Χρόνια πολλά

Χρόνια πολλά σε όσους δεν μπορούν να θκιαβάσουν το μπλόγκ. Στες κοπελλούες που βάλλουν τες στίβες τα κρέατα, τα μακαρούνια, τα γάλατα πας τα ράφκια για να γεμώννουμεν αχόρταα τα καρροτσούθκια μας στο σούππερμαρκε. Στες άλλες κορούες, που κουβαλούν τα κινέζικα πλαστικά πον να φέρει ο άης βασίλης στα κακομαθημένα μας Στα κοπέλια που σερβίρουν ουίσκια μες τα πουζούκκια ως τες 4 το πρωίν για 700 €. Τζιαι στους άλλους που δουλέφκουν μες τους φούρνους να κάμουν ψουμιά, τζιαι μελομακάρουνα έτοιμα. Στους πωλητές τζιαι στες πωλήτριες των φρουταριών που εν αννοιχτές 24/24. Στους σερβιτόρους των ππατζιάδικων που σερβίρουν σούππαν τα ξημερώματα. Τζιαι στες πουτάνες που θα δουλέψουν για 10 € ακόμα τζιαι την νύχταν των χριστουγέννων. Τζιαι στους σκατοπετάχτες που θα έρτουν στες 26 να συνάξουν τα βουνά χλιδής πον να μείνει που τα τραπέζια εν είδη ποσκουπίων. Τζιαι στες νοσοκόμες που βκάλλουν βάρδιαν, τζιαι στες μαυρούες που θα ξισκατίζουν ξέρους στες 24, στες 25, στες 26, στες 31, την πρωτοχρονιάν, τα φώτα...

Χρόνια σου πολλά τζιαι σέναν που έν έσιεις κάτι καλλύττερον να κάμεις τζιαι έκοψες περαστικός που ποδά. Σου εύχομαι του χρόνου να μεν έχουμεν κυπριακόν πρόβλημαν τζιαι ας σσιυλλοβαρκούμαστιν που δεν θα έχουμεν τίποτε να σσιυλλοτρωούμαστιν.

Χρόνια πολλά τζιαι στα παιδκιά που ερωτεύονται

Χρόνια πολλά τζιαι στα παιδιά που τα θέλουνε όλα.

Επανάσταση λαέ

Δεν είναι από γεροστρινίν που έβαλα αυτόν τον τίτλον. Απλά, όντας έξω που τούτα ούλλα που γίνουνται στα καντούνια σας παρακολουθώ με μεγάλον ενδιαφέρον το τι γίνεται.

Προσπαθώ να πείσω τον εαυτόν μου ότι όντος είναι τα προεόρτια νέων μορφών διάννοιξης τζιουνούρκων δρόμων προς σιέρισσες περιοχές της συλλογικής ευτυχίας. Κυκλώματα συλλογικής δράσης τζιαι αυτοοργάνωσης μέσω ηλεκτρομαγνητικών κυμμάτων, ποιήματα με ψηφιακά σήματα, μαζική αυτοενημέρωση μέσω των μπλογκς τζιαι των ποδκάστ.

Φαίνεται ότι οι κομματικοί μηχανισμοί είναι λλιγότερον αναγκαίοι για να συντονίζουν τον παλμόν των καρδιών ώστε ο κτύπος τους να γίνεται καμπάνα που καλεί τον κόσμον να συναχτεί.

Φαίνεται όμως ότι τα μέσα παραγωγής πολιτικής σκέψης, οι μηχανισμοί σύνθεσης των ατομικών ιδεών που να τες μετατρέπουν σε κοινωνικούς δρόμους, τα εργαλεία μετατροπής των κοινά συμφωνημένων στόχων σε πράξην, όλα αυτά που συνθέτουν μιαν κοινωνική οργάνωση, έξω που τα πολιτικά κόμματα, δεν έχουν ακόμα εφευρεθεί που την γενιά του ipod. Τζιαι αυτά που έχουν εφευρεθεί είναι ακόμα μίζερα τζιαι άγαρμπα, όπως ήταν οι πρώτοι ηλεκτρονικοί υπολογιστές με κάρτες χάρτενες τζιαι προγράμματα με τρυπούδες αν τα συγκρίνεις με την ηλεκτρονικήν επανάστασην που μας αγαλιάζει τωρά.

Έχω την εντύπωση ότι παρακολουθώ τους ίδιους ανάρχες που εγνώρισα πριν 20 χρόνια να προσπαθούν να εντυπωσιάσουν το κοινωνικόν σύνολον ανακυκλώννοντας εύστροφες τζιαι εύστοχες ξιτιμασιές. Έναν είδος ατίθασης δράσης που σε μικρήν δόσην μπορεί όχι μόνον να έχει χάζιν, αλλά να φέρνει προς στιγμής τζιαι "spectacular" αποστελέσματα.

Έυκολους στόχους: τράπεζες, αστυνομία, το κράτος. Της πραγματικής εξουσίας, ποιός θα της σείρει μολότοφ;

Πρίν έναν χρόνον εγίνην ολόκληρον ψηφιακόν κίνημαν ενάντια στο φακελλάκιν στα νοσοκομεία. Τί έφερεν τζείνον ούλλον το κίνημαν;

Εδείξαμεν, όσοι εγράφαμεν, πόσον ξέρουμεν να συντάσουμεν φράσεις που λαλούν το δίκαιον. Κανέναν δίκαιον όμως δεν αποδόθην. Ο αριθμός φακελλακιών δεν ελλιγόστεψεν τζιαι ίσως η τταρίφα μάλιστα φέτος με την άνοδον του τιμαρίθμου να εψήλωσεν. Το σύστημαν εν τζιαμέ τζιαι καταγαμά τους αθρώπους που τους έτυχεν να αρρωστήσουν.

Εγίνην κίνημαν ενάντια στες φωθκιές. Φέτη είχεν λλιόττερον καύσωναν τζιαι εκρούσαν λλιόττερα δάση. Τί άλλαξεν που τότες; Στον επόμενον καύσωναν θα κρούσουν τζιαι τζείνα που εμείναν.

Την σαπίλλαν που δεν έχει όνομαν, τζιείνην την νοοτροπίαν που θέλει τους γονιούς να χρησημοποιούν τα κόμματα, (τα ίδια κόμματα που ξιτιμάζουν τωρά οι νέοι), για να τους βολέψουν σε κανέναν δήμον ή στον κρατικόν μηχανισμόν, αυτήν την σαπίλαν πως την κτυπούν με πολιτικήν τους δράσην οι νέοι; Τη σαπίλαν που κατακρατεί τους μηχανισμούς διανομής της εργασίας στα σιέρκα μιας κάστας κομματικών παραγόντων τζιαι μη εξευτελίζοντας την αξιοπρέπειαν του αθρώπου που γυρεύκει δουλειάν, ποιός θα της ρίξει μολότοφ;

Της μετριότητας που σαυλαρίζει το ψέμαν που τα ράδια, που το χαρτίν, που το γυαλλίν, ποιός θα της σείρει μολότοφ;

Της κουνοσσιυλιάς, του τσαμπουκά, της ανοργανοσιάς τζιαι του σικκιμέ που μαστίζει τες υπηρεσίες τόσον τες κρατικές αλλά τζιαι τες ιδιωτικές, τζιαι υποβάλλει τον πολίτην στην δικτατορίαν της κακοτεχνίας, της ατζιαμοσύνης, της πατσιατσουλιάς, ποιός θα της σύρει μολότοφ; Δεν λέω για τον ατομικόν τσαμπουκκάν. Αυτός είναι ιδιωτική υπόθεση τζιαι δεν αφορά τες στράτες τζιαι τες πλατείες. Για την κουνοσσιυλιάν που εγίνην σύστημαν μιλώ τζιαι φκάλλει οικονομίαν που θέλει 5 ευρώ για να σου σερβίρει καφέν στην Ομόνοιαν ή στη Μακαρίου, που σε κάμνει να περιμένεις 3 χρόνια για να σου φκάλει άδειαν οικοδομής, που δεν "καταφέρνει" να σου μάθει τα μαθηματικά μες την τάξην αλλά επι πληρωμής μετά το σχολείον καταφέρνει τα.

Της ασέβειας του καθενός προς τον κοινωνικήν περιουσίαν ποιός θα της σύρει μολότωφ. Γιατί δεν πάει κανένας να κρούσει κανέναν αυθέρετον πας τα δάση γυρόν που την Αθήναν. Δεν είναι καν αδίκημαν που σχετίζεται με την ατομικήν ιδιοκτησίαν. Για κλεμμένα πρόκειται τζαι μάλιστα που κλεμμένα που τον εθνικόν πλούτον.

Των τραπεζών τζιαι των εργοδοτών έσιει 100 χρόνια που τους σύρνουμεν μολότοφ. Τζιειαμέ που οι εξεγερμένοι εκαταφέραν τζιαι εκρούσαν, όχι μόνον τες βιτρίνες τους, τζιειαμέ που εκρούσαν τζιαι τους νόμους που τους εξουσιοδοτουν να γαμούν τον κόσμον, η κοινωνική ευτυχία δεν ήρθεν, τζιαι αν ήρθεν εκράτησεν για πολύ λλίγον.

Ρέ μιτσιοί κανεί να αντιγράφεται τζιαι να ανακυκλώννετε τα ίδια πράματα που εκάμαν τες προηγούμενες γενιές για να κορτώννουν ότι επαναστατήσαν ελπίζοντας να ρίξουν καμιάν γκόμεναν. (Πρώτη μαϊου, κι απ' τη Βαστίλη, ξέκινάνε, οι καρδιές των φοιτητών. Χίλιες σημαίες, κόκκινες μαύρες, ο Φρεντερίκο, η Κατρίν, και η Σιμόν. Μέσα στους δρόμους, μέσα στο πλήθος, ψάχνω στους δρόμους ψάχνω στο πλήθος, που 'ν το κορίτσι, το κορίτσι π΄αγαπώ, ω ωωωω....)

Άτε κάμετε τζιαι καμιάν επανάστασην τζιαι να δείτε πως εν να ρτουν τζιαι οι γέροι μιτά σας. Γιατί έχει τζιαι γέρους που ονειρέφκουνται παράδεισους με δίχα ψέμαν, με δίχα παραποθκιάν, με δίχα ανάγκην για καταστολήν μεσον της βίας, με δίχα κυκλώματα που κουμαντάρουν που τον τζιύρην στον γιόν τζιαι που τον γιόν στον άγγοναν την κατανομήν της εργασίας, του χρήματος, της ιεραρχίας, παραδείσους όπου οι δουλευταράδες δεν ιχρειάζεται να γλύψουν κώλους για να αναγνωριστεί η αξία της δουλειάς τους, όπου οι τσαμπουκκάδες όχι μόνον δεν αμοίβονται για την παραποθκιάν τους (see developers, χρηματιστήρια, δημόσια υπηρεσία) αλλά υπόκεινται τζιείνοι στην οικονομίαν των 700€ τον μήναν. Αν είναι για να επαναλάβετε αυτά που ήδη είδαμεν, εξίκκος σου τζιαι τα ipod τζιαι τα κκομπιουτεράκια.

Δίκαιη κοινωνία

Το Υπουργικό Συμβούλιο, κατά την προχθεσινή του συνεδρία, διόρισε τον πρόεδρο και τα μέλη της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφορών, η οποία έχει πενταετή θητεία. Διορίστηκε, όπως ανακοίνωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέφανος Στεφάνου, πρόεδρος ο Ζαχαρίας Τουλούρας, δικηγόρος, πρώην βουλευτής, και μέλη οι Ανδρέας Χριστοφή, οικονομολόγος, Κυριάκος Συρίμης, οικονομολόγος, Νίκος Πιττοκοπίτης, πρώην βουλευτής, και Ιωσήφ Ιωσηφίδης, οικονομολόγος.

Για όσους δεν γνωρίζουν, η Αναθεωρητική Αρχή Προσφορών είναι το σώμα που εξετάζει ενστάσεις από συμμετέχοντες σε προσφορές για ανάληψη δημόσιων έργων.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Νίκος Πιττοκοπίτης αποτελεί εχέγγυο για τη σωστή και αμερόληπτη λειτουργία της Αρχής.

Κρύσταλλο.

Συμμετοχικές διαδικασίες

Σήμερα ήταν μεγάλη μέρα για τον Ελβετόν πολίτη. Το φιλεύθερον δεξιό κόμμα Partie Radical εσύναξεν 100 000 υπογραφές τζιαι εζήταν να αφαιρεθεί το δικαίωμαν των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών να αντιτίθεται σε αναπτυξιακά ή οικοδομικά έργα που υποβάλλονται για άδειαν οικοδομής. Εκάτσαν πάνω διότι ούτε καν οι δεξιοί ψηφοφόροι δεν τους ακολουθήσαν. 65% του Εβλετικού λαού είναι εναντίον του να κόφκει τζιαι να ράφκει το κράτος ανεξέλεχτα. Οι μή κυβερνητικές οργανώσεις θα συνεχίσουν να έχουν το δικαίωμαν να σταματούν έναν έργον εάν θεωρούν ότι είναι εναντίον κάποιου νόμου ή εναντίον του κοινού συμφέροντος. Μετά που έναν μπλοκάρισμαν, έναν δικαστήριον πρέπει να αποφανθεί ότι έναν έργον είναι νόμιμον. Ο Ελβετικός λαός έδειξεν ότι δεν είναι διαθετιμένος να εκχωρίσει τα πολιτικά του δικαιώματα τζιαι να περιοριστεί σε έναν απλόν κοινοβουλευτισμόν όπου όποιος εκλεγεί γίνεται αυτόματα σοφός που τα ξέρει ούλλα τζιαι εκφράζει τον ανίδεον λαουτσίκον για τα επόμενα 5 χρόνια. 

Στην Κύπρον για πρώτη φορά Δήμος ζητά που τον πολίτην αν εκφέρει άποψην για το μέλλον του κέντρου της πόλης. Είδα με μεγάλην απογοήτευσην το άρθρον του πολίτη που αντί να ενισχύσει τον θεσμόν, αντίς να δώκει μέσα τζιαι να κάμει τον διάλογον να αθθίσει, να έβρει τον απλόν πολίτην τζιαι να του δώκει τον λόγον, να νεκατώσει ιδέες, να ανοίξει μιαν σύγχρονην δημόσιαν Αγοράν, να αναστήσει τον Αθηναϊκόν Δήμον, επήεν τζιαι σύναξεν του ίδιους επώνυμους που σαυλαρίζουν μισόν αιώναν τα ίδια πράματα να τους δώκει τον λόγον. Που τα πόθθεν ώς τα πόθθεν ο λόος του Κυρίου Μαρκίδη βαρεί περίτου που του κυρίου (με μικρόν) Κυριάκου, του κυρίου Κώστα, της κυρίας Μαρούλλας; Γιατί τα αγγονούθκια της Κυρίας Μαραγγού ενδιαφέρουν παραπάνω που τα αγγονούθκια της κυρίας Γιαννούλλας;

Δεν τους άρεσεν λέει που ο Δήμος αρωτά τον κόσμον τι θέλει. Εμ πώς να τους αρέσει; Αυτοί που αυτοβαφτίζουνται εκφραστές της θέλησης του κόσμου φυσικά τζιαι ενοχλούνται να αρωτήσεις τον δημότην κατευθείας τι θέλει! Οι experts, οι εμπειρογνώμονες, τζιαι άλλοι φωστήρες της δημόσιας ζωής, τζιείνοι που ξέρουν παραπάνω που τον κοινόν θνητόν, πως να μην ενοχληθούν  που την διαδικασίαν τωρά που πρέπει να λάβουν υπόψην τζιαι την κυρίαν Μαρούλλαν τι θέλει; Ο δε Μαρκίδης, έμπειρος νομικός επί δημοκρατίας ενοχλείται γιατί το δημοψήφισμαν δεν είναι μια απλή ερώτηση με έναν ναι τζιαι έναν όι. Αντίς να σιαίρεται για τον εκμοντερνισμόν της λαϊκής συμμετοχής με πολλά πιο πλούσιον τρόπον από την απλήν έγγρισην ή απόρριψην μιας προκατασκευασμένης (από τους σοφούς) επιλογής, βρίσκει αφορμάες να περιγελάσει την διαδικασίαν. Όσον τα τμήματα της Κυβέρνησης που μαθημένα να κόφκουν τζιαι να ράφκου τί θελεται να πούσιν;

Εντάξει, ο Κυπραίος δεν είναι συνηθισμένος να τον αρωτούν οι Άρχοντες τι εν σωστόν να γενεί. Καλάν, εν τόσον δύσκολον πράμαν να φανταστεί τι πλεονεκτήματα έχει το να μεν αποφασίζουν μόνοι τους οι υπηρεσίες τζιαι ο κάθε "παράγοντας" τι εν το σωστόν για το σύνολον; 

Εσύ άσημε αναγνώστη τί λαλείς για τούτην την τζιουνούρκαν για την Κύπρον διαδικασίαν δημόσιας διοίκησης;

Ο ερυθροαμνός

Ευτυχώς δεν χρειάζεται να πω πολλά. Τα έγραψαν καλύτερα από μένα μερικοί από τους γνωστότερους αριστερούς δημοσιογράφους: ο Δρουσιώτης στον Πολίτη και ο Παράσχος στην Καθημερινή της Κύπρου. Δυστυχώς η τελευταία δεν είναι στο διαδίκτυο ακόμα, αλλά η ουσία του άρθρου είναι ότι πουληθήκαμε για να διασφαλίσουμε τα 60 δις Ρωσικών κεφαλαίων που βρίσκονται στην Κύπρο: "Εξήντα δισεκατομμύρια, ένας κόκκινος πρόεδρος και μια Κύπρος που δείχνει να θεωρεί ότι μπορεί να χαράξει ένα τρίτο δρόμο μέσα στην Ε.Ε."

Μπεεεεεε.........

Υ.Γ. Ο ερυθροαμνός από τον Πολίτη μετατράπηκε σε ...γαλάζιο στο ανέβασμα στον Μπλόγκερ! Άλλαξεν ο άδρωπος σιόρ;

BIG MAC

There can only be One.

Η οικονομία της αγοράς

Κάθε τρεις τζιαι μιαν θα δούμεν μιαν πεφωτισμένην ανάλυσην για τες vertus της οικονομίας της άγοράς. Αφήσετε τους επιχειρηματίες να επιχειρήσουν τζιαι ο κόσμος θα γινεί καλλύττερος. Η ποιότητα θα γινεί ρόλς ρόις, το σέρβις θα γίνει 5 αστέρων, η τιμή θα γινεί Lidl.

Η δεξιά στην Κύπρον για να εξασφαλίσει την ανοχήν της αριστεράς δεν αποτόλμησεν να ιδιοτικοποιήσει την ηλεκτρικήν, την Σύτα ή την Πόσταν όπως εκάμαν στην Ευρώπην κάτω που το κύμμαν του μεταθατσιερικού νεοφιλελεφθερισμού. Νομίζω ότι δεν είναι την αριστεράν που επεΐντισεν αλλά εσιέστην άμπα τζιαι χάσει τους ψήφους ούλους τζιείνους τους δεξιούς που εβόλεψεν στην Ηλεκτρικήν τζιαι την Σύταν από την ανεξαρτησίαν τζιαι μετά. Εν πάσει περιπτώσει, οι επιχειρήσεις αυτές ανήκουν ακόμα στο κράτος. Έχουμεν ηλεκτρισμόν τζιαι τηλέφωνον στην ίδιαν τιμήν σε κάθε γωνιάν της Κύπρου τζιαι όχι μόνον στα κερδοφόρα αστικά κέντρα. Εμάς δακάτω στην Ευρώπην εκάτσαν μας την κανονικά. Στην αρκήν ετάσσαν μας φτηνόττερον ρεύμαν, φτηνόττερα τζιαι ασφαλέστερα τραίνα, φτηνόττερον τηλέφωνον. Τρείς μεγιστάνες εκάτσαν πούγκαν τες πιό προσοδοφόρες κρατικές επιχειρήσεις τζιαι τωρά τραβούμεν τα μπλακ άουτ (2 τον περασμένον χρόνον) διότι δεν αφήννει κέρδος η ασφάλεια. Τα τραίνα στην αγγλίαν εκαταντήσαν ντελούξ ρολς ρόις που μέσα για να τραβούν πελάτες, να τζιυλούν όμως πας σε επικίνδυνα παλιοσίερα της δεκαετίας του 40 διότι δεν αφήννει κέρδος να επενδύεις πάνω στες ράγες. Από 1% του μισθού που επιόρωννεν πριν τες ιδιοτικοποιήσεις των τηλεπικοινωνιών πιορώννει τωρά ο Ευρωπαίος 5-8% για τες υπηρεσίες που υποτίθεται εφτηνήσαν. Σήμερα ανακοινώσαν μας 20% αύξησην του ηλεκτρισμού στην Ελβετίαν διότι λέει η ιδιοτικοποίηση εψήλωσεν τα κόστη. Τζιαι είπαν μας ότι σε 10 χρόνια θα διπλασιαστεί. Τζιαι όμως, δεν παράγεται ούτε κιλοβατώρα από πετρέλαιον. Τζιαι μήν μου πείτε όπως τον λαϊκιστήν Λεφτεράκην ότι ο ηλεκτρισμός στην Κύπρον είναι ο πιό ακριβός στην Ευρώπην. Πως μπορεί να συγκρίνει έναν προϊόν που λόγω γεωγραφίας τζιαι φυσικών πόρων είναι 100% παραγόμενον από ακριβόν πετρέλαιον με αυτόν που παράγεται από φράγματα που αποσβεστήκαν εδώ και 100 χρόνια, από σταθμούς καρβούνου, από σταθμούς ραδιενεργούς που πληρώννουν μηδέν κόστος για το ρίσκον στο οποίον υποβάλλουν τους λαούς τους;

Δεν είναι όμως το ότι ακρίβωσεν αδικαιολόγητα το ιδιωτικόν ρεύμαν που με έκαμεν να γράψω αυτήν την ανάρτησην. Είναι αυτή η είδηση του Πολίτη.

Αυτή είναι η φτηνή υπηρεσία καλής ποιότητας των ιδιωτών!! 

Μπορεί η δεξιά να μεν ιδιωτικοποίησεν την ηλεκτρικήν τζιαι την σύταν κάτω που την πίεσην της αριστεράς, εξασφάλισεν όμως την ανοχήν της να μεν επενδύσει ΤΙΠΟΤΕ στους στρατηγικούς τομείς του νερού, των αεροδρομίων, της αειφόρας παραγωγής ηλεκτρισμού. Πιέτε τωρά φτηνόν νερόν που τες αφαλατώσεις τζιαι τα τάνκερς που το φέρνουν που την Ελλάδαν. 

Η αθλιότητα της διαχείρησης του νερού (εδώ δεξιοί τζιαι αριστεροί βράζουν στο ίδιον καζάνιν) εκατάντησεν τον κόσμον να πάει πιό πίσω που τον τζιαιρόν που η Σταλαμαθκιά ήταν μωρόν . Τουλάχιστον τον τζιαιρόν που ο Μακάριος έχτισεν βρύσες μες τα χωρκά, το νερόν ήταν μούχτιν τζιαι επίννετουν. Τζιαι όταν επένδυσεν να το βάλει μες τα σπίθκια, πάλε ήταν φτηνόν τζιαι πάλε επίννετουν. Τωρά το νερόν που εκατάφερεν να διανείμει η Κυβέρνηση του Κληρίδη (με τον τετραπέρατον υπουργάτσον της) κουστίζει το ναν αλλό ναν, (πως αλλιώς θα φκάλλει κέρδος ο Καραμουντάνης τζιαι ο όσιαν ττάνκερς Λτδ) τζιαι επιπλέον ούτε καν πίννεται. Για να πιείς νερόν πρέπει να πάεις στην βρύσην με την βάτταν σου την πλαστικήν. Η βρύση όμως ανήκει σε ιδιώτες τζιαι πρέπει να ρίξεις σελινούιν. Τζια το σελινούιν εγίνην €υρώ.

Απαιτώ σαν πολίτης

1. Να επαναφερτεί η δημόσια υπηρεσία διανομής πόσιμου νερού στες γειτονιές τζιαι τες συνοικίες τουλάχιστον στα επίπεδα του 1950. Το κράτος, οι δήμοι τζιαι οι κοινότητες να επενδύσουν ώστε να διανύμεται σε κάθε γειτονιάν δωρεάν πόσιμον νερόν σε δημόσιες βρύσες. (νερόν της πηγής ή του λάκκου, όχι της θάλλασσας).

2. Να δημιουργηθούν κρατικές επιχειρήσεις επεξεργασίας τζιαι διανομής του νερού ώστε να μειωθεί η εξάρτηση τόσον από το πετρέλαιον (τους αράπηες) όσον τζιαι από τους ιδιώτες (σύγχρονους δράκους του νερού που πιάννουν λίτρα να το αφήκουν να τρέξει). Σήμμερα εν η Λεμεσός, αύριον εν η Κύπρος ούλλη.

3. Να παραιτήσουν να διασπαθήζουν το δημόσιον χρήμαν διώντας επιχορηγήσεις σε ιδιώτες να παράγουν είτε νερόν, είτε ηλεκτρισμόν με το πρόσχημαν ότι τάχα εν εναλλακτικές πηγές ενεργείας. Να εγκατστήσει το κράτος τόσον τα φωτοβολταϊκά, όσον τζιαι τα αναγκαία αιολικά πάρκα για να παράξει 25% εναλλακτικήν ενέργειαν. Η παραγωγή τζιαι η διανομή των βασικών ειδών ζωής όπως ο ηλεκτρισμός τζιαι τον νερόν είναι δουλειά της κοινότητας τζιαι όχι των ιδιωτών. Εν να πάμεν πίσω στο 40 που η Λευκωσία ηλεκτροδοτήτω εκ 3 ιδιωτικών επιχειρήσεων ηλεκτρισμού; 

4. Να μπούν οι κρατικές τζιαι κοινοτικές επιχειρήσεις κάτω που τον έλεγχον των καταναλωτών τζιαι όχι των κομμάτων ή της ΠΑΣΥΔΥ. Τζιαι μην μου πείτε ότι δεν ιξέρεται τί μηχανισμοί υπάρχουν για πραγματικήν λαϊκήν συμμετοχήν στον έλεγχον μιας επιχείρησης. Πηαίννετε να ρωτήσετε την συνεργατικήν του χωρκού σας τζιαι θα σας πεί ο γραμματέας.

Μην με λες σύντροφο

Που την ημέραν που άκουσα τον αντιπρόσωπον του Τταλάτ να του διαμυνειει ότι ο Ππασιάς ενοχλείται που τον αποκαλεί σύντροφον, κνίθω την κκελλέν μου να καταλάβω. Αυτή η ανάρτηση είναι συγχισμένη τζιαι μην μου πείς Ανεφ πάλε ότι φάσκω τζιαι αντιφάσκω διότι ο λόγος που γράφω αυτόν το κείμενον είναι διότι οι ιδέες στην κκελλέν μου φάσκουν τζιαι αντιφάσκουν.

...Έχει αναλάβει άλλες ευθύνες, λέει, τζιαι δεν είναι ο ίδιος άνθρωπος που ήταν όταν ήταν στην αντιπολίτευση.

Άτε χέσε μας κοπρίτη που αντρέπεσαι να σε λέμε σύντροφο.

Εδιάβασα την ανάλυση του Διονυσίου στον πολίτη για το θέμα τζιαι την βρίσκω πολλά ενδιαφέρουσαν.

Σε μιάν προεκλογικήν εκδήλωσην στην Αθήναν ο Χριστόφιας εξήγησεν την ταξικήν προσέγγυσην της στρατηγηκής του για επανένωσην τζιαι μου άρεσεν πολλά. Σχεδόν μάλιστα έπεισεν με (ότι τζιαι να μου κάμει αυτός ο άνθρωπος τελικά νομίζω ότι θα του το συγχωρίσω διότι κατά βάθος πιστεύκω ότι - κατά βάθος - ότι λαλεί τα πιστεύκει). Είπεν λοιπόν ο Χρ. ότι συμπράσσει με την δεξιάν με στόχον την επανένωσην. Εάν και εφόσον η Κύπρος επανενωθεί, το Ακέλ τζιαι η ΕΚ εργατική τάξη θα ξαπολίσουν τους σημερινούς δεξιούς συμμάχους τους για να συμμαχίσουν με την ΤΚ εργατικήν τάξην εναντιον του ενωμένου ΕΚ και ΤΚ κεφαλαίου με στόχον τον σοσιαλιστικόν μετασχηματισμόν της κοινωνίας.

Το ότι τα πιστεύκει αυτά ο Χριστόφκιας δεν το αμφισβητώ. Σαν αφελής ρομαντικός μάλιστα αρέσκει μου που έχουμεν πρόεδρον που μου μοιάζει. Τζιαι μιαν φοράν η Σαλαμίνα... (παρόλον που ο πρόεδρος εν Ομονοιάτης).

Το πόσον όμως αυτές οι αρχές έχουν να κάμουν με μιαν ρεαλιστικήν αναλυσην της σημερινής κατάστασης είναι όμως άλλου παπά ευαγγέλιον. Λες τζιαι η ΤΚ άρχουσα τάξη έχει συμφέρον να ενωθεί με την ΕΚ άρχουσαν τάξην. Άτε πες ότι όντος η εργατική τάξη των θκυό κοινοτήτων έχει συμφέρον να σμίξει (πράμαν που δεν είμαι ακόμα σίουρος). Η άρχουσα τάξη από τα πού τζιαι ως πού; Άσε δε που σε έτσι ερμαφρόδυτους τζιαιρούς που εφτάσαμεν, οι γραμμές που παλιά εδιαχωρίζαν τα αυτονόητα, αντικατασταθήκαν από μιαν fuzzy function που πιάννει αναλόγως των περιστάσεων μιαν τιμήν μεταξύ 0 τζιαι 1 αναλόγως του βαθμού που ανοίκει έναν στοιχείον του συνόλου στην μιάν ή την άλλην τάξην. Όπως βλέπεις έναν πλάσμαν τζιαι δεν μπορείς πιόν εύκολα να το καθορίσεις αν εν άδρωπος ή αν εν γεναίκα (λαλείς βαθμός υπαγωγής στο αδρικόν γένος 0.6 ή αντίστοιχα 0.4 στο γυναικείον) έτσι λαλείς τωρά "βαθμός υπαγωγής στην εργατικήν τάξην 0.25, ή 0.5, ή άτε άτε 0.75. Αν λάβεις δε υπόψην σου ότι σήμερα έναν ελάχιστον ποσοστόν της εργατικής τάξης (ακόμα τζιαι της Ακελικής) δεν επροσκήνησεν ακόμα τον ατομικισμόν τζιαι το χρήμαν, διερωτούμεν με ποιόν θα πιάσουμεν χέριν χέριν ο Χριστόφκιας τζιαι γω μετά την λύσην για να ανατρέψουμεν τη άδικην κατανομήν του πλούτου. Γιατί περί κατανομής πρόκειται, τζιαι οι ΤΚ "σύντροφοι" επήραν χαπάριν ότι η κατοχή βολέφκει τους να τα θέλουν τα δικά τους δικά τους τζιαι τα δικά μας δικά τους.

Τζιειαμέ που ενόμιζα ότι το πρόβλημαν φθοράς του ουτοπικού ονείρου μιας δίκαιας κοινωνίας ήταν σε μας που μας εσάπησεν το Ευρώ, εφκήκαν μας τα Τουρτζιά παραπάνω σαπημέναν που την τουρκικήν λίραν.

Στο τέλος η συμμαχία της ΕΚ με την ΤΚ εργατικήν τάξην μάλλον ίσως θα έπρεπεν να αρχίσει τον εθνικοαπελευθερώτικόν μας αγώναν, όχι να τον τελειώσει.

ΖΗΤΟΥΝΤΑΙ ΡΟΜΑΝΤΙΚΟΙ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΑΚΌΜΑ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΑΡΑΠΆΝΩ ΠΟΥ ΌΤΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΣΤΟ ΧΡΗΜΑ.

Αν ακούσετε που υπάρχει κανένας, πέψετε μου τον κατά δα να πα να υποστηρίξουμεν τον ρομαντικόν μας πρόεδρον.

Έσιει κανέναν που καταλάβει τί γινίσκεται ποτζιεί να μας εξηγήσει να καταλάβουμεν τζιαι μεις;

Πόσον μαύρα είναι τα σύννεφα;

Εθκιάβασα στον πολίτη του Σαββάτου 4 οκτ. έναν άρθρον υπογραμμένον που τον Λευτέρην της Δειλινής τα εξής:

"Οι διεκδικήσεις Ταλάτ

Στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, ο Τ/Κ ηγέτης λειτουργεί σαφώς με τη λογική ότι στην Κύπρο υπάρχουν δύο λαοί. Ζητά, λοιπόν, να είναι πανίσχυρα τα συνιστώντα κρατίδια και ασθενέστατη η κεντρική κυβέρνηση. Επιδιώκει να εκχωρηθούν στις πολιτείες οι εξής αρμοδιότητες:
* Κυριότητα, έλεγχος κι εκμετάλλευση των λιμανιών, αεροδρομίων και του εναέριου χώρου (FIR) κάθε κρατιδίου.
* Ξεχωριστές σχέσεις κάθε πολιτείας με την ΕΕ και διπλή εκπροσώπηση στα θεσμικά όργανα της Κοινότητας.
* Εσωτερική ιθαγένεια.
* Δυνατότητα σε κάθε κρατίδιο να υπογράφει διεθνείς συμφωνίες με τρίτες χώρες.
* Η εφαρμογή του δικαίου της θάλασσας να αποφασίζεται από τα κρατίδια κι όχι την ομόσπονδη κυβέρνηση.
* Δύο αρχές τηλεπικοινωνιών.
* Δύο επιτροπές ανταγωνισμού.
* Δύο κεντρικές τράπεζες.
* Διπλές ρυθμιστικές αρχές για θέματα οικονομίας, εργασίας, υγείας και αλιείας.

Πολλά απ' αυτά που ζητά ο κ. Ταλάτ είναι ανέφικτα σε διεθνές κι ευρωπαϊκό επίπεδο, κάτι που προκαλεί ερωτηματικά ως προς την τακτική και τις πραγματικές διεκδικήσεις της τουρκικής πλευράς."

Στην ομοσπονδίαν που διαμένω τα μόνα πράματα από αυτά που ζητά ο Τταλάτ που ισχύουν για τα κρατίδια είναι η κυριότητα τζιαι ο έλεγχος των αεροδρομίων αλλά όχι του εναερίου χώρου. Συφωνίες με τρίτες χώρες γίνεται φτάννει να είναι για τες αρμοδιότητες των κρατηδίων. Είναι σαν να κάμνει ο Δήμος Παραλιμνίου συμφωνίαν με την Δανίαν να γοράζει ανεμομύλους με λλιόττερους φόρους με αντάλλαγμαν την προτίμησην αποκλειστικά δανικών παρά γερμανικών ανεμομύλων. Για το τελευταίον είναι αλήθκεια ότι υπάρχουν διπλές ρυθμιστικές αρχές τζιαι η ουσία είναι τι ελέγχει η μιά αρχή τζιαι τι η άλλη.

Νομίζω ότι αυτά τα πράματα που διεκδικεί ο Ταλλάτ είναι πολλά παρατραβημένα. Μπορεί να κρύβουν μιαν πρόθεσην μελλοντικής απόσχισης με το λλιγότερον κόστος.

Εάν είναι εύκολον να αποσχιστεί έναν κρατίδιον χωρίς μεγάλον κόστος, πρέπει να είμαστιν σίγουροι ότι η δράση της τουρκοκυπριακής δεξιάς τζιαι ίσως τζιαι του ελληνοκυπριακού κέντρου, από την πρώτην ημέραν του νέου κράτους θα στοχεύει την μη λειτουργίαν του κράτους για να διαλύσει παρά την εύρυθμην λειτουργίαν του για να πάει ο κόσμος μπροστά. Εδώ το (ψευδο)κρατήδιον τους τζιαι προσπαθούν να το διαλύσουν άμαν δεν είναι τζιείνοι που κυβερνούν (απέχουν εδώ τζιαι μήνες που την βουλήν), εν να σκευτούν την νέαν δημοκρατίαν της Κύπρου;

Τα πιό επικίνδυνα που αυτά που ζητά ο Τταλάτ είναι τα θέματα κυριαρχίας τζιαι ιθαγένειας.

Εσείς τι νομίζεται;

Ελληνική παιδεία.

Το να αννοίξουμεν θέμαν τωρά τζιαι να δημιουργούμεν πόλωσην τζιαι να κονταροχτυπιούμαστιν για την ελληνικήν παιδείαν θεωρώ το λάθος. Όχι γιατί εν λάθος να μπει επιστημονικότητα, αντικειμενικότητα τζιαι κριτική σκέψη στην ιστορίαν. Το ζήτημαν απλά εν τόσον ευαίσθητον τζιαι συναισθηματικόν που φοούμαι ότι ζημιά θα γινεί παρά πρόοδος.

Αν έχεις κκότσια να κάμεις αλλαγές, να τες κάμεις τζιαι ναν ουσιαστικές. Για να γινεί κάτι τέθκοιον πρέπει να έχεις καθαρήν λαϊκήν εντολήν τζιαι κοινωνικήν συναίνεσην. Αν είναι για μιλλοσφοντζισματα (να βάλουμεν και κάτι για το πραξικόπημαν – εόκα βήτα και κάτι για την ειρηνικήν συμβίωσην πριν τον 63, και κάτι για τους κοινούς συντεχνιακούς αγώνες δίπλα στα υπάρχοντα) εξίκκος σου. Η τωρινή κυβέρνηση δεν έχει καθαρήν εντολήν να κάμει πραγματικές ριζοσπαστικές αριστερές τομές στην παιδείαν. Έτο, έπιασεν 1/3 των ψήφων στον πρώτον γυρόν τζιαι για να κάμει πολιτικήν χρειάζεται να ψάξει την συνεργασίαν τζιαι άλλων. Αυτοί οι άλλοι είναι το Δήκο-Εδέκ για την εσσωτερικήν διακυβέρνησην τζιαι για το κυπριακόν το Δησύ συν αναλόγως των φεγγαρκών μια μερίδα του Δήκο. Για να κάμει ριζοσπαστικές τομές στην παιδείαν ο κύριος Δημητρίου, τον οποίον συμπαθώ αφάνταστα, χρειάζεται πολιτικήν στήριξην που μιαν καθαρήν πλειοψηφίαν του κοινωνικού σώματος, πράμαν που ΔΕΝ έχει. Αλλιώς θα φάει τα μούτρα του τζιαι τζιειαμέ που ξιφτά η νεκκλησιά μες τες λίρες της, ο ελληνοπρεπισμός μες τα γήπεδα τζιαι ο εθνοκαφρισμός στες ακροδεξιές στοές, τζιειαμέ που η αντίδραση περιθωριοποιείται που την ίδιαν την εξέλιξην της ζωής, θα τους δώσει λόγον ύπαρξης τζιαι ριζοσπαστικοποίησης.

Αντί να αλλάξει τα βιβλία της ιστορίας ο αγαπητός μου υπουργός, θα έκαμνεν καλλύττερον εφφε αν άλλασεν τον τρόπον διδασκαλίας για να φκάλλει κριτικούς αθρώπους. Ο κριτικός άθρωπος (έτσι έπρεπεν ναν ο αριστερός) δεν χρειάζεται να του κάμεις βιβλίον που θα λαλεί την ιστορίαν καθώς πρέπει. Χρειάζεται να του δώκεις οξυγόνον ελευθερίας να σκεφτεί. Να θκιαβάσει τζιαι τι λαλεί ο δεξιός ιστορικός τζιαι τι λαλεί ο αριστερός, τζιαι τι λαλεί ο ανεξάρτητος ερευνητής. Να του δώκεις ώραν τζιαι ελευθερίαν να κάμει τζιαι ο ίδιος τις έρευνες του. Να ρωτήσει τους παππούδες του, τους γονιούς του, τι εζήσαν, πως είδαν τα πράματα. Να παν να γυρέψουν αρχεία, πηγές. Να συγκρουστούν με τους συμμαθητές τους μες την τάξην τζιαι να επιχειρηματολογήσουν χωρίς κατεύθυνσην που τον καθηγητήν. Ο καθηγητής να είναι ο συντονιστής τζιαι υποστηρικτής της προσωπικής έρευνας τζιαι όχι ο καθοδηγητής. Τζιαι τζιειαμέ να δείτε ενθουσιασμόν τα μωρά τζιαι κίνητρον για μάθησην. Ούλλη τούτην τη λίμπιντο που φκάλλουν μες τα γήπεδα, πας τα ίντερνετ ή μες τες οργανώσεις νεολαίας, θα μπορέσουν να την επενδύσουν στην διαλεκτικήν αντιπαράθεσην, την προσωπικήν έρευναν, την αναζήτησην αναγνώρισης μέσα στην κοινωνικήν τριβήν του σχολείου.

Πέρσι εζητήσαν μου να φκάλω έναν μάθημαν με την ειδικότηταν μου για την διδακτορικήν σχολήν του πανεπιστημίου. Εγύριζα τα ποτζιεί μες τον νουν μου, έφερνα τα ποδά. Ένοιωθα μιαν τρομερήν διέγερσην με την ιδέαν. Έθελα να κάμω το καλλύττερον course που είδαν οι φοιτητές. Να τους πελλάνω ούλλους τζιείνους τους άχρηστους που ποτζιοιμίζουν τα παιθκιά του κόσμου μες την τάξην τζιαι να πάρω την revanche για όσους καθηγητές με εποτζιοιμήσαν πας το θρανίον. Έδωκα πολλά μαθήματα αλλά μέλλοντες δοχτόρους πρώτην φοράν είχα.

Έτυχεν να έχω έναν γείτοναν που είναι μάστρος πας τες παιδαγωγικές μεθόδους για τους ενήλικες. Εκάλεσα τον έσσω να πιούμεν μιάν καντήλαν κρασίν. Είπα του τες ιδέες μου. Παρέτα, λαλεί μου. Που ότι πεις τους φοιτητές πιάννουν το πολλήν πολλήν 8%. Όσον καλά τζιαι να τους τα πεις χαμένος κόπος. Efficacité 8% αν είσαι τσιακκος, λλιόττερον αν είσαι σπασαρχίδης.

Τον κονστρουκτιβισμόν εγνώριζα τον ήδη. Άλλωστε στους φοιτητές μου θα εμίλουν τζιαι για κονστρουκτιβισμόν στες συμμετοχικές διαδικασίες λήψης αποφάσεων. Αλλά άλλον να ξέρεις το constructivisme στην θεωρίαν του Πιαζιέ, τζιαι άλλον να παίζεις κορώνα γράμματα το μάθημαν μου. Να τους αφήκω μόνους τους να γυρέψουν;;; Καλάν, τζιαι εμέναν ποιός εν να με θαυμάσει για τα όσα ξέρω;  Ποιός θα με θαυμάσει να μου απαμβλύνει τες ναρκισσιστικές μου ανάγκες; Τζιαι ποιά η απόδειξη κύριε ότι μαθαίνουν το 80% της ύλης πον να ερευνήσουν μόνοι τους παρά 8% τζιείνης πον να τους δώκω εγώ; Άλλωστε αν εν κούνοι τσαμπουκκάες τζιαι μάθουν το 80% του 10% της ύλης πον να τους φορτώσω εγώ, πάλε φτάννουμεν στο 8% τζιαι πού είσουν πούποτε. Διότι εγώ κύριε γείτονα είμαι τσιάκκος παιδαγωγός τζιαι έχω το μάξιμουμ της απόδοσης.

Ότι θέλεις κάμε, είπεν μου ο γείτος μου, δικόν σου πρόβλημαν. Δείξε εμποστοσύνην στους φοιτητές σου τζιαι δεν θα το μετανώσεις. Στην σχολήν της ιατρικής πάντως το ex cathedra μάθημαν εκαταργήθην τζιαι που τότες οι γιατροί μαθαίνουν πολλά καλλύττερα.

Ρε φίλε, εγώ έφερα σε να μου πείς πως θα τους πελλάνω καλλύττερα τους φοιτητές μου τζιαι εσύ θέλεις να μου μάθεις τέγνες πως να γίνω οργανωτής της αυτομόρφωσης; Δεν θα σου μάθω, είπεν μου, τζαι αν σε διδάξω 8% εν να μάθεις. Θα μάθεις μόνος σου. 

Εγώ έφερα τον να με βοηθήσει τζιαι εσσύχχισεν με παραπάνω. Εν εμπόριεν να μου πει ότι είναι genious η μέθοδος μου; Τί έθελεν να με βάλει πουρλόττον πας τες ανασφάλειες μου...

Ως την τελευταίαν στιγμήν έμπηκα μες την τάξην δεν έξερα αν θα φκάλω το Powerpoint με τα υπέροχα σλάιτς που ετοίμασα ή αν θα τους εδίουν την τσεντούν με τα βιβλία που έφερα για καλόν τζιαι για κακόν.

Τελικά έδωκα τους την επιλογήν να θκιαλέξουν, τζιαι φυσικά απορρίψαν την γενναιόδωρην μου προσφοράν να τους παρουσιάσω τες τρομερές διαλέξεις που ετοίμασα με τόσον κόπον τζιαι μόχθον. Έδωκα τους το πρόβλημαν που έπρεπεν να λύσουν, έδωκα τους την τσεντούν με τα βιβλία που εθκιάβασα εγώ, είπα τους τζιαι τί άλλες πηγές είχα ακουστά (αλλά δεν τους είπα ότι δεν τες εθκιάβασα ή ότι απλά τες εμετροφύλλησα) τζιαι εφκάλαμεν πρόγραμμαν ποιός φοιτητής θα παρουσιάζει τί από την ύλην τζιαι πότε.

Για να κάμουμεν το μακρύν κοντόν, οι φοιτητές κάθε εφτομάδαν οχι μόνον εφτάνναν στο επίπεδον που έθελα να τους πάρω, αλλά εμαθαίνναν μου τζιαι μέναν έναν σωρόν πράματα που εβρίσκαν που μόνοι τους. Εκαλύψαμεν την ύλην όλην που έθελα να περάσω που τες διαλέξεις. Τζιαι όχι μόνον εξέραν την ύλην, ελύσαν τζιαι έναν σύνθετον πρόβλημαν που δεν εμπορούσες να λύσεις εάν δεν έξερες καλά το σύνολον της ύλης. Εμείνισκεν μας τζιαι μια φορά ακόμα ελεύθερη, την οποίαν αφιερώσαμεν για ελεύθερην συζήτησην. Ήταν η μεγαλλύττερη χαρά να συζητώ με τους φοιτητές μου σαν ίσος προς ίσον (γνωσιολογικά) τζιαι να μου βάλλουν προβλήματα που δεν έξερα να λύσω του φτέρου τζιαι να γυρεύκουμεν λύσεις μαζί. Εσιαίρεσουν να τους ακούεις. Δεν θα σας πω τι αξιολόγησην εκάμαν του δασκάλου τους. Θα σας πω μόνον ότι εξανακάλεσα τον γείτον μου τζιαι εχάρισα του μιαν πότσαν καλόν κρασίν. Εγόρασα τζιαι τα βιβλία του ούλλα που εξηγά «apprendre par l’exemple».

Αυτόν πρέπει να ζητήσει που τους καθηγητές ο κύριος υπουργός που είναι τζιαι μάστρος της παιδαγωγικής καλλύττερος που μεναν. Μια τέθκοια αντίκρυση του μαθήματος της ιστορίας, ούτε βιβλία θέλει να αλλάξεις, ούτε αντιπαράθεσην αχρείαστην δημιουργεί. Εμπιστεύτου κύριε υπουργέ τους μαθητές σου τζιαι μεν φοάσε. Ο ρόλος του υπουργείου σου είναι να τους δώκει απλά οξυγόνον ελευθερίας, συνθήκες προσωπικής αναζήτησης τζιαι διαλεκτικής συζήτησης. Τα υπόλοιπα θα τα κάμουν μόνοι τους με την κοινωνικήν ανάγκην για οργανωτήν. Αυτόν είναι ελληνική παιδεία. 

Όσες καλές προθέσεις τζιαι να έχετε τζιαι όσον καλόν τζιαι να είναι το νέον πλαίσιον μες το οποίον θέλετε να βάλετε τους νέους, έτσι τζιαι αλλιώς η δουλειά τους είναι να το ξιλώσουν τζιαι να πετήσουν ελεύθεροι.

Τα οκτρώματα χαλιναγώγησης που χρησημοποιούνται σαν βιβλία ιστορίας δεν χρειάζεται να αλλαχτούν από άλλα. Χρειάζεται να περιθωριοποιηθούν που την διαλεκτικήν σκέψην.

Ξέρει η πάπια να πει Ρωσσία;

Μπορούμεν να χωρίσουμεν την μεγάλην πλειοψηφίαν των πλασμάτων που ενδιαφέρουνται για την πολιτικήν σε δύο κατηγορίες. Τα πετεινάρκα τζιαι τες πάπιες.

Τα πετεινάρκα έχουν πάντα αντίπαλον. Μόλις λαχτίσει ο αντίπαλος μουντάρουν τζιαι τσιππώννουν πας το σκουρουπάθθιν του να του σσιίσουν την κκελλέν. Όποιος δε δεν είναι φίλος του φίλου, είναι αντίπαλος. Οι ρώσσοι για παράδειγμαν, επειδή δεν είναι τέλλια φίλοι των αμερικάνων, είναι εχθροί των παραδοσιακών δυτικογάλακτων δεξιών. Ή από την άλλην, ότι έρκεται που την Αμερικήν είναι σατανικόν σχέδιον του ιμπεριαλισμού για τους άλλους. Μόλις επήεν η Ρωσσία να προστατεύσει τους Οσέτες που θα τους εκαθάριζεν ο πελλός της Γεωργίας, αθθημηθήκαν οι τέως αντικομουνιστές το Αφχανιστάν, την Ουγγαρίαν, την Τσεχίαν... Λες τζιαι η σημερινή Ρωσσία έχει να κάμει τίποτε με την τότε Σοβιετικήν ένωσην. Λες τζιαι το ότι η Ρωσσία κάμνει πόλεμον, είναι απόδειξη ότι τον τζιαιρόν που επολεμούσαν τον κομμουνισμόν είχαν δίκαιον.

Είναι όμως τζιαι οι πάπιες. Οι πάπιες δεν τσακκώνουνται, αγαπούν το δίκαιον. Υπερασπίζουνται μόνον τους αδικημένους. Ευτυχώς όμως που δεν είναι μόνον οι πάπιες που υπερασπίζουνται τους αδικημένους. 

Ενόσω η Ρωσσία δεν διεκδικούσεν ανεξαρτησίαν της Οσετίας τζιαι της Αμπχαζίας, αλλά αυτονομίαν, εγώ υποστήριζα ότι καλά έκαμνεν που εμπόδιζεν τους Γεωργιανούς να κάμουν εθνικόν καθαρισμόν όπως τόσοι άλλοι εκάμαν. Μέχρι τζιαι πριν μίαν εφτομάδαν, έλεα ότι η Ρωσσία σέβεται το διεθνές δίκαιον διότι δεν διεκδικεί κάτι που να μην σέβεται την εδαφικήν ακαιρεότηταν κράτους που ωρίστην με διεθνής συμβάσεις.

Από τα εχτές όμως η Ρωσσία δεν σέβεται το διεθνές δίκαιον τζιαι τα όσα εδιακύρισσεν περι σεβασμού του. Η δικαιολογία ότι το Κόσσοβον αναγνώρισεν το η Δύση άρα μιάν σου - μίάν μου δεν είναι λόγος αρκετός. Αν εν έτσι, να αρκέψουμεν να κάμνουμεν κράτη όπου έχει έναν πληθυσμόν που δεν είναι ομοιογενής. Θα κάμουμεν καμπόσες σσιιλιάες κράτη. Η Οσετία να κάμει κράτος τζιαι να φύει που την Γεωργίαν, η Γεωργιανοί πληθυσμοί να κάμνουν κράτος τζιαι να φύουν που την Οσετίαν, οι Οσέτοι που θα κόψουν σε χωρκά τζιαι γειτονιές Γεωργιανές να αποαπόσκιρτήσουν με την σειράν τους... Να βάλουμεν σύνορα παντού τζιαι κάθε μουχτάρης τζιαι πρόεδρος (ίντα ο Ντεχτάς εγίνην πρόεδρος, έστω τζιαι ψευδό...).

Επειδή υποστήριξα σε διάφορα μπλογκς ότι η Ρωσσία σε γεννικές γραμμές εσεβάστην τον διεθνή νόμον μέχρι πριν καμιάν εφτομάδαν, δεν μπορώ να βρίξω τζιαι να κάμω την πάπιαν τωρά που θεωρώ ότι τον καταπατά παράφορα. Η Ρωσσία αυτήν την στιγμή δεν κάμνει τίποτε άλλον διαφορετικόν που έκαμεν η Τουρκία το 74. Η διαφορά είναι ότι η Τουρκία εισέβαλεν το 74 τζιαι εκαρτέρησεν ως το 82 να ξιχάσουν λλίον οι κοινές γνώμες της δύσης πριν ανακυρίξει κράτος, η Ρωσσία εισέβαλεν την περασμένην εφτομάδαν τζιαι αναγνώρησεν κράτος μιαν εφτομάδαν μετά.

Οι μη πάπιες ας μιλήσουν. Εγώ έκαμα το καθήκον μου. 

Είναι καταθλιπτικόν κάθε φοράν που είσαι αναγκασμένος να πεις "έτο, από τα σκατά στα κότσιρα, έτσι τζιαι αλλιώς το δίκαιον δεν υπάρχει".

Εκδηλώσεις για λύση

Η Κύπρος αρχίζει να ενώννεται. Όχι βέβαια γιατί οι πιό προχωρημένες δυνάμεις της ελληνοκυπριακής τζιαι τουρκοκυπριακής κοινωνίας θα κάμουν ακόμα μιαν κοινήν εκδήλωσην τζιαι στην οποίαν σας καλώ να πάτε στην θέσην μου που έκοψα μακρυά. Είναι ο αέρας που άλλαξεν γεννικά. Είναι η πρώτη φορά που έχουμεν πολιτικές πλειοψηφίες που έχουν πολιτικήν θέλησην για συναίνεσην τόσον στες δκυό κοινότητες όσον τζιαι στες "μητέρες" πατρίδες (μητέρες να τες κάμει ο θεός). 

Εκτός από την διαφημιζόμενην εκδήλωσην, αν είδατε θα γίνει άλλη μία στες 14 από τες official κομματικές νεολαίες στο Λήδρας, όπου, άκουσον-άκουσον, θα παρευρεθούν μαζί οι ηγέτες τζιαι των θκυό κοινοτήτων.

Αλλάξαν οξά εν αλλάξαν οι αέριες;

Χάτε, τζιαι του χρόνου θα πάμεν έσσω μας. Να πάμεν... τελος πάντων, να πάσιν τζιείνοι που θεωρούν ότι ακόμα ποτζιεί εν έσσω τους. Άραγες σου από τους πρόσφυγες που δεν θα επιστρέψουν έτσι τζιαι αλλιώς στην Αμμόχωστον, στην Μόρφου, στα επιστρεφόμενα χωρκά της μεσαρκάς τζιαι της κατεχόμενης σκάλας, εν να βρεθεί 1/3 του κόσμου που τες υπόλοιπες περιοχές που επιτρέπει η αρχή της ελληνοκυπριακής πλειοψηφίας στον νότον τζιαι της τουρκοκυπριακής στον βορράν για να επιλέξει να φύει που τες τωρινές του εστίες τζιαι να πάει να ξαναρκέψει τζιουνούρκαν ζωήν ποτζιεί, οξά εν να προτιμήσει τζειαμέ που ερίζωσεν τα τελευταία 35 χρόνια;

Ανακούφιση

Ούφ. Έφυεν μου τζαι η τελευταία μεγάλη αγωνία που με έκαμνεν να βοούμαι ότι παρόλες τες καλές συγκυρίες στην Κύπρο, το κυπριακό ίσως να μην λυνόταν λόγω εξωγενών παραγόντων. Ο Αλλάχ να γλέπει την σταθερότηταν στην Τουρκίαν μέχρι του χρόνου. Εγλυτώσαμεν την για έναν τζιαι μόνον δικαστήν.

Τωρά εμείναν μου οι μικρές αγωνίες αλλά ευελπιστώ ότι οι δυσκολίες θα ξεπεραστούν. Πάω στοίσιημαν ότι του χρόνου έτσι τζαιρον θα πάρει πουρλόττον το μπλογκ μέσα στην προεκλογικήν περίοδο για το δημοψήφισμαν.

Ελπίζω δε ότι ο Χριστόφιας τζαι ο Τταλάτ θα είναι αντάξιοι του Μαντέλα τζαι του Λε Κλέρκ, όχι του Μουγκάπε, του Γκαντάφη, ή του Μακαρίου. Εγώ πάντως τείνω να τους έχω ολοέναν τζαι παραπάνω εμπιστοσύνη.

Παραδέχουμαι ότι είχα ππέσει έξω, διότι δεν όρπισα ποττέ μου σοβαρά ότι το κυπριακόν θα ελύνετουν πριν να πεθάνω. Επίστεψα του Τζιονή που ελάλεν ότι ούτε σε 40 χρόνια τίποτε δεν έχει. Τωρά ελπίζω ότι όχι πιο αργά που ένα χρόνο, η Κύπρος αρκέφκει μιαν τζιουνούρκαν ζωή.

Πού βασίζω την αισιοδοξίαν μου; Τους Κυπραίους ηγέτες ξέρω τους καλά τζαι δεν έχω έννοιαν για τες προθέσεις τους. Για τους εξ ανατολών κομαντάντε, μεν θκιαβάζετε τι λαλεί ο κυπριακός τύπος ότι είπαν. Θκαβάζετε τι λαλεί ο ξένος, ή θκιαβάζετε μόνον την δήλωσην αυτήν καθέ αυτήν, αν είναι δυνατόν χωρίς μετάφρασην από Κύπριον δημοσιογράφον στα ελληνικά. Θκιαβάστε τι λαλεί ο Ερτογάν τζιαι ο Μπαμπατζιάν τζιαι θα δείτε ότι η αισιοδοξία μου έχει βάσην.

Όσοι έχετε μετοχές ή κανέναν κομματούιν χωράφιν μην τα ξικάμετε. Σε 5-6 χρόνια θα είναι θυσαυρός.

Αν ήμουν οικολόγος...

Αν ήμουν οικολόγος  ήταν να ξαπολύσω αυτήν την ποσπασμένην απορριπτικήν πολιτικήν που επάττησεν με την ήτταν του Τάσσου. Ήσιαν να πιάσω τον παλμόν της Κύπρου να δώσω με τα μούτρα μέσα ώστε να επιδράσω όσον ιμπόρω παραπάνω στην διαμόρφωσην της συζητούμενης λύσης έτσι που το περιβάλλον να είναι στο κέντρον της καινούριας πολιτείας που θα κτίσουμεν για το μέλλον.

Ήταν αν επωφεληθώ του ότι ούτε τα σιέρκα μου εν βουττημένα μες το γιαίμαν, ότι ούτε γέρος της δεκαετίας του πεήντα είμαι, ούτε εθνικιστής έχω συμφέρον να είμαι. Ήσιαν αν βάλω το περιβάλλον ομπρός τζαι να πααίννω. Διότι το περιβάλλον μπορεί να ενώσει. Αυτον το θέμαν δεν είναι ξιμαρισμένο από ότι εχώρισεν τον λαόν που το πεήντα σε αριστερούς τζαι δεξιούς, σε τουρκοκύπριους τζαι ελληνοκύπριους.

Ήσιαν να προσπαθήσω να δημιουργήσω όνειρον για την νέαν γενιάν των Κυπραίων που εβαρεθήκαν τα κατεστημένα τζαι ποτζεί τζαι ποδά. Ήσιαν να προσπαθήσω να κάμω κοινόν οικολογικόν κόμμαν με τους κυπραίους που μιλούν τούρτζικα. Θα ήμουν τον μόνον κόμμαν που μπορεί να είναι δικοινοτικόν. Τζιαι σαν το πρώτον δικοινοτικόν κόμμαν θα έμπαινναμεν πολλά δυνατά μες τα κοινωνικά δρώμεντα της Νέας Κύπρου.

Ήσιαν να πιάσω κάθε διαφοράν που υπάρχει στες δικοινοτικές συνομιλίες τζαι να προσπαθήσω να προτείνω συναινετικήν προτασην τζαι όχι συμβιβαστικήν. Στην συναίνεσην τζαι οι δύο μερκές κερδίζουν ενώ στον συμβιβασμόν τζαι οι δύο δέχουνται να μοιράσουν τες απώλιες. Σαν οικολόγος θα είχα παραπάνω ατού να φανταστώ λύσεις συναινετικές διότι το περιβάλλον τζαι η αειφόρα ανάπτυξη είναι προς ώφελος τζαι των δύο πολιτειών. Νά μερικές συναινετικές προτάσεις που θα έκαμνα:

- Θέλουν οι ΤΚ να κρατήσουν τα μισά παράλια ενώ έχουν μόνον 20% του πληθυσμού. Να τα κρατήσουν. Με την προϋπόθεσην όμως ότι το υπόλοιπον της διαφοράς που τους αναλογεί θα έιναι μέσα σε εθνικόν πάρκον στο οποίον θα απαγορεύεται κάθε ανάπτυξη. Να μπεί τζαι ο Ακάμας μέσα στο ίδιον status τζαι το κάβο Γκρέκο. Όλες οι προστατευμένες ακτογραμμές να μήν υπάγονται στην δικαιδοσίαν των συνιστώντων πολιτειών αλλά του ομόσπονδου κράτους (όπως στην Ελβετίαν τα εθνικά πάρκα είναι στην δικαιοδοσίαν της ομοσπονδίας παρόλον που η γή ανήκει στα καντόνια.

- Θέλει η Τουρκία προνόμια στες οικονομικές σχέσεις της με την Κύπρον. Να τα έχει. Με την προυπόθεσην ότι δεχούμαστιν να μεν κτίσουμεν πυρινικόν σταθμόν στα παράλια της Τουρκίας με αντάλλαγμαν ούτε η Τουρκία να κτίσει πυρινικόν σταθμόν σε ακτίναν Χ χιλιομέτρων που την Κύπρο. Τζαι ότι προνόμια έχει η Τουρκίαν στην Κύπρον να έχει τζαι η Κύπρος στην Τουρκίαν.

-Θέλουν οι Τουρκοκύπριοι να μείνουν οι εγγυήσεις του 60 διότι φοούντε ότι θα τους κάμουμεν όπως εκάμαν οι Κρητικοί τους τουρκοκρήτες. Να μείνουν. Εν τζαι έχουν άδικον να φοούνται. Τζαι γω αν ήμουν τούρκος οικολόγος ήταν να φοούμαι. Ώς που να γινούμεν ούλλοι τέλλια ευρωπαίοι δεν ιξέρεις τι θα συμβεί. Να μείνουν όμως υπό την προυπόθεσην ότι δεν είναι οι εγγυήτριες δυνάμεις που αποφασίζουν πότε θα αλλάξουν τα εγγυητικά αλλά το νέον ομόσποδον κυπριακόν κράτος με την σύμφωνην γνώμην τζαι των δύο πολιτείών. Εκεί που το ζήτημαν των εγγυήσεων είναι γεωπολητικόν θα μετατραπεί σε ζήτημαν εσσωτερικής πολιτικής. Η επέμβαση δε ας είναι τζαι μονομερής, μόνον όμως με την σύμφωνην γνώμην του συμβουλίου ασφαλείας των Ηνωμένων εθνών.

Βλέποντας τα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης της 25 Ιουλίου, 11 από τα 16 είναι περιβαλλοντικά. Αντίς να μουρμουρώ τζαι να κορακώ σε Τασσικόν στύλ ότι πρέπει πρώτα να συφφωνήσουμεν τζαι μετά να αρκέψουμεν συνομιλίες, θα έκαμνα φοινιτζιάν τον πρόεδρον τζαι θα διεκδικούσα ρόλον στο πως να εφαρμοστούν τα οικολογικά μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης. Θα ήμουν πρωτοστάτης της δημιουργίας του νέου κράτους τζαι θα εδιεκδικούσα να βάλω κάτι ανάλογο που λέει η τρίτη παράγραφος τους ομοσπονδιακού συντάγματος της Ελβετίας βάλλοντας την αειφόραν ανάπτυξην σαν έναν που τα θεμέλια του κράτους, στο ίδιον επίπεδον με την ελευθερίαν, το κράτος δικαίου τζαι τα δικαιώματα του πολίτη.

Δεν είμαι όμως οικολόγος! Κρίμας, τζαι θα μείνουν τζαι οι εισηγήσεις μου χάσκοντας επι μπλόγκ κρεμμάμενες. Πάντως όποιος τες θέλει ας τες πιάει τζαι ας τες κάμει μάλιστα καλλύττερες.

Κυπριστάν Αχαπαριάν

ΑΠΟΡΙΑ ΠΡΟΣ ΔΗΚΟ...

...και ΕΔΕΚ. Ο Μακάριος ήταν σοσιαλιστής;

Εννά κλάψει τζιαι τούτος;

Στην χτεσινή συνέντευξη τύπου ο Πρόεδρος Δημήτρης Χριστόφιας επιβεβαίωσε τις δημοσιογραφικές πληροφορίες περί πρόθεσης του να απευθυνθεί με διάγγελμα στον λαό μετά την επόμενη του συνάντηση με τον Μεχμέτ Αλί Ταλάτ στις 25 Ιουλίου, για να εξηγήσει στο λαό την όποια απόφαση θα λάβει για την έναρξη ή όχι των απευθείας συνομιλιών.

Κατά τη γνώμη μου «παίζουν» τα εξής σενάρια στο διάγγελμα, μεταξύ άλλων:

- Ο Χριστόφιας γελά, σε αντίθεση με τον Τάσσο που έκλαιε.
- Ο Χριστόφιας γελά, με παραθυρούϊ ποπίσω playback τον Τάσσο να κλαίει στο διάγγελμα του 2004.
- Ο Χριστόφιας κλαίει με live παραθυρούϊ ποπίσω τον Τάσσο να γελά μαζί με τον Ττόμη Ββού.
- Ο Χριστόφιας κλάμοντα μας καλεί να ψηφίσουμε ΝΑΙ για να τσιμεντώσουμε το ΟΧΙ (των Τουρκοκύπριων, πέρκιμου).
- Κάμνει τζιαι ο Ταλάτ ταυτόχρονα διάγγελμα που τον Μπαϋράκ.
- Κάμνει τζιαι ο Ταλάτ ταυτόχρονα διάγγελμα που τον Μπαϋράκ τζιαι κλαίει τζιαι τζείνος.
- Κάμνουν ο Χριστόφιας τζιαι ο Ταλάτ ΕΝΑ διάγγελμα με ΕΝΑ κείμενο και ΜΙΑ προσωπικότητα αλλά από ΔΥΟ ραδιοσταθμούς σε ΔΥΟ γλώσσες προς ΔΥΟ ακροατήρια. Everybody is happy. Κανένας εν κλαίει.
- Κάμνει ο Χριστόφιας διάγγελμα αλλά τραβά ακόμα λλιόττερο ακροατήριο που την διακαναλική του Τάσσου πριν τες εκλογές. Λλίοι παίρνουν χαπάρι τι είπε. Ακόμα λλιόττερους κόφτει τους.

Update, 28 Ιουλίου 2008:

Δημήτρηηηηηηηηηηη το διάγγελμααααααααααα, εξέχασες; Θέλω το διάγγελμα μουουουουυουου, που εν το διάγγελμα μουουουοουου;!;!;!;!

ΑΚΕΛ: Συνέπεια στην ασυνέπεια

Για άλλη μια φορά το ΑΚΕΛ κατάφερε να τεραγωνίσει τον κύκλο. Το κόμμα θα καταψηφίσει λέει την μεταρρυθμιστική συνθήκη, την ίδια συνθήκη την οποία ο ηγέτης του έχει δεσμευτεί να υπογράψει. Για τους αντικειμενικό παρατηρητή της ιστορίας αυτή η στάση δεν αποτελεί έκπληξη. Σε όλες τις κρίσιμες στιγμές του τόπου, το ΑΚΕΛ είχε... δύο θέσεις. Ξεκίνησε εναντίον του αγώνα του '55 αλλά μετά έγινε υπέρμαχός του. Αντιτάχθηκε αρχικά στον Μακάριο αλλά μετά τον στήριξε όσο λίγοι (μέχρι σήμερα τον λιβανίζει). Ήταν εναντίον της ένταξης στην ΕΕ (ΕΟΚ, ΝΑΤΟ, το ίδιο συνδικάτο) αλλά μετά την στήριξε. Σε όλα αυτά τα ζητήματα υπάρχει τουλάχιστον μια χρονική απόσταση μεταξύ της μιας θέσης και της άλλης. Τον 21ο αιώνα το ΑΚΕΛ ανέβασε την διπλοπροσωπία σε ψηλότερα επίπεδα. Το 2004 ψήφισε ΟΧΙ για να τσιμεντώσει το ΝΑΙ. Και σήμερα καταφέρνει την ίδια στιγμή να λέει και ΝΑΙ και ΟΧΙ σε μια συνθήκη, όπως καταφέρνει να είναι ένα μαρξιστικό κόμμα που αποδέχεται την οικονομία της αγοράς.

Προσπαθώντας να δικαιολογήσουν τη υποκριτική τους στάση ο Χριστόφιας και το ΑΚΕΛ δηλώνουν ότι θα υπογράψουν τη συνθήκη "σεβόμενοι την δέσμευση του προηγούμενου προέδρου". Μα τι μαλακεία είναι αυτή Θεούλη μου; Ο λαός σε εξέλεξε Πρόεδρο κύριε Χριστόφια για να παίρνεις εσύ τις αποφάσεις και όχι για να σέβεσαι τις αποφάσεις του Τάσσου. Αν ο λαός ήθελε τις αποφάσεις του Τάσσου θα ψήφιζε αυτόν, όχι εσένα.

Αυτό που είναι πραγματικά φαινόμενο είναι το γεγονός ότι το ΑΚΕΛ καταφέρνει να διατηρεί αυτή την υποκριτική και ανεύθυνη στάση χωρίς κόστος, αφού ουδείς ΑΚΕΛικός φαίνεται να ενοχλείται από αυτή. Είμαι περίεργος να δω πόσοι από τους ΑΚΕΛικούς αναγνώστες αυτού του μπλογκ θα βγουν να επικρίνουν αυτή τη στάση και πόσοι θα περιοριστούν στη συνήθη κατηορία ότι ο Ίλαντρος διακατέχεται από αντι-ΑΚΕΛική μανία.

Η δική μου ερμηνεία είναι ότι το ΑΚΕΛ καταφέρνει να παίζει αυτό το παιγνίδι διότι στην πραγματικότητα το 99% των ΑΚΕΛικών (αλλά και των μη) δεν δίνει δεκάρα για τη συνθήκη, όπως δεν ενδιαφέρεται για μαρξισμούς και άλλες ιδεολογικές αναζητήσεις. Το ΑΚΕΛ είναι το κόμμα της εργατικής τάξης και σκοπός του είναι να προστατεύει τα συμφέροντα αυτής της τάξης. Εφόσον το κάνει (και σε αυτό ΕΙΝΑΙ διαχρονικά συνεπές), ο ΑΚΕΛικός κόσμος θα είναι ευχαριστημένος και η ηγεσία του κόμματος θα μπορεί να λέει όχι στον Συνεταιρισμό για την Ειρήνη και ταυτόχρονα να παρέχει διευκολύνσεις στο ΝΑΤΟ χωρίς κανένας να ενοχλείται.

Εκτός και αν κάποτε οι διανοούμενοι της αριστεράς σηκώσουν επιτέλους κεφάλι και αρθρώσουν λόγο....

Ο κανόνας της ιδανικής δημοκρατίας του Μαρκήσιου Condorcet

Μόλις άλλαξεν η Κυβέρνηση τζαι άρκεψα να πιστεύκω ότι είναι δυνατόν να λυθεί το κυπριακόν εξεκίνησ να γράφω έναν ποστάκιον για τα δικαιώματα της πλειοψηφίας τζαι της μειοψηφίας. Τελικά ήταν δύσκολον θέμαν τζαι εβάρτηκα να το μελετήσω πιό βαθκιά.

Έσπασα την κκελέν μου πως θα μπορούσεν να δουλέψει η δημοκρατία σε μιαν ενωμένην Κύπρο χωρίς η μόνιμη πλειοψηφία του 82% να αποφασίζει για το 18% τζαι χωρίς το 18% να μπλοκάρει τα πάντα με τα βέτο.

Τελικά έφαεν μου 3 μήνες σκόπημαν τζαι ανακούτρεμαν για να φκεί κάτι που στέκει. Επειδή εν μεγάλον έβαλα το δαμέ σε pdf αρχείο για όποιον θέλει να το κατεβάσει να το μελετήσει.

Η ιδέα είναι να έβρουμεν τους κανόνες μιας δημοκρατίας όπου το αγαθόν να είναι αυτόν που θέλουν οι πολλοί χωρίς οι λλίοι να εναντιόννωνται πολλά έντονα. Δεν είμαι εγώ που εσκέφτηκα πρώτος τούτην την αρχήν. Θέλει μεγάλην κκελλέν τζαι ιδίως μεγάλην ευαισθησίαν τζαι αθρωπισμόν που μόνον η κκελλέ πλασμάτου του αναστήματος του μαρκήσιου Condorcet μπορεί να γεννήσει έτσι πράμαν. Εγώ απλά επροσπάθησα να το φανταστώ πως θα μπορούσεν να δουλέψει στην νήσον των Αγίων τζαι των θκιαόλων.

Μια ιδέα λοιπόν μπορεί να γίνεται νόμος εάν η πλειοψηφία του συνόλου του λαού είναι υπέρ, χωρίς να υπάρχει μειοψηφία πέραν του 1/3 στην μιαν πολιτείαν.

Προσοχήν πριν να πείτε ότι συφφωνείται με αυτές τες ιδέες. Ο Condorcet αυτοκτόνησεν (ή αυτοκτονήσαν τον)  για νε μεν τον φάει η γκιγιοτίνη.

Μικρές ειδήσεις

Ανακοινώθην ότι οι μελέτες για την κατασκευή πυρινικού ηλεκτρικού σταθμού αναστέλλονται για ένα χρόνον. Οι μηχανικοί που θα έφερναν εις πέρας τις μελέτες θα εν απασχολημένοι με την ανα?ανακαίνιση του δημοτικού θεάτρου.

Ζητήται χωραφούιν μακριά που κατοικημένες περιοχές για την μελλοντικήν ανέγερσην ηλεκτρικού σταθμού. Το χωράφι πρέπει να είναι κοντά στη θάλασσα για τες ανάγκες ψύξης του θερμικού κύκλου της τουρπίνας, να είναι σε περιοχή όπου ΔΕΝ εγίνην σεισμός τα τελευταία 1000 χρόνια και που διαθέτει και λακκούιν για να θάφκουνται μέσα τα πυρινικά απόβλητα.

Με βάσην επιστημονικές έρευνες σοβαρού επιστημονικού ιδρύματος που ανέλυσεν το σχέδιο Ανάν για τες ανάγγες του παλιού προεδρικού, η ραδιενέργεια έχει τζαι θετικές επιπτώσεις για τον τόπο. Σκοτώνει τες κουέλλες τζαι έτσι δεν κινδυνέφκουν να κάμνουν αφαλατοξίνες στο γάλαν. Τα μικρά κυπριόπουλλα θα μπορούν έτσι να παίρνουν μόνον γάλα Βλάχας που είναι ακίνδυνον.

Το τμήμαν ενεργείας θα κάμει joint venture με το δημαρχείο Λευκωσίας που θα του δανίσει πολιτικούς μηχανικούς και τεχνογνωσίαν για την επίβλεψην έργων ενεργειακής υποδομής, έργα τα οποία προς το παρόν παραμένουν μυστικά.

Όλα τα χε η μαριωρή, έβρετε τι της έλειπεν!

Δημοσκόπηση της εφημερίδας «Μάχη» για το Σχέδιο Αννάν

Η εφημερίδα «Μάχη» διενεργά δημοσκόπηση για το Σχέδιο Αννάν.

Οι επιλογές είναι «Ναι», «Όχι», «Δεν ξέρω / δεν απαντώ».

Η μοναδική επιλογή που, κατά τη γνώμη μου, πιθανό να είχε σχέση με την πραγματικότητα («Ναι ρε, εβάλαν σας το ομπρός σας τζιαι είπαν σας Ορίστε») δυστυχώς δεν προσφέρεται.

Update, 2008-06-05: Αν δοκιμάσει κανένας να ακολουθήσει το link από πιο πάνω, ο server της Μάχης απαντά με Internal Server Error... είτε το link δείχνει απ' ευθείας στην δημοσκόπηση, είτε στην αρχική σελίδα της εφημερίδας.

Τα ίδια links λειτουργούν μια χαρά αν τα βάλεις απ' ευθείας στο browser:

http://www.maxinewspaper.com
http://www.maxinewspaper.com/index.php?poll=9

Λέτε οι παραπομπές από ορισμένους referrers να μην τους είναι τόσο
ευπρόσδεκτες;

ΠΡΟΣΟΧΗ: Ακολουθεί άρθρο από το ΚΥΠΕ. Η επισημανση δική μου........

Ο Υπουργός Εξωτερικών συναντήθηκε με τον κ. Α. Λοβέρδο
20/05/2008


Ο Υπουργός Εξωτερικών κ. Μάρκος Κυπριανού είχε σήμερα συνάντηση με τον Πολιτικό Εκπρόσωπο του ΠΑΣΟΚ για θέματα εξωτερικής πολιτικής κ. Ανδρέα Λοβέρδο.

Μετά τη συνάντηση ο κ. Κυπριανού δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι «με τον κ. Λοβέρδο είχαμε συνεργαστεί και παλαιότερα όταν είχαμε άλλα καθήκοντα. Κύριο θέμα της συνάντησης ήταν η κινητικότητα και οι εξελίξεις στη διαδικασία του κυπριακού προβλήματος και παρουσίασα απόψεις δικές μου και του Υπουργείου Εξωτερικών. Μιλήσαμε και για θέματα που αφορούν την Ευρωπαϊκή Ένωση, τις ευρωτουρκικές σχέσεις, την Κύπρο στην ΕΕ και, γενικότερα, τις προτεραιότητες και πρωτοβουλίες που αναλαμβάνει το Υπουργείο Εξωτερικών, τους στόχους που έχει για το επόμενο χρονικό διάστημα».

Ο κ. Κυπριανού πρόσθεσε ότι «η συνεργασία της Κυβέρνησης και του Υπουργείου με όλες τις πολιτικές δυνάμεις της Ελλάδας είναι σημαντικές», σημειώνοντας ότι θα συνεχίσει να υπάρχει επαφή και συνεργασία. Προσβλέπουμε, είπε, στην επίσκεψη του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ στην Κύπρο για να συνεχίσουμε τη συζήτησή μας.

Από την πλευρά του ο κ. Λοβέρδος είπε ότι «επειδή έχω υπόψη μου τις εξελίξεις των σχέσεων της Κυπριακής Δημοκρατίας με την Ελληνική Δημοκρατία σας διαβεβαιώνω ότι η ποιότητα των θεμάτων, από τη στιγμή που εντάχθηκε η Κυπριακή Δημοκρατία στην ΕΕ, έχει πραγματικά αλλάξει. Συζητάς με τον Υπουργό Εξωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας και ενημερώνεσαι όχι μόνο για το μεγάλο θέμα του Κυπριακού, το μεγάλο αυτό ζήτημα εισβολής και κατοχής, αλλά και για θέματα που αφορούν την ευρωπαϊκή καθημερινότητα. Αυτό είναι μια πολύ μεγάλη και σημαντική εξέλιξη στην ποιότητα των σχέσεων της Ελληνικής Δημοκρατίας με την Κυπριακή Δημοκρατία, των σχέσεων μεταξύ των δύο κρατών του Ελληνισμού», είπε ο κ. Λοβέρδος.
Πρόσθεσε ότι «συζητήσαμε την ενδιαφέρουσα και κρίσιμη καμπή στην οποία βρίσκεται το Κυπριακό, μετά τις τελευταίες εξελίξεις της 21ης Μαρτίου, συζητήσαμε, όμως, και για ζητήματα που έχουν να κάνουν με τις ευρωτουρκικές σχέσεις. Το ΠΑΣΟΚ, πέρα από την πολύ μεγάλη κυβερνητική του εμπειρία είναι μείζων αντιπολίτευση στην Ελλάδα σήμερα και είναι μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής της Ελλάδας. Συνεπώς, χρειάζεται αυτή την ενημέρωση για τις αξιολογήσεις που πρέπει να γίνουν και για τις προβλέψεις που πρέπει η Ελλάδα να κάνει».

Εξάλλου, ο Υπουργός Εξωτερικών ερωτηθείς για τη συνάντηση που είχε νωρίτερα σήμερα στο Υπουργείο Εξωτερικών με την Επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Κύπρο κα Ανδρούλα Καμιναρά, είπε ότι «με την κα Καμιναρά είχαμε συνεργασία και υπό τις προηγούμενες ιδιότητές μας στις Βρυξέλλες. Ήταν εθιμοτυπική συνάντηση, με την ευκαιρία της ανάληψης των νέων της καθηκόντων, στο πλαίσιο των συναντήσεων με εκπροσώπους Κυβερνήσεων ή Οργανισμών, σε αυτή την περίπτωση της ΕΕ, και συζητήσαμε διάφορα ζητήματα που αφορούν την Κύπρο και την ΕΕ».

Pop quiz!

Ποιο υψηλόβαθμο στέλεχος του ΔΗΣΥ που παρέστη σήμερα στο μνημόσυνο του Νίκου Σαμψών εκφώνησε τον επιμνημόσυνο λόγο:

α) Ο Ιωνάς Νικολάου
β) Ο Ιωάννης Κασουλίδης
γ) Ο Αβέρωφ Νεοφύτου

Ο νικητής θα κερδίσει αντίγραφο του επιμνημόσυνου λόγου αυτογραφημένο από τον εκφωνητή του, το οποίο αναλαμβάνει να εξασφαλίσει ο Ίλαντρος, να υπογραμμίσει τα πιο αξιόλογα εδάφια και να το καδρώσει με βερνικωμένο ξύλο οξιάς. Η παράδοση του δώρου θα γίνει σε τελετή στα εθνικόφρονα σωματεία του δήμου ή της κοινότητας του νικητή.

Βοήθεια από τον δωροθέτη Ίλαντρο: Το στέλεχος που γυρεύετε έχει επιδείξει εντιμότητα, διαχρονική συνέπεια στις θέσεις του, αλλά και τόλμη, είναι άνθρωπος σύγχρονος και ανοιχτόμυαλος, είναι ανοιχτός σε νέες ιδέες και νέους ανθρώπους, έχει βάλει ψηλά στην ατζέντα του την καταπολέμηση της διαφθοράς, είναι μετριοπαθής, έντιμος, ήπιος, αποπνέει ένα πολιτικό πολιτισμό που βρίσκει απήχηση στην Ευρώπη.

Ανησυχητικός συγκεντρωτισμός, τραγική ημετεροκρατία

Μεταξύ πρώτης και δεύτερης Κυριακής των εκλογών είχα καταγράψει εδώ τους λόγους που θεωρούσα τον Κασουλίδη καλύτερη επιλογή από τον Χριστόφια. Κάποια από τα πλεονεκτήματα του Κασουλίδη ήταν ότι είναι ανοιχτός σε νέες ιδέες, έχει επαφή με νέους ανθρώπους, πιστεύει στην αξιοκρατία και έχει πρόσβαση στην εμπειρογνωμοσύνη. Σε κάποια σχόλια αμέσως μετά την εκλογή Χριστόφια είχα εκφράσει προβληματισμό για τη στάση που θα τηρούσε ο νέος πρόεδρος σε θέματα χρηστής διοίκησης.

Δυστυχώς μόλις δύο μήνες μετά οι ανησυχίες μου έχουν επαληθευτεί. Μάλιστα θάλεγα ότι τα πράγματα είναι χειρότερα απ' ότι τα περίμενα. Μέσα σε αυτούς τους δύο μήνες είχαμε τα εξής:

• Διορισμός του εγκληματικά ανίκανου Χάρη Θράσου επικεφαλής της ΑΗΚ.
  
• Διορισμός στην Επιτροπή Ανταγωνισμού του Κωστάκη Χριστοφόρου, συνταξιοδοτηθέντος στενού συνεργάτη του Χριστόφια και ανθρώπου παντελώς άσχετου με το αντικείμενο.
• Πρόταση για διορισμό στη θέση του βοηθού ρυθμιστή τηλεπικοινωνιών άλλου συνταξιοδοτηθέντος δημόσιου υπάλληλου, επίσης παντελώς άσχετου με το αντικείμενο.
• Διορισμός του παρανοϊκού Άκη Παπασάββα στη θέση του βοηθού γενικού εισαγγελέα.
• Πόλεμος κατά του Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας, ο οποίος είναι οικονομολόγος διεθνούς εμβέλειας κι ένας από τους ελάχιστους σε αυτό τον τόπο που κατέχει αξίωμα λόγω της αξίας του και όχι γιατί είναι κουμπάρος.

Κάποιοι θα μου πουν, γιατί δεν μιλάς και για τις Τεχνικές Επιτροπές; Εκεί δεν διόρισε τρανταχτά ονόματα με περγαμηνές; Ναι, το έκαμε. (Παρόλο που θα ήθελα να έβλεπα και κανένα άνθρωπο κάτω των 60, αλλά έστω.) Και αντιστρέφω το ερώτημα. Γιατί δεν διόρισε τρανταχτά ονόματα με περγαμηνές στα σημαντικότερα πόστα του κράτους, σε καθαρά τεχνοκρατικές θέσεις ανεξάρτητων αξιωματούχων; Μήπως γιατί δεν πιστεύσει στην ανεξαρτησία των θεσμών; Μήπως γιατί θέλει να ελέγχει τα πάντα;

Δεν ξέρω τι θα γίνει με το Κυπριακό. Εκεί μέχρι τώρα ο Χριστόφιας τα πάει πολύ καλά. Όμως στο εσωτερικό μέτωπο οι επιλογές προσώπων που έχει κάνει είναι τραγικά κακές. Δείχνουν προσήλωση στο συγκεντρωτισμό, τον κρατισμό και την ημετεροκρατία. Πολύ φοβάμαι ότι αυτή θα είναι η κληρονομιά που θα μας αφήσει η διακυβέρνηση Χριστόφια.

ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ

Βγήκαν παγανιά οι διάφοροι πτωματολάγνοι κάπηλοι να διεκδικήσουν το σώμα του νεκρού συνθέτη και στιχουργού Μάριου Τόκα. «Ανασήκωσε την πλάτη και απόσεισέ τους Πενταδάκτυλε μου» φωνάζει η μια ομάδα. Η άλλη ομάδα διερωτάται, «η δική μου η πατρίδα έχει μοιραστεί στα δυο, ποιο από τα δυο κομμάτια πρέπει ν' αγαπώ;»... Στίχοι του Μόντη και της Yasin που ο καλλιτέχνης μελοποίησε.

Και με δική του ευθύνη άραγε αυτή η βεβήλωση; Ας το απαντήσουν οι Ιστορικοί. Εμένα… άλλο σημείο είναι που μου κάρφωσε πικρό χαμόγελο στα χείλη.

Και των δύο ομάδων διαφεύγει μια μικρή λεπτομέρεια. Ο Μάριος, ο όποιος «Μάριος», για να αναπτύξει το μέγιστο των δυνατοτήτων του όπως ο ίδιος έκρινε, για να δημιουργήσει και –εν τέλει –για να ευτυχήσει … έπρεπε να φύγει από την Κύπρο.

A.T.A.

Με δεδομένα το συσχετισμό δυνάμεων στη βουλή και τα αποτελέσματα στις πρόσφατες προεδρικές εκλογές … το μόνο που εξυπηρετούν οι εκατέρωθεν δηλώσεις είναι την ανάγκη των πολιτικών δυνάμεων –συλλήβδην –να προβάλλονται.

Υπήρξε κυβέρνηση Κληρίδη (με σαφέστατη ιδεολογική κατεύθυνση στο θέμα αλλά με προφανέστατη «αναποτελεσματικότητα») και κυβέρνηση τΑΣΣΟΥ (κατά την θητεία της οποίας είχαμε ήδη εισέλθει εις τας Ευρώπας, με στήριξη ΑΚΕΛ αλλά πιο «κεντροδεξιό» πρόεδρο από το σημερινό). Τι θα μπορούσε να περιμένει ο οποιοσδήποτε τώρα, με κυβέρνηση ΑΚΕΛ και τους άλλους Σεκόντο Ηρωικό και Απρόθυμο Για τον Χαμένο Ανθυπολοχαγό;

Δεν υποτιμώ το θέμα, έχω άποψη και άμα λάχει τη συζητάμε (Ναι, είναι χρήσιμη για όσο καιρό οι εργοδότες δεν θυμούνται πως ο εργαζόμενος δεν είναι συμπαραγωγός μόνο σε προϊόντα, υπηρεσίες και στη δημιουργία πελατείας… είναι και συμπαραγωγός στο επιπρόσθετο κεφάλαιο που δημιουργείται. Ναι, καλό είναι να αναδιοργανώνεται η ΑΤΑ. Ναι, πρέπει να γίνεται προσμέτρηση των αναγκών και του εργαζόμενου και του εργοδότη… ακόμα και του Χατζηπετρή που φταίει. Ναι, πρέπει να τυγχάνει συζήτησης η ύπαρξη της και ο τρόπος λειτουργίας της. Ναι, πρέπει ο θεσμός του Διοικητή Κ.Τ. να προστατεύεται με το δικαίωμα της έκφρασης άποψης. Ναι, πρέπει να προστατεύονται και οι θέσεις/αποφάσεις της κυβέρνησης για άσκηση πολιτικής από τυχόν ανυπακοή –εφόσον αποδειχτεί τέτοια για θέματα άσκησης πολιτικής και όχι έκφρασης άποψης. Ναι,

μπλα μπλα μπλα, μπλα μπλα, μπλα.

Σουρεάλ.)

Πότε όμως θα μάθουμε να συζητούμε «διηνεκώς»… και σαν συνέπεια να εφοπλιζόμαστε με την απαιτούμενη υπομονή και σύνεση … πότε θα μάθουμε να συζητάμε όχι όταν το επιλέγουν οι Μαέστροι της Ορχήστρας ΜΜΕ, Εγχόρδων και Μαθητευομένων Πολιτικών (χορηγός επικοινωνίας MasameOloi Productions) … και επομένως να βρίσκουμε χρόνο και τρόπο τούτη η συζήτηση να είναι παραγωγική … πότε επιτέλους θα μάθουμε –ως πολίτες –να επιλέγουμε τις δικές μας ατζέντες και το δικό μας τρόπο χειρισμού τους, οεο; (Ποιος τον έχασεν το νουν για να τον έβρουμεν εμείς;)

Με δεδομένα το συσχετισμό δυνάμεων στη βουλή και τα αποτελέσματα στις πρόσφατες προεδρικές εκλογές … το μόνο που εξυπηρετούν οι εκατέρωθεν δηλώσεις είναι την ανάγκη των πολιτικών δυνάμεων –συλλήβδην –να προβάλλονται … και να προβάλλονται μάλιστα ως «εκείνοι που κάνουν τη διαφορά». Το μόνο;

Αυτόματη Τηλεοπτική Ατζέντα
(ή «Ελαφρώς Μακρύ και Άσχετο για Σχόλιο»)

PS: @ Ίλαντρος. Δεν υποτιμώ το θέμα ή εσένα, απλά θέλω να συζητήσουμε σε περισσότερο βάθος τους μηχανισμούς και τα κίνητρα των πολιτικών … όταν αυτοί επιλέγουν τι θα προβληθεί ως «θέμα» και πως θα συζητηθεί. Θεωρώ ότι για μια τέτοια συζήτηση έπρεπε να κάνω επιπρόσθετο ποστάκιον.

Σταλινισμός

Έχετε άποψη που απέχει από την επίσημη γραμμή του ΑΚΕΛ ή την φιλοσοφία της πλειοψηφίας; Κρατήστε την για τον εαυτό σας, διαφορετικά ο Κατσουρίδης θα σας αφαιρέσει το δικαίωμα να μιλάτε. Κι αν επιμένατε θα στείλει τον οδοστρωτήρα θα σας ισοπεδώσει.

Δεν θα περά-, δεν θα περάσει ο φασισμός......

Eat this!

Λευκό; Τώρα να σας δείξω εγώ...

Ποιός θα μπορούσεν να φανταστεί τον Γεννάρην του 2007 ότι η ίδια εφημερίδα που έκαμνεν τον Τάσσον φοινιτζιάν, ήταν να αναγγέλει οιωνούς κοσμογονίας έναν χρόνον ύστερα!



Τζαι στην ίδιαν έκδοσην, ποιός το ελάλεν πριν δύο μήνες ότι η γενιά η δική μας θα εξαναθώρεν τες συντεχνίες της Κύπρου τες αριστερές, δίπλα δίπλα να κάμνουν μαζί διαδηλώσεις όπως τότε στην Σκουριώτισσα τζαι στο Μιτσερό!




Τζαι δεν είναι μόνον η το κλίμα στο κυπριακό που άλλαξεν. Τη αλλαγήν τζαι την διαφοράν της δεξιάς που την αριστεράν νοοτροπίαν θωρείς την τζιαι που κάτι αρθρούθκια των μεσαίων σελίδων. Δικλάτε δαμαί για παράδειγμαν.




Τζαι μεν νομίζετε ότι οι αριστεροί καταπίννουν βόρτακους χωρίς να τους στέκουνται. Πηαίννεται στο μπλόγκ μου τζαι θα δείτε (Aceras)

I HAVE A DREAM!

«Ουτοπία δεν είναι να πιστεύεις ότι τα πράγματα μπορεί ν’ αλλάξουν. Ουτοπία είναι να πιστεύεις ότι τα πράγματα μπορούν να μείνουν για πάντα τα ίδια»

Έχω ένα όνειρο: ότι μια μέρα οι πολίτες αυτού του κράτους θα εγερθούν και θα βιώσουν το πραγματικό νόημα της φράσης: «Όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται ελεύθεροι και ίσοι στην αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα. Είναι προικισμένοι με λογική και συνείδηση, και οφείλουν να συμπεριφέρονται μεταξύ τους με πνεύμα αδελφοσύνης.»

Έχω ένα όνειρο: ότι μια μέρα στα ξηρά πεδία της Μεσαορίας, οι γιοι όσων σκότωσαν κινούμενοι από ένα βαθύ εθνοτικό μίσος και οι γιοι όσων υπήρξαν θύματα του μίσους αυτού, θα μπορούν να καθίσουν μαζί στο τραπέζι της αδελφοσύνης.

Έχω ένα όνειρο: ότι μια μέρα ακόμα και αυτός ο τόπος, όπου ο πόνος του ενός ήταν η ευτυχία του άλλου, όπου η καταπίεση του ενός ήταν η ελευθερία του άλλου, θα μετατραπεί σε μια όαση ελευθερίας και δικαιοσύνης για όλους.

Έχω ένα όνειρο: ότι τα παιδιά μας θα ζουν σε ένα κράτος όπου δεν θα κρίνονται από τη γλώσσα που μιλούν, από το Θεό που πιστεύουν, από τη σημαία που τιμούν, αλλά από την ακεραιότητα του χαρακτήρα τους και την αξιοσύνη τους.

Έχω ένα όνειρο!

Έχω ένα όνειρο πως μια μέρα, εκεί στην Τόχνη, στο Σανταλάρη, στη Γιαλούσα κι όπου αλλού θέλησαν οι εθνικιστές δολοφόνοι να θάψουν τις αρετές της ανθρωπιάς μαζί με τα θύματα τους - μια μέρα σ’ αυτά τα μέρη, Έλληνες, αγόρια και κορίτσια, θα μπορέσουν να ενώσουν τα χέρια τους με αυτά των Τούρκων, αγοριών και κοριτσιών, ως αδέρφια.

Έχω ένα όνειρο σήμερα!

Έχω ένα όνειρο: ότι μια μέρα εγώ, εσύ, εμείς θα σπάσουμε τον καταραμένο κύκλο αίματος που πνίγει τον τόπο μας και κάθε κοιλάδα θα ανυψωθεί και κάθε λόφος και βουνό θα χαμηλώσει, οι σκληροί τόποι θα μαλακώσουν και κάθε στρεβλή οδός θα βρει τη δικιά της ευθεία γραμμή.

Αυτή είναι η ελπίδα μας και με αυτή την πίστη θα πρέπει να πορευτούμε στο μέλλον. Με αυτή την πίστη θα μπορέσουμε να λαξεύσουμε από το όρος της απελπισίας μια πέτρα ελπίδας. Με αυτή την ελπίδα θα μπορέσουμε να μετατρέψουμε τις παράφωνες διαφωνίες του λαού μας σε μια μελωδική συμφωνία αδελφοσύνης. Με αυτή την πίστη θα μπορέσουμε να δουλέψουμε μαζί, να προσευχηθούμε μαζί, να αγωνιστούμε μαζί, να φυλακιστούμε μαζί, να αξιώσουμε ελευθερία μαζί, γνωρίζοντας ότι θα είμαστε ελεύθεροι μια μέρα.

Έχω ένα όνειρο σήμερα για το αύριο!

ΠΟΣΑ ΚΙΛΑ ΒΛΑΚΕΙΑΣ ΚΟΥΒΑΛΟΥΜΕ;

ΑΝ έμεινε κανένα 13χρονο που δεν ξέρει τέτοιες τέχνες (για τους πιο μεγάλους, ήδη χάσαμε), εμείς βαλτήκαμε να τις μπάσουμε στο κεφάλι του. Για τον τρόπο μετάδοσης της είδησης του θανάτου 28χρονου μετά από "φτιάξιμο" με γκάζι λέω...

Τουλάχιστον, να έκαναν πρώτο θέμα τις αρνητικές επιδράσεις με συγκεκριμένο τρόπο (ανεπαρκής οξυγόνωση εγκεφάλου, θάνατος εγκεφαλικών κυττάρων, κίνδυνος τραυματισμού από λιποθυμία)... να πω "στ' ανάθεμα". Αλλά που!

Πρέπει να το καταλάβουν επιτέλους. Η αναφορά απλός ενός θανάτου κανένα νέο δεν πτοεί, είναι στο χαρακτήρα της νιότης να νοιώθει "αθάνατη". Άσε που κάποιες φορές αυτό προσδίδει και χαρακτήρα "αντίδρασης προς τα πάντα", πράγμα που σε νεαρές ηλικίες δημιουργεί θετικούς συνειρμούς.

Όσο δε για την σωστή εκπαίδευση ΟΛΩΝ ΜΑΣ στο θέμα "διαχείριση της ηδονής", κλαφτα Χαράλαμπε... Άμα δεν εξηγήσεις τις συγκεκριμένες συνέπειες... και άμα δεν μάθεις στον καθένα πως "για να ευχαριστιέσαι το κρασί σου και μετά από 10 χρόνια, πρέπει να ζεις νύχτες μαγικές και χωρίς αυτό", πως περιμένουν οι "ειδήμονες" να γίνει το παραμικρό θετικό βήμα;

Πιστεύουμε ακόμα πως με τη φοβέρα του θανάτου και της σύλληψης κάνουμε κάτι. Χαλάλιν μας οι νεκροί.

O 'Grafikos' Dimarchos

Quick quiz for people who don't know very much but like to talk a lot:

Q. When was Nicosia divided?
A. In January 1964. (Not 1974)

Q. What is the Green Line?
A. The line drawn in a green felt pen (called chinagraph at the time) by a British officer across the map of Nicosia at points where armed Greek and Turkish Cypriots were facing each other after days of fierce fighting. (UNFICYP had not yet arrived and the ceasefire line has nothing to do with the Turkish invasion)

Q. Why?
A. Because President Makarios and Vice-President Kutchuk had realised that matters had got out of control, or their control, and asked the Brits as a guarantor power to help. (It was not imposed by foreign powers).

Q. What had set the violence off?
A. Too complicated to explain in a quick quiz.

Q. Why wasn't the problem sorted out quickly?
A. Stubbornness, stupidity, insularity, chauvinism, the Cold War etc. etc.

People forget that until 1974 we could still drive around most of Cyprus, avoiding Turkish enclaves, and frankly marginalising the Turkopliktoi as they were called at the time, the displaced of Lefka, Omorphita, Neapolis etc., and completely ignoring the fact that some Turkish villages were abandoned. People moved out of central Nicosia over the years because the Green Line was there, 1974 was just the death sentence to an ailing, tired community.

In 1970 an MP called Lellos Demetriades said 'Cyprus for the Cypriots', was immediately branded a traitor and put on the Athens junta's black list. As mayor of Nicosia he was branded a traitor again because he made the brave step of meeting with the Turkish Cypriot mayor (not pseudo or so-called because there are two mayors of Nicosia under the 1960 constitution, one of the terms which caused so much grief from 1960-1963) and agreeing to the setting up of the Nicosia Sewage Board. By the time of the Nicosia Master Plan people were beginning to come round to the idea that it might be practical if at any time in the future, if there was ever a solution, Nicosia was unified and streets didn't end up in concrete walls. Lellos always believed the time would come. He travelled the whole world and impressed everyone he met with his vision of Cyprus for the Cypriots (except for the Cypriots themselves). He underlined the division of his city and his island to everyone he spoke to, he put up the plaque at the end of Ledra Street saying The Last Divided Capital of Europe.

He fought with all his heart and so when the Ledra Street barricade at last came down after 44 years he was there saying let us enjoy the moment, it's not the solution to the Cyprus problem but it's a small step towards it, it's a crack in the wall. And being Lellos he lashed out against all the negative comments being run by most of the commentators sitting in the television studios, the eternal discussions about whether the Turkish soldiers had pulled back, whether they were still lurking around, whether they were there but in civilian clothes, whether the Turkish Cypriot policemen had stepped over the line, whether Christofias had caved in to the Turks.

In the Sigma studio Koutalianos of EDEK went ballistic, launching a vicious attack on Lellos ending in the demeaning phrase: 'katantisen grafikos' (difficult to translate into English for non-Greek speakers, literally picturesque but meaning eccentric, out of it, not worth considering).

Bravo Koutaliané! What have you ever done for Cyprus except bored everyone to tears with your monotonous, pompous, chauvinistic pronouncements.

Τι κοινωνία;

Τι κοινωνίαν ανειρεύκεσαι για το 2020, όταν το κυπριακό θα έχει λυθεί, είτε με συμφωνία σε 1-2 χρόνια, είτε ντε φάκτο με την διχοτόμιση;

Απόλαυση είναι...

... να περιδιαβάζεις τις Κυριακάτικες εφημερίδες και να γελάς με τα κείμενα του Βενιζέλου, του Ιγνατίου, του Ευρυβιάδη, του Ιακωβίδη, του Χαραλαμπίδη και τις δηλώσεις του Συλλούρη, του Περδίκη, του Ομήρου, του Αγγελίδη...

THE IMPORTANCE OF A (W)HOLE

(A CROSSING / PASSAGE)

(Η Ελληνική εκδοχή

ΕΔΩ)

Mr. Papadopoulos said that we should not exaggerate with regards to the issue of opening the roadblock in “Ledras street”. To me this is an indication –if not a proof –that we ought to direct our efforts exactly towards that point.

One thing that we need to understand … is that the significance of this issue IS NOT TO be found in the “hole”… that is, in the opening of the roadblock… but rather in all those things that surround it and in the manner in which we will handle them. Upon this ground, all those who believe that “Greeks and Turks can never BE together” must suffer a substantial defeat –their first upon Cypriot soil in quite a long time. This is what they are afraid of… and therefore this is exactly what we should do.

It is for this reason that all the parrots / mouthpieces of intolerance and bigotry, along with all the gullible people that answer their calls, speak mostly of issues that relate to the opening in a negative manner (smuggling & drugs, imaginary recession before “the enemy”, compromising with the occupation)… and studiously avoid mentioning any of the positive things that we, Turkish Cypriots and Greek Cypriots, can do together in that part of our town. They do not mention them because they are afraid of them… therefore, these are exactly the things that we ought to do.

This effort of ours …must occur regardless of the course / outcome of any efforts to find “a solution to the problem of Cyprus”… and it must occur regardless of the attitude that the leaders of each side will assume.

Firstly, because any attempt for a solution that involves a “together” (either in the form of a Bizonal Bicommunal Federation …or in some other form) demands of us to prepare the ground and to thoroughly investigate the possible problems that may arise.

There is a lot of talk about “parthenogenesis” (virgin birth / generation) and other such fancy terms… but all this talk cannot make me change my mind about an obvious fact; that regardless of what the solution might be, even if it appears as a Whore, what remains of essence is that it “lives a moral life” once it commences. This “moral life” is one that we must live –and advertise –exactly in that piece of land, the core of OUR town… as an example of what is to come.

Neither the Anan Plan, nor any of the other suggestions / pointers / ideas about a “new common start” cannot have a meaning… unless the two communities feel that they have good reasons to want to live together. And neither can the opening of Ledras offer us a single thing… unless it contributes to us “acquiring” such reasons.

Unlike all the other cases of propositions / initiatives with regards to the Cyprus problem… the opening of Ledras offers an opportunity of “a trial on the ground”. That is, instead of operating as “a layout” … a theoretical promise of an Utopia… it may become “a living quest” … and also an effort to construct ways of tolerating –and cohabitating –with our fellow human beings. An Utopia …remains one only for as long as you are unable to present it to the people. It ceases to be one… once you rub it in the faces of every dissenter.

Secondly, because even in the case where one of our leaders remains attached to ideas and stances that reek of division… the only way to exert pressure upon him is to have a significant part of “his own people” desiring exactly the opposite. In Ledras we can reinforce such a tendency amongst us. Or we can destroy it.

One element that Mr. Christofias seems to understand –at least on a verbal level –is that neither Turkey nor Greece (nor any other Foreign Power to that matter)… can impose its own plans IF there is an expressed, common will and a common attitude by both TC and GC. In essence however, the first ones that are required to understand and apply this are us. Here… in our city.

I consider it our duty to convert Ledras and the area surrounding it into a living cell of coexistence. Not “just another crossing” …but a passage to a practical way of dealing with the problems and challenges of a cohabitation. That is, it should become “an interaction core”, so as to trace any possible problems of cohabitation between TC and GC and investigate any possible solutions of such problems…. something that will lead to the creation of a common consciousness with regards to our country… and the dissolution of our fears through a process of common struggles.

Many are those who will attempt to fill the area of Ledras with the poison of hatred. We have an obligation to make an antidote out of our actions… and to make our actions the antidote.

PREPARATION - INFRASTRUCTURE

Aren’t there other roadblocks that have opened? There are. So, where’s the difference? The difference can be found in the possibility of turning that particular area NOT JUST into another crossing… but into a common area of interaction.

And what is essential so that it will function as that?

It takes preparation and infrastructure. That is, it needs all those elements that can encourage the masses of both communities TO REMAIN THERE AND TO OPERATE TOGETHER IN THAT AREA instead of just passing by and leaving.

Some questions that are relevant to such an effort are the following:

“How do we create jobs together?”

“How can we sit on the same table?”

“How do we build families together?”

“How do we stand together in a European Union? How can we produce products of our own land together and how can we promote them in the E.U.?”

“How can we commonly take advantage of any European grants / funding?”

“How can we, together, make life in our own city more humane?”

These questions were there before. But it is only now that we can attempt to answer them in a practical manner and in a specific area, right in the middle of OUR city. An additional important advantage of that specific area … is the direct ability to “change the scenes” for a number of people in our city… who had –so far –erased North and South in their mental maps… even during everyday activities such as a walk in the streets of Nicosia. The other opened roadblocks, thus far, functioned as mere crossings… while this roadblock … or rather the area that surrounds it… can function as one unified area … which can be both familiar and –at the same time –brand new to all of us.

The Roadblock in Ledras Street is something that concerns all Cypriots in general. At the same time however… it specifically concerns the citizens of Nicosia. It is the right of every citizen… and of the Municipality itself… to have a say upon the manner in which the political decision to “open the gates” will be handled. The same thing can be said fr any other Authority with regards to issues under its jurisdiction.

For example, in “our side”… it is true that in the Municipality of Nicosia (even though TC may regard it as one that does not represent them)… "…The Service manages important Cultural Centres of the Nicosia Municipality and co-ordinates large cultural events and cultural institutions -as they are defined by the Cultural Committee of the Nicosia Municipality..."

The municipality itself says so in its

web-page.

Are there no grants / funds by the E.U. in relation to cultural issues? Doesn’t the Municipality itself have a Bureau of European Affairs? Who could inform us about such possible grants? Isn’t there a

European Institute of Cyprus? Isn’t one of its duties to inform the public on matters of E.U. grants / funding? What kind of information can it offer us with regards to that issue? Could it create or upgrade an Information Bureau IN AN AREA AROUND LEDRAS. Can it not (and shouldn’t it) employ both TC and GC in such a service? What can the Minister of Foreign Affairs, Mr Marcos Kyprianou (the ex-officio President of its Board of Regents) tell us about all that?

I refer to the creation of such services … and to a possible common employment … because this concerns much more that an occasional stroll around Ledras. More than that, it relates to a more permanent co-existence and a constant effort. As such, it can force US (TC and GC alike) to come up with solutions to whatever problems may arise and learn how to co-exist.

(The important element here –and please pay attention –is not the opportunity to improve our lives alone …but the joint effort for that. They say that we cannot do anything together. We have an obligation to prove them wrong.)

Such a co-existence may already exist in worksites / construction sites and in other areas. However, they do not bring large parts of the middle classes together in the centre of the town…they concern mostly the lower parts of the working class… a class whose size is diminishing in “the GC side”. On the contrary, the kind of initiatives that I will refer to… relate to the largest part of the social spectrum –at least on “this side” –the lower-to-middle and middle-middle classes. Isn’t it the truth that this is the part of “our” social spectrum that bears with it the greatest fear for such a “reunion”?

Similarly, any cultural activities / events … (see 4 paragraphs above) SHOULD NOT be of a momentary nature but of a permanent one… at the same time creating opportunities of common employment / engagement / expression. That is, they ought to “force us” to be there together, to remain there and to operate together… there. This is the only way they can become truly important.

Are there not any E.U. programs for funding multicultural projects? Don’t some of them concern the higher and highest level educational institutes? In “our” last presidential elections, one of the propositions of today’s opposition… concerned issues related to the TC universities. Could something be done about this anywhere near Ledras, either on “this side” or “the other”? What can the aforementioned authorities and the Ministry of Education tell us about this issue?

And what about the Ministries of Commerce and Industry, Labor, the various Citizen Service Centers? Have they no suggestions whatsoever? What can be done with regards to business? Are there no E.U. funds related to such issues?

And what about the Mass Media? Why haven’t they –so far –mentioned anything about such issues? Why do they deprive us of our right to be informed? Are they not supposed to be the guardians of this right?

I think it is quite obvious that the opportunities for the creation of the circumstances that I have described (interaction cores, common effort, co-existence and cooperation, common struggles, investigation of possible problems and solutions) are there. They are in the centre of our city. Anyone who can see beyond “the hole on the wall” can see them.

NOTE 1

At this point, I would like to specifically address my Turkish Cypriot brothers. Please forgive me if I refer to” the matters of our side” too often. I do that because I consider my knowledge of what goes on “in the other side” as insufficient. I believe that it is more appropriate to let you –those of you that share the vision of a Common Homeland –express your own relevant opinions.

I understand that any references to the Ministries and other Authorities of the Republic of Cyprus may cause difficulties to some f you. And even if you are not bothered by them… they may provide an excuse for the eternal lovers of NO “on your side”, helping them to come up with counter-arguments and weaken such an effort. Exactly the same would occur with the corresponding, unworthy lovers “on our side”… if I directly spoke about any relevant Authorities “on your side”. There is a way to deal with such arguments. Europe.

It is a known fact that the Acquis Communautaire

has been suspended in the area under the jurisdiction of the Turkish army. But IT IS NOT in the spirit of the E.U. to obstruct the inhabitants of this land, both TC and GC, when they jointly attempt to and succeed in applying it. This is the answer. The protection and the assistance of the E.U. can shut many of the mouths of those unfortunate “division lovers”. On “our side” at least, one of the most commonly used excuses is that they “…desire a European solution to the Cyprus issue”.



Now back to the “US” part.



INVOLVEMENT – DIFFUSION

None of these efforts will have any result whatsoever if it does not include the involvement of private individuals at a deeply personal level.

Are you a member of a political party? Exert pressure onto your leadership so that they will move towards the right way. Are you employed in the Media? Do your job right and inform the public about these possibilities, help by covering all the efforts that may take place in the Ledras area. Are you a plain citizen? Ask from the relevant services to inform you about the questions raised above, especially those related with issues of common employment and E.U. grants…. and also about your right to be informed itself.

Are you a young scientist? Ask to be informed about how to get involved in common efforts. Do you know the language “on the other side”? Ask about employment opportunities in the area around Ledras. Are you a young businessman? Seize the opportunity and try your luck in that particular area, in business ventures that address both communities… both with regards to the consumers as well as the workers.

Is literature your job or your hobby? Contact those alike you “on the other side’ … in Ledras we need a library / bookshop that specializes in Cypriot literature (TC and GC alike). Is technology your profession or your hobby? Search and find out if something can be done jointly with the ones like you somewhere in that area. Are you a cook /an owner of a restaurant? We need restaurants / taverns / coffeehouses in that area that address the culinary habits of both communities.

Do you produce something that can be considered as a truly Cypriot product? The areas near Ledras and around the city walls are ideal for the joint promotion of such products. Handicraftsmen, owners of small industries, farmers… they all can –under the protection of the E.U. –do a better job together.

Are you an architect or a civil engineer? You can come up with ideas / projects for common efforts related to the landmark buildings in the area and the improvement of the quality of life in our city.

Are all the buildings in the area “reserved” by big business? Then we should ask to be informed about who they are and exert pressure so that the proper authorities assist… in order to find suitable areas and make these opportunities happen.

Are there already such businesses there? Are you a young person that frequents the pubs / cafés / restaurants of that region? Then we should demand, as customers but also as employees, that they move towards that direction, towards becoming able to commonly use and commonly be employed. And if they don’t accept? What if they send away the “evil others”? Name them and abandon them. It is within your powers, as a consumer and as an employer/employee to make an effort… so that all those that resist our common vision will be kicked out from the areas that WE frequent and so that they will be replaced by our more willing compatriots.

The possibilities are endless…

And we don’t have to stay there… Slowly but surely… once this efforts is consolidated at the centre of our city, we can achieve the diffusion of our vision. Not for the sake of personal gain / profit… but so as to make co-existence a living, breathing practice.

The specific area can become the starting point for a further development of such an effort in the rest of the land. If it works there… the necessary basis will exist … also in terms of competitiveness… to succeed elsewhere. Those people that dislike the idea… need not to come. When we will become strong enough we will come and find them ourselves.

However, the significance of such an effort is not to be found in personal / corporate profit…. but in the fact that through such a process we will be forced to explore each other… and –this being the most important element of all –learn how to live together.

NOTE 2

This time, allow me to specifically address my GC brothers. Or at least that part of them that share the vision of a United Cyprus. I cannot ell if it is too late for such an effort. I do know however that if such an effort fails… those forces that only have an eternal NO echoing in their hearts and in their ears … will reappear stronger than ever.

This is what I had in mind when I expressed my concern… about the way that both candidates that made it to the second round of the recent elections… failed to minimize the role of those forces that –traditionally –avoided any effort of this kind.

These force have always –openly or secretly –hoped against any possibility of a common life, a common effort. The importance of Ledras is not to be found in the opening itself… but rather in the area that surrounds it and in all those things that we can do there together.

If we don’t turn all these ideas into action now… then we will achieve nothing. We will merely open a hole. Or as we say in Greek… we will achieve “a hole in the water”.

(I apologize for the long post, the "rough" translation and the mistakes. I had no time for proofreading. If anyone can translate in Turkish, I will be eternally grateful.)