε ζωή μα ε του,ε ζωή
Κριστέ μου;Μα πα τσαι στη
Γκερμάνια κλαίοντα μα πόνο.
Κλαίοντα μα πόνο-Κλαίοντα μα πόνο.

Τάτα γιατί εν να πάει,πέ μα γιατί;
Γιατί έτο έν'ναι ζωή μαρά παιδία
ο τεκούντη πολεμά τσ' ιδρώνει να
λιπαριάσει ου σινιούρου μου τη φατία.
Μου τη φατία-Μου τη φατία.

Στέκω τη μπάντα τσαι στέκω εντώ
σόνο.Στέω πουμμα σα τσαι στε,
πένσεω στο τρένο. Πένσεω στο
σκοτεινό και στη μινιέρα που
πολεμώντα ετσεί πεθαίνει ο γένο.
Πεθαίνει ο γένο-Πεθαίνει ο γένο.



Στίχοι: Franco Corlianò
Μουσική: Franco Corlianò
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Φαραντούρη

Kai Na Katharisoume Tous Kakomoutsounous said...

Μάξιμουμ μπαι-αίνει, μάξιμουμ μπαί-αι-αίνει!

the Idiot Mouflon said...

Κλαίοντα μα πόνο-Κλαίοντα μα πόνο.