Presidential Candidates 2013: a modest proposal.

Η δυστοκία που παρουσιάστηκε στις προσπάθειες
των κομμάτων –πέραν του ΔΗΣΥ –
για ανεύρεση υποψηφίου προέδρου
μου δίδει την ευκαιρία να συνεισφέρω και εγώ
–ως ά(ν)εργος πτυχιούχος των επικοινωνιών –
σε αυτό το διάλογο.


Τα κόμματα της Νήσου
κάλλιστα θα μπορούσαν
να κατέλθουν με τους
ακόλουθους υποψηφίους,
μόνα τους ή εντός συνεργασιών:

******

ΔΗΚΟ.

Ως πρωτοπόροι και οραματιστές, στο κόμμα του Μακαρίου

πρεπει επιτέλους οι πολιτικοί να τολμήσουν και να αποδείξουν ότι είναι μπροστάρηδες στον αγώνα για την χειραφέτηση των γυναικών.

Η υποψήφια για την Προεδρία στο Νησί της Αφροδίτης θα πρέπει να δύναται να προσωποποιήσει τις πολιτικές –και όχι μόνο –αρετές αυτού του χώρου.  Επομένως:

Julia Roberts (in “Pretty Woman”)

***

ΕΔΕΚ.

Το κόμμα της σοσιαλδημοκρατίας για χρόνια στηρίχθηκε στον αειθαλή ηγέτη του, Δρ. Βάσο Λυσσαρίδη. Ακόμη και μετά την εκλογή Ομήρου, ο λόγος του Γιατρού παραμένει καθοριστικός για τις όποιες αποφάσεις και κινήσεις του κόμματος.

Για να γίνουν όμως τα λόγια πράξεις… και να επιτευχθεί επιτέλους η περιβόητη «απεμπλοκή των εμπλεκομένων»:

MacGyver

***

ΕΥΡΩΚΟ.

Ακόμη και εντός του κόμματος, πολλοί συχνά ασκούν κριτική για τις επικοινωνιακές ικανότητες ή ελλείψεις του Προέδρου του, κ. Συλλούρη.  

Ως εκ τούτου, κατάλληλος υποψήφιος δια την περίπτωση τους θα ήταν κάποιος που διαθέτει σπιρτάδα και που μπορεί άμεσα να προκαλεί τη συμπάθεια, πείθοντας έτσι για τις προθέσεις του:

Scooby Doo.

***

ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ.

Οι εμμονές του κ. Περδίκη αλλά και το συνεσταλμένο ύφος

της Γ.Γ. του κινήματος προσδίδουν μια ακαμψία στους Οικολόγους που ενδεχομένως να εξηγεί την ανικανότητα τους να μετατρέψουν τις όποιες συμπάθειες σε ψήφους.

Επομένως, θα πρέπει ο όποιος υποψήφιος τους για την προεδρία να εκπέμπει μια ανεμελιά, μια χαλαρότητα… χωρίς όμως να εγκαταλείπει τον οικολογικό του χαρακτήρα:

Kermit the F(r)og.

***

ΑΚΕΛ.

Είναι σύνηθες φαινόμενο τα κομμουνιστικά κόμματα να στρέφονται προς ιστορικά σύμβολα του ένδοξου παρελθόντος.
Μια επαναφορά όμως του Che Guevara παρουσιάζει 2 σημαντικά προβλήματα, την υπόνοια για μετά θάνατον ζωή και το ενδεχόμενο άρνησης του για λόγους ιδεολογικούς.

Υπάρχουν όμως άλλες λύσεις, μία εκ των οποίων εγγυάται όχι μόνο την μέγιστη συσπείρωση αλλά και μια επιθετική στάση κατά τον προεκλογικό αγώνα:

Reiner Raufman.

***

ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ.

Παρά τις όποιες επικρίσεις, θεωρώ φυσιολογική την ανάμειξη του προκαθήμενου της Εκκλησία της Κύπρου στα πολιτικά πεπραγμένα.

Εφόσον δε το ζητούμενο είναι η εξεύρεση κοινής συνισταμένης και ταυτόχρονα εκλεξιμότητας, θα πρέπει ο υποψήφιος του να διαθέτει πλειάδα ικανοτήτων σχετικών με τον –γεμάτο δολοπλοκίες –χώρο της πολιτικής… και ταυτόχρονα να καταφέρνει να αγγίζει το θρησκευτικό συναίσθημα του πόπολου.

Θα χρειαστεί βέβαια η μεσολάβηση του Υψίστου:

Rasputin!

FLOGGING A DEAD HORSE

• THE HORSE or THE FLOGGER?

Ο ΚΑΡΟΓΙΑΝ ΩΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ…

…θα σήμαινε πως αι παπαδοοπουλικαί και άλλες πατριωτικές δυνάμεις του ΔΗΚΟ δεν θα μπορούσαν –επίσημα –να στηρίξουν υποψήφιο άλλο από τον πρόεδρο του κόμματος τους. Στη δε περίπτωση τριών ή και τεσσάρων κύριων υποψηφίων… θα εξασφαλιζόταν έτσι ο πολυπόθητος ρόλος δεύτερου γύρου.

Πιττούδαν anyone?

Ημι-τασσιον

Βαρηλατώ, βαρηλατάς, βαρηλατά...

The Vandals took the Handles.*

Νάτο…
Όχι, λάθος άρχισα, θα τρομάξω τα συντρόφια.
Ορίστε και το πόρισμα! Βγήκε. Με θορυβώδη τρόπο.
• Πόοοοορρρρρρρ… ισμα.
Πέραν από τα πολιτικά οφέλη για την αντιπολίτευση, η κύρια χρησιμότητα ενός τέτοιου πορίσματος είναι η δημιουργία της ψευδαίσθησης ότι «επράχθη το δέον», πράγμα που βολεύει ΟΛΟ το κατεστημένο της πολιτικής μας Μπανανίας. Ταυτόχρονα όμως, επιτρέπει στην κυβερνητική παράταξη να διεκδικήσει πολιτικά οφέλη για μια τέτοια «πρωτιά».
Τζιαι τούτο το ομαδικό περιπαίξιμο βολέφκει τους … • Πάντας.
Οι αντί θα συνεχίσουν να περιπαίζουν τον κόσμο για να διατηρήσουν το πολιτικό κλίμα που τους βολεύει, να εκμεταλλευτούν τον συναισθηματισμό του κόσμου και να αναδείξουν νέες «πολιτικές φυσιογνωμίες».
Οι υποστηρικτές του Χριστόφια θα αποπροσανατολίζουν με παπαριές για υπέρβαση των όρων εντολής και κόντρα-αναλύσεις πάνω στις λεπτομέρειες του πορίσματος.

Όλοι θα συνεισφέρουν στο να αποφευχθεί η πραγματική, συνολική απόδοση ευθυνών σε ένα πολιτειακό-πολιτικό σύστημα που απέτυχε πλήρως.
Ενδιάμεσα θα έχουμε προπόνηση εν είδη Δημοτικών Εκλογών και μια λύσσα για το θέμα της Προεδρίας της ΕΕ, όχι μόνο σε σχέση με τη χρήση αυτής της συγκυρίας για συγκομιδή «prestige» αλλά και επειδή μια τέτοια προεδρία προσφέρει και αρκετά μικρά «bonus». Σκεφτείτε π.χ. την ανάθεση της παροχής υπηρεσιών ασφάλειας σε –νομιμότατες –ιδιωτικές εταιρείες και την αντίστοιχη «υποχρέωση» εκείνων που θα τύχουν τέτοιας χάρης. Όσοι μείνουν μέχρι τότε.

Έτσι θα φτάσουμε σε προεδρο-προεκλογική (όταν το θέμα παραίτησης θα είναι άνευ ουσίας) με τους μεν να ανεμίζουν το πόρισμα σαν μπαντιέρα... και τους δε • να προτάσσουν τα ... αέρινα κοιτάσματα και κοινωνικές παροχές με σπόνσορα τα ρούσκι ντόλαρς και –πιθανά –κλανιές κυπριακού.



Ο Μακάριος Ζει!

* “Subterranean-homesick-blues”, Bob Dylan

Ξέρω τ’ όνομα σου, την εικόνα σου…

.

…και πάλι από την αρχή…

• "...Πληροφορίες αλλά και ντοκουμέντα για το ρόλο που διαδραμάτισε ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Β' για την εκλογή του νέου προέδρου της Βουλής κατέχει ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ, Μάριος Καρογιάν..."

Από τον σημερινό «Πολίτη» (www.politis-news.com).



Δε λες κουβέντα,
κρατάς κρυμμένα μυστικά
και ντοκουμέντα
κι ακούω μόνο
συνθήματα μεταλλικά
των μικροφώνων

Ξέρω τ' όνομά σου
την εικόνα σου και πάλι από την αρχή
ψάχνω για μια διέξοδο γυρεύοντας
μια αλλιώτικη ζωή

Περνούν οι νύχτες,
τα δευτερόλεπτα βαριά
στους λεπτοδείκτες
ζητώντας κάτι
που να μη γίνεται ουρλιαχτό
κι οφθαλμαπάτη

Ξέρω τ' όνομά σου
την εικόνα σου και πάλι από την αρχή
ψάχνω για μια διέξοδο γυρεύοντας
μια αλλιώτικη ζωή

Στων χιλιομέτρων
την ερημιά και στη σιωπή των χρονομέτρων
ακούγονται τώρα
σειρήνες μεταγωγικά κι ασθενοφόρα

Ξέρω τ' όνομά σου
την εικόνα σου και πάλι από την αρχή
ψάχνω για μια διέξοδο γυρεύοντας
μια αλλιώτικη ζωή

***

Στίχοι: Κώστας Τριπολίτης
Μουσική: Δήμος Μούτσης
Εκτέλεση: Σωτηρία Μπέλλου και Δήμος Μούτσης

ΓΑΛΕΟΜΥΟΜΑΧΙΑ

Ώδινεν όρος.. Και έτεκε(ν) μυν.

Έτσι είναι.. τα ποντίκια χορεύουν…

…άμα λείπει το γατί.

Εκλογική Προεδρική Θεοσοφία.

Δώσαμε λοιπόν στην Πυθία
κάτι περίεργα φύλλα
με μπόλικα αλκαλικά,
έκανε αυτή τα δικά της
και μετά λάλησε:

«Θα χωριστούν οι τρεις
για να βρεθούν μετά οι δυο,
να γίνουν ένα».

Μας φώτισες κομπογιαννίτισσα !

Ας όψεται ο Πόλεμος…

.

.

Ήρθε η καγκελάριος Μέρκελ. Μάλιστα.

Το καταφχαριστηθήκαμε … σχεδόν όλοι. Μάλιστα.

Έκανε δηλώσεις που μας χαροποίησαν και που ενόχλησαν την Άγκυρα και αυτό μας χαροποίησε διπλά. Μάλιστα.

Οι δηλώσεις της Μέρκελ ουσιαστικά παρουσιάζουν τον Δημήτρη μου, Δημήτρη μου ως αυτόν που θέλει την λύση και κάνει προσπάθειες ενώ παρουσιάζουν την Τουρκία ως αυτόν που δεν θέλει τη λύση και δεν κάνει προσπάθειες. Μάλιστα.

Αι Πατριωτικαί Δυνάμεις –όπως ο χρυσόστομος Κασκάνης επισημαίνει στο σημερινό του άρθρο στον «Πολίτη» –κατηγορούσαν τόσο καιρό τον Δημήτρη μου, Δημήτρη μου για τις «υποχωρήσεις» που κάνει χωρίς να παίρνει ανταλλάγματα από την Τουρκία. Η στάση του όμως αυτή –όπως και να την ερμηνεύει κάποιος –είναι ακριβώς εκείνο το στοιχείο που η Μέρκελ θεώρησε πως αξίζει στήριξης, έστω λεκτικής. Μάλιστα.

Στο στρατόπεδο του Δημήτρη μου, Δημήτρη μου όμως κομπάζουν για τη στήριξη αυτή, την στήριξη δηλαδή από μεγάλες δυνάμεις στον Ευρωπαϊκό χώρο που δεν λαμβάναμε επί προεδρίας του τΑΣΣΟΥ λόγω της άτεγκτης στάσης του …τόσο κατά την περίοδο του ΧΧΧΧΧΧΧ ΧΧΧΧΧ… αλλά κυρίως κατά την περίοδο που ακολούθησε. Θεωρούν ότι η στήριξη αυτή είναι απόδειξη της ορθότητας των χειρισμών τους και θα την περιφέρουν για πολύ καιρό σαν λάβαρο, ιδιαίτερα ενόψει των επόμενων βουλευτικών εκλογών. Το ότι δύο προεδρικές εκλογές πριν είχαν οι ίδιοι ανεβάσει τον τΑΣΣΟ στην προεδρία το προσπερνούν. Μάααααλισταααα !

Jawohl!

Δελτίο Ειδήσεων: Απλό Πλάνο.

Η γκράντε βατραχομυομαχία ημικυβερνητικών στις οθόνες μας ως πρόλογος ενός crescendo κο-ασμάτων και της ποντικομαμής το έπος.


31/07/2009, κεντρική ενημερωτική ζώνη του Ιδρύματος (στο οποίο είμαι έγκλειστος;), πρόγραμμα «Από μέρα σε Μέρα».
Παρουσιαστής ο κ. Χατζηπαναγής και καλεσμένος ο κ. Φωτίου του ΔΗΚΟ.
Για λίγες μέρες θα το βρίσκετε

ΕΔΩ

Λέει ο κ. Φωτίου: «…για κάθε ημικρατικό έχουμε στείλει τρία ονόματα για να έχουμε μία θέση, όχι πρόεδρος, όχι αντιπρόεδρος, ένα μέλος… και στείλαμε τα ονόματα αργά ψες…», κλπ.

Συμπληρώνει πιο κάτω, «…ευθύνη πλέον έχουμε για τις θέσεις ευθύνης που έχουμε…» και μετά «…δεν θα πάρουμε και δεν θα αναλάβουμε ευθύνες που δεν μας αναλογούν…». (1)

Ρωτά λίγο αργότερα ο Χατζηπαναγής: «ΑΝ είναι δύο;»

Φωτίου: «Εύχομαι να μην γίνει αυτό».

Χατζηπαναγής: «Θα είναι αιτία πολέμου δηλαδή;»

Φωτίου: «Εμείς αναμένουμε ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα σεβαστεί την απόφαση του Κόμματος και εύχομαι να μην γίνει αυτό. Σίγουρα θα είναι μια εξέλιξη που δεν ξέρω ποιές διαστάσεις μπορεί να πάρει. όμως…»

Χατζηπαναγής: «Δηλαδή εσείς θεωρείτε ότι αυτοί, τους οποίους επιλέξατε… τους επιλέξατε ως ΔΗΚΟικούς… και άρα ως ΔΗΚΟικοί… δεν έχουν δικαίωμα συμμετοχής πέραν του ενός, ας πούμε, στα… στα διοικητικά συμβούλια των ημικρατικών…»

Φωτίου: «Εεε.. η απόφαση μας είναι ξεκάθαρη…»

Χατζ.: «Δεν είναι εξαιτίας της καταλληλότητας τους…»

Φωτίου: «Όχι. Το κάθε μέλος που έχουμε υποβάλει από τα τρία… σε κάθε ημικρατικό οργανισμό… έγινε αξιολόγηση … σε όλα τα επίπεδα…»

Χ.: «Ναι… και αν ο Πρόεδρος…»

Φωτίου: «… για την κατάρτιση, για την εμπειρία του, για τη γνώση του, για την εντιμότητα του… »

Χ.: «Ναι… αν ο Πρόεδρος κρίνει ότι είναι τόσο καταρτισμένοι και τόσο έντιμοι… που αξίζουν να είναι, λέω

…λέω τώρα ένα ακραίο πράγμα (2)

που αξίζουν να είναι και οι τρεις μεσ’ το διοικητικό συμβούλιο… αυτό…»

Φωτίου: «Δεν είναι αυτή η απόφαση… ασφαλώς όχι…»

Χ.: «…το αποκλείετε…»

Φωτίου: «Ασφαλώς και αποκλείεται… ασφαλώς και αποκλείεται… είναι κατάλογοι τους οποίους ΕΜΕΙΣ έχουμε καταρτίσει… ΕΜΕΙΣ έχουμε δώσει στον Πρόεδρο… ΕΜΕΣ έχουμε κάνει έκκληση στο Πρόεδρο της Δημοκρατίας ότι… απ’ αυτούς τους καταλόγους να επιλέξετε κ. Πρόεδρε… ένα μέλος σε κάθε ημικρατικό οργανισμό…»

Ακολουθεί εξήγηγη / έκκληση από τον κ. Φωτίου προς τον Πρόεδρο να μην επιλέξει πάνω από ένα / ημικρατικό και προς τα μέλη να μην δεχτούν κάτι τέτοιο.

Προσπερνώ το πόσο κρετίνοι είμαστε για να αποδεχόμαστε τέτοιες διαταγές από τον κάθε πολιτικό.
Αν το πολυσκεφτώ θα μου ρίξει κεραυνό ο Δίας στο κεφάλι.
Απλά σημειώνω την ιδεολογική σύγχυση του κ. Φωτίου: την κομματική πίστη και αφοσίωση πάνω από την ελεύθερη αγορά θα έπρεπε να την προτάσσει το ΑΚΕΛ, όχι ένα κόμμα κεντρο-εξω-δεξιό.

Θα σταθώ στα δύο σημεία που έχω αριθμήσει πιο πάνω:

(1) Οι ευθύνες που «δεν θα αναλάβουν μετά» πιστεύω πως θα είναι οι αντιπολιτευτικές κραυγές πάνω σε διάφορα θέματα άσκησης εσωτερικής πολιτικής (και από τους ίδιους τους ημικρατικούς οργανισμούς) που το ΔΗΚΟ θα αρθρώσει μαζί με το ΔΗΣΥ… Είναι θέμα πέραν του Κυπριακού για το οποίο οι δύο μπορούν να συμφωνήσουν. Ειδικά άμα λάβουμε υπόψη την πείρα του ΔΗΚΟ στο θέμα «που γίνονται οι κουτσουκέλες» … Πλάνο απλό. Αποπλανώ. Κανείς να προτείνει πιο σύνθετο;


(2) Μα να καταφέρει να ειρωνευτεί

ο Χατζήπαναης με τόση μαεστρία;

Είναι δυνατό;

Μήπως ήταν κατά λάθος;

A.T.A.

Με δεδομένα το συσχετισμό δυνάμεων στη βουλή και τα αποτελέσματα στις πρόσφατες προεδρικές εκλογές … το μόνο που εξυπηρετούν οι εκατέρωθεν δηλώσεις είναι την ανάγκη των πολιτικών δυνάμεων –συλλήβδην –να προβάλλονται.

Υπήρξε κυβέρνηση Κληρίδη (με σαφέστατη ιδεολογική κατεύθυνση στο θέμα αλλά με προφανέστατη «αναποτελεσματικότητα») και κυβέρνηση τΑΣΣΟΥ (κατά την θητεία της οποίας είχαμε ήδη εισέλθει εις τας Ευρώπας, με στήριξη ΑΚΕΛ αλλά πιο «κεντροδεξιό» πρόεδρο από το σημερινό). Τι θα μπορούσε να περιμένει ο οποιοσδήποτε τώρα, με κυβέρνηση ΑΚΕΛ και τους άλλους Σεκόντο Ηρωικό και Απρόθυμο Για τον Χαμένο Ανθυπολοχαγό;

Δεν υποτιμώ το θέμα, έχω άποψη και άμα λάχει τη συζητάμε (Ναι, είναι χρήσιμη για όσο καιρό οι εργοδότες δεν θυμούνται πως ο εργαζόμενος δεν είναι συμπαραγωγός μόνο σε προϊόντα, υπηρεσίες και στη δημιουργία πελατείας… είναι και συμπαραγωγός στο επιπρόσθετο κεφάλαιο που δημιουργείται. Ναι, καλό είναι να αναδιοργανώνεται η ΑΤΑ. Ναι, πρέπει να γίνεται προσμέτρηση των αναγκών και του εργαζόμενου και του εργοδότη… ακόμα και του Χατζηπετρή που φταίει. Ναι, πρέπει να τυγχάνει συζήτησης η ύπαρξη της και ο τρόπος λειτουργίας της. Ναι, πρέπει ο θεσμός του Διοικητή Κ.Τ. να προστατεύεται με το δικαίωμα της έκφρασης άποψης. Ναι, πρέπει να προστατεύονται και οι θέσεις/αποφάσεις της κυβέρνησης για άσκηση πολιτικής από τυχόν ανυπακοή –εφόσον αποδειχτεί τέτοια για θέματα άσκησης πολιτικής και όχι έκφρασης άποψης. Ναι,

μπλα μπλα μπλα, μπλα μπλα, μπλα.

Σουρεάλ.)

Πότε όμως θα μάθουμε να συζητούμε «διηνεκώς»… και σαν συνέπεια να εφοπλιζόμαστε με την απαιτούμενη υπομονή και σύνεση … πότε θα μάθουμε να συζητάμε όχι όταν το επιλέγουν οι Μαέστροι της Ορχήστρας ΜΜΕ, Εγχόρδων και Μαθητευομένων Πολιτικών (χορηγός επικοινωνίας MasameOloi Productions) … και επομένως να βρίσκουμε χρόνο και τρόπο τούτη η συζήτηση να είναι παραγωγική … πότε επιτέλους θα μάθουμε –ως πολίτες –να επιλέγουμε τις δικές μας ατζέντες και το δικό μας τρόπο χειρισμού τους, οεο; (Ποιος τον έχασεν το νουν για να τον έβρουμεν εμείς;)

Με δεδομένα το συσχετισμό δυνάμεων στη βουλή και τα αποτελέσματα στις πρόσφατες προεδρικές εκλογές … το μόνο που εξυπηρετούν οι εκατέρωθεν δηλώσεις είναι την ανάγκη των πολιτικών δυνάμεων –συλλήβδην –να προβάλλονται … και να προβάλλονται μάλιστα ως «εκείνοι που κάνουν τη διαφορά». Το μόνο;

Αυτόματη Τηλεοπτική Ατζέντα
(ή «Ελαφρώς Μακρύ και Άσχετο για Σχόλιο»)

PS: @ Ίλαντρος. Δεν υποτιμώ το θέμα ή εσένα, απλά θέλω να συζητήσουμε σε περισσότερο βάθος τους μηχανισμούς και τα κίνητρα των πολιτικών … όταν αυτοί επιλέγουν τι θα προβληθεί ως «θέμα» και πως θα συζητηθεί. Θεωρώ ότι για μια τέτοια συζήτηση έπρεπε να κάνω επιπρόσθετο ποστάκιον.

Διαφωνίες: Υπάρχουν ή όχι;

Προσπάθησα να μαζέψω κάποιες σκέψεις και προβληματισμούς σχετικά με τις αντιπαραθέσεις των τελευταίων ημερών ανάμεσα στο ΑΚΕΛ και τη νέα τριμερή. Τις παραθέτω για προβληματισμό περισσότερο και την ελπίδα να δώσουν το έναυσμα για παραγωγική συζήτηση.

Το ερώτημα κατ' ακρίβεια απευθύνεται στο ΑΚΕΛ και τον κ. Χριστόφια. Το θέτω γιατί βλέπω μια αγωνιώδη προσπάθεια εκ μέρους του ΑΚΕΛ να πείσει ότι πράγματι υπήρχαν διαφωνίες με τον Τάσσο χωρίς να μας λέει ξεκάθαρα ποιες ήταν αυτές. Ισορροπεί σε τεντωμένο σκοινί και δίνει λαβή στις ηγεσίες του ΔΗΚΟ και της ΕΔΕΚ να το κτυπούν ακριβώς πάνω στο συγκεκριμένο γιατί νομίζουν ότι βρήκαν το αδύνατο του σημείο. Είναι ηλίου φαεινότερο ότι το ΑΚΕΛ έχει εδώ και τεσσερά χρόνια σοβαρές διαφορές με τον Τάσσο σε σχέση με τους χειρισμούς του αλλά κυρίως σε σχέση με τις προθέσεις του όσον αφορά τις προσπάθειες για εξεύρεση λύσης του Κυπριακού. Οι διαφωνίες άρχισαν πριν από το δημοψήφισμα αλλά το ΑΚΕΛ δεν είναι εύκολο να το παραδεχτεί. Τότε θα πρέπει να πει το μέα κούλπα. Αλλά σίγουρα το βρίσκει "λίγο" δύσκολο. Είμαι σίγουρος ότι στην Εζεκία Παπαϊωάννου σπάνε το κεφάλι τους για να βρούνε τη φόρμουλα που θα συμβιβάζει την απόκρυψη της αμαρτίας τους με τις αποκαλύψεις των διαφωνιών τους με το Τάσσο.

Ο κ. Χριστόφιας και το επιτελείο του δεν πρέπει να αφήνουν σκιές όσον αφορά τη τοποθέτηση τους σε σχέση με το εθνικό, από φόβο ότι το ΔΗΚΟ και η ΕΔΕΚ θα τους ταυτίσουν με το ΔΗΣΥ. Αυτό, οι πρώην σύμμαχοι του κ. Χριστόφια, το κάνουν με μεγαλύτερη επιτυχία τώρα που το ΑΚΕΛ απαντά με μισόλογα. Το σοβαρό όμως ερώτημα που μπαίνει είναι, προς τι αυτή η αλλεργία; Αν δηλαδή οι θέσεις τους γειτνιάζουν με αυτές του ΔΗΣΥ, πρέπει να τις αποκρύβουν; Η αδυναμία να μιλήσουν πεντακάθαρα στο λαό και ουσιαστικά να αποδώσουν στο Τάσσο τις ευθύνες που του αναλογούν όσον αφορά τις ευθύνες και τις προθέσεις του, τους καθιστά σοβαρά αναξιόπιστους. Το άγχος τους να διατηρήσουν ή να φαίνεται ότι διατηρούν τις γέφυρες με τους πρώην συμμάχους τους είναι φανερό.

Η δική μου ερμηνεία είναι ότι αναμένουν από τους λαλίστατους ηγέτες της νέας τριμερούς να τους δίνουν αφορμές και έτσι να τα βγάζουν σιγά σιγά, παρά να παραθέσουν τα δεδομένα φαρδιά πλατιά ενώπιον του λαού. Όλα αυτά είναι θεμιτά, ιδιαίτερα στο πλαίσιο ενός κρίσιμου προεκλογικού παιγνιδιού. Όμως αυτή η τακτική ποιον θα ωφελήσει είναι κάτι που μένει να αποδειχτεί.

Η δική μου θέση είναι ότι ο κ. Χριστόφιας θα πρέπει, σε μια ανάλογη με του Τάσσου διακαναλική συνέντευξη να μιλήσει όσο πιο καθαρά μπορεί στο λαό χωρίς να αφήνει σκιές για τους λόγους που το κόμμα του εγκατέλειψε τη τριμερή. Θα πρέπει να μιλήσει με τη γλώσσα της συμφιλίωσης με τους Τ/Κ, με γλώσσα που θα καθησυχάζει τις φοβίες που αναπτύχθηκαν στο κόσμο μετά την υστερία του ΟΧΙ και της περιρρέουσας ατμόσφαιρας. Ας μην ζητήσει συγγνώμη. Η παραδοχή, και μόνο μέσα από τα συμφραζόμενα, της αδυναμίας του να εγκαταλείψει τη τριμερή όταν αυτή οδηγούσε το Κυπριακό σε καταστροφική πορεία θα είναι σοβαρή ενίσχυση της εικόνας του πολιτικού άνδρα τουλάχιστο στα μάτια τα δικά μου. Ο λαός έχει το δικαίωμα να γνωρίζει. Αν ο κ. Χριστόφιας δεν τα πει τώρα, η αμφιβολία του κόσμου σχετικά με την αξιοπιστία του θα πλανάται μέχρι τη στιγμή που θα πάει στη κάλπη.

Πιστεύω βεβαίως ότι η επιπολαιότητα και αμετροέπεια των αντιπάλων του θα του δώσουν πολλές ευκαιρίες να αποκαλύψει τις διαφορές του με το Τάσσο, όμως η εντιμότητα επιτάσσει ξεκάθαρο πολιτικό λόγο. Τελικά πρέπει να τραβά πολύ ζόρι κάποιος που κατέχει την αλήθεια και δεν έχει τη δύναμη να την αποκαλύψει. Τίποτα δεν αλλάζει το γεγονός ότι ο κ. Χριστόφιας στήριξε μια εθνικά επιζήμια εθνικιστική πολιτική για πέντε χρόνια. Είτε το παραδεχτεί είτε όχι. Από την θέση που κατείχε γνωρίζει πράγματα και καταστάσεις που μπορούν να ξεσκεπάσουν την απορριπτική πολιτική του Τάσσου και να αντιστρέψουν το κλίμα.

Νομίζω όμως ότι δεν θα τολμήσει να τα πει καθαρά. Ο στόχος του είναι να συσπειρώσει το κόμμα του και αυτό είναι αρκετό να τον περάσει στο δεύτερο γύρο. Είναι και τυχεράκιας εδώ που τα λέμε. Οι Τασσικοί κομματάρχες ούτε τον Παναγόπουλο ακούν ούτε κανένα, όταν τους λένε να μην κτυπουν το ΑΚΕΛ επειδη όσο πιο πολύ το κάνουν τόσο πιο πολύ το συσπειρώνουν. Δουλεύουν τελικά οι αντίπαλοι του γι' αυτόν και τον βοηθούν να προσπερνά τα δύσκολα διλήμματα.

Λευκό: Είναι επιλογή σ' αυτές τις εκλογές;

Δεν θα επιχειρήσω διατριβή περί της φιλοσοφίας του λευκού σαν επιλογή του ψηφοφόρου. Απλώς θα αιτιολογήσω γιατί πιστεύω ότι σε αυτές τις εκλογές το λευκό ευνοεί τον Τάσσο, γι' αυτό και πρέπει να περιοριστεί. Είναι από όλους παραδεκτό ότι σ' αυτές τις εκλογές και η τελευταία ψήφος είναι ουσιώδης και το αποτέλεσμα μπορεί να κριθεί με πολύ μικρή διαφορά.

Πιστεύω ότι η ένταση της προεκλογικής περιόδου και η έξαψη των παθών στην πορεία, θα περιορίσει έτσι κι' αλλιώς τον αριθμό των λευκών. Ένας επιπρόσθετος λόγος γι' αυτό είναι η ξεκάθαρη πολιτική οριοθέτηση των αναμετρούμενων υποψηφίων οι οποίοι καλύπτουν μεγαλύτερο μέρος του πολιτικού φάσματος. Πολύ μεγαλύτερο από προηγούμενες αναμετρήσεις. Η παρουσία αριστερού υποψηφίου για πρώτη φορά κάνει την διαφορά.

Γι' αυτούς τους λόγους πιστεύω ότι η αυξητική τάση των λευκών στις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις σε σχέση με αντίστοιχες προηγούμενες, σ' αυτές τις εκλογές θα ανακοπεί.

Ξεκαθαρίζω από την αρχή, ότι για λόγους που δεν είναι του παρόντος να αναπτύξω, δεν τρέφω πολλές ελπίδες ότι το κυπριακό θα λυθεί μέσα στην επόμενη πενταετία όποιος και να εκλεγεί. Όμως, για ένα πράγμα είμαι σίγουρος. Με τον Τάσσο πρόεδρο το κυπριακό ΔΕΝ θα λυθεί. Με όποιον από τους άλλους δυο, υπάρχει έστω κάποια ελπίδα.

Επίσης πραγματικά νοιάζομαι από λίγο μέχρι καθόλου για τα προγράμματα εσωτερικής διακυβέρνησης. Άσε που όλοι θα τα γεμίσουν με "θα" που τα περισσότερα θα μείνουν "θα". Ποιος νομίζετε ότι θα τα βάλει με την κάστα των μεγαλοτραπεζιτών, μεγαλοδικηγόρων, μεγαλοελεγκτών/λογιστών και μεγαλοεπιχειρηματιών, που καθορίζει σε μεγάλο βαθμό την εσωτερική και οικονομική πολιτική του κράτους, νέμεται τα αγαθά της εξουσίας και διανέμει το πλούτο της χώρας;

Αφού λοιπόν η πραγματική διαφορά μεταξύ των υποψηφίων έγκειται στη ΔΙΑΘΕΣΗ τους να λύσουν ή όχι το κυπριακό, ας δούμε γιατί το λευκό δεν πρέπει να αποτελεί επιλογή τουλάχιστον για τους προβληματισμένους πολίτες σ' αυτές τις εκλογές. Διαχωρίζω τους ανθρώπους που ψηφίζουν λευκό σε (α) πολιτικά προβληματισμένους που δεν τους εκφράζουν ικανοποιητικά οι διάφοροι υποψήφιοι, στους (β) εντελώς απροβλημάτιστους και (γ) εκείνους που απαξιούν παντελώς την πολιτική. Οι τελευταίοι (β και γ) έτσι κι' αλλιώς θα ψηφίσουν λευκό. Γι' αυτό αναφέρομαι μόνο στους πρώτους.

Ποιόν συμφέρει το λευκό: Οι υποψήφιοι του ΑΚΕΛ και του ΔΗΣΥ έχουν και οι δύο μια συμπαγή μάζα ψηφοφόρων που ακολουθεί τα κόμματα τους και που κυμαίνεται γύρω στο 30% για τον καθένα. Είμαι σίγουρος ότι αυτοί θα συσπειρωθούν. Αντίθετα μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων του ΔΗΚΟ και της ΕΔΕΚ είναι πολύ πιο "χαλαροί". Συχνά πυκνά κάνουν στροφή είτε προς τα δεξιά είτε προς τα αριστερά. Σημαντικό μέρος από αυτούς δε, ακολουθεί τον πιθανό νικητή. Αν ο Τάσσος δεν ήταν πρόεδρος θα ήταν με σιγουριά ο ηττημένος του πρώτου γύρου. Εφόσον όμως έχει το πλεονέκτημα να είναι πρόεδρος (με ότι αυτό συνεπάγεται), η εκλογική μάχη θα είναι αμφίρροπη. Όσο οι δημοσκοπήσεις θα τον εμφανίζουν ανταγωνιστικό και με ελπίδες επιτυχίας, τότε θα συγκρατεί ψηλά ποσοστά. Αν, αντίθετα η ανοδική τάση των ποσοστών των αντιπάλων του συνεχιστεί, και μείνει στη τρίτη θέση, σημαντικό μέρος των ψηφοφόρων θα τραβήξει προς τα εκεί που θα βαραίνει η ζυγαριά.

Οι προσανατολισμένοι προς το λευκό πολίτες λοιπόν, είναι κυρίως δυνητικοί ψηφοφόροι (και όχι κατ' ανάγκη υποστηρικτές) είτε του Χριστόφια είτε του Κασουλίδη. Απογοητευμένοι από πολιτικές, πρόσφατες ή παλαιότερες των κομμάτων ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ και χολωμένοι από τις ευθύνες των δύο αυτών κομμάτων για την αποτελμάτωση του κυπριακού αρνούνται να ψηφίσουν. Πιστεύω ότι αν αυτοί οι άνθρωποι ψηφίσουν έστω και με το στανιό, θα προσφέρουν μεγάλη υπηρεσία στο τόπο. Όσο λιγότερα είναι τα λευκά, τόσο λιγότερες και οι πιθανότητες του Τάσσου να περάσει στο δεύτερο γύρο. Όλοι αυτοί θα έχουν εξάλλου την ευκαιρία να ρίξουν λευκό στον δεύτερο γύρο. Οι εκλογές αυτές είναι κατ' ουσία αναμέτρηση, ανάμεσα στις δυνάμεις του ΝΑΙ στη λύση και του ΟΧΙ στη λύση, χωρίς σημαδεμένες τράπουλες. Προτεραιότητα είναι να μην κρατηθούν στην εξουσία οι δυνάμεις της μη λύσης. Και η τελευταία αντι-τασσική ψήφος μετρά.

Αν κάποιος θεωρεί ότι ψηφίζοντας κάποιον από τους τρεις, βοηθά να εκλεγεί ένας κακός πρόεδρος, να είναι σίγουρος ότι και λευκό να ρίξει πάλι ο ένας κακός πρόεδρος θα εκλεγεί. Όπως, όμως ανάφερα, εδώ δεν κρίνεται η καθημερινότητα μας. Ίσως κρίνεται οριστικά και αμετάκλητα η μοίρα της ελπίδας. Θα την κρατήσουμε ζωντανή ή θα την κηδεύσουμε;

Περτίτζια τζαι απεγκλωβισμοί εκ του ασφαλούς

Ας μεν είμαστε αρνητικοί, είμαι σίουρος οτι η εξυπνοβλακίστικη προσέγγιση δεν είναι καθαρά Κυπριακό χαρακτηριστικό. Η επανάληψη γενικολογιών, η προσπάθεια να φοιτσιαστεί το κοινό με ιστορίες για κακούς ξένους, τζαι γενικά απλοϊκές θεωρήσεις τζαι θέσεις που καταλήγουν να γίνονται αποδεκτές από τους πάντες επειδή ποτέ εν εμάθαμε να σκεφτούμαστε ανεξάρτητα υπάρχουν τζαι σε άλλες χώρες.

Έτσι τζαι με την πλέον πρόσφατη ανακοίνωση των Οικολόγων Περιβαλλοντιστών. Η οποία αν δεν είσιε πάνω ημερομηνία 13 Αυγούστου 2007 είναι ακριβώς πανομοιότυπη όι μόνο με κάθε άλλη ανακοίνωση του κινήματος τουλάχιστον στην μετά-Βροντερό-ΟΧΙ περίοδο, αλλά τζαι με σχεδόν κάθε θέση κάθε άλλου Κυπριακού κόμματος τα τελευταία 40 χρόνια.

Το παράδοξο όμως είναι ότι ενώ παίζει η κασέτα της επίσημης θέσης, το προφίλ το οποίο συνειδητά προωθεί ο κύριος Περδίκης για το κόμμα του. εν τζείνο του γνήσιου επαναστάτη τζαι άνθρωπου του λαού που λέει τα σύκα σύκα, την σκάφη σκάφη και λοιπά.

Αν επροσέξατε, σε τούτη την ανακοίνωση το κίνημα

καλεί τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου ''να απεγκλωβιστούν από το παρελθόν, να πάψουν να επαναφέρουν (ή συζητούν) σχέδια λύσης που έχουν απορριφθεί από τον κυπριακό λαό και με πνεύμα σύμπνοιας να δουλέψουν εντατικά για την εξεύρεση λύσης''.

Με άλλα λόγια δηλαδή "εμείς τώρα ετοιμαζόμαστε να σας πούμε κάτι ριζοσπαστικό. Τέλος οι ξύλινες γλώσσες και οι πεπαλαιωμένες ιδέες". Τζαι συνεχίζει παρακάτω επικαλώντας κάθε όμορφο πράγμα το οποίο όλοι προσδοκούμε τζαι αναμένουμε, τις ασφαλείς ευχολογίες δηλαδή στις οποίες δεν μπορεί να φέρει κανείς αντίρρηση επειδή δεν έχουν κανένα ουσιαστικό περιεχόμενο.

Αγαπητοί Γκρήνς, έσιει Κυπραίο που θέλει "ξένες εγγυήσεις και βάσεις, επεμβατικά δικαιώματα και παρεμβάσεις"; Που εν θέλει την "εξεύρεση μιας δίκαιης και βιώσιμης λύσης του κυπριακού προβλήματος"; Που να μεν θέλει η Κύπρος να "είναι μια χώρα δημοκρατική και ανεξάρτητη [...] στην οποία όλοι οι πολίτες της να μπορούν να απολαμβάνουν όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα σύμφωνα με τις αρχές της Ευρωπαϊκής Ενωσης"; Ή υπάρχει κανένας κανόνας του Kibris Haber Ajansi οτι μια ανακοίνωση για τραγική επέτειο [την κάταληψη της Αμμοχώστου σε τούτη την περίπτωση, αν τζαι το κείμενο ούτε κοντέφκει κατα τζει] πρέπει να έσιει τουλάχιστον τρεις εγκεκριμένες φράσεις ελπίδας τζαι γενικολογίας;

Μιλούμε για αρκετά παράδοξη κατάσταση όταν ένα "εναλλακτικό" κόμμα δεν έσιει απολύτως τίποτε εναλλακτικό να προσφέρει. Ή όταν δεν μπαίνει κάν στον κόπο να συντάξει μια ανακοίνωση σχετική με το [τάχατες] θέμα της.

Γενικόλογες θέσεις, προφίλ [τζαι μόνο] επαναστάτη τζαι καμία σχέση με την πολιτική πραγματικότητα. Μένει να προσεγγίσει τους ακροδέξιους, να πιάει αγκαλιά κανένα καναλάρχη τζαι θα έσιει όλα τα φόντα για αυτόνομη κάθοδο. Μάζελτοφ.