Διαφωνίες: Υπάρχουν ή όχι;

Προσπάθησα να μαζέψω κάποιες σκέψεις και προβληματισμούς σχετικά με τις αντιπαραθέσεις των τελευταίων ημερών ανάμεσα στο ΑΚΕΛ και τη νέα τριμερή. Τις παραθέτω για προβληματισμό περισσότερο και την ελπίδα να δώσουν το έναυσμα για παραγωγική συζήτηση.

Το ερώτημα κατ' ακρίβεια απευθύνεται στο ΑΚΕΛ και τον κ. Χριστόφια. Το θέτω γιατί βλέπω μια αγωνιώδη προσπάθεια εκ μέρους του ΑΚΕΛ να πείσει ότι πράγματι υπήρχαν διαφωνίες με τον Τάσσο χωρίς να μας λέει ξεκάθαρα ποιες ήταν αυτές. Ισορροπεί σε τεντωμένο σκοινί και δίνει λαβή στις ηγεσίες του ΔΗΚΟ και της ΕΔΕΚ να το κτυπούν ακριβώς πάνω στο συγκεκριμένο γιατί νομίζουν ότι βρήκαν το αδύνατο του σημείο. Είναι ηλίου φαεινότερο ότι το ΑΚΕΛ έχει εδώ και τεσσερά χρόνια σοβαρές διαφορές με τον Τάσσο σε σχέση με τους χειρισμούς του αλλά κυρίως σε σχέση με τις προθέσεις του όσον αφορά τις προσπάθειες για εξεύρεση λύσης του Κυπριακού. Οι διαφωνίες άρχισαν πριν από το δημοψήφισμα αλλά το ΑΚΕΛ δεν είναι εύκολο να το παραδεχτεί. Τότε θα πρέπει να πει το μέα κούλπα. Αλλά σίγουρα το βρίσκει "λίγο" δύσκολο. Είμαι σίγουρος ότι στην Εζεκία Παπαϊωάννου σπάνε το κεφάλι τους για να βρούνε τη φόρμουλα που θα συμβιβάζει την απόκρυψη της αμαρτίας τους με τις αποκαλύψεις των διαφωνιών τους με το Τάσσο.

Ο κ. Χριστόφιας και το επιτελείο του δεν πρέπει να αφήνουν σκιές όσον αφορά τη τοποθέτηση τους σε σχέση με το εθνικό, από φόβο ότι το ΔΗΚΟ και η ΕΔΕΚ θα τους ταυτίσουν με το ΔΗΣΥ. Αυτό, οι πρώην σύμμαχοι του κ. Χριστόφια, το κάνουν με μεγαλύτερη επιτυχία τώρα που το ΑΚΕΛ απαντά με μισόλογα. Το σοβαρό όμως ερώτημα που μπαίνει είναι, προς τι αυτή η αλλεργία; Αν δηλαδή οι θέσεις τους γειτνιάζουν με αυτές του ΔΗΣΥ, πρέπει να τις αποκρύβουν; Η αδυναμία να μιλήσουν πεντακάθαρα στο λαό και ουσιαστικά να αποδώσουν στο Τάσσο τις ευθύνες που του αναλογούν όσον αφορά τις ευθύνες και τις προθέσεις του, τους καθιστά σοβαρά αναξιόπιστους. Το άγχος τους να διατηρήσουν ή να φαίνεται ότι διατηρούν τις γέφυρες με τους πρώην συμμάχους τους είναι φανερό.

Η δική μου ερμηνεία είναι ότι αναμένουν από τους λαλίστατους ηγέτες της νέας τριμερούς να τους δίνουν αφορμές και έτσι να τα βγάζουν σιγά σιγά, παρά να παραθέσουν τα δεδομένα φαρδιά πλατιά ενώπιον του λαού. Όλα αυτά είναι θεμιτά, ιδιαίτερα στο πλαίσιο ενός κρίσιμου προεκλογικού παιγνιδιού. Όμως αυτή η τακτική ποιον θα ωφελήσει είναι κάτι που μένει να αποδειχτεί.

Η δική μου θέση είναι ότι ο κ. Χριστόφιας θα πρέπει, σε μια ανάλογη με του Τάσσου διακαναλική συνέντευξη να μιλήσει όσο πιο καθαρά μπορεί στο λαό χωρίς να αφήνει σκιές για τους λόγους που το κόμμα του εγκατέλειψε τη τριμερή. Θα πρέπει να μιλήσει με τη γλώσσα της συμφιλίωσης με τους Τ/Κ, με γλώσσα που θα καθησυχάζει τις φοβίες που αναπτύχθηκαν στο κόσμο μετά την υστερία του ΟΧΙ και της περιρρέουσας ατμόσφαιρας. Ας μην ζητήσει συγγνώμη. Η παραδοχή, και μόνο μέσα από τα συμφραζόμενα, της αδυναμίας του να εγκαταλείψει τη τριμερή όταν αυτή οδηγούσε το Κυπριακό σε καταστροφική πορεία θα είναι σοβαρή ενίσχυση της εικόνας του πολιτικού άνδρα τουλάχιστο στα μάτια τα δικά μου. Ο λαός έχει το δικαίωμα να γνωρίζει. Αν ο κ. Χριστόφιας δεν τα πει τώρα, η αμφιβολία του κόσμου σχετικά με την αξιοπιστία του θα πλανάται μέχρι τη στιγμή που θα πάει στη κάλπη.

Πιστεύω βεβαίως ότι η επιπολαιότητα και αμετροέπεια των αντιπάλων του θα του δώσουν πολλές ευκαιρίες να αποκαλύψει τις διαφορές του με το Τάσσο, όμως η εντιμότητα επιτάσσει ξεκάθαρο πολιτικό λόγο. Τελικά πρέπει να τραβά πολύ ζόρι κάποιος που κατέχει την αλήθεια και δεν έχει τη δύναμη να την αποκαλύψει. Τίποτα δεν αλλάζει το γεγονός ότι ο κ. Χριστόφιας στήριξε μια εθνικά επιζήμια εθνικιστική πολιτική για πέντε χρόνια. Είτε το παραδεχτεί είτε όχι. Από την θέση που κατείχε γνωρίζει πράγματα και καταστάσεις που μπορούν να ξεσκεπάσουν την απορριπτική πολιτική του Τάσσου και να αντιστρέψουν το κλίμα.

Νομίζω όμως ότι δεν θα τολμήσει να τα πει καθαρά. Ο στόχος του είναι να συσπειρώσει το κόμμα του και αυτό είναι αρκετό να τον περάσει στο δεύτερο γύρο. Είναι και τυχεράκιας εδώ που τα λέμε. Οι Τασσικοί κομματάρχες ούτε τον Παναγόπουλο ακούν ούτε κανένα, όταν τους λένε να μην κτυπουν το ΑΚΕΛ επειδη όσο πιο πολύ το κάνουν τόσο πιο πολύ το συσπειρώνουν. Δουλεύουν τελικά οι αντίπαλοι του γι' αυτόν και τον βοηθούν να προσπερνά τα δύσκολα διλήμματα.