Εθκιάβασα στον πολίτη του Σαββάτου 4 οκτ. έναν άρθρον υπογραμμένον που τον Λευτέρην της Δειλινής τα εξής:
"Οι διεκδικήσεις Ταλάτ
Στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, ο Τ/Κ ηγέτης λειτουργεί σαφώς με τη λογική ότι στην Κύπρο υπάρχουν δύο λαοί. Ζητά, λοιπόν, να είναι πανίσχυρα τα συνιστώντα κρατίδια και ασθενέστατη η κεντρική κυβέρνηση. Επιδιώκει να εκχωρηθούν στις πολιτείες οι εξής αρμοδιότητες:
* Κυριότητα, έλεγχος κι εκμετάλλευση των λιμανιών, αεροδρομίων και του εναέριου χώρου (FIR) κάθε κρατιδίου.
* Ξεχωριστές σχέσεις κάθε πολιτείας με την ΕΕ και διπλή εκπροσώπηση στα θεσμικά όργανα της Κοινότητας.
* Εσωτερική ιθαγένεια.
* Δυνατότητα σε κάθε κρατίδιο να υπογράφει διεθνείς συμφωνίες με τρίτες χώρες.
* Η εφαρμογή του δικαίου της θάλασσας να αποφασίζεται από τα κρατίδια κι όχι την ομόσπονδη κυβέρνηση.
* Δύο αρχές τηλεπικοινωνιών.
* Δύο επιτροπές ανταγωνισμού.
* Δύο κεντρικές τράπεζες.
* Διπλές ρυθμιστικές αρχές για θέματα οικονομίας, εργασίας, υγείας και αλιείας.
Πολλά απ' αυτά που ζητά ο κ. Ταλάτ είναι ανέφικτα σε διεθνές κι ευρωπαϊκό επίπεδο, κάτι που προκαλεί ερωτηματικά ως προς την τακτική και τις πραγματικές διεκδικήσεις της τουρκικής πλευράς."
Στην ομοσπονδίαν που διαμένω τα μόνα πράματα από αυτά που ζητά ο Τταλάτ που ισχύουν για τα κρατίδια είναι η κυριότητα τζιαι ο έλεγχος των αεροδρομίων αλλά όχι του εναερίου χώρου. Συφωνίες με τρίτες χώρες γίνεται φτάννει να είναι για τες αρμοδιότητες των κρατηδίων. Είναι σαν να κάμνει ο Δήμος Παραλιμνίου συμφωνίαν με την Δανίαν να γοράζει ανεμομύλους με λλιόττερους φόρους με αντάλλαγμαν την προτίμησην αποκλειστικά δανικών παρά γερμανικών ανεμομύλων. Για το τελευταίον είναι αλήθκεια ότι υπάρχουν διπλές ρυθμιστικές αρχές τζιαι η ουσία είναι τι ελέγχει η μιά αρχή τζιαι τι η άλλη.
Νομίζω ότι αυτά τα πράματα που διεκδικεί ο Ταλλάτ είναι πολλά παρατραβημένα. Μπορεί να κρύβουν μιαν πρόθεσην μελλοντικής απόσχισης με το λλιγότερον κόστος.
Εάν είναι εύκολον να αποσχιστεί έναν κρατίδιον χωρίς μεγάλον κόστος, πρέπει να είμαστιν σίγουροι ότι η δράση της τουρκοκυπριακής δεξιάς τζιαι ίσως τζιαι του ελληνοκυπριακού κέντρου, από την πρώτην ημέραν του νέου κράτους θα στοχεύει την μη λειτουργίαν του κράτους για να διαλύσει παρά την εύρυθμην λειτουργίαν του για να πάει ο κόσμος μπροστά. Εδώ το (ψευδο)κρατήδιον τους τζιαι προσπαθούν να το διαλύσουν άμαν δεν είναι τζιείνοι που κυβερνούν (απέχουν εδώ τζιαι μήνες που την βουλήν), εν να σκευτούν την νέαν δημοκρατίαν της Κύπρου;
Τα πιό επικίνδυνα που αυτά που ζητά ο Τταλάτ είναι τα θέματα κυριαρχίας τζιαι ιθαγένειας.
Εσείς τι νομίζεται;
skip to main |
skip to sidebar
Commentary on political developments in Cyprus aiming to improve the quality of objective analysis - Σχολιασμός πολιτικών εξελίξεων στην Κύπρο με στόχο τη βελτίωση της αντικειμενικής ανάλυσης
27 comments:
Καλημερα Acera,
Πιστεύω ότι πολλά θα δου΄με και θα ακούσουμε και για διαφορετικους λόγους..
Οπως και το βάλς φαίνεται έτσι και τούτες οι διαπραγματεύσεις δίνουν την εντύπωση πως αν ο ένας κανει βημα μπροστά, ο άλλος φάινεται πως πάει πίσω...
Αν είμασταν πιο ειλικρινείς και εμείς θα δεχόμαστε το σχέδιο Ανάν ωε βαση για να καλυτερέψουν τα πράγματα..
Αυτο το σχεδιο που ο Ταλάτ και η Τ/κ κοινότητα δέχτηκαν με τον πιο ηχηρό τρόπο το 2004. Και θα προσπαθούσαμε να επανεξετάσουμε τις πτυχές που η Ε/κ πλευρά, μαζί με την Τ/κ θα δέχονταν να επανεξετάσουν..
Δεν το καναμε και φυσικά φαίνεται ότι "καθαρίσαμε" την πλατεία του χορου και αλλάξαμε το "τραγούδι"..
Η δε "λυση για τους Κύπριους απο Κύπριους" ακόμα κι αν χαιδεύει τα αυτια στο εσωτερικό μέτωπο, κάτι ως απόπειρα καρτσιλαμά μου φαίνεται...
Εγω λέω να αποφασίσουν οι Χριστοφιας και ΤΑλάτ να χορεψουν ταγκό...
Δεν νομίζω να έχουν τις δεξιοτητες που απαιτείται όμως - ουτε ο ένας ουτε ο άλλος..
Διχοτόμηση να τελιώνουμε τζε να πνάσουμε, δεν μας αξίζει κάτι καλλίττερο
Τεστ
Ο Ταλάτ ουδέποτε έδειξε κάτι διαφορετικό. Ούτε τωρά ούτε το 2004. Η μόνη διαφορά είναι ότι τότε είχε ξεγελάσει πολύ περισσότερο κόσμο οι οποίοι τον είχαν αναγάγει κάτι σαν τον Γκάντι των τουρκοκυπρίων.
Φυσικά τωρά που ενεν ο Τάσσος στην εξουσία εν πολλά πιο δύσκολο να του έβρουν άλλοθι.Τζείνος ο Τάσσος, ήταν μια κάποια λύσις.
Τα πράματα εν πολλά απλά. Οι τουρκοκύπριοι θέλουν δικό τους κράτος. Εν μας θέλουν μες τα πόθκια τους ολάν, πως να το πούμεν;Τζιαι που τη στιγμή που έχουν τζιαι κυπριακή υπηκοότητα τζιαι έχουν τα ωφελήματα ενός πολίτη της δημοκρατίας χωρίς τις ανάλογες υποχρεώσεις γιατι να θέλουν οτιδήποτε άλλο; Εν τζιαι αδικώ τους.
Τούτη εν η ουσία του πράματος.
Τζιαι ας κάθεται ο ένας τζιαι ο άλλος να κάμνει αναλύσεις τζιαι κόντρα αναλύσεις τζιαι να γράφει σελίδες τζιαι σελίδες για τις διαπραγματεύσεις τζιαι το Κυπριακό. Οταν το δεκτούμε τούτο - γιατί πολλοί εν το εδεκτήκαν τούτο ακόμα τζιαι νομίζουν ότι οι τουρκοκύπριοι εν κάτι σαν τους άσωτους ιούς που εννά έρτουν πίσω στην αγκαλιά μας - τότε φαίνεται πόσο μάταιο τζιαι πόσο αστείο είναι να προσπαθούμε να ενώσουμε τα θκυό κομμάθκια τούτου του τόπου.
Τα συννέφα δεν ήταν άσπρα για να μαυρίσουν τώρα. Ο Ταλάτ και η Τουρκία απλώς στο παρόν στάδιο κρίνουν ότι είναι πρός το συμφέρον τους να προτάσσουν αυτό που λέμε συνομοσπονδία.
Οι συνθήκες εξωτερικές και εσωτερικές τους ευνοούν.
Οι ελληνοκύπριοι ηγέτες έχουν πλάκα. Δεν ξέρουν πού παν τα τέσσερά τους.Και το πιο σημαντικό, τόσα χρόνια δεν έχουν διαμορφώσει μια στρατηγική για το πρόβλημα.Έτσι μονίμως οι άλλοι θα τους δουλεύουν χροντρά.
Οι δυο ηγέτες πιο πολύ παίζουν τώρα το παιγνίδι της ενοχοποίησης του άλλου σε περίπτωσης μη λύσης παρά ενδιαφέρονται για λύση.
Και φυσικά ρυθμιστής ων εξελίξεων είναι ο Ταλάτ και η Άγκυρα.Εννοείται επί της ουσίας. Στα πανηγύρια για κινητικότητα και άλλα παρόμοια παίρνει ο Χριστόφιας τα εύσημα.
Το Κυπριακό δεν θα λυθεί και όπου θέλετε γράψετέ το. Οι πληροφορίες που έχω λένε ότι παίζει και σενάριο να μην φτάσουμε καν σε σχέδιο επειδή είναι τοσές πολλές οι διαφορές μας. Γιατί γκρινιάζει ο ΟΗΕ ότι προχωρούμε βραδαίως, επειδή δεν συμφωνούμε! Δεν υπάρχει κοινή γλώσσα, κοινή γραμμή, ούτε και κοινός παρανομαστής ακόμα και για τα πιο απλά. Ο στρατηγικός στόχος των Τ/Κ είναι η αναγνώριση της ΤΔΒΚ με το ένα ή άλλο τρόπο. Είπαμε ξανά πλην της Γερμανίας ποια άλλη χώρα ενώθηκε; Εδώ όλοι χωρίζουν, εμείς θέλουμε να ενωθούμε.
Και για όσους λένε ότι δεν έχουμε στρατηγική, η πλευρά μας τώρα παίζει πιλόττα χωρίς ατού και άσσους. Άρα τι να κάμει, άφου τα ζάρια είναι πειραγμένα, το κυπριακό δυστυχώς ελύθηκε το 1974. Και πριν με πείτε κυνικό (αν και δεν με ενοχλεί ιδιαίτερο ο τίτλος) η ικανόητητα να λες τα πράγματα με το όνομά τους πολλές φορές ονομάζεται κυνισμός από τρίτους.
εγώ νομίζω ότι τα πράματα δεν είναι τόσον άσσιημα όσον φαίνουνται. να μεν ξιάννουμεν ότι αν το 2004 είμαστεν πολλά κοντά στην λύση (τζιαι σε ένα πετυχεμένο δημοψήφισμα μέχρι το χλιαρό όχι του ΑΚΕΛ), σήμερα είμαστεν ακόμα πιο κοντά. εν λογικό ότι στες διαπραγματεύσεις οι 2 πλευρές εννά ξεκινήσουν με μαξιμαλιστικές θέσεις. στην πορείαν όμως εννά κοντέψουν. εν έχουν άλλην επιλογή. εκτός πάλε αν αποδεχτούμεν την διχοτόμηση (που εν συμφέρει πραγματικά σε κανέναν). το δίλημμα σήμερα έννεν λύση ή στάτους κβο, αλλά ομοσπονδία ή διχοτόμηση. επειδή απλούστατα μια κάποια λύση εν αναπόφευκτη.
Ο Ταλάτ ζητάει και καλά κάνει το θέμα είναι εμείς τι θα ζητήσουμε και τι θα δεχτούμε. Και να χορέψουν μπλούζ εν πιο κολλητό μπορεί που την πολλήν τριβή να βρουν λύση.
Αγαπητέ Γληόρη αυτόν που δεν ιξέρουμεν είναι αν οι ΤΚ τζιαι η Τουρκία το 2004 εδεχτήκαν λύσην ή αν την εκάτσαν του χαντού του Τάσσου που τους τα έκαμεν κουτσιά καθαρισμένα τζιαι έδειξεν τους τα ατού τζιαι τους άσσους που τον φόον του άμπα τζιαι δεχτούν που τ΄αλήθκεια. (αυτή είναι η πιό credible υπόθεση που κάμνω τζιαι μακάρι να μεν εν έτσι).
Τωρά αυτά που κάμνει ο Τταλάτ, ή είναι τσιαλιμούθκια για να φέρει τον Χριστόφκιαν ναν εφκαριστημένος πον να δεχτεί μάξιμουν τζιείνα που εδεχτήκαν το 2004 (αν θέλει λύσην), ή είναι τσιαλιμούθκια για να πετύχει την αναγνώρισην του κράτους του πον ο κύριος του στόχος (αν δεν θέλει). Μπορεί να το έκαμεν τζιαι που κατζίαν που τον εξεφτέλισεν ο Χριστόφκιας όταν είπεν ότι άλλα δέχεται στο τραπέζιν τζιαι άλλα λαλεί του λαού του (γιατί είναι γάρος σαν γνήσιος Κυπραίος όσον γάρος είναι τζιαι τζιαι ο άλλος Κυπραίος που τον έκαμεν ρεζίλιν ).
Αν είχαμεν αριστεράν όπως κάποτε, έπρεπεν να ήταν ο κόσμος κατά δεκάδες χιλιάδες στους δρόμους τζιαι ποτζιεί τζιαι ποδά τζιαι να τα σύρει ούλλα κουτρουμπέλλαν, τζιαι τα τσιαλιμούθκια τζιαι τα κούτζια, τζιαι τα αγγρίσματα τζιαι τες προσωπικές παραξενιές τζιαι ambitions του καθενού.
Που εν το ΑΚΕΛ τζιαι το CTP; Της πούτσας. Η γενιά μας είναι η τελευταία που έφτασεν κάτι απομεινάρια κομματικών ομάδων με στοιχεία πολιτικής συνείδησης. Τωρά η αριστερά είναι μέρος μιας τεράστιας βιομηχανίας εκλογικών αναμετρήσεων τζιαι ποτζιεί τζιαι ποδά τζιαι αυτήν υπηρετεί. Όνειρα τζιαι ουτοπικές ανθρώπινες κοινωνίες είναι ιστορίες για αγρίους.
Τελικά, ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης. Την καβλιάν εφάμεν την το 74 τζιαι έμεινεν μας. Βούρα τωρά να την ιφκάλεις 35 χρόνια ύστερα τωρά που ερίζωσεν τζιαι έμεινεν μέσα.
Είναι καιρός να καταλάβουμε ότι οι Τ/Κ δεν θέλουν να έχουν κράτος μαζί μας. Το μεγαλύτερο εμπόδιο στη λύση αυτή τη στιγμή είναι οι οραματισμοί του Χριστόφια περί επανένωσης, κοινής πατρίδας, λύσης Κυπρίων για τους Κύπριους και άλλα τέτοια ρομαντικά.
Η μόνη εφικτή λύση του Κυπριακού είναι η χαλαρή ομοσπονδία. Να τους δώσουμε όσες εξουσίες θέλουν με αντάλλαγμα επιστροφή εδαφών και διεθνή εκπροσώπηση.
Και να σταματήσουμε να πιππιλλούμε την ανοησία "λύση τώρα ή διχοτόμηση". Σε περίπτωση που δεν το πήρατε είδηση, η Κύπρος είναι διχοτομημένη εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Πρέπει να σταματήσουμε να δίνουμε την εντύπωση ότι καιγόμαστε για λύση. Ούτως ή άλλως, τα άμεσα οφέλη από μια λύση θα είναι πολύ μεγαλύτερα για τους Τ/Κ παρά για μας (για αυτό και οι ΤΚ ψήφισαν ναι το 2004 κι εμείς όχι).
Προσωπικά ο κύριος λόγος που θέλω να λυθεί το Κυπριακό είναι για να μπορέσουμε να κοιτάξουμε μπροστά. Όμως τίποτα δεν μας σταματά να κοιτάξουμε μπροστά και χωρίς να υπάρξει λύση. Εκτός από τη βλακεία μας.
φίλε ασέρας,
μεν απογοητεύκεσε έτσι γλήορα. εν μακρύς ο δρόμος για την επανένωση τζιαι τίποτε εν ετέλιωσεν ακόμα. άμαν το σκεφτούμεν το θέμα μακροπρόθεσμα ούτε στους τ/κ συμφέρει η διχοτόμηση. η TRNC έννεν βιώσιμο κρατικό μόρφωμα. τζιαι έννεν τυχαίο που ο Ταλάτ ποττέ εν εζήτησεν ξεκάθαρα αναγνώριση του κράτους του όπως έκαμνεν ο Ντεκτάς. είμαστεν καταδικασμένοι να συμβιώσουμε με τους τ/κ στην εποχήν της παγκοσμιοποίησης όπου καταργούνται τα σύνορα. έννεν λογικό να διατηρήσουμεν σύνορα σε ένα σκατοκομμάτι γης που έτυχεν να ζιούμεν. τζιαι έννεν μόνο το ΑΚΕΛ τζιαι το Τζε Τε Πε. εν τζιαι η κοινωνία των πολιτών μέσα στο παιχνίδι.
Γρηγόρη, λυπούμαι αλλά δεν ποντάρω τζιαι πολλά πάνω στην κοινωνίαν των πολιτών. Έχει που τον τζιαιρόν που είμαι μωρόν που ακούω για τούτην την κοινωνίαν των πολιτών. Έναν τσούρμον εγωιστές που θέλουν να δείξουν πόσον ίν είναι με το να ασχολούνται με τα κοινά κατηγορόντας τους πάντες εκτός που τον εαυτόν τους δεν νομίζω ότι έχει πολιτικόν βάρος.
Δεν νομίζω ότι η κοινωνία των πολιτών έχει την οποιανδήποτε ικανότηταν αν δημιουργήσει λαϊκόν ρεύμαν. Τες κύριες κοινωνικές επιλογές εν το λαϊκόν ρεύμαν που τες καθορίζει. Λαϊκόν ρεύμαν με δίχα πολιτικήν δύναμην κρούσης ποπίσω μου φαίνεται πολλά θεωρητικόν πράμαν.
Ίλανδρε μακάρι να εμπόρια να σου αποδείξω ότι έσιεις τέλλια άδικον.
ούτε εγώ είμαι ενθουσιασμένος με την δράση της κοινωνίας των πολιτών. όμως εν πρέπει να παραγνωρίζουμεν τζιαι την επαναπροσεγγιστική δραστηριότητα που γίνεται που διάφορες οργανώσεις έξω που τα κομματικά πλαίσια. τωρά αν θα δημιουργηθεί λαΪκό ρεύμα υπέρ της επανένωσης εννά εξαρτηθεί που την δύναμη του κινήματος της ειρήνης που εξακολουθεί να υπάρχει στον βορρά τζιαι που πάει να αναπτυχτεί τζιαι στον νότο (βλέπε δικοινοτική διαδήλωση την 1η του σεπτέμβρη 2008). αν το ακελ τζιαι ένα τμήμα του δησύ μπουν μπροστά τζιαι βάλουν το βάρος τους μπορεί τζιαι να έχουμεν έναν πολιτικό σκελετό του κινήματος. αν μείνουν όπως ένι ουδέτεροι θεατές, όντως εν δύσκολο να συγκροτήσουμεν πλειοψηφικό ρεύμα. αλλά νομίζω ότι τίποτε δεν ετέλιωσεν ακόμα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το θέμα της προεδρίας. Ο Χριστόφιας έστησε πόδι για την εκ περιτροπής προεδρία. Τζιαι μάλιστα θεωρεί το τζιαι επιτυχία. Γιατί; Εγώ θεωρώ πολλά καλή την ιδέα του προεδρικού συμβουλίου του σχεδίου Ανάν τζιαι μάλιστα πιστεύκω ότι οι ΕΚ πιο εύκολα θα αποδεχτούν τη συμμετοχή των ΤΚ σε ένα αδύναμο προεδρικό συμβούλιο παρά σε μια δυνατή προεδρία.
Ας τους δώσουμε τζιαι ξεχωριστές εποπτικές αρχές να κάμουν χαρά. Έτσι κι αλλιώς το τραπεζικό τους σύστημα είναι της διάλυσης, τι θέλουμε να το ενοποιήσουμε με το δικό τους; Ούτως ή άλλως οι αποφάσεις θα λαμβάνονται σε ευρωπαϊκό επίπεδο τζι εμείς απλώς θα εφαρμόζουμε. Ας τα εφαρμόζει ο καθένας στη γειτονιά του να έχουμε τζιαι την τζεφαλή μας ήσυχη.
Για να δείτε την αναλογίαν στην κατανομήν εξουσίας στην Ελβετία όπου η ομοσπονδία δουλεύκει καλά, την περασμένην εφτομάδαν που επιόρωσα τους φόρους μου επιόρωσα ας πούμεν 105 για τον δήμο, 100 για το κράτος τζιαι 30 για την ομοσπονδία. Τζιαι εδώ όταν λαλείς το κράτος (για το κρατήδιον, το καντόνιον) κανένας δεν ιξιππάζεται. Όσα παραπάνω θέματα λύουνται σε επίπεδον τοπικόν, τόσον παραπάνω δημοκρατία υπάρχει, τόσον λλίγότερες πηγές τζιαι ρίσκα αντιπαράθεσης υπάρχουν, τόσον παραπάνω οι λύσεις τερκάζουν στον πολίτην.
Τζιαι γώ δεν καταλάβω την επιμονήν μας για έναν πολλά δυνατό κεντρικό κράτος. Άλλον τα κυριαρχικά δικαιώματα τζιαι άλλον το να συναποφασίζουμεν για τα πάντα. Εδώ οι τκ με τους τκ τζιαι είναι ανίκανοι να λειτουργήσουν μιαν βουλήν χωρίς να απέχει το μισόν κοινοβούλιον (5 χρόνια απέχει η αριστερά τζιαι 5 η δεξιά). Την κυπριακήν δημοκρατία, παρόλες τες δικές μας μαλακίες, πάλε είναι με αποχην των τκ που την εγκαινιάσαμεν. Τουλάχιστον, αν μια πλειψηφία των τκ αγγριστεί τζιαι απέχει, να μεν παραλύει τζιαι το ποδά το κράτος.
Φανταστείται πόσην σημασίαν διά η δική μας η πλευρά άμαν δεν εσκέφτην καν τι διακυβέρνησην θα κάμουμεν για το ποδά το κρατίδιον. Τζαι όμως , θα καθορίζει το 80% της ζωής μας (αν κρατηθούν παρόμοιες αναλογίες με την Ελβετίαν). Το 2004 εμαλλώνναμεν σαν τους πελλούς για να πούμεν ναί ή όχι τζιαι ουδέποτε εθκιάβασα τί κράτος ήταν να έχουμεν στο ελληνοκυπριακόν κρατήδιον. Ούτε τζιαι μέχρι σήμερα άκουσα τι σόιν κράτος θα κάμουμεν ποδά.
Είναι πιστεύω πολύ φυσικό και οι δύο πλευρές να εντοπίζουν και δημοσιοποιούν προβλήματα που βρίσκουν στις συνομιλίες σ' αυτό το στάδιο, μεγαλοποιώντας τα συγχρόνως όσο μπορούν. Αλλιώς, πώς θα δείξουν στο τέλος ότι έχουν πετύχει τα καλύτερα για την πλευρά τους; Πρέπει να είναι win/win situation. Θα βρεθεί η λύση, το θέμα είναι ότι με τις τόσες ανοησίες που έχουμε κάνει στα τόσα χρόνια, τα πράγματα από μια ομοσπονδία με πολύ ισχυρή κυβέρνηση καταλήγουν μάλλον σε ομοσπονδία με χαλαρή κυβέρνηση (αν καταφέρουμε να κρατήσουμε τις θέσεις μας και βοηθήσουν οι συγκυρίες) διαφορετικά πάμε για συνομοσπονδία που άν θα επιβιώσει θα εξαρτηθεί πολύ απο την σοβαρότητα και την δεκτικότητα της μιας προς την άλλη πλευρά και την εμπέδωση μιας κοινής πεποίθησης ότι μαζί μπορούμε να προοδεύσουμε σαν κράτος και ότι χώρια μόνο προβλήματα θα έχουμε.
"Φανταστείται πόσην σημασίαν διά η δική μας η πλευρά άμαν δεν εσκέφτην καν τι διακυβέρνησην θα κάμουμεν για το ποδά το κρατίδιον. Τζαι όμως , θα καθορίζει το 80% της ζωής μας (αν κρατηθούν παρόμοιες αναλογίες με την Ελβετίαν). Το 2004 εμαλλώνναμεν σαν τους πελλούς για να πούμεν ναί ή όχι τζιαι ουδέποτε εθκιάβασα τί κράτος ήταν να έχουμεν στο ελληνοκυπριακόν κρατήδιον. Ούτε τζιαι μέχρι σήμερα άκουσα τι σόιν κράτος θα κάμουμεν ποδά."
Πολύ σημαντική παρατήρηση. Σχεδόν "από μέσα" ξέρω ότι το 2003, όταν τα ΗΕ ζήτησαν από την Ε/Κ πλευρά να υποβάλει το σχέδιο συντάγματος της Ε/Κ πολιτείας, η Ε/Κ πλευρά έστησε ένα συμπιληματικό σχέδιο ισχυρά προεδρικού συντάγματος σε χρόνο ρεκόρ, το οποίο σε γενικές γραμμές έμοιαζε με το Σύνταγμα του '60 (μαζί με τις πρόνοιες του Δικαίου της Ανάγκης).
Αυτό το μακροσκελές σχέδιο Συντάγματος δε συζητήθηκε, σχεδόν δε δημοσιοποιήθηκε, και ευθυνόταν για την εντύπωση ότι "το Σχέδιο Ανάν είναι 9000 σελίδες". Ο μόνος που διαμαρτυρήθηκε (αν θυμάμαι πια καλά) ήταν ο Αναστασιάδης, με επιχειρήματα του τύπου: "και ποιος σας είπε κύριε Παπαδόπουλλε ότι θέλουμε προεδρικό σύστημα στην Ε/Κ πολιτεία;"
Νομίζω ότι τελικά η Ε/Κ κοινή γνώμη σιγά-σιγά θα ασχοληθεί και με αυτό το πολύ σημαντικό θέμα. Μέχρι να ωριμάσουν οι συνθήκες (το 2046) για λύση, θα έχει καταλάβει ο κόσμος από εδώ τη σημασία της οργάνωσης της ομόσπονδης πολιτείας.
Καλομούτσουνε, είσαι πολλά αισιόδοξος. Μακάρι νάσιεις δίκαιο αλλά βλέπω τα δύσκολα τα πράματα. Από τη μια ο Χριστόφιας εκόλλησε στα φρου-φρου της επανένωσης. Από την άλλη ο Ταλάτ θέλει κράτος να κάμνει το σουλτάνο. Ο Χριστόφιας έσιει μια διαπραγματευτική ομάδα ολίγον τι για τα παναϋρκα. Ο Ταλάτ έσιει τον Οζντίλ Ναμί, του οποίου ο πατέρας ήταν κώλος τζιαι βρατζί με τον Ντενκτάς μέχρι που εκατάλαβε ότι εν ετράβαν πλέον τζι εκολλήθην του Ταλάτ.
Σάστα τζι εγύρασιν.
Ευτυχώς που έχουμε τζιαι τον Aceras τζιαι γράφει κανένα κείμενο δαμέσα δα τζιαι έτσι βλέπουμε και ποικιλία προσώπων στις συζητήσεις.
Πάντως τα σύννεφα βασικά είναι μαύρα, κατάμαυρα λόγω της κρίσης της παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομίας!
(‘Ύλαντρον, εν θα ανεβάσεις κανένα σχετικό κείμενο στο blog σου;).
Για την ώρα όμως θα καταθέσω μερικά σχόλια γι’ αυτό το post και τη συζήτηση που διεξάγεται:
1. Είναι φανερό ότι ο Ταλάτ, (ως εντολοδόχος των στρατιωτικών κύκλων της Τουρκίας όσο και των τουρκοκυπρίων επιχειρηματιών – αν και αυτοχαρακτηρίζεται αριστερός), επιδιώκει μια «χαλαρή ομοσπονδία» (όπως τη λαλεί ο ‘Ύλαντρος), που στην ουσία όμως θα είναι συνομοσπονδία. Έχω την εντύπωση ότι τέτοιας μορφής πολιτειακή/κρατική οργάνωση δεν υπάρχει αλλαχού στον κόσμο. Όμως αυτή η «χαλαρή ομοσπονδία» θα κατοχυρώνει τα συμφέροντα του στρατιωτικο-οικονομικού κατεστημένου της Τουρκίας και των υποτακτικών τους στα κατεχόμενα που επωφελούνται και μασουλούν χορηγίες, επιδοτήσεις κι άλλα κοντύλια. (Οι δικοί μας ανήκουν σ’ άλλο ανέκδοτο – φοβούνται λόγου χάριν πως θα χασουν τουρισμό από τις περιοχές τους).
2. @ andreas f.stavrou,
Μ’ όλη αυτή την πλάκα που έχουν οι ελληνοκύπριοι ηγέτες ψάχνοντας τα τέσσερα τους και με τον Χριστόφια να δκιανεύκεται στα πανηγύρια (πρόσφατα είχαμε, στην Ελεύθερη Αμμόχωστο, τζιαι τζιείνον του Άη Τζιενγκιά, αλλά εν τον είδα), τι εισηγείσαι ΕΣΥ; Τι θα ‘πρεπε να κάνουμε ή έστω να γίνει από μέρους μας; Τουλάχιστον ο Sceptic Anonymous εκατάλαβε (επήρε πρέφα) ότι “… η πλευρά μας τώρα παίζει πιλόττα χωρίς ατού και άσσους…”! Εκόψαμεν με δεκάρκα σέκκα!
3. Άσχετο: Γιατί κάποιες τοποθετήσεις κάποιων μου θυμίζουν έντονα αυτό που λαλεί ο Aceras για την κοινωνία των πολιτών, ότι δηλαδή “… [κάποιοι με τις απόψεις τους] ... θέλουν να δείξουν πόσον ίν είναι με το να ασχολούνται με τα κοινά κατηγορόντας τους πάντες εκτός που τον εαυτόν τους ...”;
4. @ Sceptic Anonymous,
Όμως στη διχοτόμηση (που είναι και επισήμως πλέον προ των πυλών), δεν οδηγεί και η χαλαρή ομοσπονδία που εισηγείται ο ‘Ύλαντρος; (Εκεί θα οδηγούνταν με μαθηματική ακρίβεια τα πράγματα αν αφήναμε – εκλέγαμε - τον Κληρίδη για συνεχίσει να χειρίζεται το κυπριακό. Έχω την άποψη ότι o «γεροβούς» κάποια στιγμή “… έδειξεν τους [στους ξένους] τα ατού τζιαι τους άσσους [μας] …”, που λαλεί τζιαι ο Aceras
5. @ Ύλαντρος,
Δεν ξέρω αν οι προσπάθειες του Χριστόφια αποτελούν ρομαντισμό (ή «ρομαντικούς οραματισμούς», όπως τους λαλείς). Εκείνο που εγώ καταλαβαίνω είναι ότι αυτές οι προσπάθειες είναι ότι πιο ουσιαστικό έγινε προς την κατεύθυνση λύσης του κυπριακού, από το καλοκαίρι του 1992 οπόταν είχαμε τις συνομιλίες Βασιλείου – Ντενκτάς στη Νέα Υόρκη.
Ίσως ο Sceptic Anonymous να αποδειχτεί ότι έχει δίκιο όταν λεει ότι “… το Κυπριακό δεν θα λυθεί και όπου θέλετε γράψετέ το…”, αλλά τι κάνουμε, τα διπλώνουμε;
6. @ gregoris,
Η «επεναπροσεγγιστική δραστηριότητα» από μόνη της ή/και βασιζόμενη στο συναίσθημα, τις καλές προθέσεις και στη “… δύναμη του κινήματος της ειρήνης που εξακολουθεί να υπάρχει στον βορρά τζιαι που πάει να αναπτυχτεί τζιαι στον νότο …”, δεν μπορεί να πετύχει και πολλά, αν παράλληλα δεν συνδεθεί και με την οικονομική δραστηριότητα και την αγορά ... Πιο απλά αν δεν υπάρχει πίσω απ’ τις κινήσεις και πρωτοβουλίες το οικονομικό κίνητρο και συμφέρον (με όποια έννοια κι λέγεται αυτό) δύσκολο να προχωρήσουν τα πράματα!
7. Ο Aceras λαλεί:
i. “… Αν είχαμεν αριστεράν όπως κάποτε, έπρεπεν να ήταν ο κόσμος κατά δεκάδες χιλιάδες στους δρόμους τζιαι ποτζιεί τζιαι ποδά τζιαι να τα σύρει ούλλα κουτρουμπέλλαν, τζιαι τα τσιαλιμούθκια τζιαι τα κούτζια, τζιαι τα αγγρίσματα τζιαι τες προσωπικές παραξενιές τζιαι ambitions του καθενού…”.
ii. “… Τωρά η αριστερά είναι μέρος μιας τεράστιας βιομηχανίας εκλογικών αναμετρήσεων τζιαι ποτζιεί τζιαι ποδά τζιαι αυτήν υπηρετεί…”.
Φίλτατε , η Αριστερά ήταν γέννημα και θρέμμα «της ανάγκης και της οργής», που λέει και ο ποιητής και ο κόσμος θα “… ήταν … κατά δεκάδες χιλιάδες στους δρόμους τζιαι ποτζιεί τζιαι ποδά …”, αν υπήρχε ανάγκη και οργή (όπως το 2004 στα κατεχόμενα).
Καλό βράδυ!
Anef_Oriwn
Τρίτη 7/10/2008 – 11:59 μ.μ.
Annaan! Volver!!!
pragmatika to mono pou xriazete gia na ly8ei to kypriako einai na epanafertei to annan kai na proxorisoume vash aytou,
mia dyo mikres allages kai pame mprosta..
Einai o monadikos tropos na strimo3oume thn tourkia..
pou ekane to la8os na to dextei to 2004..
Den yparxei allh lysh.. einai poly aplo to dilimma :
AnnAn? h dixotomish?
Den yparxei ma...
den yparxei mou...
Kai gw 8elw na gyrisei o kosmos anapoda alla o 8eos einai adiallaktos..
Telospantwn egw to dilwsa kai to 3anadilwnw an den lysei to kypriako o pashis egw den 3anagyrizw kypro oute gia holiday
Poly fovame omws oti o pashis einai karaxeshs kai mia zwh 8a leei arloumpes gia na kalopianei ton ka8e klanoumpa..
Malaka xristofia ena nai eleges twra 8a imoun varosh
Oso gia ton teeos..
Na lisoun ta kokkala sou pou tous karkinous vromotasso
Φίλε ανώνυμε εγώ που το 2003 δεν επάτησα κύπρον ως το 2006. Ανακάτσιασα τους ούλλους. Τζιαι τζιείνους που εψήφησα το 2008 στες προεδρικές πέρκη αλλάξει τίποτε.
Αν δεν το λύσουν τωρά, τζιαι γώ όπως εσέναν εν να κάμω. Έτσι τζιαι αλλιώς εν πολλά αντιοικολογικόν κάθε μιαν την άλλην κίττα κέλι στην Κύπρο. Άσε που τα εισητήρια εγινήκαν φόνος.
Για το Ανάν δεν είμαι σίουρος ότι αν ο Χρ. ελάλεν Ναί ήταν να γινεί αυτόν που λες εσύ. Εγώ υπολογίζω ότι δεν θα επέρναν το σχέδιον Ανάν. Ελείφκουνταν 27%. Το Ακέλ έπιασεν όσον όσον 27% στες εκλογές που ακολουθήσαν. Τζιαι το 1/3 των Ακελικών εψηφήσαν Ναι. Τζιείνον που ήταν να γινεί ήταν νόμίζω το εξής:
1. Ήταν να χάσει οριακά το σχέδιον Ανάν
2. Ήταν να διασπαστεί το Ακέλ
3. Ήταν να δρατζιάσει τζιείνος που καταρκέσαι τζιαι να γινεί κυρίαρχος για αλλό 5 χρόνια. Τζιαι στα επόμενα 5 ήταν να έχεις ή τον Λιλλήκκαν ή το Τασσάκιν.
4 Ήταν να θαφτεί για πάντα κάθε ελπίδα για λύσην. Διότι, κακά τα ψέματα, χωρίς έναν μεγάλον κόμμαν όπως το Ακέλ, ο συναγερμός εν πολλά αδύνατος για να κάμει λύσην.
Αν επέρναν οριακά το σχέδιον Ανάν ο Τάσσος ήταν να το κουτρουμπελλήσει άλλως πως. Ήταν να έβρει 1000 αφορμάες ότι η Τουρκία δεν το εφαρμόζει. Ήταν να γινεί πραγματικόν χάος. Δεν μπορείς να κάμεις λύσην άμαν ο πρόεδρος που θα την εφαρμόσει δεν την θέλει.
Τελικά νομίζω ότι εν να το λύσουν.
ασέρα μεν ξεχνάς την δυναμική που θα είσιεν ένα ναι που το ακελ. ήταν να τραβήσει πολλύν κόσμο τζιαι που άλλα κόμματα στο ναι. βέβαια εν μπορούμεν να είμαστεν σίουροι ότι ήταν να επέρναν, τζιαι συμφωνώ ότι αν επέρναν οριακά εκινδύνευκεν να μεν εφαρμοστεί. σιέρουμε πάντως που επανήβρες την αισιοδοξία σου
Κοίτα ρέ Γρηγόρη. Ούλλοι θωρούν τες δημοσκοπήσεις για να προβλέψουν έναν εκλογικόν αποτέλεσμαν. Εγώ αρωτώ στον κύκλο μου τι θα κάμουν 5 πλάσματα που επέλεξα για δείκτες. Στες προηγούμενες προεδρικές, ούλλες οι δημοσκοπήσεις εφκήκαν λάθος εκτός που τες δικές μου. Ελάλουν δεν είναι δυνατόν. Αφού ο Π.Ζ., ο Σ.Τ., ο Ι.Ι., ο Γ.Η. τζιαι ο Κ.Χ. θα ψηφήσουν όλοι Χριστόφκιαν θα φκεί. Οι δείκτες μου είναι πάντα οι ίδιοι εδώ και 15 χρόνια. Δεν τους άλλαξα διότι μέχρι σήμερα διούν ασφαλείς προβλέψεις. Για τα άλλα κόμματα έχω άλλους. Κανένας από τους δείκτες μου δεν ασχολείται με την πολιτικήν ούτε είναι μέλος κόμματος.
Από αυτούς, οι 4 θα εψηφίζαν ΟΧΙ έστω τζιαι αν το Ακέλ ελάλεν Ναι. Εγώ ο ίδιος δεν θα ήμουν ικανός να τους πείσω να αλλάξουν γνώμην, άρα κανένας άλλος δεν θα ήταν ικανός να τους πείσει.
Εάν γινεί τωρά δημοψήφισμαν τζιαι ο Χριστόφκιας έχει εμπιστοσύνη στην προτεινόμενη λύση δεν θα χρειάζεται κανένας να τους πείσει. Θα ψηφίσουν που μόνοι τους ναι διότι οι δείκτες μου καρτερούν με αγωνίαν όπως τζιαι γώ να γινεί τίποτε να τελειώνει αυτός ο πόλεμος.
Στο προηγούμενον δημοψήφισμαν δεν ήμουν ικανός να πείσω ούτε καν τους γονιούς μου.
Καταλάβετε ότι το 2004 ο κόσμος δεν έθελεν αυτόν το σχέδιον τζιαι για άλλους λόγους, εκτός που την παρουσίαν του Τάσσου στο πηδάλιον του κράτους. Έναν σύκον αν το κόψεις άουρον κρούζει σου τα σιείλη σου. Αν καρτεράς 10 μέρες εν γλυτζιν μέλι. Νομίζω ότι ο κόσμος το 2004 δεν ήταν έτοιμος να αλλάξει από αυτόν που εγνώρισεν από 35 χρόνια. Υπήρχεν τζιαι η αυταπάτη της ευρωπαϊκής λύσης. Ένας που δεν χαρτώννεται, κάποιαν ημέραν που απηυδά που την κατάστασην του τζιαι που τελικά καταλάβει ότι καμιά Πάμελα Άντερσον δεν θα τον τρέξει πιον πουπίσω λαλεί το Ναι έστω τζιαι για μιαν κοινή θνητήν όπως τζιείνον. Νομίζω ότι τωρά ο κόσμος εν πιό ώριμος διότι είδεν ότι άμαν η "διεκδικητική" πολιτική του Τάσσου δεν έδωκεν τίποτε πέραν που προβλήματα τίποτε παραπάνω δεν μπορούμεν να έχουμεν από Δ.Δ. Ομοσπονδίαν. Τωρά πρέπει να τρέξουμεν να δώσουμεν στου τούρκους να καταλάβουν ότι θα δεχτούμεν αλλά δεν θα δεχτούμεν τίποτα λλιγότερον.
Αγαπητέ Aceras,
Έχω την αίσθηση ότι τελικά κάνεις αντιπολίτευση του εαυτού σου σε σχέση με τις θέσεις σου για το Σχέδιο Ανάν. Μέσα από τις απαντήσεις σου προς τον Anonymous και τον Gregoris, διακρίνω αντιφάσεις.
Σωστά αναλύεις τους λόγους για τους οποίους το Σχέδιο Ανάν (τότε το 2005) δεν μπορούσε να γίνει αποδεκτό και να υπερψηφιστεί από τους ελληνοκύπριους, καθώς και για τοις πρακτικές δυσκολίες που υπήρχαν για την υλοποίηση και εφαρμογή του. Ο κυριότερος λόγος (κατ’ έμεναν) ήταν γιατί ο κόσμος (κι αυτός της Αριστεράς) δεν ήταν έτοιμος για την Ομοσπονδία και για ουσιαστικές πολιτικές, οικονομικές και εδαφικές παραχωρήσεις προς τους τουρκοκύπριους.
Αν όμως αυτά που ΤΩΡΑ λες (για το Σχέδιο Ανάν), τα πιστεύεις (και τα θεωρείς και σωστά), τότε γιατί μας λαλείς ότι “… Ανακάτσιασα τους ούλλους. Τζιαι τζιείνους που εψήφησα το 2008 στες προεδρικές ...”; Αν τελικά το Σχέδιο Ανάν περνούσε με οριακή πλειοψηφία και γίνονταν αυτά που μες, ποιο θα ήταν το όφελος τελικά;
Ούτε όμως είναι τόσο απλά τα πράγματα όπως νομίζει και προσπαθεί να υποβάλει ο Anonymous μέσα από αφορισμούς του στυλ “… Malaka xristofia ena nai eleges twra 8a imoun varosh ...”, κάποτε ο Αντρέας Παράσχος στον “Πολίτη” όταν έγραφε (σε συγκεκριμένες ημερομηνίες) ότι, σήμερα (με βάση το Σχέδιο Ανάν) θα επέστρεφα, τόσοι κάτοικοι, ας πούμε της Λύσης, της Κοντέας, της Βατυλής, κι άλλα τέτοια!
Εκείνο που θα πετυχαίναμε σε περίπτωση οριακής έγκρισης του Σχεδίου Ανάν (από την ελληνοκυπριακή κοινότητα) ήταν αυτό που υπονοείς κι εσύ: Να δημιουργήσουμε ένα μπάχαλο και μια αντιπαράθεση και αντιπαλότητα μεταξύ των μεν και των δε!
Anef_Oriwn
Τρίτη 14/10/2008 – 1:46 μ.μ.
Αγαπητέ Άνευ δεν αντιπολιτεύομαι τον εαυτόν μου παρόλον που δεν είναι κακόν πράμαν να το κάμνεις. Το 2004 ναι, ενεκάτσιασα τους ούλλους, αρχίζοντας που έναν μέρος της ηγεσίας του Ακέλ. Το ότι δεν εψηφίσαν Ναι δεν ήταν ο μόνος λόγος που τους ενεκάτσιασα. Ο τρόπος που επεράσαν την ιδέαν τους, ο τρόπος που εφερτήκαν σε αυτούς που δεν ήταν σύμφωνοι, οι λόγοι που είπαν του κόσμου ότι τους οδηγήσαν στην απόφασην τους ήταν για μέναν μια μεγάλη αηδία. Σε αυτόν, να προσθέσεις τζιαι την γεννικήν απογοήτευσην για την δύναμην του Ακέλ να επηρεάζει την κοινωνίαν για τόσον σημαντικά θέματα αρχής.
Αυτά που γράφω μετά, είναι μετά πάροδον 4 χρόνον τζιαι μετά που η ίδια ηγεσία εξεπέρασεν τον εαυτόν της τζιαι απαγγιστρώθηκεν που τον Τάσσον κάτω που την πίεσην την ακελικής βάσης. Θκιάβασε μόνον την συνέντευξην του Τάσσου στην Χαραύγην την πρωτοχρονιάν του 2007, 4-5 μήνες πριν να αποφασίσει το Ακέλ να κατεβεί μόνον του στες εκλογές για να δείς πόσον αλλάξαν τζιαι αυτοί που αποτελέσαν το αντικείμενον του ανακατσιάσματος μου.
Εν αλήθκεια ότι μπορεί να είμαι λλίον επιεικής μαζίν τους τωρά. Είναι λόγω του ότι συμφωνώ απόλυτα με τον τρόπον που χειρίζονται το Κυπριακόν τζιαι προσμένω σε αυτόυς να έβρουν μιαν λύσην (τζιαι στον συναγερμόν να την στηρίξει). Εν ο μόνος τρόπος να τους συγχωρίσω τέλλια που οδηγήσαν τα πράματα, ή που τα αφήκαν να οδηγηθούν στο 2004.
Φίλε Aceras,
Απολύτως κατανοητά αυτά που λαλείς ... Ο άνθρωπος και μάλιστα αυτός που δηλώνει Αριστερός, δεν πρέπει να επιμένει δογματικά σε θέσεις και απόψεις που είχε παλαιότερα, όταν τα πολιτικοκοινωνικά δεδομένα ήταν αλλιώς ή έχουν διαφοροποιηθεί σήμερα.
Όμως αν το ΑΚΕΛ “…απαγγιστρώθηκεν που τον Τάσσον κάτω που την πίεσην την ακελικής βάσης ...”, (ερώτημα βάζω), το ίδιο δεν μπορεί να ισχύει και για το ζήτημα της λήψης της τελικής απόφασης (από τη σχετική Συνδιάσκεψη του Κόμματος) για το Δημοψήφισμα; Ή η ΑΚΕΛική βάση να μην ήταν τότε έτοιμη να δεχτεί το Σχέδιο Ανάν (για οποιοδήποτε λόγο);
Anef_Oriwn
Σάββατο 18/10/2008 – 9:41 π.μ.
Post a Comment