Η δεξιά στην Κύπρον για να εξασφαλίσει την ανοχήν της αριστεράς δεν αποτόλμησεν να ιδιοτικοποιήσει την ηλεκτρικήν, την Σύτα ή την Πόσταν όπως εκάμαν στην Ευρώπην κάτω που το κύμμαν του μεταθατσιερικού νεοφιλελεφθερισμού. Νομίζω ότι δεν είναι την αριστεράν που επεΐντισεν αλλά εσιέστην άμπα τζιαι χάσει τους ψήφους ούλους τζιείνους τους δεξιούς που εβόλεψεν στην Ηλεκτρικήν τζιαι την Σύταν από την ανεξαρτησίαν τζιαι μετά. Εν πάσει περιπτώσει, οι επιχειρήσεις αυτές ανήκουν ακόμα στο κράτος. Έχουμεν ηλεκτρισμόν τζιαι τηλέφωνον στην ίδιαν τιμήν σε κάθε γωνιάν της Κύπρου τζιαι όχι μόνον στα κερδοφόρα αστικά κέντρα. Εμάς δακάτω στην Ευρώπην εκάτσαν μας την κανονικά. Στην αρκήν ετάσσαν μας φτηνόττερον ρεύμαν, φτηνόττερα τζιαι ασφαλέστερα τραίνα, φτηνόττερον τηλέφωνον. Τρείς μεγιστάνες εκάτσαν πούγκαν τες πιό προσοδοφόρες κρατικές επιχειρήσεις τζιαι τωρά τραβούμεν τα μπλακ άουτ (2 τον περασμένον χρόνον) διότι δεν αφήννει κέρδος η ασφάλεια. Τα τραίνα στην αγγλίαν εκαταντήσαν ντελούξ ρολς ρόις που μέσα για να τραβούν πελάτες, να τζιυλούν όμως πας σε επικίνδυνα παλιοσίερα της δεκαετίας του 40 διότι δεν αφήννει κέρδος να επενδύεις πάνω στες ράγες. Από 1% του μισθού που επιόρωννεν πριν τες ιδιοτικοποιήσεις των τηλεπικοινωνιών πιορώννει τωρά ο Ευρωπαίος 5-8% για τες υπηρεσίες που υποτίθεται εφτηνήσαν. Σήμερα ανακοινώσαν μας 20% αύξησην του ηλεκτρισμού στην Ελβετίαν διότι λέει η ιδιοτικοποίηση εψήλωσεν τα κόστη. Τζιαι είπαν μας ότι σε 10 χρόνια θα διπλασιαστεί. Τζιαι όμως, δεν παράγεται ούτε κιλοβατώρα από πετρέλαιον. Τζιαι μήν μου πείτε όπως τον λαϊκιστήν Λεφτεράκην ότι ο ηλεκτρισμός στην Κύπρον είναι ο πιό ακριβός στην Ευρώπην. Πως μπορεί να συγκρίνει έναν προϊόν που λόγω γεωγραφίας τζιαι φυσικών πόρων είναι 100% παραγόμενον από ακριβόν πετρέλαιον με αυτόν που παράγεται από φράγματα που αποσβεστήκαν εδώ και 100 χρόνια, από σταθμούς καρβούνου, από σταθμούς ραδιενεργούς που πληρώννουν μηδέν κόστος για το ρίσκον στο οποίον υποβάλλουν τους λαούς τους;
Δεν είναι όμως το ότι ακρίβωσεν αδικαιολόγητα το ιδιωτικόν ρεύμαν που με έκαμεν να γράψω αυτήν την ανάρτησην. Είναι αυτή η είδηση του Πολίτη.
Αυτή είναι η φτηνή υπηρεσία καλής ποιότητας των ιδιωτών!!
Μπορεί η δεξιά να μεν ιδιωτικοποίησεν την ηλεκτρικήν τζιαι την σύταν κάτω που την πίεσην της αριστεράς, εξασφάλισεν όμως την ανοχήν της να μεν επενδύσει ΤΙΠΟΤΕ στους στρατηγικούς τομείς του νερού, των αεροδρομίων, της αειφόρας παραγωγής ηλεκτρισμού. Πιέτε τωρά φτηνόν νερόν που τες αφαλατώσεις τζιαι τα τάνκερς που το φέρνουν που την Ελλάδαν.
Η αθλιότητα της διαχείρησης του νερού (εδώ δεξιοί τζιαι αριστεροί βράζουν στο ίδιον καζάνιν) εκατάντησεν τον κόσμον να πάει πιό πίσω που τον τζιαιρόν που η Σταλαμαθκιά ήταν μωρόν . Τουλάχιστον τον τζιαιρόν που ο Μακάριος έχτισεν βρύσες μες τα χωρκά, το νερόν ήταν μούχτιν τζιαι επίννετουν. Τζιαι όταν επένδυσεν να το βάλει μες τα σπίθκια, πάλε ήταν φτηνόν τζιαι πάλε επίννετουν. Τωρά το νερόν που εκατάφερεν να διανείμει η Κυβέρνηση του Κληρίδη (με τον τετραπέρατον υπουργάτσον της) κουστίζει το ναν αλλό ναν, (πως αλλιώς θα φκάλλει κέρδος ο Καραμουντάνης τζιαι ο όσιαν ττάνκερς Λτδ) τζιαι επιπλέον ούτε καν πίννεται. Για να πιείς νερόν πρέπει να πάεις στην βρύσην με την βάτταν σου την πλαστικήν. Η βρύση όμως ανήκει σε ιδιώτες τζιαι πρέπει να ρίξεις σελινούιν. Τζια το σελινούιν εγίνην €υρώ.
Απαιτώ σαν πολίτης
1. Να επαναφερτεί η δημόσια υπηρεσία διανομής πόσιμου νερού στες γειτονιές τζιαι τες συνοικίες τουλάχιστον στα επίπεδα του 1950. Το κράτος, οι δήμοι τζιαι οι κοινότητες να επενδύσουν ώστε να διανύμεται σε κάθε γειτονιάν δωρεάν πόσιμον νερόν σε δημόσιες βρύσες. (νερόν της πηγής ή του λάκκου, όχι της θάλλασσας).
2. Να δημιουργηθούν κρατικές επιχειρήσεις επεξεργασίας τζιαι διανομής του νερού ώστε να μειωθεί η εξάρτηση τόσον από το πετρέλαιον (τους αράπηες) όσον τζιαι από τους ιδιώτες (σύγχρονους δράκους του νερού που πιάννουν λίτρα να το αφήκουν να τρέξει). Σήμμερα εν η Λεμεσός, αύριον εν η Κύπρος ούλλη.
3. Να παραιτήσουν να διασπαθήζουν το δημόσιον χρήμαν διώντας επιχορηγήσεις σε ιδιώτες να παράγουν είτε νερόν, είτε ηλεκτρισμόν με το πρόσχημαν ότι τάχα εν εναλλακτικές πηγές ενεργείας. Να εγκατστήσει το κράτος τόσον τα φωτοβολταϊκά, όσον τζιαι τα αναγκαία αιολικά πάρκα για να παράξει 25% εναλλακτικήν ενέργειαν. Η παραγωγή τζιαι η διανομή των βασικών ειδών ζωής όπως ο ηλεκτρισμός τζιαι τον νερόν είναι δουλειά της κοινότητας τζιαι όχι των ιδιωτών. Εν να πάμεν πίσω στο 40 που η Λευκωσία ηλεκτροδοτήτω εκ 3 ιδιωτικών επιχειρήσεων ηλεκτρισμού;
4. Να μπούν οι κρατικές τζιαι κοινοτικές επιχειρήσεις κάτω που τον έλεγχον των καταναλωτών τζιαι όχι των κομμάτων ή της ΠΑΣΥΔΥ. Τζιαι μην μου πείτε ότι δεν ιξέρεται τί μηχανισμοί υπάρχουν για πραγματικήν λαϊκήν συμμετοχήν στον έλεγχον μιας επιχείρησης. Πηαίννετε να ρωτήσετε την συνεργατικήν του χωρκού σας τζιαι θα σας πεί ο γραμματέας.
23 comments:
Αγαπητέ Ασέρα,
Θα συμφωνήσω με την ουσία των θέσεων σου αλλά όχι απόλυτα.
Θα ήμουν εντελώς ενάντια στις κρατικοποιήσεις και στα BOT άν είχαμε κρατική μηχανή και προ παντός δημόσιους υπαλλήλους που να καταλαμβαίνουν το δημόσιο συμφέρον και όχι αυτό της τσέπης τους. Οι πιό πολλοί, δυστυχώς, μπορούν να σου πούν απ' έξω και ανακατωτά όλους τους νόμους, κανονισμούς, άρθρα και εδάφια που αφορούν τα ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ τους αλλά δεν τους νοιάζει καθόλου να κάμουν και σωστή δουλειά. Και δεν μιλώ μόνο για τους απλούς δημόσιους υπαλλήλους (υπάρχουν και μερικοί απ' αυτούς που τουλάχιστο δουλεύουν) αλλά κυρίως για τους υψηλά ιστάμενους. Αχρηστοι, σχεδόν όλοι, άσε που οι περισσότεροι χρηματίζονται (και ξέρουν πως να αποφεύγουν τις δαγκάνες του νόμου). Όλα αυτά βέβαια είναι γνωστά, απλά τα υπενθυμίζω.
Είναι τομείς, όπως για παράδειγμα τα λιμάνια, οι μαρίνες, δημόσια έργα, πού δεν έχω καμία αμφιβολία ότι άν πήγαιναν στον ιδιωτικό τομέα, με σωστές προσφορές και αξιολογήσεις (άν ήταν ποτέ δυνατόν!) θα δουλεύαν κατα πολύ καλύτερα απ' ότι τώρα και με σημαντικό ώφελος προς τον κοσμάκη. Αλλά...
Για το νερό, πολύ εύστοχα είπες πως βλέπουμε μόνο την κορυφή του παγόβουνου και συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Τό είπα άλλωστε αρκετές φορές πως η επικύρωση της προσφοράς στην Ocean Tankers του κ. Ιωαννίδη μας επιφυλάσσει πολλά κακά. Δυστυχώς επαληθευόμαστε. Αλλά γιατί του κατακύρωσαν την προσφορά; Μήπως ο δεύτερος ή τρίτος προσφοροδότης είναι δυνατόν να ήσαν καλύτεροι; Θα σταματήσω εδώ γιατί τυγχάνει να γνωρίζω μερικά πράγματα.
Φίλε μου φέρνεις το πράμαν στην σωστή του διάστασην. Διστυχώς ο καθένας θέλει να πιορώννεται με δίχα να δουλέφκει. Για αυτόν επρόσθεσα την τελευταίαν παράγραφον στα αιτήματα μου. Διότι χωρίς έλεγχον που τον δέχτην των υπηρεσιών φτάννουμεν με μαθηματική ακρίβειαν σε κοινωνίες τύπου Πολωνίας στην δεκαετίαν του 80.
Θωρείς ότι η έλλειψη αξιόπιστου κράτους ή φέρνει λειτουργείες σε στύλ δημόσια έργα, με έξι κούσπους να επιθεωρούν τζιαι έναν να σκαλίζει, ή φέρνει διαφθοράν που εν πολλά σιειρόττερον κακόν. Που την μιαν κλεψιάν στην άλλην.
Συμφωνούνεν δηλαδή ότι χρειαζούμαστιν πρώτα τζιαι κύρια αξιόπιστους τζιαι αποδωτικούς κρατικούς μηχανισμούς με αποτελεσματικόν έλεγχον.
Αν συγκρίνεις τες μαστορκές των ιδιωτών (όσιαν τάγκερς, πολιτικοί μηχανικοί που δεν ξέρουν να υπολογίσουν μιαν στέγην θεάτρου, κακοτεχνίες όπου δικλείσεις) θα δεις ότι η ατζιαμοσύνη των κυβερνητικών είναι μέρος ενός γεννικότερου κακού τζιαι όχι ζήτημαν ιδιοκτησίας της επιχείρησης.
Αγαπητέ Aceras,
Μεν φοάσαι τζιαι εν θα μιλήσω για αντιφάσεις (στο λόγο τούτη την φορά), γιατί οι προβληματισμοί σου είναι και δικοί μου.
Ως συνεισφορά (δική μου) στη συζήτηση (και πάλι σχετικά καθυστερημένα) θα ήθελα να σημειώσω την αντιπαλότητα μεταξύ ελληνοκυπριακού και τουρκοκυπριακού κεφαλαίου με το τελευταίο να νοιώθει ανασφάλειες (στην αντιπαλότητα του με το ελληνοκυπριακό) και να προσπαθεί να εξασφαλίσει τη βιωσιμότητα του μέσα από πιο χαλαρές (ή διαχωριστικές) διατάξεις σε μια (συν)ομόσπονδη Κύπρο. (Φυσικά υπάρχουν κι εκείνοι που για τα δικά τους συμφέροντα θέλουν να απογαλακτιστούν από την Τουρκία αλλά φαίνεται ότι αποτελούν μειοψηφία).
Πιο κάτω (και ένεκα έλλειψης χρόνου για να γράψω κάποια επιπρόσθετα σχόλια) θα παραθέσω ένα απόσπασμα από κάποιο προηγούμενο post του blog μου (που γράφτηκε σε ανύποπτο χρόνο και μετά από μια επίσκεψη στα κατεχόμενα) και πανε γάντι με το θέμα της δικής σου ανάρτησης. (Link: http://aneforiwn.blogspot.com/2008/06/4.html).
“Μια συνάντηση στα κατεχόμενα:
Τελικά όμως αποφάσισα να επικεντρωθώ σε μια δικοινοτική συνάντηση – συνεστίαση που έγινε πρόσφατα σε εστιατόριο στα κατεχόμενα στη οποία συμμετείχα (μετά της προσφιλούς μου συζύγου).
Έχω συμμετάσχει ξανά σε παρόμοιες συναντήσεις και πάντοτε (τόσο κατά τη διάρκεια της συνάντησης όσο και μετά) νοιώθω συγκίνηση, ενθουσιασμό και αισιοδοξία για το μέλλον. Θα μπορούσα να γράψω για τους τουρκοκύπριους που ήρθανε και κάτσανε στο τραπέζι απέναντι μας (τελείως άγνωστοι μας) και για το πόσο εύκολα βρήκαμε τρόπους και κανάλια να μιλήσουμε παρ’ όλο που υπήρχαν δυσκολίες με τη γλώσσα.
Μεταξύ των απέναντι είχε καθίσει κι ένας μεγάλος οικονομικός παράγοντας της τουρκοκυπριακής κοινότητας ο οποίος στην κουβέντα που κάναμε (στα αγγλικά) μου μετέφερε το βασικό του προβληματισμό που ήταν αν οι δύο ηγέτες (Χριστόφιας και Ταλάτ) θα τα καταφέρουν να τα βρουν και να πετύχουν μια λύση που θα βοηθήσει στην περαιτέρω οικονομική (καπιταλιστική) ανάπτυξη της Κύπρου (και στις δύο συνιστώσες ομόσπονδες πλέον πολιτείες). Ο άνθρωπος έβλεπε την επικείμενη λύση μέσα από το πρίσμα των δικών του οικονομικών συμφερόντων κάτι που φυσικά συμβαίνει και με τους οικονομικούς κύκλους στη δικιά μας την πλευρά. Προς στιγμή διερωτήθηκα τι γύρευε εκεί (σε μια τέτοια συνάντηση), αλλά φαίνεται τέτοιοι οικονομικοί παράγοντες (και στις δύο κοινότητες) εγκολπώθηκαν καιροσκοπικά (ή αν προτιμάτε το διεθνή όρο, οπορτουνιστικά) τις αριστερές (με ή χωρίς εισαγωγικά δεν έχει σημασία) κυβερνήσεις για τους δικούς τους (οικονομικούς) λόγους…”.
Άρα φίλε Aceras, αυτό που λες “… υποψιάζουμαι ακόμα ότι το CTP δεν είναι εκφραστής μιας αριστερής προοδευτικής πολιτικής δύναμης αλλά της άρχουσας οικονομικής τάξης ποτζιεί τζιαι μιας κάστας κυβερνητικών που θέλουν να κόφκουν τζιαι να ράφκουν με δίχα να έχουν Ρωμιούς μες τα πόθκια τους (κάτι όπως τους ποδά που εκφράζουνται με τον Τάσσο τζιαι τα Παρατάσσια)…”, είναι πέρα για πέρα αληθινό!
Anef_Oriwn
Κυριακή 26/10/2008 – 00:26 π.μ.
Υ.Γ.: Λααααθοοος!!! Αυτό το σχόλιο δεν έπρεπε να σταλεί εδώ!
Αγαπητέ φίλε Άνεφ,
Παρόλον που το σχόλιον σου εκ πρώτης όψης δεν φαίνεται σχετικόν με αυτήν την ανάρτησην, είναι σχετικότατον. Σε ζητήματα όπου τα συμφέροντα του κεφαλαίου συμπίπτουν με αυτά των εργαζομένων (όπως το ζήτημαν της ενοποίησης της Κύπρου μιλώντας για την ελληνοκυπριακήν κοινότηταν) τα πράματα εν απλά.
Σε ζητήματα όμως όπως αυτόν της διαχείρησης των βασικών πόρων; Τα συφφέροντα σου εσέναν εν τα ίδια με του Καραμοντάνη τζιαι του Ιωαννίδη;
Τι θα γινεί στο χωρκόν σου εάν το συμβούλιον βελτιώσεως ανοίξει 5 διατρύσεις σε τόπους που το νερόν δεν εμολύνθην από κωλοβακτηρίδια, ελέγχει την ποιότηταν του νερού, τζιαι πααίννει ο κόσμος να γεμώννει τα παούρκα του με πόσιμον νερόν μούχτιν;
Εάν δε βρεθεί νερόν καθαρόν μέσα στες γειτονιές, μπορεί ο κόσμος να πέμπει τα κοπελλούθκια με έναν καρροτσιν να κουβαλούν το νερόν που την βρύσην χωρίς να χρησημοποιούν αυτοκίνητα.
Ξεκινήστε που μιαν διάτρυσην μες την νεκκλησιάν αν έβρετε νερόν που δεν εμολύνθην που τους γειτονικούς βόθρους τζιαι αν πετύχει κάμετε το τζιαι αλλού.
Ασέρα, μια σημείωση. Η κυριότητα του εργοστασίου αφαλάτωσης της Δεκέλειας έχει φύγει απο την ιδιωτική εταιρεία που την κατασκέυασε και έχει περιέλθει ήδη στην κυριότητα του κράτους. Και τί έκανε το κράτος; Δεν μπορούσε να το διαχειριστεί και ανέθεσε στην ιδιωτική εταιρεία την διαχείρισή του. Αυτά για τους κρατικούς λειτουργούς...
Εδώ στη χώραν που μένω το όταν το κράτος θέλει να διαχειρηστεί έναν ζωτικόν τομέαν δεν βάλλει δημοσίους υπαλλήλους να το κάμουν. Κάμνει μιαν εταιρίαν της οποίας πιάννει 51, 75, 85, 95 % των μετοχών τζιαι βάλλει στο διοικητικόν συμβούλιον αθρώπους που λογοδοτούν στο κράτος, στο δημαρχείον, στην κοινότηταν. Στην Κύπρον έχουμεν τα μοτέλλα των ημικρατικών τζιαι των συνεργατικών που δεν είναι τζιαι τόσον άσχημα σε σχέσην με το τί υπάρχει ακόμα τζιαι στον ιδιωτικόν τομέαν. Μπορεί να βελτιωθούν, να αναπτυχθούν, να εκμοντερνιστούν, να γινούν πιό αποδωτικά.
Οι δημόσιοι υπαλλήλοι είναι για να κόφκουν αποδείξεις, να διούν άδειες, τζιαι να εισπράσσουν φόρους, όι για να συντηρούν το εργοστάσιον παραγωγής νερού.
Χρειαζούμαστιν μιαν νέαν δημόσιαν επιχείρησην του κύρους της ηλεκτρικής να διαχειρίζεται το νερόν. Χρειαζούμαστιν τζιαι μιαν θυγατρικήν της Ηλεκτρικής για να διαχειρίζεται τες ανανεώσιμες πηγές ενεργείας.
Φίλε Aceras,
Δεν έχω λόγους να διαφωνήσω (τουλάχιστον στο θεωρητικό επίπεδο) με όσα λες, τόσο σε μένα όσο και στο συν-σχολιογράφο “Εκκαθαριστή των Κακομούτσουνων” – ολίγο ρατσιστικό το nick του αλλά δεν είναι της ώρας ...
Δεν θέλω να ακούγομαι ή να φαίνομαι απαισιόδοξος, αλλά τα πράματα δεν είναι καθόλου εύκολα ή απλά. Υπάρχουν πάμπολλες πρακτικές δυσκολίες (οικονομικές, γραφειοκρατικές, τεχνοκρατικές, υγειονομικές, διαχειριστικές) για να εφαρμοστεί σε μια κοινότητα (τουλάχιστον έτσι μεγάλη όπως αυτή που κατοικώ εγώ), αυτό που λες, δηλ. εξασφάλιση νερού μέσω διατρήσεων (αν υπάρχει κάτι τέτοιο και βρεθεί). Άσε που αυτά με τες βρύσες μοιάζουν και ολίγο τι γραφικά και λαογραφικά (ανήκουν σ’ άλλες εποχές που ο κόσμος δεν ήταν τόσο πιεσμένος με υποχρεώσεις). (Σήμερα έχουμε τον νερουλλά που γυρίζει από σπίτι σε σπίτι - door to door - τζιαι γεμώνει μας τα παγούρια - μπιτόνια).
Πέραν τούτου μια κοινότητα αποτελεί κομμάτι ενός ευρύτερου συνόλου (της κυπριακής κοινωνίας) με νοοτροπίες και συμπεριφορές που αναπαράγονται και ανακυκλώνονται συνεχώς. Για να αλλάξουν νοοτροπίες και καταστάσεις θέλεις “τσιάκκους” κοινοτάρχες και συμβούλους που να πλειοψηφούν κιόλας σε μια κοινότητα (στο σώμα της Τοπικής Αρχής) ούτως ώστε να μπορούν να γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους ή στα ...απ’ αυτά τους περίπλοκες και γραφειοκρατικές διαδικασίες! Εδώ ο κοινοτάρχης τζιαι ο γραμματέας δεν μιλιούνται μεταξύ τους, τζιαι καρτερούμεν να δούμεν χαΐριν!
Πάντως χρειαζούμαστεν άμεσα ενιαίο φορέα που να διαχειρίζεται το νερό, για να μεν έχουμε την κάθε γυναικούλα και νοικοκυρούλα του χωριου και της πόλης (εδώ μπορεί να είναι η οικιακή βοηθός μετά από οδηγίες της madam) να πλινύσκει τα πεζοδρομία τζιαι τες κουγκρομένες ή πλακοστρωμένες αυλάες της με νερό τζιαι να λαλεί καπαρτίζοντας ότι εν που τη διάτρηση της!
Άτε τζιαι ενευρίασα!
Anef_Oriwn
Κυριακή 26/10/2008 – 5:50 μ.μ.
Ασέρα, αν έθελες να καταφερτείς κατά της οικονομίας της αγοράς έπρεπε να περιοριστείς στους τραπεζίτες.
Για το θέμα του νερού δεν φέρει καμία ευθύνη ούτε η οικονομία της αγοράς ούτε οι ιδιώτες διότι το νερό το ελέγχει το κράτος 100%. Το γεγονός ότι δεν έχουμε νερό να πιούμε είναι αποκλειστικά ευθύνη της Κυπριακής μπανανίας και κανενός άλλου.
Το πρόβλημά μας εδώ στην Κύπρο είναι υπεράνω ιδεολογιών και οικονομικών συστημάτων. Είναι πρόβλημα νοοτροπίας. Το σωστό είναι αυτό που είπες: όταν το κράτος θέλει να διαχειριστεί ένα τομέα δεν φτιάχνει δημόσιες υπηρεσίες να τες γεμίζει κηφήνες και ημέτερους αλλά αυτόνομους οργανισμούς τους οποίους ελέγχει. Εμείς εθέλαμεν να φέρουμε νερό που την Ελλάδα, τι εκάμαμε; Αντί να ψάξουμε να βρούμε τον καλλίτερο, εδώκαμεν το έργο της Ομόνοιας, εκάμαμεν του τζι ένα συμβόλαιο να του διούμεν τζιαι μπόνους (στραβάρα μας), τζιαι το νερό στέλλουμεν το στον υδροφορέα (ευφημισμός για το "σιονώννουμεν το μες τους ποταμούς").
Αυτή είναι η μπανανία μας. Αυτοί είμαστε, αυτή μας αξίζει. Να τη χαιρόμαστε.
Γειά σαζ
Διάβασα το κείμενο με μεγάλο ενδιαφέρον. Έχω πολλά να πω αλλά ας περιοριστώ στην παρακάτω αναφορά: «Μπορεί η δεξιά να μεν ιδιωτικοποίησεν την ηλεκτρικήν τζιαι την σύταν κάτω που την πίεσην της αριστεράς, εξασφάλισεν όμως την ανοχήν της να μεν επενδύσει ΤΙΠΟΤΕ στους στρατηγικούς τομείς του νερού, των αεροδρομίων, της αειφόρας παραγωγής ηλεκτρισμού».
Μη γνωρίζοντας τι ακριβώς εννοεί ο συγγραφέας με τον όρο «δεξιά» (είναι οι κυβερνήσεις Κληρίδη; Ή και του Σπύρου; Και του Μακαρίου; Ή μπας και δεν ήταν και η κυβέρνηση Παπαδοπούλου; Και του Βασιλείου μήπως;) θέλω να αναφέρω τα πιο κάτω γεγονότα και στοιχεία:
Σε ό,τι αφορά την υδατική πολιτική στην Κύπρο, αυτή από την ανεξαρτησία και μετά συνίστατο στην επέκταση του δικτύου υδροδότησης ώστε να καλύψει και τις πιο απομονωμένες αγροτικές περιοχές όπως και στην αξιοποίηση όσον το μεγαλύτερο δυνατό περισσότερων υδάτινων πόρων, μέσω της άντλησης υπογείων υδάτων και της κατασκευής υδατοφρακτών όπως και αγωγών για τη μεταφορά νερού σε περιοχές όπου ήδη αντιμετώπιζαν δυσκολίες από την υπεράντληση υπογείων υδάτων ή είχε παρατηρηθεί ανεπάρκεια στην υδροδότηση με νερό από φράγματα. Αυτό γινόταν μέχρι τη δεκαετία του 90 οπότε ολοκληρώθηκε ουσιαστικά η κατασκευή φραγμάτων και αγωγών και καλύφθηκαν όλα τα ποτάμια με φράκτες. Το πρόβλημα όμως ήταν ότι ενώ η βροχή λιγόστευε, αυξάνονταν οι υδατικές ανάγκες… Αν δεν κάνω λάθος, ήταν επί Κληρίδη που έγιναν οι υπόλοιπες επενδύσεις στο υδατικό με την κατασκευή μονάδων αφαλάτωσης στη Δεκέλεια και τη Λάρνακα. Θα γινόταν και τρίτη μονάδα στη Λεμεσό αν δεν αντιδρούσαν το ΑΚΕΛ, η ΕΔΕΚ, το ΔΗΚΟ και οι δήθεν-οικολόγοι. Τα κόμματα αυτά ψήφισαν κατά της κατασκευής της τρίτης μονάδας στη βουλή. Αν είχε εγκριθεί το νομοσχέδιο, και ολοκληρωνόταν το έργο σήμερα δεν θα ξέραμε καν ποια είναι η εταιρεία Όσεν Τάνκερς. Και ας μην λησμονούμε πως το νομοσχέδιο για τον ενιαίο φορέα υδάτων που ετοίμασε ο Κώστας Θεμιστοκλέους τον οποίο ειρωνεύεται ο συγγραφέας του κειμένου, είναι κλειδωμένο μέσα στα συρτάρια των γραφείων του υπουργείου Γεωργίας και της Βουλής.
Σε ό,τι αφορά τα αεροδρόμια, τα σχέδια για την αναβάθμισή τους που υλοποιούνται σήμερα για το ΒΟΤ, είχαν χαραχθεί επί Κληρίδη και δεν υλοποιήθηκαν λόγω της αντίδρασης του ΑΚΕΛ. Όταν το ΑΚΕΛ έβγαλε στην εξουσία τον Παπαδόπουλο έπαψε να αντιδρά, ακόμη κι όταν διαπιστώθηκε ότι το αποτέλεσμα της διαδικασίας προσφορών δεν ήταν παρά σκέτο χαράτσι για την οικονομία και τον ταξιδιώτη.
Σε ό,τι αφορά τέλος τις επενδύσεις στον ηλεκτρισμό (ας μου εξηγήσει ο συγγραφέας του άρθρου τι εννοεί με «αειφόρα παραγωγή ηλεκτρισμού»), θα πω, έχοντας παρακολουθήσει το παρασκήνιο πριν 8 χρόνια, ότι έστω και καθυστερημένα ορθά αποφάσισε η κυβέρνηση του Κληρίδη να εισαγάγει φυσικό αέριο και να ωθήσει την ΑΗΚ να αλλάξει τα σχέδιά της και να εγκαταστήσει αεροτουρμπίνες διπλού κύκλου που καιν φυσικό αέριο αντί για γεννήτριες με μαζούτ για τις τελευταίες φάσεις του Βασιλικού (που συμπερασματικά δεν πρέπει να συγκαταλέγεται στην αειφόρα παραγωγή ηλεκτρισμού σύμφωνα με τον συγγραφέα). Η κυβέρνηση Παπαδόπουλου πάγωσε στην ουσία τον σχεδιασμό για να ξεκινήσει την κομπίνα με την πλωτή μονάδα. Αυτή την πολιτική την ενέκριναν οι υπουργοί του ΑΚΕΛ μέχρις ότου είχε διαφανεί ότι το κόμμα θα διεκδικούσε με δικό του υποψήφιο τις εκλογές.
Σε ό,τι αφορά την ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, η κυβέρνηση του Τάσου Παπαδόπουλου έθεσε σε εφαρμογή ένα σχέδιο που είχε επεξεργαστεί εν πολλοίς το υπουργείο Εμπορίου το 2002 (παρουσιάστηκε από τους Κασίνη και Αρθούρο Ζεβρό τον Δεκέμβριο 2002 στο Χόλιντεϊ Ιν στη Λευκωσία). Το σχέδιο εφαρμοζόταν καθ’ όλη τη διάρκεια της πενταετίας Παπαδόπουλου χωρίς ιδιαίτερες αλλαγές. Και παρόλο που διαφάνηκαν νωρίς οι αδυναμίες του, δεν έγιναν διορθωτικές κινήσεις. Σήμερα, το εγκατεστημένο δυναμικό σε ανανεώσιμα στην Κύπρο ξεπερνά δεν ξεπερνά το 1 μεγαβάτ…
Οι πιο πάνω πολιτικές της δεξιάς (υποθέτω ότι εννοεί την κυβέρνηση Κληρίδη μια και ήταν αυτή η μόνη κυβέρνηση που κυβέρνησε χωρίς το ΑΚΕΛ με εξαίρεση την αρχή της πρώτης θητείας του Μακαρίου) είχαν αναμφίβολα αδυναμίες. Δεν στόχευαν την αειφορία, αλλά την κάλυψη των αναγκών με την επέκταση της κυρίως παραγωγής, του δυναμικού κλπ. Αν μπορεί να ασκηθεί κριτική στην κυβέρνηση του Κληρίδη για τις πιο πάνω πολιτικές, εκεί θα πρέπει να επικεντρωθεί, ότι δηλαδή δεν στόχευε την αειφορία με εξαίρεση τη νομοθεσία για τον ενιαίο φορέα υδάτων. Αλλά, τουλάχιστον για να πούμε και του στραβού το δίκαιο, κουτσά στραβά, δεδομένου ότι αυτές αποσκοπούσαν στην κάλυψη των αναγκών με την επέκταση της παραγωγής, γίνονταν με κάποιο υποτυπώδη στρατηγικό σχεδιασμό.
Αλλά πότε άκουσε κάποιος την Αριστέρα στην Κύπρο να εγείρει θέμα αειφορίας με σοβαρότητα; Έστω κι αν η λέξη αυτή απαντιέται σε διάφορες ομιλίες στελεχών του ΑΚΕΛ απλώς και μόνο επειδή είναι της μόδας, μπορεί να μου υποδείξει κάποιος πού και πότε η στάση που τήρησε η Αριστερά ήταν με γνώμονα την αειφόρο ανάπτυξη;
Είμαι της άποψης πως αν είχε ψηφιστεί η νομοθεσία για τον ενιαίο φορά υδάτων, τότε θα υπήρχε μια δικαιότερη και ορθολογιστικότερη διατίμηση της κατανάλωσης νερού. Ακόμη σήμερα, παρά τη λειψυδρία και την ολιγομβρία που πλήττουν την Κύπρο, η τιμή του νερού για νοικοκυριά παραμένει καθηλωμένη στα 50 σεντ της λίρας τον τόνο ανεξάρτητα στην ουσία από τη χρήση του (η αύξηση της για μεγάλη κατανάλωση και σπατάλη δεν είναι απαγορευτική) ενώ για αγροτικούς σκοπούς είναι 25-30 σεντ της λίρας. Αποτέλεσμα να έχει και η κουτσή Μαρία έχει τη δική της πισίνα και η Κύπρος μπανανοφυτείες και γουότερπαρκ. Αποτέλεσμα είναι ακόμη και τις μέρες που έχει νερό, να έχει κόσμο που ραντίζει τα πεζοδρόμια και τους δρόμους.
Πως δηλαδή δεν βλέπει την αντίφαση ο συγγραφέας του κειμένου στο ζήτημα της αειφόρου ανάπτυξης μεταξύ των όσων καταλογίζει στη δεξιά και όσων αφήνει να νοηθεί πως θα έπραττε μια αριστερή κυβέρνηση, που ενώ βρισκόταν στο πηδάλιο της εξουσίας για πάνω από 30 χρόνια από την ίδρυση της Δημοκρατίας δεν έπραξε κάτι που θα μπορούσε να δικαιολογήσει μια τετοια φήμη;
Κατά την ταπεινή μου άποψη η Αριστερά είναι εξίσου προσηλωμένη στις αρχές της αειφόρου ανάπτυξης όσο και η Δεξιά. Απόδειξη είναι η απόφασή της να υλοποιήσει εκείνο το σχέδιο για την κατασκευή του αυτοκινητοδρόμου Πάφου – Πόλης Χρυσοχούς. Ένα έργο που θα δώσει τη χαριστική βολή στον Ακάμαντα, και θα κοστίσει εκατοντάδες εκατομμύρια προς όφελος της Αρίστο και της Λεπτός ντιβέλοπερς.
Καταληκτικά θα πω πως σπάνια διαβάζεις τέτοιου είδους αναλύσεις που έχουν μέσα μια παντογνωστική προσέγγιση αλλά στην πραγματικότητα βασίζονται στην άγνοια και στην εσκεμμένη διαστρέβλωση της πραγματικότητας. Φαίνεται αυτός που τόγραψε είτε ζει στον Άρη είτε αποκοιμήθηκε το 1960 και ξύπνησε μετά που 50 χρόνια τρομαγμένος από τις αλλαγές που έχουν συντελεστεί αλλά χωρίς να ξέρει τι μεσολάβησε.
Χωρίς να θέλω να υπεισέλθω στην ουσία του κειμένου, παρατηρώ μόνο ότι ακριβώς η ρύθμιση (και σε μεγάλο βαθμό η αυτορύθμιση) των κανόνων της αγοράς επιτρέπει και συμβάλλει στην ανάπτυξη της βιολογικής παραγωγής όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά παγκοσμίως κατά 30% ετησίως.
@Βησσά Αμαθούσιε με τόσην χολήν που εσιόνωσες δεν φανάζουμαι να πιστεύκεις ότι θα μπώ σε σοβαρόν διάλογον μαζί σου. Παρόλον που πολλές παρατηρήσεις σου έχουν βάση, άμαν δω πλάσμαν που δεν μου κάθεται αλλάσσω καντούνιν. Από ότι φαίνεται το γραψίμιν μου φακκά σου. Είχα περάσει στο μπλογκ σου παλιά τζιαι σε διαβεβαιώ ότι η εκτίμηση που εκφράζεις είναι αμοιβαία. Όσον τα δικά μου σου φακκούν, πολλαπλασίασε επί δέκα για να φανταστείς τί γίνεται με τα δικά σου. Άτε γιά σου τζιαι καλόν πόλεμον με άλλους που τον σηκώννουν ή που το βρίσκουν εξάιττινγκ.
Pasybio έχεις δίκαιον ότι το ΒΙΟ εκατάφερεν να βασιστεί πάνω στην αγορά για να αναπτυχτεί τζιαι να επιβιώσει. Δεν αρνούμαι την ύπαρξην της αγοράς. Ίντα εν να πάμεν στον τζιαιρόν των κουπονιών; Εν ακόμα πιό άδικον σύστημαν. Αυτόν που κατακρίνω είναι η θρησκεία της αγοράς. Η άποψη ότι η μαγική της ραύδος θα κανονίσει τα πάντα χωρίς να χρειάζεται την επέμβασην του ανθρωπίνου συλλογικού λογισμού.
Μπορεί η αγορά να μειώννει την ζήτησην του πετρολάού με την αύξησην της τιμής τζιαι να περιορίζει την κατανάλωσην, αυτόν όμως δεν δρά με κανέναν τρόπον στην αποφυγήν της εξάλειψης του ή στην άδικην κατανομήν του. Με το ΒΙΟ άλλη υπόθεση. Είναι ανανεώσιμον αγαθόν. Το πετρόλαον τζιαι το νερόν δεν είναι. Χρειάζεται να έβρουμεν άλλες ιδέες για την διαχείρησην τους.
Αν έχει όρεξην για θκιάβασμαν στα αγγλικά σου συστήννω αυτό για την steady state economy
http://www.sd-commission.org.uk/publications/downloads/Herman_Daly_thinkpiece.pdf
Ειναι εντάξει καλέ. Ο διάλογος βλάπτει την υγεία εκείνων που θέλουν να ζουν σε εμμονές. Για τούτο καλά κάνεις που δεν εμπλέκεσαι σε αυτόν.
Απλώς όμως σημειώνω πολύ σύντομα ότι η φιλοσοφία του γραψήματός σου είναι τέτοια που στηριζόμενη σε μερικά ακραία παραδείγματα που απέτυχε ο ιδιωτικός τομέας (χωρίς όμως να επισημαίνει την έλλειψη εποπτείας, ρυθμιστικού πλαισίου κλπ) έρχεται να μας εκθειάσει το κράτος-παραγωγό/επιχειρηματία ως πανάκεια, ενώ στην πράξη τα παραδείγματα της κακής κρατικής οργάνωσης είναι πάμπολλα. Αν θες να δεις λίγα, τότε πήγαινε με ένα κάταγμα στο γενικό νοσοκομείο, διάβασε τι γίνεται με τις κυπριακές αερογραμμές, ψάξε το πως και το γιατί η κρατική ΑΗΚ επιχειρεί να αυξήσει τις βασικές διατιμήσεις εδώ και ένα δυο χρόνια, ενημερώσου για το πως κρατικά ελεγχόμενα συμβούλια εμπορίας αγροτικών προϊόντων χρεωκόπησαν ολόκληρους τομείς με τον έλεγχο που ασκούσαν, παρακολούθα μια εκπμπομπή στο ΡΙΚ,
προσπάθησε να διασχίσεις μια πόλη της Κύπρου με τα πόδια.
Το ζητούμενο φυσικά...
Άσε, άλλο δεν θα γράψω γιατί φαίνεται πως έχεις αλλεργία στη "χολή"...
Aceras Anthropophorum η προσέγγιση της μελέτης είναι ενδιαφέρουσα. Το ερώτημα είναι φυσικά σε πιο βαθμό μπορεί (στο παρόν στάδιο) να εφαρμοστεί διεθνώς και ειδικά στην Κύπρο.
Pasybio ούλλες η ωραίες πράξεις εξεκινήσαν που ουτοπιστικές ιδέες. Δέ το που τα βιολογικά προϊόντα. Θα εστοισιμάτιζες πάνω τους τρείς μπακκίρες πριν τρεις δεκαετίες; Στό σούππερμαρκετ που ψουμνίζω σήμμερα το 15% των προϊόντων είναι ΒΙΟ, το 50% είναι integrated production τζιαι το υπόλοιπον είναι όπως ήταν πριν 30 χρόνια.
Βυσσά φαίνεσαι έξυπνον πλάσμαν. Εκατάλαβες πολλά καλά σε τί έχω αλλεργίαν. Τζιαμέ που εβιάστης να κρίνεις είναι για τες εμμονές. Αν εθκιέβαζες το πρώτον τζιαι το τρίτον σχόλιον μου στην συζήτησην ήταν να έβρεις πολλές που τες θέσεις που εκφράζεις τζιαι σύ. Όσον έχουμεν ανάγκην για αποδοτικόν ρυθμιστικόν πλαίσιον για την αγοράν, άλλον τόσον έχουμεν ανάγκην από μηχανισμούς λαϊκής εποπτείας τζαι συμμετοχής στον κρατικό μηχανισμό. Τους κηφήνες τους βρίσκεις παντού.
Aceras Anthropophorum όπως και πολλές ιδέες αποδείχτηκαν ουτοπικές όταν εφαρμόστηκαν. Όπως και να έχει το όλο ζήτημα, είναι το πως πείθεις έναν πολιτικό πως μια καινοτόμος ιδέα μπορεί να αποδειχθεί καλύτερη από ένα δοκιμασμένο σύστημα, έστω κι αν έχει πολλές αδυναμίες που είναι όμως γνώριμο.
Αν πας στα κυπριακά χωριά και μιλήσεις με τους παραγωγούς και τους προτείνεις να γίνουν βιολογικοί, θα σου πουν πως αν το πράξουν δεν θα έχουν παραγωγή. Η αλήθεια είναι φυσικά πως θα έχουν μειωμένη παραγωγή, την οποία θα μπορούν να διαθέτουν σε ψηλότερες τιμές, και λόγω της μη χρήσης χημικών, ορμονών κλπ, μπορούν να υπερκαλύπτουν άλλους συντελεστές κόστους -όπως η πιστοποίηση ή τα αυξημένα ημερομίσθια-, ώστε να επιτυγχάνουν ψηλότερο εισόδημα σε σύγκριση με τους παραγωγούς (χωρίς να συνυπολογίζεται το όφελος για την υγεία των παραγωγών λόγω της αποφυγής των ψεκασμών και της έκθεσής τους σε άλλα χημικά). Πριν λίγες βδομάδες ένας γερμανός επισκέπτης (http://pasybio.blogspot.com/2008/10/blog-post_22.html) μου είχε πει πως μελέτες στη Γερμανία κάτέδειξαν πως η βιολογική καλλιέργεια αποφέρει 15% ψηλότερα έσοδα στους αγρότες και για τούτο υπάρχουν πολλοί ενεργοί αγρότες που θέλουν να ενταχθούν στη βιοκαλλιέργεια.
Τα πράγματα στην Κύπρο είναι πολύ διαφορετικά, μια και μεγάλοι μερίδα βιοκαλλιεργητών ασκούν αυτό το επάγγελμα ως πάρεργο, ενώ οι παραδοσιακοί γεωργοί και οι κτηνοτρόφοι βλέπουν με πολλή δυσπιστία το θέμα βιοκαλλιέργεια.
Είναι πιθανότατα ο φόβος για το "άγνωστο"...
Στην Ευρώπην έφαεν 20-30 χρόνια να περάσει το BIO. Τωρά δεν προλαβαίννουν να τροφοδοτούν τα σούππερμαρκετ. Οι πρωτοπόροι θα ανταμοιφτούν διότι όταν θα έρτει η ζήτηση θα έχουν την πείραν. Στην Κύπρον τα πράματα προχωρούν πιό γρήγορα που την Ευρώπην. Θέλει δουλειάν, επιμονήν τζιαι υπομονήν. Όταν εξεκινήσαμεν εμείς με οικολογικές οικοδομές σε μεγάλην κλίμακαν πριν 10 χρόνια στην ευρώπην εφκάλλαν μας πελλούς. Τωρά δεν ιφτάννουμεν την δουλειάν τζιαι θκιαλέουμεν από τους 3 τον έναν με ποιόν θα δουλέψουμεν. Συνεχίστε με τα Βιο τζιαι με τες χαμηλής ενεργειακής έντασης καλλιέργειες τζιαι όταν οι άλλοι θα παττίζουν πον να γοράζουν το πετρόλαον τζιαι τα λιπάσματα το ναν αλλόναν, εσείς θα πουλείται οικονομικά βιώσιμα προϊόντα που δεν θα φοάται ο άλλος να τα ταϊσει των μωρών του.
Κάτι που κατάλαβα με τον καιρό είναι ότι ιδιαίτερα σε Ελλάδα και Κύπρο οι οπαδοί του φιλελευθερισμού και του κρατισμού νομίζουν πάντα ότι κατέχουν την απόλυτη αλήθεια και ότι όλα είναι Μαύρο Ασπρο
Οι δε φιλελεύθεροι πιστεύουν ότι η ελεύθερη αγορά λύνει τα πάντα
Και οι δε αριστεροί ότι αν κάτι ιδιωτικοποιηθεί τότε θα είναι σίγουρα καταστροφικό ακριβότερο και χειρότερο.
Επιτρέψτε μου να πιστεύω ότι η αλήθεια είναι κάπου στη μέση
Αυτό που πρέπει να προέχει υπεράνω όλων είναι το καλό της χώρας πάνω από όλες τις ιδεολογίες. Δειτε για παράδειγμα τους Αμερικάνους που παρόλο που είναι το προπύργιο του καπιταλισμού δεν δίστασαν να κρατικοποιήσουν ορισμένα πράγματα προσωρινά για να ανακάμψει η οικονομία τους..
Ο σοσιαλισμός είναι πολύ καλός στο να μετατρέπει τριτοκοσμικές χώρες σε δευτεροκοσμικές. Από εκεί και πέρα πρέπει να ιδιωτικοποιούνται ορισμένα πράγματα για να παρέχουν καλύτερη ποιότητα και να επικεντρώνεται το κράτος και σε άλλους τομείς.
Ιδιωτικοποίηση = Ποιότητα αμα δεν σου προσφέρει ποιότητα τότε γάμα το καλύτερα να είναι κρατικό φτηνό και μέτριο.
Στην Ελλάδα όμως οι οπαδοί του φιλελευθερισμού φτάνουν στο σημείο να καταστρέφουν τα πάντα απλά και μόνο για να τα ιδιωτικοποιήσουν ..
Δεν το κάνουν για να προσφέρουν ποιότητα ζωής στο λαό το κάνουν για να βγάλουν κέρδος οι μεγαλοκαρχαρίες φίλοι τους. Δεν είναι αυτό που πρεσβεύει ο αληθινός καπιταλισμός. Ο αληθινός καπιταλισμός θέλει ανταγωνισμό για να πέφτουν οι τιμές όχι για να κάνουν καρτέλ 2-3 εταιρίες και να πουλούν ακριβότερα..
Είμαι υπέρ της φιλελευθεροποίησης εάν και εφόσον υπάρχουν προοπτικές περαιτέρω ανάπτυξης που δεν μπορούν να επιτευχθούν με τον κρατισμό ΔΕΝ πρέπει να καταστρέψεις κάτι απλά και μόνο για να το ιδιωτικοποιήσεις και να σου παρέχει κάτι ιδίου μέτριου επιπέδου με αυτό που είχες και πριν το καταστρέψεις και το ιδιωτικοποιήσεις. Το παράδειγμα του Λονδίνου ασέρα είναι χαρακτηριστικό ΕΧΟΥΝ Η ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ οι Εγγλέζοι το ποιοτικότερο μετρό στην Ευρώπη? Η τιμή είναι μια άλλη ιστορία. Αν δεν σου αρέσει έχει και λεωφορείο.
Σημασία έχει η ευημερία όπως και αν προκύψει αυτή όχι οι ιδεολογίες.
Στην κύπρο για παράδειγμα θα χρειαζόταν λίγος ανταγωνισμός σε ορισμένους τομείς που είναι σήμερα εντελώς κοιφηνοκρατικοποιημένοι και υπολειτουργούν.
Δεν λέω να αποκρατικοποιηθούν αλλά πρέπει να υιοθετήσουν πιο ανταγωνιστικές μεθόδους και τακτικές. .. Αρκέτα με αυτή τη σαβούρα … Είσαι καλός στη δουλειά σου κύριε ανταμοίβεσε είσαι άχριστος? Πήγαινε σπίτι σου… τι πάει να πει δημόσιος υπάλληλος ΟΟΟΧΟΥ ΒΙΛΛΑ ΜΟΥ?? Ο καλύτερος θα πρέπει να είναι ο δημόσιος υπάλληλος με όλα τα προνόμια του όχι ο εγγύτερος ο.. αμεσότερος.. και ο χειρότερος..
Το κράτος ορισμένες φορές πρέπει να λειτουργεί σαν ιδιωτική επιχείρηση πρέπει να ελέγχει να τιμωρεί και να επιβραβεύει τους υπαλλήλους του.
Τώρα για το νερό.. Ιλλανδρε για να καταλάβω αν το νερό το είχε ιδιωτική εταιρία θα έβρεχε??? Και εξάλλου όλοι αυτοί που γυρίζουν και πουλούν νερό και ολες αυτές οι εταιρίες που πουλούν εμφιαλωμένο δεν είναι ιδιωτικές?
Η λύση στο υδατικό θα ήταν το κράτος να έφτιαχνε κρατικές αφαλατώσεις πολύ πιο νωρίς..
Και η ocean tankers είχε δώσει υποτίθεται την φτηνότερη προσφορά ως ιδιωτική εταιρεία
Τώρα σαν ιδιωτική επιχείρηση αποφάσισε να δώσει και ένα εκατομμύριο στην ομόνοια αυτό είναι μια άλλη ιστορία..
Δηλαδή τι να πούμε για την ΜΤΝ που σπονσάρει το Αποέλ? Οι ιδιωτικές αυτές τηλεφωνικές εταιρίες τύπου AREEBA του χάσικου κτλ ξέρεις πολύ καλά υπο ποιο καθεστός και γιατί δημιουργήθηκαν και ήταν ο λόγος που η CYTA δεν μπορούσε να κατεβάσει και άλλο τις τιμές της για προστασία του ανταγωνισμού imish
Και είδαμε και στην ελλάδα που έχουν χίλιες δυό εταιρίες πόσο φτηνό τηλέφωνο πληρώνουν..
Ο φιλελευθερισμός στης τηλεπικοινωνίες δεν προσφέρει ποιότητα (αν εξερέσουμε το γρήγορο ίντερνετ) Αρα γιατί να υπάρχει? Απλά Για να πληρώνουμε περισσότερα στους χάσικους και τους Σιακόλες?
Αγαπητέ Κυριάκο,
Η ιστορία απέδειξε πολλές φορές πως δεν υπάρχει ένα συγκεκριμένο σύστημα που μπορεί να θεωρηθεί τέλειο ή ιδανικό. Αντίθετα, ακόμα και συστήματα διακυβέρνησης ή και οικονομίας που θεωρήθηκαν πως ανταποκρίθηκαν πολύ επιτυχημένα στον καιρό τους, είχαν αδυναμίες και ξεπεράστηκαν στην πάροδο του χρόνου. Όσα δεν ανταποκρίθηκαν στα σημεία των καιρών, επενέργησαν ως τροχοπέδη στην ευημερία των λαών. Ένα τέτοιο παράδειγμα προσφέρει η Οκτωβριανή επανάσταση στη Ρωσία η οποία ξερίζωσε ένα μεταφεουδαρχικό σύστημα διακυβέρνησης και οικονομίας, επιτρέποντας μερικές μεταρρυθμίσεις που εμπόδιζε το προηγούμενο που βοήθησε το ρωσικό λαό να βελτιώσει τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ζούσε αλλά στη συνέχεια εμπόδιζε με τη σειρά του την πραγματοποίηση περαιτέρω μεταρρυθμίσεων που είχε ανάγκη η οικονομία της χώρας. Για τούτο, είναι καλά να κρίνουμε κάτι κάτω από το πρίσμα των δεδομένων μιας συγκυρίας στην οποία αποτελεί μια επιλογή κρίνοντας στη βάση παραδειγμάτων άλλων που βρίσκονται σε παρόμοια μοίρα.
Συνεπώς, το ερώτημα που θάπρεπε να μας απασχολεί είναι πιο είναι το συμφέρον της κοινωνίας και πως επιτυγχάνεται. Η παρούσα κρίση όμως, έχει κατά την άποψή μου καταδείξει τη σημασία της εποπτικής και ρυθμιστικής παρουσίας του κράτους στην αγορά. Η απόσυρσή και εν συνεχεία συνεχής απουσία του στις ΗΠΑ υπαγόρευσε την εμπλοκή του ως επιχειρηματία σε αυτήν όπως σωστά υπέδειξες. Το πρόβλημα όμως που υπάρχει στην κρατιστική προσέγγιση ως προς την οργάνωση της οικονομίας, σχετίζεται με τη δυνατότητα επηρεασμού των εποπτευόντων από τους εποπτευόμενους και των εργοδοτών από τους εργαζομένους όταν αναπτύσσεται μια πελατειακή σχέση διοριζόμενου-διοριστή. Έτσι έχουμε π.χ. μια κρατική επιχείρηση όπως τις Κυπριακές Αερογραμμές, η οποία επέβαλλε χαράτσι στους ταξιδιώτες για δεκαετίας και οδηγήθηκε στα πρόθυρα της χρεοκοπίας ως αποτέλεσμα του ανοίγματος της αγοράς και παρόλα ταύτα, όταν μετά από 5 χρόνια κατέγραψε για πρώτη φορά ένα μικρό κέρδος, αυτό δόθηκε ως μπόνους στους εργαζόμενους σε αυτήν, οι οποίοι για τόσα χρόνια τύγχαναν υπερβολικών αμοιβών. Αυτή η εταιρεία θα μπορούσε κυριολεκτικά να αποτελέσει ένα ειδική περίπτωση για μελέτη του πως ένα μερκαντιλιστικό κράτος καταφέρνει να συντηρήσει τα δημιουργήματά του σε μια μεταμερκαντιλιστική οικονομική τάξη…
Φίλε αμαθούσιε νομίζω λέμε σχεδόν το ίδιο πράγμα..
Νομίζω όμως ότι το κράτος δεν μπορεί να μένει ες αεί στη μέση..
Πρέπει ναι μεν να βρεθεί μια ρυθμιστική μέση λύση αλλά πρέπει να είναι και αυτή με την σειρά της ευέλικτη..
Εξάλλου ο λόγος που επιβιώνει ο καπιταλισμός είναι η ευελιξία του
Όπως λέει και ένας φίλος αμερικάνος
‘’Ο καπιταλισμός δεν μπορεί να καταρρεύσει ποτέ διότι σε περίπτωση ανάγκης μπορεί να στηριχτεί στον σοσιαλισμό . Δεν μπορεί ποτέ να γίνει το αντίθετο’’
Ρε Ασέρα, αρέσκει μου που κάμνεις τζιαι τον ανοιχτόμυαλο. Εκάμαν σου λίγη κριτική (πλήρως τεκμηριωμένη) τζι εκατέβασες τα μούτρα σου...
Κυριάκο, ο Ασέρας τα έβαλε με τους ιδιώτες για το γεγονός ότι δεν έχουμε νερό κι εγώ είπα ότι δεν φταίει κανένας ιδιώτης διότι το νερό το διαχειρίζεται το κράτος. Απλώς από κεκτημένη ταχύτητα ο Ασέρας τα βάζει με τους ιδιώτες γιατί αυτό έμαθε ο άνθρωπος πριν 40 χρόνια τζι εκόλλησε τζιαμαί. Την ειρωνεία για το πόσο θα έβρεχε αν το νερό το είχε ιδιώτης την αντιπαρέρχομαι. Ούτε καν είπα ότι το νερό έπρεπε να το διαχειρίζεται ιδιώτης.
Η Ocean Tankers ήταν ξεκάθαρη κοροϊδία. Τι προσφορές έγιναν, αφού ένα μήνα μετά την εκλογή Χριστόφια υπογράφηκαν συμβόλαια. Κανονικές διαδικασίες προσφορών συνήθως παίρνουν μήνες.
Δεν ξέρω τίποτα για το πώς μπήκαν στην αγορά τηλεπικοινωνιών οι ιδιώτες. Για εξήγα μας το εσύ που ξέρεις.
Για τον ανταγωνισμό στις τηλεπικοινωνίες, έχεις ήδη ευεργετηθεί με πολλούς τρόπους. θυμάσαι πόσα πλήρωνες για διεθνή τηλεφωνία πριν τον ανταγωνισμό; Αν δεν ερχόταν ο ανταγωνισμός στην κινητή τηλεφωνία ξέρεις πόσα θα πλήρωνες στη ΣΥΤΑ; Η ΜΤΝ δεν εισήγαγε πρώτη το 3G, το Blackberry, κι ένα σωρό άλλες καινούριες υπηρεσίες; Η Primetel δεν προσφέρει πολύ καλή ποιότητα σε καλύτερες τιμές από τη ΣΥΤΑ; Ο ΟΤΕΝΕΤ; Δηλαδή για νάχουμε καλό ρώτημα εσύ αναπολείς τις εποχές του μονοπωλίου που επληρώναμε μια λίρα το λεπτό για ένα τηλεφώνημα στο εξωτερικό;
Ίλανδρε, εγώ δεν θα προσθέσω τίποτα γιατί όσο σκέφτομαι τα πιο πάνω όπως και ότι ο Χριστόφιας απέρριψε ασυζητητί πρόταση της Τουρκίας και των Τουρκοκυπρίων για από κοινού μεταφορά νερού από την Τουρκία με υποθαλάσσιο αγωγό όπως και με δεξαμενόπλοιο υπό κυπριακή σημαία και μετά τραβώ το καζανάκι και αυτό είναι άδειο, το μόνο πράγμα που κάνει την οργή μου να περνά γρήγορα είναι το αστείο του ισχυρισμού πως αριστερές κυβερνήσεις τα καταφέρνουν καλύτερα... :) :) :) :)
Post a Comment