Ψευδοκράτος ή κράτος υπο αναγνώριση;

Αφορμή να φρεσκαριστεί στο μυαλό μου η πιο πάνω ερώτηση έδωσε ο απόπλους του κρουαζιερόπλοιου από το λιμάνι της Αμμοχώστου για τη Λατάκια της Συρίας. Το συνθετικό "ψευδό" και η μετοχή λεγόμενος/η/ο χρησιμοποιούνται εδώ και χρόνια για να χαρακτηρίζουν ότι έχει να κάνει με θεσμικές και άλλες καταστάσεις στα κατεχόμενα. Είτε πρόκειται για κρατικούς ή κυβερνητικούς αξιωματούχους, είτε για κρατικές οργανώσεις είτε ακόμα για μη κρατικές καταστάσεις όπως η Τ/Κ ποδοσφαιρική ομοσπονδία κλπ. Τόσο πολύ οι λέξεις αυτές έχασαν τη σημασία τους, που πολύς κόσμος κάνει και πλάκα μ' αυτές. Όπως π.χ. "φάγαμε ένα απίθανο ψευδομπαρμπούνι σε ένα ψευδοεστιατόριο στη Γιαλούσα..." Και δεν είναι καθόλου τυχαίο. Εξάλλου ο αυτοσαρκασμός ήταν πάντα χαρακτηριστικό μας.

Αν το δούμε από ερμηνευτικής άποψης το πρόθεμα "ψευδο" μπορεί να σημαίνει κάτι που περιέχει ψεύδος, όπως ψευδομάρτυρας, ψευδορκία, ψευδοπροφήτης ή κάτι το κατά φαντασία όπως ψευδαίσθηση ή ακόμα κάτι που καλύπτει το πραγματικό, όπως ψευδοτάβανο, ψευδώνυμο.

Σίγουρα η Ε/Κ πολιτική ηγεσία χρησιμοποίησε το "ψευδό" κυρίως μετά την ανακήρυξη της "ΤΔΒΚ" με την ερμηνεία του ψεύτικου και του φανταστικού (ανύπαρκτου). Μήπως όμως τα πράγματα σήμερα είναι πολύ διαφορετικά; Μήπως η χρησιμοποίηση του προθέματος απλά γίνεται για να καλύπτει την πραγματικότητα που δεν τολμούμε να δούμε κατάματα; Είναι δηλαδή ένα ψευδοπαραπέτασμα που στόχο έχει να αποκρύψει από το λαό τη στυγνή πραγματικότητα που λέει ότι στη βόρεια Κύπρο υπάρχει, λειτουργεί και προοδεύει μια κρατική οντότητα που το μόνο που της απομένει είναι η διεθνής αναγνώριση.

Τα τελευταία τρία χρόνια οι εξελίξεις όσο αφορά το θέμα της αναγνώρισης της "ΤΔΒΚ" είναι καταιγιστικές. Άλλο αν οι κατά καιρούς κυβερνητικοί εκπρόσωποι τις αντιμετώπιζαν με στερεότυπα του τύπου. "Δεν πρόκειται για σοβαρή εξέλιξη" "Η κυβέρνηση δεν ανησυχεί" "Και αυτή η προσπάθεια των Τούρκων θα πέσει στο κενό" και λοιπά παρόμοια.

Η παρουσία Τ/Κ κρατικών και μη αντιπροσωπειών σε όλα τα συνέδρια και στις διασκέψεις που οργανώνονται στο πλαίσιο της της Ε. Ε. έχει γίνει πλέον κανόνας. Οι ισλαμικές χώρες στην ουσία αναγνώρισαν το κράτος των Τ/Κ. Κρατικά κοινοβούλια (Γερμανία, Ιταλία) δεν κρύβουν πλέον τη συμπάθεια τους στη προσπάθεια της "ΤΔΒΚ" για αναγνώριση. Τα παραδείγματα ουσιαστικής αναγνώρισης παίρνουν πια τη μορφή χιονοστιβάδας όσο και αν η κυβέρνηση μας προσπαθεί να υποβαθμίσει τη σημασία τους.

Ο συνειδητός στρουθοκαμηλισμός έχει διπλό στόχο. Από τη μια να αποκρυβεί η ανικανότητα των κυβερνώντων να αναχαιτίσουν την ροή των πραγμάτων και από την άλλη να διατηρηθούν οι υπνόττωντες ιθαγενείς στην χειμερία νάρκη που έχουν περιπέσει. Πιστοί στη προσήλωση μας σε συμβολισμούς πετάμε ένα "ψευδό" ή ένα λεγόμενο και νομίσαμε πως καθαρίσαμε, ενώ στη πραγματικότητα αυταπατόμαστε γαντζωμένοι στις ψευδοεπιθυμίες μας και τις ψευδαισθήσεις μας.

Το κρουαζιερόπλοιο και η πιθανή έναρξη τακτικής γραμμής με καταμαράν από τη Αμμόχωστο στη Συρία έχουν και συμβολική αλλά και ουσιαστική σημασία. Η Συρία που για χρόνια και ίσως για τους δικούς της λόγους είχε σταθερά φιλική θέση απέναντι στις Ε/Κ θέσεις, πάει κι' αυτή. Και κανείς δεν μπορεί να παραγνωρίσει τη σημασία της ιδιαίτερα λόγω της γειτνίασης της τόσο με τη Κύπρο όσο και την Τουρκία. Ας μην ξεχνάμε ότι μοιραζόμαστε την ίδια υφαλοκρηπίδα.

Φρονώ λοιπόν ότι η χρήση του "ψευδο" γίνεται καθαρά με την τρίτη του έννοια, αυτή του παραβάν. Κάτι που κρύβει το πραγματικό. Και επειδή δεν μου αρέσει η ανούσια αρνητική μουρμούρα χωρίς θέσεις, νομίζω πρέπει να τολμήσουμε να σταματήσουμε να χρησιμοποιούμε το "ψευδό" και να το αντικαταστήσουμε με το "Τ/Κ διοίκηση" ή "Εκπρόσωποι των Τ/Κ" ή τελοσπάντων κάποια έκφραση που δεν θα μας παρουσιάζει να εθελοτυφλούμε επιπόλαια μπροστά στις πραγματικότητες.

Πέραν από συγκυρίες που δεν έχουν να κάνουν με μας, δεν μπορεί να είναι άμοιρη ευθυνών η κυβέρνηση της μη λύσης για την παγίωση των τετελεσμένων και τη σταδιακή αλλά σταθερή πορεία της "Τουρκικής Δημοκρατίας Βορείου Κύπρου" προς την αναγνώριση. Εξάλλου σαν αντίλαλος του Ματσάκη μας το είπε και ο Αμπτουλλάχ Γκιουλ: Η λύση του Κυπριακού μπορεί να γίνει μόνο με δύο κράτη. Νομίζει κανείς ότι το είπε για πλάκα; Όχι, το είπε γιατί γνωρίζει καλά ότι πια μπορεί να προωθήσει τη διχοτόμηση με τους δικούς του όρους και με σοβαρές πιθανότητες επιτυχίας. Ακόμα και ο Άρης αν έπαιζε με αντιπάλους σε αφασία, μπορούσε να κτυπά και πρωτάθλημα. Πόσο μάλλον η Ομόνοια ή το ΑΠΟΕΛ...

Υπάρχει ακόμα ελπίδα ανατροπής των δεδομένων; Θολό το βλέπω αλλά αν είναι να σώσουμε ότι μπορεί να σωθεί, ας απαλλαγούμε πρώτα από τους εργολάβους της μη λύσης και ουσιαστικά της διχοτόμησης.