12.9.07

Γράμμα σε ένα φίλο αριστερό


Άιντε θύμα, άιντε ψώνιο, άιντε σύμβολο αιώνιο
αν ξυπνήσεις μονομιάς θα 'ρθει ανάποδα ο ντουνιάς
θα 'ρθει ανάποδα ο ντουνιάς

Η μπαλάντα του κυρ’ Μέντιου


Κώστας Βάρναλης


Καλέ μου φίλε. Σε παρατηρώ που αναθάρρεψες. Βρήκες ξανά την παλιά σου δύναμη και σε νιώθω πια να κινάς με αυτοπεποίθηση για τους νέους σου στόχους. Ακούω ξανά να κυλάνε από το στόμα σου λόγια σταράτα και σαφή. Τέλος πια με τις μακρές σιωπές και τις μεσοβέζικες σοφιστείες των περασμένων χρόνων.

Χαίρομαι που ξαναβγήκες μπροστά και είσαι έτοιμος να παλέψεις για το νέο εγχείρημα. Όλοι εμείς που αριστερίσαμε, μπορούμε να προσβλέπουμε επιτέλους σε μια εναλλακτική πρόταση εξουσίας, χωρίς νοθείες και μίνιμουμ συνθήκες συμβιβασμού.

Όμως είναι κάτι που δεν με πείθει σε όλο αυτό το σκηνικό. Ενώ τα λόγια σου με χόρτασαν, κάτι με αφήνει προβληματισμένο. Οι διαφωνίες και οι διαφοροποιημένες πολιτικές άρχισαν να μας φανερώνονται πια. Για τόσα χρόνια και για τόσο σημαντικά θέματα, σώπασες. Και άλλες φορές, στήριξες ενεργά ξοφλημένες πολιτικές στο όνομα μιας ενότητας απροσδιόριστου περιεχομένου. Είναι αυτή στάση για κάποιον που αυτοπροσδιορίζεται ως προοδευτικός και ελεύθερος άνθρωπος;

Καλά τα λες, σύντροφε. Από το Μπούργκενστοκ (και πριν από αυτό) άκουσες την καμπάνα να χτυπά, το καράβι να παίρνει επικίνδυνες ρότες, μα και τότε σώπασες. Δεν σε κρίνω για όψιμη ευαισθησία και ιδιοτέλεια. Αντίθετα, εμπιστεύομαι το πολιτικό σου κριτήριο. Με ενοχλεί, όμως, ότι βρίσκεις το θάρρος για να τα πεις όλα, εκτός από ένα: το mea culpa. Και είναι αυτός αρκετός λόγος που δεν πείθομαι, γιατί περίμενα ότι η αυτοκριτική ήταν το πρώτο σου όπλο.

Και παραπέρα: θέλω κι εγώ να οραματιστώ μια κοινωνία όχι απλά πιο δίκαιη, αλλά αποκλειστικά δίκαιη. Χωρίς προσδιορισμούς και προαιρέσεις. Χωρίς αποκλεισμούς και ημετέρους. Αριστερή και άρα ανθρώπινη, χωρίς λαϊκισμούς και εθνικιστικές εξάρσεις. Ικανή να μας απαλλάξει από τα φαντάσματα που τώρα πλανιούνται πάνω από την πατρίδα μας.

Δεν πείθομαι όμως από τη μονολιθική, αντιευρωπαϊκή ρητορική σου. Με ενοχλεί η ιδεολογική στασιμότητα και οι απαράβατες αλήθειες που ευαγγελίζονται αποστεωμένα όνειρα. Τις ερωτήσεις για τις ανάγκες του σήμερα, τα μεγάλα ζητήματα στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και το μετασχηματισμό των κρατών και των κοινωνιών, φοβάμαι ότι δεν τα αντιμετώπισε όλα ο Κάρολος. Κι εγώ έχω ανάγκη μόνο από πειστικές απαντήσεις για το αύριο, τώρα. Και όχι, πικρές μεταμέλειες για λανθασμένες επιλογές του χθες.

Με αυτές τις σκέψεις σ’ αφήνω. Καλή στράτα σου εύχομαι. Ο δρόμος που διάλεξες δεν είναι αδιάβατος. Αρκεί να μην έχεις, πάλι, κακά συναπαντήματα. Θα τα λέμε…

13 comments:

Anonymous said...

Να ζήσεις Νικόλαε.

Anonymous said...

Εσύ είσαι αληθινός Χρυσόστομος... να΄σαι καλά φίλε που μας δίνεις την χαρά να διαβάζουμε τόσο ωραία πράγματα :)

Aceras Anthropophorum said...

Το ουσιαστικόν που έπρεπεν να κάμει έκαμεν το. Εξαπόλισεν τα σίουρα για τα οποία τον εκατηγορούσαμεν τζαι πιάνει το ρίσκον να μπεί τζείνος ομπρός. Τζαι ιδίως διά μας την ευκαιρίαν να ελπίσουμεν να δούμεν άλλην κυβέρνησην στον τόπο μας. Διά στον κυπριακόν λαόν μιαν ύστατην ευκαιρίαν να στείλει σπίτιν τους αυτούς που αντρέπουνται ακόμα να μας πουν ότι θέλουν διχοτόμησην, που δεν αντρέπουντε να την σκέφτουνται τζαι που αντρέπουντε ακόμα λλιόττερον να δουλεύκουν στην υπηρεσίαν της.

Με τες προυποθέσεις που θέτεις βρε φίλε Νικόλα, μόνον να τον δείς να τραβά μιαν πιστολιάν στον κρόταφον του θα μπορούσεν να σε κάμει να χαρείς. Εγώ προτιμώ να τον δώ να κάμνει αυτόν που κάμνει. Μόνον έτσι μπορεί να διορθώσει τα σκατένα του τζαι όχι φεύγοντας. Τη ευχαρίστησην τι να την κάμεις όταν ο άλλος συνεχίζει να κυβερνά ως τα ογδόντα του;

Lexi_penitas said...

Θα σταθώ στο τελευταίο που του γράφεις. Ο δρόμος που διάλεξε δεν είναι αδιάβατος. Εμείς που τον σπρώξαμε να πάρει αυτό το δρόμο, θα παλέψουμε να τον κρατήσουμε στη σωστή πορεία. Ελπίζω και εύχομαι να καταφέρει και ο ίδιος να δει κάποια πράγματα και να τα αλλάξει. Τον πολεμήσαμε όταν υποτάχθηκε στον Τάσσο και ακόμα τον κατηγορούμε γι' τις συνέπειες. Ε λοιπόν θα ήμασταν ανακόλουθοι να συνεχίσουμε το ίδιο τροπάρι τώρα που έγινε το δικό μας. Θα τον στηρίξουμε πάντα με κριτική διάθεση με την ελπίδα για μια ενωμένη πατρίδα άσβεστη. Για μένα δυστυχώς ή ευτυχώς δεν υπάρχει άλλη επιλογή.

Anonymous said...

Νικόλα μου, λεβέντή μου, αίστε την μουρμούράν. Έσhει τεσσεράμιση γρόνια που μουρμουρούμεν. Τωρά έχουμεν άλλη δουλειάν. Να φκάλουμεν πρόεδρον, διότι ήρτεν ο τζαιρός να κυβερνήσουν οι κυπραίοι. 'Αμαν τον ηφκάλουμεν τζαι ύστερα, για αν πάει να μας κλώσει, δώστε του πας τα φκιά. Εκτός πάλε τζαι αν είπες να του κόφκεις καμίαν κάθε τοσόν προληπτικά για να μεν κλώσει.

Νικόλας Κυριάκου said...

Η πιστολιά (μεταφορική ή κυριολεκτική) δεν με αφορά και δεν την προσδοκώ για κανένα. Οι άνθρωποι της Αριστεράς έχουν και το ιδεολογικό όπλο της αυτοκριτικής - θάρρος ζητάω σε ένα πολιτικά σκυφτό τοπίο. Λοιπόν, αν όχι οι αριστεροί, τότε ποιοι; Και αν όχι τώρα, τότε πότε;

Anonymous said...

Άδικα μάχεσαι Νικόλα. Ο Δημήτρης, βλέποντας πως και η κριτική από τους "ΝΑΙνέκους" δεν σταματά και η τΑΣΣΟΙκοι εντός θέριευαν, έκαμε τη μόνη κίνηση που του απόμεινε για να αποτρέψει διαρροές προς τον Κας σε περίπτωση που επέμενε να στηρίζει τΑΣΣΟ. Μπήκε ο ίδιος μπρος και όποιος αμφισβητήσει την αξία της υποψηφιότητας του βαφτίζεται αντι-Ακελικός, "εχθρός του Λαού" και κρυφοκαπιταλίστας.

Αγρινό Ηλίθιο

Aceras Anthropophorum said...

Ρέ Χωρικέ, είμαι 15 χρόνια έξω τζαι απο ότι φαίνεται το κουφάριν μου θα το φάν ευρωπαϊκά σκουλούτζια. Αλλάξαν τζ΄οι τρόποι μου, αλλάξαν τζ΄οι γνώσεις μου. Άσπρισεν τζαι η πέτσα μου παρόλον που άμαν περιμένω στη γραμμήν πολλές φορές τζαι έσιει κανέναν καστρίσιην φασιστορατσιστήν πίσω μου, νώθω το άχτιν του που εμείς οι μελαχρινοί πιάννουμεν του τον τόπον. Ότι τζαι να άλλαξεν όμως, η καρκιά μου έμεινεν κυπραίικη, τζαι κλαίει άμαν θωρεί την Κύπρον να πονεί, ή άμαν την θωρεί να σιαίρεται τζαι να δημιουργά. Οι τρεις γραμμές που έγραψες εκάμαν με να κλάψω. Μπορεί ναν που είμαι φτανόκαρτος, μπορεί ναν που την αζούλαν μου που εκατάφερες να γράψεις έντιμα τζαι απλά με 10 λέξεις τζείνον που προσπαθώ να πώ γράφοντας, γράφοντας σελίδες τζαι σελίδες τζαι δεν τα καταφέρνω. Μπορεί ναν που το ότι η πίκρα που εσυνάχτην τόσα χρόνια που θωρώ τον τόπον να διχοτομείται, όμηρος αυτών που φοούνται έναν άλλον μέλλον, εγίνην τόσον μεγάλος κόμπος που έθελεν έναν δάκρυν ελπίδας να την ισφοντζίσει.
Ήρτεν ο τζαιρός να κυβερνήσουν οι Κυπραίοι έγραψες. Είμαι δίπλα σου.

apodimos Kypreos said...

Ήρεμα παίδες, αν δεν με απατά η μνήμη μου από το 1960 κυβερνούν Κυπραίοι, και μάλιστα ένα μίγμα αριστερίζοντων, εθνικόφρωνων, Ελλήνων Κυπραίων.... Για να μην ξεχνιόμαστε δηλαδή....

Anonymous said...

Ρε Ακέρατε, υπό το φως και αυτού που είπεν ο απόδημος, εγώ προτιμώ να μας κυβερνούν Ελβετοί. Εν γίνεται να μας στείλεις με φορτωτική κάτω καμιά 20ριά άτομα να μας αναλάβουν;

Aceras Anthropophorum said...

Απόδημε, η κουβέντα του Χωρικού εν πολλά βαθκειά που ότι εννόησες.

Ίλλναδρε παρόλον το χιούμορ αυτού που λαλείς έντζισες για πρώτη φορά το main core της διαφοράς μας αν κατά βάθος έχουμεν καμιάν.

Anonymous said...

Acera,

Ο απόδημος εν φταίει, εν εγιώ που φταίω. Έπρεπεν να το γράψω πιο καθαρά όπως μου ήρτεν την πρώτην φόραν που το είπα.

Αφού οι ελλήνες τζαι οι τούρτζοι εκάμαν τα σκατά τζαιρός να κυβερνήσουν οι κυπραίοι.

Το θέμαν ένει να το καταλάβουν τζαι ο νικόλας τζαι τα αγρίνα τζαι ούλλοι οι άλλοι τζαι να αίκουν στην πάνταν τούτην την μαίαν που συναφέρνουν(μα πέτε μου, πόθεν εν τούτη τζαι λαλούν την Culpa;) τζαι να πιαν δουλειάν να πάμεν ομπρός.

Πέντε μήνες μας εμείναν, αντακώστε να μιλάτε για το παρακάτω.

Anonymous said...

Η διαφορά μας ρε Ακέρατε είναι ότι εσύ είσαι φτανόκαρτος ιδεαλιστής τζι εγώ κυνικός πραγματιστής. Στα άλλα όλα συμφωνούμε :-)

Επιμένω για τους Ελβετούς. Δέχομαι τζιαι Σκανδιναβούς. Άλλες φυλές θα εξεταστούν ανάλογα με την περίπτωση. Όχι Εγγλέζους και οπωσδήποτε όχι Γάλλους.

Καλή σας μέρα.