Δημοσκόπησέ το!

Ομολογώ ότι μέχρι σήμερα είχα αποφύγει τις τηλεοπτικές παρουσιάσεις των δημοσκοπήσεων. Ο ήδη επελθόν κορεσμός από την προεκλογική η εκστρατεία, η αδυναμία έκφρασης συγκροτημένου λόγου από τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτικών και η ανακύκλωση των ίδιων επιχειρηματων, όλα συνέτειναν στο να τις αποφύγω.

Η εξαίρεση έγινε την περασμένη Δευτέρα στη δημοσκόπηση του ΡΙΚ. Ένα από τα χαρακτηριστικά της ήταν η αξιολόγηση της απερχόμενης Κυβέρνησης στους κυριότερους τομείς δραστηριότητάς της: παιδεία, υγεία, οικονομία, κυπριακό. Τα αποτελέσματα κυμαίνονταν γύρω και κυρίως κάτω από το 5 με άριστα το 10.

Ο εκπρόσωπος του επιτελείου του κ. Παπαδόπουλου κατέβαλε εργώδη προσπάθεια να επιχειρηματολογήσει στη γραμμή του ότι αυτή ήταν μια θετική αποτίμηση των πολιτών προς το έργο της Κυβέρνησης. Παρακολουθώντας τις απέλπιδες προσπάθειες του, θυμήθηκα ένα παλαιό συμφοιτητή μου στο πανεπιστήμιο, ο οποίος διέκοψε νωρίς τις σχέσεις του με το ίδρυμα και εμφανιζόταν μόνο στις εξετάσεις. Το αποτέλεσμα ήταν να λαμβάνει 3άρια και 4άρια και σπανίως να επιτυγχάνει να προβιβάζεται με το «δημοκρατικό» 5. Τις φορές αυτές, ο συμφοιτητής μου προσπαθούσε να μας πείσει ότι είχε καταβάλει μια σημαντική προσπάθεια και ότι παρόλο που το μάθημα θεωρούνταν δύσκολο, εντούτοις είχε καταφέρει να το περάσει.

Φαίνεται ότι ο κ. Λιλλήκας και οι συν αυτώ υποτιμούν τη νοημοσύνη μας και την ικανότητα μας να αντιληφθούμε τους αριθμούς και να τους ερμηνεύσουμε χωρίς τη χρήση των παραμορφωτικών φακών των προεκλογικών σκοπιμοτήτων. Δυστυχώς για αυτούς, ευτυχώς για εμάς τους ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες, η τυραννία της βλακείας της αποχωρούσας Κυβέρνησης κλονίζεται και ετοιμάζεται να λάβει τον οριστικά απροβίβαστο βαθμό της σε ακριβώς 72 μέρες από σήμερα. Μαζί της θα εξαφανιστούν και όλα τα καινά πολιτικά ήθη που κόμισε την τελευταία 5ετία: ο διχασμός, η μισαλλοδοξία, η σπίλωση της αντίθετης άποψης, η συνθηματολογία των καρπαζοεισπρακτόρων. Με μια λέξη: η περιρρέουσα.

Ένα άλλο στοιχείο της δημοσκόπησης, αλλά και άλλων ερευνών που διενεργούνται, είναι η συνεχής πτώση των ποσοστών του κ. Παπαδόπουλου. Η είδηση εδώ δεν είναι η πτώση των ποσοστών, η είδηση είναι αυτή η ίδια η ύπαρξή τους! Και εξηγούμαι: όλοι μας κινούμαστε σε διάφορους δημόσιους χώρους: παρέες, επαγγελματικό περιβάλλον, οικογένεια. Έχω συναντήσει υποστηρικτές του κ. Χριστόφια, γνωρίζω μελλοντικούς ψηφοφόρους του κ. Κασουλίδη, τις προάλλες μάλιστα είχα μια ενδιαφέρουσα συζήτηση με ένα αμετανόητο «Θεμιστοκλεϊκό». Δεν έχω όμως συναντήσει πουθενά έναν άνθρωπο που να πει ευθαρσώς ότι ψηφίζει τον κ. Παπαδόπουλο! Η απορία μου είναι εύλογη: αυτό το 30,5% που κρύβεται; Συμπολίτες μου, μην ντρέπεστε, δηλώστε το! Εκτός πάλι κι αν οι δημοσκοπήσεις έχουν βάλει στον αναπνευστήρα τα ποσοστά σε μια απέλπιδα προσπάθεια να κερδηθούν οι εντυπώσεις. Ανεξαρτήτως της εξήγησης του φαινομένου, εμένα πάλι γιατί μου φαίνεται ότι για τον κ. Παπαδόπουλο οι εκλογές είναι χαμένες από χέρι;