20.9.07

Είναι τρελοί οι Φλαμανδοί;

Σύμφωνα με άρθρο στην Ημερήσια:

"Οι μισοί σχεδόν από τα έξι εκατομμύρια των ολλανδόφωνων Φλαμανδών που κατοικούν στις βόρειες επαρχίες του Βελγίου, θέλουν τη διχοτόμηση της χώρας τους και την ανεξαρτητοποίησή τους από τα περίπου 4 εκατομμύρια των γαλλόφωνων της Βαλονίας και των Βρυξελλών."

και

"οι Φλαμανδοί χριστιανοδημοκράτες βάσισαν όλη την προεκλογική τους εκστρατεία στο σύνθημα για την αύξηση της εξουσίας των τοπικών, περιφερειακών κυβερνήσεων εις βάρος της κεντρικής ομοσπονδιακής κυβέρνησης"

Το μεγάλο ερώτημα: γιατί οι Φλαμανδοί (που είναι η πλειοψηφία στο Βέλγιο) θέλουν αδύνατη κεντρική κυβέρνηση ενώ οι Ελληνοκύπριοι θέλουν δυνατή κεντρική κυβέρνηση στην Κύπρο;

Είναι τρελοί οι Φλαμανδοί; Μήπως δεν κατάλαβαν κάτι που εμείς οι σιεηττάνηες καταλάβαμε; Ή μήπως εμείς ζούμε στο δικό μας κόσμο;

27 comments:

Anonymous said...

Δεδομένο: Ο Α στην περίπτωση Μ θέλει Χ.
Δεδομένο: Ο Β στην περίπτωση Ν θέλει ^Χ.
Δεδομένο: Ο Α δεν είναι παράλογος.
-----------
Συμπέρασμα: Ο Β είναι παράλογος.

Βλέπετε τζαι εσείς το λογικό σφάλμα ή μόνο εγώ;

Φίλε μου Ιλλαντρε, συγνώμη αλλά εν βλέπω τη σύνδεση.

Μπορεί η διχοτόμηση να εν καλή ιδέα για τους Φλαμανδούς (αν θέλεις τζαι τους Βάσκους, τους Κούρδους, τους Κεμπέκους τζαι ξέρω εγώ ποιους άλλους) αλλά η σύγκριση που κολλά; Εχτός αν η κατάσταση στο Βέλγιο (την Ισπανία, το Κουρδιστάν, τον Καναδά) εν η ίδια με την κατάσταση στην Κύπρο. Στην οποία περίπτωση εγώ βρίσκω ότι εχτός που κάποιες επιφανειακές διαφορές, που εν τα κρεμμαστά, καμία σχέση.

Aceras Anthropophorum said...

Στην Ελβετία οι Γερμανοελβετοί εν 80% τζαι δεν άκουσα να θέλουν να αποδυναμώσουν το ομοσπονδιακό κράτος. Οι Γαλλοεβετοί εν κάπου 15% τζαι πάλε δεν άκουσα να θέλουν να αποδυναμώσουν το κεντρικόν κράτος. Ούτε τζαι οι Ιταλοελβετοί που εν κάτω που 5% το θέλουν. Συμφωνώ με τον Γιώργο ότι δεν μπορείς να συγκρίνεις πολιτειακά συστήματα που εστηθήκασιν ακριβώς λόγω της μοναδικότητας των καταστάσεων. Η κυπριακή ομοσπονδία αν γινεί καμιά φορά, θα είναι μοναδική όπως τζαι ούλλες οι άλλες. Θα είναι καλή τζαι robust εάν ανταποκρίνεται στες ανάγγες των κυπραίων.

Kyprios said...

Παρόλο που είναι πλειοψηφία οι Φλαμανδοί μπορεί να μην έχουν όσα δικαιώματα νομίζουν ότι πρέπει να έχουν. Δηλαδή δε μπορούν να εξουσιάζουν ολόκληρο το Βέλγιο λόγω περιορισμών στο σύνταγμα τους και ίσως οι Βαλλόνοι μέσω της ομοσπονδιακής κυβέρνησης να έχουν λόγο στο τι κάμνουν στην περιοχή τους. Ίσως να μη μπορούν να περιμένουν για αλλαγή σε βάθος χρόνου ή να αποκλείουν ότι μπορούν να ρίξουν τους Βαλλόνους στη θάλασσα. Άρα αφού το μόνο που μπορούν να έχουν είναι πολιτική ισότητα τότε θέλουν τουλάχιστον να πάρουν όσο το δυνατό πιο πολύ απόλυτο έλεγχο στην τοπική διοίκηση και να μην έχουν τους Βαλλόνους μεσα στα πόδια τους.

Lexi_penitas said...

Σαν να τζιαι έγινεν σου έμμονη ιδέα το Βέλγιο ρε Ίλλαντρε; Όσο και αν ψάξεις δεν δα βρεις μια ομοσπονδία που έγινε με βάση το πρότυπο κάποιας άλλης. Νομίζω αδικείς τα φαιά σου κύτταρα που τα καταστρέφεις σωρηδόν στο βωμό κάποιου Βέλγικου μοντέλου που κόλλησε μέσα στο μυαλό σου.

Anonymous said...

Μπορεί να μου έγινε έμμονη ιδέα το Βέλγιο. Αλλά νομίζω κι εσάς σας έγινε έμμονη ιδέα η ομοσπονδία και η κατ’ επίφασιν "συμβίωση". Για αυτό και απορρίπτετε με τόση μεγάλη ευκολία την περίπτωση αυτή με τη (αυτονόητη) λογική ότι κάθε περίπτωση είναι διαφορετική.

Βεβαίως κάθε περίπτωση έχει τις ιδιομορφίες της. Όμως δεν μπορείτε να παραγνωρίσετε ένα απλό γεγονός: το Βέλγιο είναι ίσως το μόνο ομοσπονδιακό κράτος (αν μου διαφεύγει κανένα πέστε μου το) που αποτελείται από δύο περιφέρειες (ξέρω, υπάρχει και τρίτη αλλά εν πολλά μικρή και μπορούμε να την αγνοήσουμε). Συνεπώς το Βέλγιο είναι το κράτος που προσομοιάζει περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο τη δική μας περίπτωση. Για αυτό έπρεπε να το εξετάζουμε πολύ πολύ προσεκτικά.

Για να γίνω πιο κατανοητός, το πρόβλημα εντοπίζεται στο εξής σημείο. Για να λειτουργήσει ένα ομοσποινδιακό πολίτευμα χρειάζεται να επιτευχθεί μια ισορροπία μεταξύ των εξουσιών των κρατιδίων από τη μια και της ομοσπονδιακής κυβέρνησης από την άλλη, αλλά και μεταξύ των ίδιων των κρατιδίων. Σε μια ομοσπονδία που αποτελείται από πολλά κρατίδια το τελευταίο επιτυγχάνεται εύκολα. Η Αμερική έχει 50 πολιτείες, η Γερμανία έχει 16 lander, η Ελβετία του Ακέρατου έχει 26 καντόνια, ο Καναδάς έχει 10 επαρχίες και έχει και τρεις περιοχές (territories) με ειδικό καθεστώς και περισσότερη αυτονομία.

Σε μια ομοσπονδία με πολλά κρατίδια, όταν προκύψει μια διαφωνία τα διάφορα κρατίδια θα πουν την άποψή τους και η πλειοψηφία θα υπερισχύσει. Σε μια ομοσπονδία με δύο κρατίδια δεν μπορεί να γίνει αυτό το πράγμα. Όταν διαφωνήσουν τα δύο κρατίδια, το κράτος παραλύει. Για αυτό χρειάζεται κάποιος μηχανισμός επίλυσης διαφορών. Για νομικής υφής θέματα ο μηχανισμός αυτός μπορεί να είναι το Ανώτατο Δικαστήριο (όπως στο σχέδιο Ανάν). Αλλά για πολιτικά ζητήματα δεν υπάρχει εύκολος τρόπος.

Για αυτό φίλε Λεξιπένητα έχω εμμονή με το Βέλγιο. Γιατί όσες φορές έχω πει σε Βέλγο ότι προσπαθούμε να κάμουμε ομοσπονδία στα δικά τους πρότυπα με κοιτάζει σαν να είμαι ταραμένος.

Anonymous said...

Μια διόρθωση: στον Καναδά οι περιοχές έχουν λιγότερη αυτονομία από τις επαρχίες, όχι περισσότερη.

Με την ευκαιρία, 2-3 σύντομα σχόλια:

Φίλε Γιώργο, δεν προσπαθούσα να χρησιμοποιήσω μαθηματική λογική για να αποδείξω ότι είμαστε παράλογοι. Απλώς ήθελα να υποδείξω ότι υπάρχουν κι άλλες προσεγγίσεις και ίσως να πρέπει να προβληματιστούμε.

Λεξιπένητα: με τα φαιά μου κύτταρα έχω πολύ καλές σχέσεις, μην ανησυχείς. Αν χρησιμοποιούσαμε όλοι περισσότερο τα φαιά μας κύτταρα και λιγότερο το συναίσθημα ίσως να μην είχαμε τα χάλια που έχουμε σήμερα.

Καλή σας μέρα.

Anonymous said...

Καλά ρε κοπέλια, μεν σκανδαλίζεστε έτσι άγρια...

Εγώ είπα μόνο ότι το επιχείρημα όπως ετέθηκε "οι Φλαμανδοί που θέλουν διχοτόμηση στο Βέλγιο εν έξυπνοι, άρα οι Κυπραίοι που θέλουν ομοσπονδία στην Κύπρο εν τζοιμισμένοι", εν στέκει.

Φυσικά τζαι εν είμαστε τόσο χαντοί που να μιλούμεν μόνο για τα αυτονόητα Ιλλαντρε, έσιει σοβαρές πτυχές του Κυπριακού που το διαφοροποιούν που το Βέλγιο.

Anonymous said...

Γιώργο, ξαναδιάβασε το κείμενό μου. Δεν είπα πουθενά ότι οι Βέλγοι εν έξυπνοι.

Θα χαρώ να ακούσω για έστω και ΜΙΑ πτυχή του Κυπριακού που το διαφοροποιεί που το Βέλγιο προς τη θετική κατεύθυνση (δηλαδή που να ενισχύει τη βιωσιμότητα της ομοσπονδίας).

Sceptic Anonymous said...

Έμεις έχουμε και ένα απελευθερωτικό στρατό που θα ενισχύει την δημοκρατία και την ειρήνη στη νήσο. Ρωτάτε και τον Γκιούλ κάτι ξέρει και τούτος.

Demetris said...

To misos jai i enthen kai enthen propaganda, gia paradeigma. Oi matriarhikoi ethnikismoi pou kala kratoun. I entaxi mias economais daneismou, jai mias 'mavris' economias sto mellon, stin eurozwni.
Politika mia kentriki kyvernisi - dialdi mia halari omospondia - elenhei, pistevw, touta ta pramata, logw jai tou ditehnous proswpeiou pou prepei na poulisei mia hwra opws tin Kypro. I diethnis proswpikotita tou velgiou ws geografiki perifereia en eggyimeni gia polla hronia akoma logo vryxelwn- jai touto diaforopoiiei to pou tin gwgrafiki perofereia 'kypro'. Symvolixmoi na mou peis ma oi politikes diafwnies en vasiesmenes panw se symvolismous, Ta alla oula en gia ta rialia. Jai ta rialia idi apokentrwnounte - en karteroun tin omospondia.

Anonymous said...

Έλα δκυο: Το περιουσιακό, τζαι η ασφάλεια όσων επιστρέφουν υπό διοίκηση της άλλης πλευράς.

Anonymous said...

Ευχαριστώ για τα σχόλια σας, επιφυλάττομαι να απαντήσω αργότερα που θα προστεθούν κι άλλα. Προς το παρόν για να βοηθήσω τη συζήτηση να ένας χρήσιμος κατάλογος με ομοσπονδιακά κράτη από τη Βικιπαίδεια. Είχα κάμει λάθος, υπάρχει ακόμα μια ομοσπονδία με δύο περιφέρειες, η Βοσνία-Ερζεγοβίνη.

Εκεί να δείτε σταθερότητα του πολιτεύματος (συγγνώμη που δεν άντεξα τον πειρασμό :-)).

Anonymous said...

Δε βαριέσαι. Σταθερότητα is overrated. Με δύο χωριστά κράτη εν τζαι δημιουργείς παραπάνω σταθερότητα. Ήδη εν υπάρχουν εχθροπραξίες, οι κυβέρνηση τζαι η ψευδοκυβέρνηση εν αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα τζαι οι οικονομίες εν σε ανοδική πορεία εκατέρωθεν. Σε περίπτωση διχοτόμησης οι στρατοί θα παραμείνουν όπως έχουν, η πράσινη γραμμή εννα εν σύνορο με φυλάκια αντί γραμμή με φυλάκια, τα κοπελλούθκια μας πάλε εννα πηέννουν 25 μήνες στρατό τζαι να απολαμβάνουν την ίδια προπαγάνδα στα σχολεία, αν όχι χειρότερη αφού το κράτος πλέον εν θα έσιει κανένα απολύτως λόγο να ισχυρίζεται ότι εν όλων των Κυπρίων. Τα προσχήματα που μας κρατούν σε λίη πισινή τωρά εννα εξαφανιστούν, τζαι τούτο μάλλον αφαιρά που τη σταθερότητα, εν προσθέτει.

Άκου να δεις πως το βλέπω εγώ το πράμα που είμαι μιτσής.

Ενιαίο κράτος αποκλείεται να δεχτούν να έχουμε, διότι είμαστε πλειοψηφία τζαι θέλουμε να τους γαμήσουμε.

Διχοτόμηση αποκλείεται επειδή έσιει ακόμα πρόσφυγες που θέλουν να παν έσσω τους, τζαι όσοι εν θέλουν να παν πίσω δεν δέχουνται να χάσουν τες περιουσίες τους.

Αν κάμουμε ομοσπονδία, στο άμεσο μέλλον επιλύουμε τζαι τα δυο προβλήματα. Τζείνοι έχουν σχετική αυτονομία, τζαι διοικούν τη ζώνη τους χωρίς να φοούνται ότι εννα τους γαμήσει το 80%, έστω τζαι αν η κεντρική κυβέρνηση εννα ελέγχει οικονομία, εξωτερική πολιτική κλπ. Εμείς πάμε πίσω στο μέγιστο δυνατό βαθμό, έστω τζαι αν θα έχουμε περιορισμένα δικαιώματα.

Μακροπρόθεσμα εννα έχουμε ξανά την ευκαιρία να αποφασίσουμε αν θέλουμε μια που τες άλλες δύο λύσεις. Αν παν καλά τα πράματα με την ομοσπονδία μπορεί να καταλήξουμε σε ενιαίο κράτος. Αν δεν παν καλά, μπορεί να καταλήξουμε σε χωριστά κράτη.

Με τη διχοτόμηση όμως αυτή τη στιγμή τζαι με το νου που κουλιαντηρίζουμεν ούλλοι, μόνο σιειρότερα μπορούν να γίνουν τα πράματα.

Anonymous said...

Η βιωσιμότητα της όποιας ομοσπονδίας εξαρτάται πρωτίστως από τη διαθεση των μερών να συνεργαστούν.

Κοντολογίς, άμα εμείς και οι ΤΚ δεν γίνουμε ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ, αφόδευσε εντός.

Αυτό που με ενοχλεί πιότερο σε λύσεος "χωριστών κρατών" είναι η επικράτηση των Καθαρών. Δεν θέλω να ζω σε μια Κύπρο όπου ο όποιος Ττόμυς (2, 3, 4... 124) θα ασκεί τέτοιο έλεγχο σε ΟΛΑ τα θέματα (γενική πολιτική, παιδεία, ΜΜΕ, άκόμη και επιχειρήσεις) και στην οποία το ζητούμενο θα είναι η Φυλετική Καθαρότητα.

Αυτό που γουστάρω στις ομοσπονδίες είναι ακριβώς που δεν επιτρέπουν την επικράτηση των πολλών στους λίγους, ενώ επιτρέπει την ΜΙΞΗ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ.

Όποιες λύσεις ουσιαστικά απαγορεύουν μια τέτοια μίξη με βρίσκουν αντίθετο.

Αγρινό Ηλίθιο

Anonymous said...

Διχοτόμοση

Σεναριο 1 Εμεις μέσα αυτοι εξω απο το EU. Ενα συνορο μερικον εκατονταδον χιλιομετρον μεταξυ ελληνων και τουρκων με το τουρκικο κομματι να είναι εντελος υπο τον ελεγχό τις τουρκιας. Φοητσιαρικο.

Σεναριο 2. Εμεις μεσα αυτη μεσα με ένα βετο ο καθέ ενας. Στις βρυξελες θέλουν να τους πουμε και ενα με τον πομπoν.

Anonymous said...

Παίδες,

Τα σχόλια σας επικεντρώθηκαν στην ομοσπονδία, παρόλο που εγώ αυτό που ήθελα να τονίσω περισσότερο ήταν το κατά πόσον έπρεπε να θέλουμε ισχυρή ή αδύνατη κεντρική κυβέρνηση. Δεν θέλω να επαναλαμβάνω τον εαυτό μου, είχαμε πρόσφατα μια καλή συζήτηση για την ομοσπονδία και οι απόψεις μου εν καταγραμμένες. Συνοπτικά, δεν έχω κανένα πρόβλημα με την ομοσπονδία και είμαι έτοιμος να τη δοκιμάσουμε. Ταυτόχρονα όμως θεωρώ ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα μια ομοσπονδία να καταρρεύσει, οπότε οδηγούμαστε τελειωτικά σε διχοτόμηση. Αν δεν μπορούμε να το δούμε αυτό το πράμα, νομίζω εθελοτυφλούμε. Τα παραδείγματα γύρω μας βοούν.

Τούτα όλα που ανάφερε ο Δημήτρης κι ο Γιώργος δεν βλέπω πως καθιστούν μια Κυπριακή ομοσπονδία πιο βιώσιμη από τη Βελγική. Μάλλον ως ευχολόγια μου ακούουνται. Με το Δημήτρη ήδη συμφωνήσαμε ότι διαφωνούμε πάνω σε
αυτά.

Για να μην μακρηγορώ, η ουσία είναι η εξής. Θεωρώ ότι όσο πιο χαλαρή είναι η ομοσπονδία, τόσο μεγαλύτερες πιθανότητες έχει να επιβιώσει. Το ερώτημα είναι, ο Κασουλίδης κι ο Χριστόφιας το καταλαβαίνουν αυτό το πράμα;

Υ.Γ. Ακέρατε, θα περιμένω το άρθρο σου για να σου εξηγήσω γιατί δεν πρέπει να ανησυχείς, το πετρέλαιο δεν θα λείψει ποττέ.

Aceras Anthropophorum said...

Λείπει μιά διάσταση που την κουβένταν. Λαϊκιστικά κόμματα ή προσωπικότητες δεν διστάζουν να χρησημοποιήσουν το μίσος προς τον συνάνθρωπον τους σαν μέσον για να φκούν ή για να κοντέψουν της εξουσίας. Επειδή κανένας καθως πρέπει πολιτικός δεν καταδέχεται να νεκατωθεί σε έτσι αηδίες, διάφοροι βρίσκουν τόπον όφκαιρον τζαι πατούν τζαι ρέσσουν. Το μίσος εν πιό εύκοκον να το καλλιεργήσεις άμαν κατευθύνεται προς μιαν ομάδαν ευκολοσημάθκιαστην. Τους μαυρήες, τους κινεζόμματους, τους αραπόφατσους, ή ακόμα τους βαλόνους, τους γερμανοελβετούς τους τούρκους ... Σε αυτήν την κοινωνίαν του εγωισμού δεν ήταν δύσκολον για μιαν λαϊκιστικήν ακροδεξιάν να αστίσει τους Φλαμανδούς ότι εν μαννοί να πιορώννουν κοινωνικές παροχές στους φτωχούς γαλλόφωνους. Τζιαμέ που σε μιάν άλλην ευρωπαϊκην δημοκρατίαν μια λαϊκίζουσα ακροδεξιά δεν έχει τσιανς να πιάσει πάνω που 5-10%, χάτε 22% που έπιασεν ο Λεπέν, άμαν έβρει έναν οικονομικόν υπόβαθρον όπως το ότι οι πρώην πλούσιοι Βαλόνοι εγινήκαν φτωσιοί που τον τζαιρόν που επέθανεν η βιομηχανία του σιδήρου τζαι του καρβούνου με τους πρώην αρκάτες τζαι τεχνίτες φτωχούς Φλαμανδούς να διαπρέπουν στο εμπόριον, τότε πιάννεις 30, 40, 50%. Τζαι αυτόν το φαινόμενον δεν είναι μόνον προνόμιον των ομοσπονδιακών δικοινωτικών κρατών. Στην Ιταλίαν με παρελθόν ρωμαϊκου κράτους, με μίαν γλώσσαν τζαι μίαν θρησκείαν, με το βατικανό τζαι τους παπάδες παντοδύναμους, τα ίδια συνθήματα επιάσαν τόπον πας τον εγωισμόν της πλούσιας Padania με τον Bossi να θέλει απόσχιση του βορρά για να μεν πιορώννει τες κοινωνικές ασφαλίσεις τους "Αφρικάνους" μπασταρτοιταλούς κουνόσσιηλλους τζαι αχαΐρευτούς του Νότου. Φυσικά στην Κύπρον δεν μπορώ να φανταστώ πως μπορεί να ανανεμιθεί η εξουσία τζαι τι παιχνίθκια θα παίζουνται για να φκεί ο ένας ή ο άλλος στην εξουσίαν για να σάσει τους δικούς του. Θα ήταν καλόν έναν σύνταγμα όπου οι πολιτικοί της μιας κοινότητας να έχουν ανάγκην τζαι τους πολίτες της άλλης για να επιτύχουν τους στόχους τους, έστω τζαι μικροπολιτικούς.

kkai-Lee said...

Η Ομοσπονδία της Κύπρου, αν θα γίνει, θα έχει τα πολύ ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της και το κυπριακό της στίγμα.

Σημασία έχει να λειτουργήσει.

Για να γίνει αυτό πρέπει να εμπεδωθεί στο μυαλό και στις καρδιές των ανθρώπων η αναγκαιότητα της συμβίωσης

Για να γίνει αυτό χρειάζεται να γίνει ανοικτός και ειλικρινής διάλογος μεταξύ μας αλλά και με την άλλη πλευρά

Για να γίνει αυτό χρειάζονται σοφοί και ανοικτόμυαλοι ηγέτες με κύρος και αξιοπιστία και με τη δυνατότητα να καθοδηγούν

Για να γίνει αυτό χρειάζονται ανοικτόμυαλοι ψηφοφόροι

Για να γίνει αυτό χρειάζεται σωστή δημοκρατία, σωστή παιδεία και ελευθερία στη σκέψη

Για να γίνει αυτό χρειάζονται εμπνευσμένοι ηγέτες και σωστοί πολίτες

Για να λυθεί το κυπριακό πρέπει να σπάσει ή να κλείσει ( ο φαύλος ) κύκλος που μόλις περιέγραψα

Διαφορετικά καμιά ομοσπονδία ( οποιουδήποτε τύπου ή μοντέλου, χαλαρή ή όχι) και κανένα ενιαίο κράτος δεν θα μπορεί να λειτουργήσουν

Θεωρητική μεν, ουσιαστικώτατη δε κατά τη γνώμη μου, προσέγγιση του θέματος

Καλημέρα

Aceras Anthropophorum said...

Διστυχώς Kai-Lee ιδέες σαν τις δικές σου είναι καταδικασμένες σε μιά αιώνια περιθωριακή πεφωτισμένη μειοψηφία, της οποίας η εξουσιάζουσα και αντιεξουσιάζουσα πλειοψηφία αναγνωρίζει το δίκαιο 50 χρόνια μετά.

Anonymous said...

Ρε παίδες, όσα παραπάνω λέτε τόσο πιο απίθανο μου φαίνεται να λειτουργήσει μια Κυπριακή ομοσπονδία.

kkai-Lee, αν όντως χρειάζονται όλα αυτά που λες, τότε δεν υπάρχει ελπίδα. Γιατί είμαστε πάρα πολύ μακριά από αυτό το σημείο.

Και το παράδειγμα της Ιταλίας του ΑΑ, κι αυτό ενισχύει τη θέση υπέρ της διχοτόμησης. Όταν στην Ιταλία υπάρχουν αποσχιστικές τάσεις, πώς είναι δυνατό να αντέξει μια ομοσπονδία στην Κύπρο; Το 90% των Ε/Κ δεν είχαν ποτέ καμιά ουσιαστική επαφή με Τ/Κ. Γιατί να κάμουν οποιαδήποτε θυσία ή να ρισκάρουν για την "επανένωση";

Εδώ στις μισές Κυπριακές οικογένειες τα αδέρφια δεν μιλιούντε μεταξύ τους γιατί τσακώθηκαν στη μοιρασιά, θα κάμουν το καλό με τους Τ/Κ;

Anonymous said...

Για να γινει αυτο πρεπει να εχουμε στην κυβερνησην ανθρωπους που βαζουν πανω απο ολα την Κυπρο, απο την Παφο ως τον Αποστολον Ανδρεα και δεν τους νιαζει ουτε αν εισε ελληνας ουτε αν εισε τουρκος ουτε σε πιον θεον πιστευεις. Διοτι οταν ο ενας προσπαθει να την κατση του αλλου δεν υπαρχει περιπτωση αν λειτουργιση τιποτα.

Για να γινει αυτο χρειαζονται τομες π.χ

1. να σταματήση η εκκλησια να επεμβενει στην παιδια.

2. Να κατεβασουμε τις φωτογραφιες του Μακαριου του Γριβα και των αγωνιστων της ΕΟΚΑ απο τα σχολεια. Το αντοιστοιχο πρέπει να κανουν και αυτοι με τους δικους του "ηρωες"

3. Να ξαναγραψουμε τα βιβλια της ιστοριας παρουσιαζοντας γεγονοτα. Με κριτικη για ολα οσα εκαναν τοσο οι ελληνες οσο και οι τουρκοι και να σταματησουμε να παρουσιαζουμε σαν ενδοξες σελιδες ιστοριας σφαγες που διεπραξαν ο ενας εις βαρος του αλλου.

4. Να γραφτουν ολα τα γεγονοτα της συγχρονης ιστοριας της Κυπρου και οχι μισολογα και κενα.

Παω να φορησω το κρανος μου.

Sceptic Anonymous said...

Εν τάξει ρε όταν γίνει η Κύπρος παράδεισος εν να λυθεί το κυπριακό. Σε τούτο συμφωνούμε. Έχουμε ακόμα ένα δεδομένο, όταν αποφασίσει ο τουρκικός στρατός ότι μας επαραελευθέρωσε και πάει σπίτι του.

Αφού τα υπόλοιπα εν να γίνουν γιατί όχι και η αποστρατικοποίηση.

Καλά κρασία το 2125 ίσως δηλαδή...

Aceras Anthropophorum said...

Η διχοτόμηση θα φύγει όταν θα σταματήσει να βελεύει την πλειοψηφίαν των ελληνοκυπρίων και την πλειοψηφίαν των τουρκοκυπρίων και τούρκων εποίκων που ψηφίζουν στα κατεχόμενα, επιπλέων την ίδιαν χρονικήν στιγμή και συν αυτών με την ευλογίαν της τουρκίας, (συμφωνώ με τον σκέπτικ ανόνυμον). Η διχοτόμηση έμεινεν μας αγγονίν. Το πουλλίν επέτησεν. Ότι λαλούμεν δαμέ εν θεωρίες να περνά η ώρα.

Αν καμιά φορά δεν βολέυει τον ελληνοκυπριακό κόσμο, ο Τάσσος Παπαδόπουλος και ο Δημήτρης Χριστόφιας δεν θα είναι εκεί να λογοδοτήσουν, όπως δεν είναι εδώ να λογοδοτήσουν ο Μακάριος και ο Ππάπης για την πολιτικήν τους για Ένωση μετά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο. Φυσικά η ευθύνη του Μακαρίου τζαι της εθναρχίας δεν είναι η ίδια με τζείνην του Ππάπη τζαι του Ζιαρτίδη, όπως δεν θα είναι η ίδια αυτή του Τάσσου με αυτήν του Χριστόφια και της συνδιάσκεψης του Ακέλ που έκαμεν όι τα ναι.

Ακόμα τζιαι πολλοί που σας που υποστηρίζετε τωρά ομοσπονδίαν, είστε ανίκανοι να κρίνετε αντικειμενικά τζαι χωρίς συναίσθημα τα σκατά που μας έφερεν η typically κυπριακή ambition της Ένωσης. Σε 50 χρόνια τα αγγονούθκια του Σπύρου Κυπριανού, του Τάσσου Παπαδόπουλλου, οι απόγονοι μεγαλειωδών σοσιαδημοκρατών, όταν θα βιώνουν τα αδιέξοδα δύο χωριστών τζαι εχθρικών κρατών, δεν θα τολμούν καν να κατακρίνουν τους προγόνους τους διότι θα νοιώθουν ότι φτίνουν τον ίδιον τους τον εαυτόν. Ζήτω η Ένωσις. Δεν Ξεχνώ. Ζήτω οι πυράυλοι S300. ΟΧΙ. Ζήτω η ευρωπαϊκή λύση. Επαναφορά του ενιαίου αμυντικού δόγματος.

Ξέρετε κανένα ντιβέλοπερ, έχω έναν χωραφούιν στα κοτσιηνοχώρκα ιδανικόν για να πουληθεί σε κανέναν εγγλέζον συνταξιούχον. Οξά λαλείται να το κρατήσω αλλο κανένα θκυό χρόνια να ακριβώσει τζιαι άλλον; Να μεν πάθω δηλαδή σαν το χρηματηστήριον που επούλησα τες μετοχές της τράπεζας κύπρου πριν την ώραν τους... Δεν είμαι εκτός θέματος. Μηλώ για typically κυπριακές ambitions.

kkai-Lee said...

Φυσικά για να μην παρεξηγηθώ,
Δεν είμαι τόσο απαισιόδοξος. Απλώς ύπερτονίζω τις δυσκολίες και
περιγράφω πως εγώ βλέπω μια λύση

Είμαι και ήμουν πάντοτε υπέρ της επανένωσης και δεν δέχομαι και δεν θεωρώ τη διχοτόμηση ως λύση.

Διχοτόμηση σημαίνει μια ωρολογιακή βόμβα υψηλής και κατευθυνόμενης ισχύος( δηλαδή οι συνέπειες θα είναι μόνο σε βάρος μας, εννοώ των ελληνοκυπρίων ).

Άρα

Για να μη γίνει αυτό

θα πρέπει να βάλουμε μυαλό, να διδαχθούμε από τα λάθη του παρελθόντος, ( αφού πρώτα τα παραδεχθούμε ) και στο βαθμό που ο καθένας μπορεί, έστω και σε προσωπικό επίπεδο να ενεργούμε προς τον στόχο της σωτηρίας του τόπου μας.

Δεν υποτιμώ την εμμονή της Τουρκίας -και άλλων- να μη θέλει να συνεργαστεί, αλλά με σωστούς χειρισμούς, αν καταφέρουμε δηλαδή να μεταδώσουμε το αυτονόητο ( ότι μια Κύπρος, απαλλαγμένη από το πρόβλημα της θα ευημερήσει και θα μεγαλουργήσει ) στο σύνολο των κυπρίων πρώτιστα, αλλά και στους ξένους, τότε και αυτό το εμπόδιο μπορεί να ξεπεραστεί.

Γι αυτό

το τι λέει και

το τι κάνει

ο καθένας από εμάς, έχει τη σημασία του.

Με αυτά τα δεδομένα υπάρχει ελπίδα

Δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο να βελτιωθούν, έστω και σταδιακά, τα πράγματα

Μια λύση δεν είναι ετοιμοπαράδοτο προϊόν.

Μια λύση θα κτιστεί μπορεί και πέτρα – πέτρα

Aceras Anthropophorum said...

Άμα θκιαβάζω άρθρα με αλήθκειες σαν τζείνες της συνέντευξης του Μαρκίδη (http://www.politis.com.cy/cgibin/hweb?-A=742123&-V=articles&-p) πιάννουν με οι μαύρες σκέψεις τζαι γράφω σχόλια σαν το προηγούμενο μου. Άμαν θκιαβάζω σχόλια σαν αυτό του Kai-Lee ξαναβρίσκω την δύναμη να θωρώ το μέλλον με ελπίδαν.

Anonymous said...

Να θωρείς το μέλλον με ελπίδα επειδή έσιεις χωραφούι στα κοτσινοχώρκα. Μεν το πουλήσεις εκτός αν θα σε βάλουν φυλακή για χρέη.

Έσιει καμιά δουλειά στην Ελβετία τζιαι για μας;

Anonymous said...

apla re illantre den theloun tin omospondia pou tous epevalan, en sxetika aplo sto na to katalaveis an anoikseis lio tous orizontes sou...