28.6.08

ΑΚΕΛ: Συνέπεια στην ασυνέπεια

Για άλλη μια φορά το ΑΚΕΛ κατάφερε να τεραγωνίσει τον κύκλο. Το κόμμα θα καταψηφίσει λέει την μεταρρυθμιστική συνθήκη, την ίδια συνθήκη την οποία ο ηγέτης του έχει δεσμευτεί να υπογράψει. Για τους αντικειμενικό παρατηρητή της ιστορίας αυτή η στάση δεν αποτελεί έκπληξη. Σε όλες τις κρίσιμες στιγμές του τόπου, το ΑΚΕΛ είχε... δύο θέσεις. Ξεκίνησε εναντίον του αγώνα του '55 αλλά μετά έγινε υπέρμαχός του. Αντιτάχθηκε αρχικά στον Μακάριο αλλά μετά τον στήριξε όσο λίγοι (μέχρι σήμερα τον λιβανίζει). Ήταν εναντίον της ένταξης στην ΕΕ (ΕΟΚ, ΝΑΤΟ, το ίδιο συνδικάτο) αλλά μετά την στήριξε. Σε όλα αυτά τα ζητήματα υπάρχει τουλάχιστον μια χρονική απόσταση μεταξύ της μιας θέσης και της άλλης. Τον 21ο αιώνα το ΑΚΕΛ ανέβασε την διπλοπροσωπία σε ψηλότερα επίπεδα. Το 2004 ψήφισε ΟΧΙ για να τσιμεντώσει το ΝΑΙ. Και σήμερα καταφέρνει την ίδια στιγμή να λέει και ΝΑΙ και ΟΧΙ σε μια συνθήκη, όπως καταφέρνει να είναι ένα μαρξιστικό κόμμα που αποδέχεται την οικονομία της αγοράς.

Προσπαθώντας να δικαιολογήσουν τη υποκριτική τους στάση ο Χριστόφιας και το ΑΚΕΛ δηλώνουν ότι θα υπογράψουν τη συνθήκη "σεβόμενοι την δέσμευση του προηγούμενου προέδρου". Μα τι μαλακεία είναι αυτή Θεούλη μου; Ο λαός σε εξέλεξε Πρόεδρο κύριε Χριστόφια για να παίρνεις εσύ τις αποφάσεις και όχι για να σέβεσαι τις αποφάσεις του Τάσσου. Αν ο λαός ήθελε τις αποφάσεις του Τάσσου θα ψήφιζε αυτόν, όχι εσένα.

Αυτό που είναι πραγματικά φαινόμενο είναι το γεγονός ότι το ΑΚΕΛ καταφέρνει να διατηρεί αυτή την υποκριτική και ανεύθυνη στάση χωρίς κόστος, αφού ουδείς ΑΚΕΛικός φαίνεται να ενοχλείται από αυτή. Είμαι περίεργος να δω πόσοι από τους ΑΚΕΛικούς αναγνώστες αυτού του μπλογκ θα βγουν να επικρίνουν αυτή τη στάση και πόσοι θα περιοριστούν στη συνήθη κατηορία ότι ο Ίλαντρος διακατέχεται από αντι-ΑΚΕΛική μανία.

Η δική μου ερμηνεία είναι ότι το ΑΚΕΛ καταφέρνει να παίζει αυτό το παιγνίδι διότι στην πραγματικότητα το 99% των ΑΚΕΛικών (αλλά και των μη) δεν δίνει δεκάρα για τη συνθήκη, όπως δεν ενδιαφέρεται για μαρξισμούς και άλλες ιδεολογικές αναζητήσεις. Το ΑΚΕΛ είναι το κόμμα της εργατικής τάξης και σκοπός του είναι να προστατεύει τα συμφέροντα αυτής της τάξης. Εφόσον το κάνει (και σε αυτό ΕΙΝΑΙ διαχρονικά συνεπές), ο ΑΚΕΛικός κόσμος θα είναι ευχαριστημένος και η ηγεσία του κόμματος θα μπορεί να λέει όχι στον Συνεταιρισμό για την Ειρήνη και ταυτόχρονα να παρέχει διευκολύνσεις στο ΝΑΤΟ χωρίς κανένας να ενοχλείται.

Εκτός και αν κάποτε οι διανοούμενοι της αριστεράς σηκώσουν επιτέλους κεφάλι και αρθρώσουν λόγο....

16.6.08

Ο κανόνας της ιδανικής δημοκρατίας του Μαρκήσιου Condorcet

Μόλις άλλαξεν η Κυβέρνηση τζαι άρκεψα να πιστεύκω ότι είναι δυνατόν να λυθεί το κυπριακόν εξεκίνησ να γράφω έναν ποστάκιον για τα δικαιώματα της πλειοψηφίας τζαι της μειοψηφίας. Τελικά ήταν δύσκολον θέμαν τζαι εβάρτηκα να το μελετήσω πιό βαθκιά.

Έσπασα την κκελέν μου πως θα μπορούσεν να δουλέψει η δημοκρατία σε μιαν ενωμένην Κύπρο χωρίς η μόνιμη πλειοψηφία του 82% να αποφασίζει για το 18% τζαι χωρίς το 18% να μπλοκάρει τα πάντα με τα βέτο.

Τελικά έφαεν μου 3 μήνες σκόπημαν τζαι ανακούτρεμαν για να φκεί κάτι που στέκει. Επειδή εν μεγάλον έβαλα το δαμέ σε pdf αρχείο για όποιον θέλει να το κατεβάσει να το μελετήσει.

Η ιδέα είναι να έβρουμεν τους κανόνες μιας δημοκρατίας όπου το αγαθόν να είναι αυτόν που θέλουν οι πολλοί χωρίς οι λλίοι να εναντιόννωνται πολλά έντονα. Δεν είμαι εγώ που εσκέφτηκα πρώτος τούτην την αρχήν. Θέλει μεγάλην κκελλέν τζαι ιδίως μεγάλην ευαισθησίαν τζαι αθρωπισμόν που μόνον η κκελλέ πλασμάτου του αναστήματος του μαρκήσιου Condorcet μπορεί να γεννήσει έτσι πράμαν. Εγώ απλά επροσπάθησα να το φανταστώ πως θα μπορούσεν να δουλέψει στην νήσον των Αγίων τζαι των θκιαόλων.

Μια ιδέα λοιπόν μπορεί να γίνεται νόμος εάν η πλειοψηφία του συνόλου του λαού είναι υπέρ, χωρίς να υπάρχει μειοψηφία πέραν του 1/3 στην μιαν πολιτείαν.

Προσοχήν πριν να πείτε ότι συφφωνείται με αυτές τες ιδέες. Ο Condorcet αυτοκτόνησεν (ή αυτοκτονήσαν τον)  για νε μεν τον φάει η γκιγιοτίνη.

12.6.08

Μικρές ειδήσεις


Ανακοινώθην ότι οι μελέτες για την κατασκευή πυρινικού ηλεκτρικού σταθμού αναστέλλονται για ένα χρόνον. Οι μηχανικοί που θα έφερναν εις πέρας τις μελέτες θα εν απασχολημένοι με την ανα?ανακαίνιση του δημοτικού θεάτρου.



Ζητήται χωραφούιν μακριά που κατοικημένες περιοχές για την μελλοντικήν ανέγερσην ηλεκτρικού σταθμού. Το χωράφι πρέπει να είναι κοντά στη θάλασσα για τες ανάγκες ψύξης του θερμικού κύκλου της τουρπίνας, να είναι σε περιοχή όπου ΔΕΝ εγίνην σεισμός τα τελευταία 1000 χρόνια και που διαθέτει και λακκούιν για να θάφκουνται μέσα τα πυρινικά απόβλητα.

Με βάσην επιστημονικές έρευνες σοβαρού επιστημονικού ιδρύματος που ανέλυσεν το σχέδιο Ανάν για τες ανάγγες του παλιού προεδρικού, η ραδιενέργεια έχει τζαι θετικές επιπτώσεις για τον τόπο. Σκοτώνει τες κουέλλες τζαι έτσι δεν κινδυνέφκουν να κάμνουν αφαλατοξίνες στο γάλαν. Τα μικρά κυπριόπουλλα θα μπορούν έτσι να παίρνουν μόνον γάλα Βλάχας που είναι ακίνδυνον.

Το τμήμαν ενεργείας θα κάμει joint venture με το δημαρχείο Λευκωσίας που θα του δανίσει πολιτικούς μηχανικούς και τεχνογνωσίαν για την επίβλεψην έργων ενεργειακής υποδομής, έργα τα οποία προς το παρόν παραμένουν μυστικά.

Όλα τα χε η μαριωρή, έβρετε τι της έλειπεν!

4.6.08

Δημοσκόπηση της εφημερίδας «Μάχη» για το Σχέδιο Αννάν

Η εφημερίδα «Μάχη» διενεργά δημοσκόπηση για το Σχέδιο Αννάν.

Οι επιλογές είναι «Ναι», «Όχι», «Δεν ξέρω / δεν απαντώ».

Η μοναδική επιλογή που, κατά τη γνώμη μου, πιθανό να είχε σχέση με την πραγματικότητα («Ναι ρε, εβάλαν σας το ομπρός σας τζιαι είπαν σας Ορίστε») δυστυχώς δεν προσφέρεται.

Update, 2008-06-05: Αν δοκιμάσει κανένας να ακολουθήσει το link από πιο πάνω, ο server της Μάχης απαντά με Internal Server Error... είτε το link δείχνει απ' ευθείας στην δημοσκόπηση, είτε στην αρχική σελίδα της εφημερίδας.

Τα ίδια links λειτουργούν μια χαρά αν τα βάλεις απ' ευθείας στο browser:

http://www.maxinewspaper.com
http://www.maxinewspaper.com/index.php?poll=9

Λέτε οι παραπομπές από ορισμένους referrers να μην τους είναι τόσο
ευπρόσδεκτες;

22.5.08

ΠΡΟΣΟΧΗ: Ακολουθεί άρθρο από το ΚΥΠΕ. Η επισημανση δική μου........

Ο Υπουργός Εξωτερικών συναντήθηκε με τον κ. Α. Λοβέρδο
20/05/2008


Ο Υπουργός Εξωτερικών κ. Μάρκος Κυπριανού είχε σήμερα συνάντηση με τον Πολιτικό Εκπρόσωπο του ΠΑΣΟΚ για θέματα εξωτερικής πολιτικής κ. Ανδρέα Λοβέρδο.

Μετά τη συνάντηση ο κ. Κυπριανού δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι «με τον κ. Λοβέρδο είχαμε συνεργαστεί και παλαιότερα όταν είχαμε άλλα καθήκοντα. Κύριο θέμα της συνάντησης ήταν η κινητικότητα και οι εξελίξεις στη διαδικασία του κυπριακού προβλήματος και παρουσίασα απόψεις δικές μου και του Υπουργείου Εξωτερικών. Μιλήσαμε και για θέματα που αφορούν την Ευρωπαϊκή Ένωση, τις ευρωτουρκικές σχέσεις, την Κύπρο στην ΕΕ και, γενικότερα, τις προτεραιότητες και πρωτοβουλίες που αναλαμβάνει το Υπουργείο Εξωτερικών, τους στόχους που έχει για το επόμενο χρονικό διάστημα».

Ο κ. Κυπριανού πρόσθεσε ότι «η συνεργασία της Κυβέρνησης και του Υπουργείου με όλες τις πολιτικές δυνάμεις της Ελλάδας είναι σημαντικές», σημειώνοντας ότι θα συνεχίσει να υπάρχει επαφή και συνεργασία. Προσβλέπουμε, είπε, στην επίσκεψη του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ στην Κύπρο για να συνεχίσουμε τη συζήτησή μας.

Από την πλευρά του ο κ. Λοβέρδος είπε ότι «επειδή έχω υπόψη μου τις εξελίξεις των σχέσεων της Κυπριακής Δημοκρατίας με την Ελληνική Δημοκρατία σας διαβεβαιώνω ότι η ποιότητα των θεμάτων, από τη στιγμή που εντάχθηκε η Κυπριακή Δημοκρατία στην ΕΕ, έχει πραγματικά αλλάξει. Συζητάς με τον Υπουργό Εξωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας και ενημερώνεσαι όχι μόνο για το μεγάλο θέμα του Κυπριακού, το μεγάλο αυτό ζήτημα εισβολής και κατοχής, αλλά και για θέματα που αφορούν την ευρωπαϊκή καθημερινότητα. Αυτό είναι μια πολύ μεγάλη και σημαντική εξέλιξη στην ποιότητα των σχέσεων της Ελληνικής Δημοκρατίας με την Κυπριακή Δημοκρατία, των σχέσεων μεταξύ των δύο κρατών του Ελληνισμού», είπε ο κ. Λοβέρδος.
Πρόσθεσε ότι «συζητήσαμε την ενδιαφέρουσα και κρίσιμη καμπή στην οποία βρίσκεται το Κυπριακό, μετά τις τελευταίες εξελίξεις της 21ης Μαρτίου, συζητήσαμε, όμως, και για ζητήματα που έχουν να κάνουν με τις ευρωτουρκικές σχέσεις. Το ΠΑΣΟΚ, πέρα από την πολύ μεγάλη κυβερνητική του εμπειρία είναι μείζων αντιπολίτευση στην Ελλάδα σήμερα και είναι μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής της Ελλάδας. Συνεπώς, χρειάζεται αυτή την ενημέρωση για τις αξιολογήσεις που πρέπει να γίνουν και για τις προβλέψεις που πρέπει η Ελλάδα να κάνει».

Εξάλλου, ο Υπουργός Εξωτερικών ερωτηθείς για τη συνάντηση που είχε νωρίτερα σήμερα στο Υπουργείο Εξωτερικών με την Επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Κύπρο κα Ανδρούλα Καμιναρά, είπε ότι «με την κα Καμιναρά είχαμε συνεργασία και υπό τις προηγούμενες ιδιότητές μας στις Βρυξέλλες. Ήταν εθιμοτυπική συνάντηση, με την ευκαιρία της ανάληψης των νέων της καθηκόντων, στο πλαίσιο των συναντήσεων με εκπροσώπους Κυβερνήσεων ή Οργανισμών, σε αυτή την περίπτωση της ΕΕ, και συζητήσαμε διάφορα ζητήματα που αφορούν την Κύπρο και την ΕΕ».

11.5.08

Pop quiz!

Ποιο υψηλόβαθμο στέλεχος του ΔΗΣΥ που παρέστη σήμερα στο μνημόσυνο του Νίκου Σαμψών εκφώνησε τον επιμνημόσυνο λόγο:

α) Ο Ιωνάς Νικολάου
β) Ο Ιωάννης Κασουλίδης
γ) Ο Αβέρωφ Νεοφύτου

Ο νικητής θα κερδίσει αντίγραφο του επιμνημόσυνου λόγου αυτογραφημένο από τον εκφωνητή του, το οποίο αναλαμβάνει να εξασφαλίσει ο Ίλαντρος, να υπογραμμίσει τα πιο αξιόλογα εδάφια και να το καδρώσει με βερνικωμένο ξύλο οξιάς. Η παράδοση του δώρου θα γίνει σε τελετή στα εθνικόφρονα σωματεία του δήμου ή της κοινότητας του νικητή.

Βοήθεια από τον δωροθέτη Ίλαντρο: Το στέλεχος που γυρεύετε έχει επιδείξει εντιμότητα, διαχρονική συνέπεια στις θέσεις του, αλλά και τόλμη, είναι άνθρωπος σύγχρονος και ανοιχτόμυαλος, είναι ανοιχτός σε νέες ιδέες και νέους ανθρώπους, έχει βάλει ψηλά στην ατζέντα του την καταπολέμηση της διαφθοράς, είναι μετριοπαθής, έντιμος, ήπιος, αποπνέει ένα πολιτικό πολιτισμό που βρίσκει απήχηση στην Ευρώπη.

3.5.08

Ανησυχητικός συγκεντρωτισμός, τραγική ημετεροκρατία

Μεταξύ πρώτης και δεύτερης Κυριακής των εκλογών είχα καταγράψει εδώ τους λόγους που θεωρούσα τον Κασουλίδη καλύτερη επιλογή από τον Χριστόφια. Κάποια από τα πλεονεκτήματα του Κασουλίδη ήταν ότι είναι ανοιχτός σε νέες ιδέες, έχει επαφή με νέους ανθρώπους, πιστεύει στην αξιοκρατία και έχει πρόσβαση στην εμπειρογνωμοσύνη. Σε κάποια σχόλια αμέσως μετά την εκλογή Χριστόφια είχα εκφράσει προβληματισμό για τη στάση που θα τηρούσε ο νέος πρόεδρος σε θέματα χρηστής διοίκησης.

Δυστυχώς μόλις δύο μήνες μετά οι ανησυχίες μου έχουν επαληθευτεί. Μάλιστα θάλεγα ότι τα πράγματα είναι χειρότερα απ' ότι τα περίμενα. Μέσα σε αυτούς τους δύο μήνες είχαμε τα εξής:
  • Διορισμός του εγκληματικά ανίκανου Χάρη Θράσου επικεφαλής της ΑΗΚ.
  • Διορισμός στην Επιτροπή Ανταγωνισμού του Κωστάκη Χριστοφόρου, συνταξιοδοτηθέντος στενού συνεργάτη του Χριστόφια και ανθρώπου παντελώς άσχετου με το αντικείμενο.
  • Πρόταση για διορισμό στη θέση του βοηθού ρυθμιστή τηλεπικοινωνιών άλλου συνταξιοδοτηθέντος δημόσιου υπάλληλου, επίσης παντελώς άσχετου με το αντικείμενο.
  • Διορισμός του παρανοϊκού Άκη Παπασάββα στη θέση του βοηθού γενικού εισαγγελέα.
  • Πόλεμος κατά του Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας, ο οποίος είναι οικονομολόγος διεθνούς εμβέλειας κι ένας από τους ελάχιστους σε αυτό τον τόπο που κατέχει αξίωμα λόγω της αξίας του και όχι γιατί είναι κουμπάρος.
Κάποιοι θα μου πουν, γιατί δεν μιλάς και για τις Τεχνικές Επιτροπές; Εκεί δεν διόρισε τρανταχτά ονόματα με περγαμηνές; Ναι, το έκαμε. (Παρόλο που θα ήθελα να έβλεπα και κανένα άνθρωπο κάτω των 60, αλλά έστω.) Και αντιστρέφω το ερώτημα. Γιατί δεν διόρισε τρανταχτά ονόματα με περγαμηνές στα σημαντικότερα πόστα του κράτους, σε καθαρά τεχνοκρατικές θέσεις ανεξάρτητων αξιωματούχων; Μήπως γιατί δεν πιστεύσει στην ανεξαρτησία των θεσμών; Μήπως γιατί θέλει να ελέγχει τα πάντα;

Δεν ξέρω τι θα γίνει με το Κυπριακό. Εκεί μέχρι τώρα ο Χριστόφιας τα πάει πολύ καλά. Όμως στο εσωτερικό μέτωπο οι επιλογές προσώπων που έχει κάνει είναι τραγικά κακές. Δείχνουν προσήλωση στο συγκεντρωτισμό, τον κρατισμό και την ημετεροκρατία. Πολύ φοβάμαι ότι αυτή θα είναι η κληρονομιά που θα μας αφήσει η διακυβέρνηση Χριστόφια.

29.4.08

ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ

Βγήκαν παγανιά οι διάφοροι πτωματολάγνοι κάπηλοι να διεκδικήσουν το σώμα του νεκρού συνθέτη και στιχουργού Μάριου Τόκα. «Ανασήκωσε την πλάτη και απόσεισέ τους Πενταδάκτυλε μου» φωνάζει η μια ομάδα. Η άλλη ομάδα διερωτάται, «η δική μου η πατρίδα έχει μοιραστεί στα δυο, ποιο από τα δυο κομμάτια πρέπει ν' αγαπώ;»... Στίχοι του Μόντη και της Yasin που ο καλλιτέχνης μελοποίησε.

Και με δική του ευθύνη άραγε αυτή η βεβήλωση; Ας το απαντήσουν οι Ιστορικοί. Εμένα… άλλο σημείο είναι που μου κάρφωσε πικρό χαμόγελο στα χείλη.


Και των δύο ομάδων διαφεύγει μια μικρή λεπτομέρεια. Ο Μάριος, ο όποιος «Μάριος», για να αναπτύξει το μέγιστο των δυνατοτήτων του όπως ο ίδιος έκρινε, για να δημιουργήσει και –εν τέλει –για να ευτυχήσει … έπρεπε να φύγει από την Κύπρο.

24.4.08

A.T.A.

Με δεδομένα το συσχετισμό δυνάμεων στη βουλή και τα αποτελέσματα στις πρόσφατες προεδρικές εκλογές … το μόνο που εξυπηρετούν οι εκατέρωθεν δηλώσεις είναι την ανάγκη των πολιτικών δυνάμεων –συλλήβδην –να προβάλλονται.

Υπήρξε κυβέρνηση Κληρίδη (με σαφέστατη ιδεολογική κατεύθυνση στο θέμα αλλά με προφανέστατη «αναποτελεσματικότητα») και κυβέρνηση τΑΣΣΟΥ (κατά την θητεία της οποίας είχαμε ήδη εισέλθει εις τας Ευρώπας, με στήριξη ΑΚΕΛ αλλά πιο «κεντροδεξιό» πρόεδρο από το σημερινό). Τι θα μπορούσε να περιμένει ο οποιοσδήποτε τώρα, με κυβέρνηση ΑΚΕΛ και τους άλλους Σεκόντο Ηρωικό και Απρόθυμο Για τον Χαμένο Ανθυπολοχαγό;

Δεν υποτιμώ το θέμα, έχω άποψη και άμα λάχει τη συζητάμε (Ναι, είναι χρήσιμη για όσο καιρό οι εργοδότες δεν θυμούνται πως ο εργαζόμενος δεν είναι συμπαραγωγός μόνο σε προϊόντα, υπηρεσίες και στη δημιουργία πελατείας… είναι και συμπαραγωγός στο επιπρόσθετο κεφάλαιο που δημιουργείται. Ναι, καλό είναι να αναδιοργανώνεται η ΑΤΑ. Ναι, πρέπει να γίνεται προσμέτρηση των αναγκών και του εργαζόμενου και του εργοδότη… ακόμα και του Χατζηπετρή που φταίει. Ναι, πρέπει να τυγχάνει συζήτησης η ύπαρξη της και ο τρόπος λειτουργίας της. Ναι, πρέπει ο θεσμός του Διοικητή Κ.Τ. να προστατεύεται με το δικαίωμα της έκφρασης άποψης. Ναι, πρέπει να προστατεύονται και οι θέσεις/αποφάσεις της κυβέρνησης για άσκηση πολιτικής από τυχόν ανυπακοή –εφόσον αποδειχτεί τέτοια για θέματα άσκησης πολιτικής και όχι έκφρασης άποψης. Ναι,
  • μπλα μπλα μπλα, μπλα μπλα, μπλα.

  • Σουρεάλ.)

    Πότε όμως θα μάθουμε να συζητούμε «διηνεκώς»… και σαν συνέπεια να εφοπλιζόμαστε με την απαιτούμενη υπομονή και σύνεση … πότε θα μάθουμε να συζητάμε όχι όταν το επιλέγουν οι Μαέστροι της Ορχήστρας ΜΜΕ, Εγχόρδων και Μαθητευομένων Πολιτικών (χορηγός επικοινωνίας MasameOloi Productions) … και επομένως να βρίσκουμε χρόνο και τρόπο τούτη η συζήτηση να είναι παραγωγική … πότε επιτέλους θα μάθουμε –ως πολίτες –να επιλέγουμε τις δικές μας ατζέντες και το δικό μας τρόπο χειρισμού τους, οεο; (Ποιος τον έχασεν το νουν για να τον έβρουμεν εμείς;)


    Με δεδομένα το συσχετισμό δυνάμεων στη βουλή και τα αποτελέσματα στις πρόσφατες προεδρικές εκλογές … το μόνο που εξυπηρετούν οι εκατέρωθεν δηλώσεις είναι την ανάγκη των πολιτικών δυνάμεων –συλλήβδην –να προβάλλονται … και να προβάλλονται μάλιστα ως «εκείνοι που κάνουν τη διαφορά». Το μόνο;

    Αυτόματη Τηλεοπτική Ατζέντα
    (ή «Ελαφρώς Μακρύ και Άσχετο για Σχόλιο»)

    PS: @ Ίλαντρος. Δεν υποτιμώ το θέμα ή εσένα, απλά θέλω να συζητήσουμε σε περισσότερο βάθος τους μηχανισμούς και τα κίνητρα των πολιτικών … όταν αυτοί επιλέγουν τι θα προβληθεί ως «θέμα» και πως θα συζητηθεί. Θεωρώ ότι για μια τέτοια συζήτηση έπρεπε να κάνω επιπρόσθετο ποστάκιον.

    21.4.08

    Σταλινισμός

    Έχετε άποψη που απέχει από την επίσημη γραμμή του ΑΚΕΛ ή την φιλοσοφία της πλειοψηφίας; Κρατήστε την για τον εαυτό σας, διαφορετικά ο Κατσουρίδης θα σας αφαιρέσει το δικαίωμα να μιλάτε. Κι αν επιμένατε θα στείλει τον οδοστρωτήρα θα σας ισοπεδώσει.

    Δεν θα περά-, δεν θα περάσει ο φασισμός......

    15.4.08

    Eat this!

    Λευκό; Τώρα να σας δείξω εγώ...
    Ποιός θα μπορούσεν να φανταστεί τον Γεννάρην του 2007 ότι η ίδια εφημερίδα που έκαμνεν τον Τάσσον φοινιτζιάν, ήταν να αναγγέλει οιωνούς κοσμογονίας έναν χρόνον ύστερα!



    Τζαι στην ίδιαν έκδοσην, ποιός το ελάλεν πριν δύο μήνες ότι η γενιά η δική μας θα εξαναθώρεν τες συντεχνίες της Κύπρου τες αριστερές, δίπλα δίπλα να κάμνουν μαζί διαδηλώσεις όπως τότε στην Σκουριώτισσα τζαι στο Μιτσερό!




    Τζαι δεν είναι μόνον η το κλίμα στο κυπριακό που άλλαξεν. Τη αλλαγήν τζαι την διαφοράν της δεξιάς που την αριστεράν νοοτροπίαν θωρείς την τζιαι που κάτι αρθρούθκια των μεσαίων σελίδων. Δικλάτε δαμαί για παράδειγμαν.




    Τζαι μεν νομίζετε ότι οι αριστεροί καταπίννουν βόρτακους χωρίς να τους στέκουνται. Πηαίννεται στο μπλόγκ μου τζαι θα δείτε (Aceras)

    11.4.08

    I HAVE A DREAM!


    «Ουτοπία δεν είναι να πιστεύεις ότι τα πράγματα μπορεί ν’ αλλάξουν. Ουτοπία είναι να πιστεύεις ότι τα πράγματα μπορούν να μείνουν για πάντα τα ίδια»

    Έχω ένα όνειρο: ότι μια μέρα οι πολίτες αυτού του κράτους θα εγερθούν και θα βιώσουν το πραγματικό νόημα της φράσης: «Όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται ελεύθεροι και ίσοι στην αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα. Είναι προικισμένοι με λογική και συνείδηση, και οφείλουν να συμπεριφέρονται μεταξύ τους με πνεύμα αδελφοσύνης.»

    Έχω ένα όνειρο: ότι μια μέρα στα ξηρά πεδία της Μεσαορίας, οι γιοι όσων σκότωσαν κινούμενοι από ένα βαθύ εθνοτικό μίσος και οι γιοι όσων υπήρξαν θύματα του μίσους αυτού, θα μπορούν να καθίσουν μαζί στο τραπέζι της αδελφοσύνης.

    Έχω ένα όνειρο: ότι μια μέρα ακόμα και αυτός ο τόπος, όπου ο πόνος του ενός ήταν η ευτυχία του άλλου, όπου η καταπίεση του ενός ήταν η ελευθερία του άλλου, θα μετατραπεί σε μια όαση ελευθερίας και δικαιοσύνης για όλους.

    Έχω ένα όνειρο: ότι τα παιδιά μας θα ζουν σε ένα κράτος όπου δεν θα κρίνονται από τη γλώσσα που μιλούν, από το Θεό που πιστεύουν, από τη σημαία που τιμούν, αλλά από την ακεραιότητα του χαρακτήρα τους και την αξιοσύνη τους.

    Έχω ένα όνειρο!

    Έχω ένα όνειρο πως μια μέρα, εκεί στην Τόχνη, στο Σανταλάρη, στη Γιαλούσα κι όπου αλλού θέλησαν οι εθνικιστές δολοφόνοι να θάψουν τις αρετές της ανθρωπιάς μαζί με τα θύματα τους - μια μέρα σ’ αυτά τα μέρη, Έλληνες, αγόρια και κορίτσια, θα μπορέσουν να ενώσουν τα χέρια τους με αυτά των Τούρκων, αγοριών και κοριτσιών, ως αδέρφια.

    Έχω ένα όνειρο σήμερα!

    Έχω ένα όνειρο: ότι μια μέρα εγώ, εσύ, εμείς θα σπάσουμε τον καταραμένο κύκλο αίματος που πνίγει τον τόπο μας και κάθε κοιλάδα θα ανυψωθεί και κάθε λόφος και βουνό θα χαμηλώσει, οι σκληροί τόποι θα μαλακώσουν και κάθε στρεβλή οδός θα βρει τη δικιά της ευθεία γραμμή.

    Αυτή είναι η ελπίδα μας και με αυτή την πίστη θα πρέπει να πορευτούμε στο μέλλον. Με αυτή την πίστη θα μπορέσουμε να λαξεύσουμε από το όρος της απελπισίας μια πέτρα ελπίδας. Με αυτή την ελπίδα θα μπορέσουμε να μετατρέψουμε τις παράφωνες διαφωνίες του λαού μας σε μια μελωδική συμφωνία αδελφοσύνης. Με αυτή την πίστη θα μπορέσουμε να δουλέψουμε μαζί, να προσευχηθούμε μαζί, να αγωνιστούμε μαζί, να φυλακιστούμε μαζί, να αξιώσουμε ελευθερία μαζί, γνωρίζοντας ότι θα είμαστε ελεύθεροι μια μέρα.

    Έχω ένα όνειρο σήμερα για το αύριο!

    8.4.08

    ΠΟΣΑ ΚΙΛΑ ΒΛΑΚΕΙΑΣ ΚΟΥΒΑΛΟΥΜΕ;

    ΑΝ έμεινε κανένα 13χρονο που δεν ξέρει τέτοιες τέχνες (για τους πιο μεγάλους, ήδη χάσαμε), εμείς βαλτήκαμε να τις μπάσουμε στο κεφάλι του. Για τον τρόπο μετάδοσης της είδησης του θανάτου 28χρονου μετά από "φτιάξιμο" με γκάζι λέω...

    Τουλάχιστον, να έκαναν πρώτο θέμα τις αρνητικές επιδράσεις με συγκεκριμένο τρόπο (ανεπαρκής οξυγόνωση εγκεφάλου, θάνατος εγκεφαλικών κυττάρων, κίνδυνος τραυματισμού από λιποθυμία)... να πω "στ' ανάθεμα". Αλλά που!

    Πρέπει να το καταλάβουν επιτέλους. Η αναφορά απλός ενός θανάτου κανένα νέο δεν πτοεί, είναι στο χαρακτήρα της νιότης να νοιώθει "αθάνατη". Άσε που κάποιες φορές αυτό προσδίδει και χαρακτήρα "αντίδρασης προς τα πάντα", πράγμα που σε νεαρές ηλικίες δημιουργεί θετικούς συνειρμούς.

    Όσο δε για την σωστή εκπαίδευση ΟΛΩΝ ΜΑΣ στο θέμα "διαχείριση της ηδονής", κλαφτα Χαράλαμπε... Άμα δεν εξηγήσεις τις συγκεκριμένες συνέπειες... και άμα δεν μάθεις στον καθένα πως "για να ευχαριστιέσαι το κρασί σου και μετά από 10 χρόνια, πρέπει να ζεις νύχτες μαγικές και χωρίς αυτό", πως περιμένουν οι "ειδήμονες" να γίνει το παραμικρό θετικό βήμα;

    Πιστεύουμε ακόμα πως με τη φοβέρα του θανάτου και της σύλληψης κάνουμε κάτι. Χαλάλιν μας οι νεκροί.

    3.4.08

    O 'Grafikos' Dimarchos

    Quick quiz for people who don't know very much but like to talk a lot:

    Q. When was Nicosia divided?
    A. In January 1964. (Not 1974)

    Q. What is the Green Line?
    A. The line drawn in a green felt pen (called chinagraph at the time) by a British officer across the map of Nicosia at points where armed Greek and Turkish Cypriots were facing each other after days of fierce fighting. (UNFICYP had not yet arrived and the ceasefire line has nothing to do with the Turkish invasion)

    Q. Why?
    A. Because President Makarios and Vice-President Kutchuk had realised that matters had got out of control, or their control, and asked the Brits as a guarantor power to help. (It was not imposed by foreign powers).

    Q. What had set the violence off?
    A. Too complicated to explain in a quick quiz.

    Q. Why wasn't the problem sorted out quickly?
    A. Stubbornness, stupidity, insularity, chauvinism, the Cold War etc. etc.

    People forget that until 1974 we could still drive around most of Cyprus, avoiding Turkish enclaves, and frankly marginalising the Turkopliktoi as they were called at the time, the displaced of Lefka, Omorphita, Neapolis etc., and completely ignoring the fact that some Turkish villages were abandoned. People moved out of central Nicosia over the years because the Green Line was there, 1974 was just the death sentence to an ailing, tired community.

    In 1970 an MP called Lellos Demetriades said 'Cyprus for the Cypriots', was immediately branded a traitor and put on the Athens junta's black list. As mayor of Nicosia he was branded a traitor again because he made the brave step of meeting with the Turkish Cypriot mayor (not pseudo or so-called because there are two mayors of Nicosia under the 1960 constitution, one of the terms which caused so much grief from 1960-1963) and agreeing to the setting up of the Nicosia Sewage Board. By the time of the Nicosia Master Plan people were beginning to come round to the idea that it might be practical if at any time in the future, if there was ever a solution, Nicosia was unified and streets didn't end up in concrete walls. Lellos always believed the time would come. He travelled the whole world and impressed everyone he met with his vision of Cyprus for the Cypriots (except for the Cypriots themselves). He underlined the division of his city and his island to everyone he spoke to, he put up the plaque at the end of Ledra Street saying The Last Divided Capital of Europe.

    He fought with all his heart and so when the Ledra Street barricade at last came down after 44 years he was there saying let us enjoy the moment, it's not the solution to the Cyprus problem but it's a small step towards it, it's a crack in the wall. And being Lellos he lashed out against all the negative comments being run by most of the commentators sitting in the television studios, the eternal discussions about whether the Turkish soldiers had pulled back, whether they were still lurking around, whether they were there but in civilian clothes, whether the Turkish Cypriot policemen had stepped over the line, whether Christofias had caved in to the Turks.

    In the Sigma studio Koutalianos of EDEK went ballistic, launching a vicious attack on Lellos ending in the demeaning phrase: 'katantisen grafikos' (difficult to translate into English for non-Greek speakers, literally picturesque but meaning eccentric, out of it, not worth considering).

    Bravo Koutaliané! What have you ever done for Cyprus except bored everyone to tears with your monotonous, pompous, chauvinistic pronouncements.

    28.3.08

    Τι κοινωνία;

    Τι κοινωνίαν ανειρεύκεσαι για το 2020, όταν το κυπριακό θα έχει λυθεί, είτε με συμφωνία σε 1-2 χρόνια, είτε ντε φάκτο με την διχοτόμιση;


    23.3.08

    Απόλαυση είναι...

    ... να περιδιαβάζεις τις Κυριακάτικες εφημερίδες και να γελάς με τα κείμενα του Βενιζέλου, του Ιγνατίου, του Ευρυβιάδη, του Ιακωβίδη, του Χαραλαμπίδη και τις δηλώσεις του Συλλούρη, του Περδίκη, του Ομήρου, του Αγγελίδη...

    21.3.08

    THE IMPORTANCE OF A (W)HOLE

    (A CROSSING / PASSAGE)

    (Η Ελληνική εκδοχή
  • ΕΔΩ)


  • Mr. Papadopoulos said that we should not exaggerate with regards to the issue of opening the roadblock in “Ledras street”. To me this is an indication –if not a proof –that we ought to direct our efforts exactly towards that point.

    One thing that we need to understand … is that the significance of this issue IS NOT TO be found in the “hole”… that is, in the opening of the roadblock… but rather in all those things that surround it and in the manner in which we will handle them. Upon this ground, all those who believe that “Greeks and Turks can never BE together” must suffer a substantial defeat –their first upon Cypriot soil in quite a long time.
    This is what they are afraid of… and therefore this is exactly what we should do.

    It is for this reason that all the parrots / mouthpieces of intolerance and bigotry, along with all the gullible people that answer their calls, speak mostly of issues that relate to the opening in a negative manner (smuggling & drugs, imaginary recession before “the enemy”, compromising with the occupation)… and studiously avoid mentioning any of the positive things that we, Turkish Cypriots and Greek Cypriots, can do together in that part of our town.
    They do not mention them because they are afraid of them… therefore, these are exactly the things that we ought to do.

    This effort of ours …must occur regardless of the course / outcome of any efforts to find “a solution to the problem of Cyprus”… and it must occur regardless of the attitude that the leaders of each side will assume.

    Firstly, because any attempt for a solution that involves a “together” (either in the form of a Bizonal Bicommunal Federation …or in some other form) demands of us to prepare the ground and
    to thoroughly investigate the possible problems that may arise.

    There is a lot of talk about “parthenogenesis” (virgin birth / generation) and other such fancy terms… but all this talk cannot make me change my mind about an obvious fact; that regardless of what the solution might be, even if it appears as a Whore, what remains of essence is that it “lives a moral life” once it commences. This “moral life” is one that we must live –and advertise –exactly in that piece of land, the core of OUR town… as an example of what is to come.

    Neither the Anan Plan, nor any of the other suggestions / pointers / ideas about a “new common start” cannot have a meaning… unless the two communities feel that they have good reasons to want to live together. And neither can the opening of Ledras offer us a single thing… unless it contributes to us “acquiring” such reasons.

    Unlike all the other cases of propositions / initiatives with regards to the Cyprus problem… the opening of Ledras offers an opportunity of “a trial on the ground”. That is, instead of operating as “a layout” … a theoretical promise of an Utopia… it may become “a living quest” … and also an effort to construct ways of tolerating –and cohabitating –with our fellow human beings. An Utopia …remains one only for as long as you are unable to present it to the people. It ceases to be one… once you rub it in the faces of every dissenter.

    Secondly, because even in the case where one of our leaders remains attached to ideas and stances that reek of division… the only way to exert pressure upon him is to have a significant part of “his own people” desiring exactly the opposite. In Ledras we can reinforce such a tendency amongst us. Or we can destroy it.

    One element that Mr. Christofias seems to understand –at least on a verbal level –is that neither Turkey nor Greece (nor any other Foreign Power to that matter)… can impose its own plans IF there is an expressed, common will and a common attitude by both TC and GC.
    In essence however, the first ones that are required to understand and apply this are us. Here… in our city.

    I consider it our duty to convert Ledras and the area surrounding it into a living cell of coexistence. Not “just another crossing” …but a passage to a practical way of dealing with the problems and challenges of a cohabitation. That is, it should become “an interaction core”, so as to trace any possible problems of cohabitation between TC and GC and investigate any possible solutions of such problems…. something that will lead
    to the creation of a common consciousness with regards to our country… and the dissolution of our fears through a process of common struggles.

    Many are those who will attempt to fill the area of Ledras with the poison of hatred. We have an obligation to make an antidote out of our actions… and to make our actions the antidote.

    PREPARATION - INFRASTRUCTURE

    Aren’t there other roadblocks that have opened? There are. So, where’s the difference? The difference can be found in the possibility of turning that particular area NOT JUST into another crossing… but into a common area of interaction.

    And what is essential so that it will function as that?

    It takes preparation and infrastructure. That is, it needs all those elements that can encourage the masses of both communities TO REMAIN THERE AND TO OPERATE TOGETHER IN THAT AREA instead of just passing by and leaving.

    Some questions that are relevant to such an effort are the following:

    “How do we create jobs together?”

    “How can we sit on the same table?”

    “How do we build families together?”

    “How do we stand together in a European Union? How can we produce products of our own land together and how can we promote them in the E.U.?”

    “How can we commonly take advantage of any European grants / funding?”

    “How can we, together, make life in our own city more humane?”

    These questions were there before. But it is only now that we can attempt to answer them in a practical manner and in a specific area, right in the middle of OUR city. An additional important advantage of that specific area … is the direct ability to “change the scenes” for a number of people in our city… who had –so far –erased North and South in their mental maps… even during everyday activities such as a walk in the streets of Nicosia. The other opened roadblocks, thus far, functioned as mere crossings… while this roadblock … or rather the area that surrounds it… can function as one unified area … which can be both familiar and –at the same time –brand new to all of us.

    The Roadblock in Ledras Street is something that concerns all Cypriots in general. At the same time however… it specifically concerns the citizens of Nicosia. It is the right of every citizen… and of the Municipality itself… to have a say upon the manner in which the political decision to “open the gates” will be handled. The same thing can be said fr any other Authority with regards to issues under its jurisdiction.

    For example, in “our side”… it is true that in the Municipality of Nicosia (even though TC may regard it as one that does not represent them)… "…The Service manages important Cultural Centres of the Nicosia Municipality and co-ordinates large cultural events and cultural institutions -as they are defined by the Cultural Committee of the Nicosia Municipality..."

    The municipality itself says so in its

  • web-page.


  • Are there no grants / funds by the E.U. in relation to cultural issues? Doesn’t the Municipality itself have a Bureau of European Affairs? Who could inform us about such possible grants? Isn’t there a
  • European Institute of Cyprus? Isn’t one of its duties to inform the public on matters of E.U. grants / funding? What kind of information can it offer us with regards to that issue? Could it create or upgrade an Information Bureau IN AN AREA AROUND LEDRAS. Can it not (and shouldn’t it) employ both TC and GC in such a service? What can the Minister of Foreign Affairs, Mr Marcos Kyprianou (the ex-officio President of its Board of Regents) tell us about all that?

    I refer to the creation of such services … and to a possible common employment … because this concerns much more that an occasional stroll around Ledras. More than that, it relates to a more permanent co-existence and a constant effort. As such, it can force US (TC and GC alike) to come up with solutions to whatever problems may arise and learn how to co-exist.

    (The important element here –and please pay attention –is not the opportunity to improve our lives alone …but the joint effort for that. They say that we cannot do anything together. We have an obligation to prove them wrong.)

    Such a co-existence may already exist in worksites / construction sites and in other areas. However, they do not bring large parts of the middle classes together in the centre of the town…they concern mostly the lower parts of the working class… a class whose size is diminishing in “the GC side”. On the contrary, the kind of initiatives that I will refer to… relate to the largest part of the social spectrum –at least on “this side” –the lower-to-middle and middle-middle classes.
    Isn’t it the truth that this is the part of “our” social spectrum that bears with it the greatest fear for such a “reunion”?

    Similarly, any cultural activities / events … (see 4 paragraphs above) SHOULD NOT be of a momentary nature but of a permanent one… at the same time creating opportunities of common employment / engagement / expression. That is, they ought to “force us” to be there together, to remain there and to operate together… there. This is the only way they can become truly important.

    Are there not any E.U. programs for funding multicultural projects? Don’t some of them concern the higher and highest level educational institutes? In “our” last presidential elections, one of the propositions of today’s opposition… concerned issues related to the TC universities. Could something be done about this anywhere near Ledras, either on “this side” or “the other”? What can the aforementioned authorities and the Ministry of Education tell us about this issue?

    And what about the Ministries of Commerce and Industry, Labor, the various Citizen Service Centers? Have they no suggestions whatsoever? What can be done with regards to business? Are there no E.U. funds related to such issues?

    And what about the Mass Media? Why haven’t they –so far –mentioned anything about such issues? Why do they deprive us of our right to be informed? Are they not supposed to be the guardians of this right?

    I think it is quite obvious that the opportunities for the creation of the circumstances that I have described (interaction cores, common effort, co-existence and cooperation, common struggles, investigation of possible problems and solutions) are there. They are in the centre of our city. Anyone who can see beyond “the hole on the wall” can see them.

    NOTE 1

    At this point, I would like to specifically address my Turkish Cypriot brothers. Please forgive me if I refer to” the matters of our side” too often. I do that because I consider my knowledge of what goes on “in the other side” as insufficient. I believe that it is more appropriate to let you –those of you that share the vision of a Common Homeland –express your own relevant opinions.

    I understand that any references to the Ministries and other Authorities of the Republic of Cyprus may cause difficulties to some f you. And even if you are not bothered by them… they may provide an excuse for the eternal lovers of NO “on your side”, helping them to come up with counter-arguments and weaken such an effort. Exactly the same would occur with the corresponding, unworthy lovers “on our side”… if I directly spoke about any relevant Authorities “on your side”. There is a way to deal with such arguments.
    Europe.

    It is a known fact that the
    Acquis Communautaire

  • has been suspended in the area under the jurisdiction of the Turkish army. But IT IS NOT in the spirit of the E.U. to obstruct the inhabitants of this land, both TC and GC, when they jointly attempt to and succeed in applying it. This is the answer. The protection and the assistance of the E.U. can shut many of the mouths of those unfortunate “division lovers”. On “our side” at least, one of the most commonly used excuses is that they “…desire a European solution to the Cyprus issue”.



    Now back to the “US” part.



    INVOLVEMENT – DIFFUSION

    None of these efforts will have any result whatsoever if it does not include the involvement of private individuals at a deeply personal level.

    Are you a member of a political party?
    Exert pressure onto your leadership so that they will move towards the right way. Are you employed in the Media? Do your job right and inform the public about these possibilities, help by covering all the efforts that may take place in the Ledras area. Are you a plain citizen? Ask from the relevant services to inform you about the questions raised above, especially those related with issues of common employment and E.U. grants…. and also about your right to be informed itself.

    Are you a young scientist? Ask to be informed about how to get involved in common efforts. Do you know the language “on the other side”? Ask about employment opportunities in the area around Ledras. Are you a young businessman? Seize the opportunity and try your luck in that particular area, in business ventures that address both communities… both with regards to the consumers as well as the workers.

    Is literature your job or your hobby? Contact those alike you “on the other side’ … in Ledras we need a library / bookshop that specializes in Cypriot literature (TC and GC alike). Is technology your profession or your hobby? Search and find out if something can be done jointly with the ones like you somewhere in that area. Are you a cook /an owner of a restaurant? We need restaurants / taverns / coffeehouses in that area that address the culinary habits of both communities.

    Do you produce something that can be considered as a truly Cypriot product? The areas near Ledras and around the city walls are ideal for the joint promotion of such products. Handicraftsmen, owners of small industries, farmers… they all can –under the protection of the E.U. –do a better job together.

    Are you an architect or a civil engineer? You can come up with ideas / projects for common efforts related to the landmark buildings in the area and the improvement of the quality of life in our city.

    Are all the buildings in the area “reserved” by big business? Then we should ask to be informed about who they are and exert pressure so that the proper authorities assist… in order to find suitable areas and make these opportunities happen.

    Are there already such businesses there? Are you a young person that frequents the pubs / cafés / restaurants of that region? Then we should demand, as customers but also as employees, that they move towards that direction, towards becoming able to commonly use and commonly be employed. And if they don’t accept? What if they send away the “evil others”? Name them and abandon them. It is within your powers, as a consumer and as an employer/employee to make an effort… so that all those that resist our common vision will be kicked out from the areas that WE frequent and so that they will be replaced by our more willing compatriots.

    The possibilities are endless…

    And we don’t have to stay there… Slowly but surely… once this efforts is consolidated at the centre of our city, we can achieve the diffusion of our vision.
    Not for the sake of personal gain / profit… but so as to make co-existence a living, breathing practice.

    The specific area can become the starting point for a further development of such an effort in the rest of the land. If it works there… the necessary basis will exist … also in terms of competitiveness… to succeed elsewhere. Those people that dislike the idea… need not to come. When we will become strong enough we will come and find them ourselves.

    However, the significance of such an effort is not to be found in personal / corporate profit…. but
    in the fact that through such a process we will be forced to explore each other… and –this being the most important element of all –learn how to live together.

    NOTE 2

    This time, allow me to specifically address my GC brothers. Or at least that part of them that share the vision of a United Cyprus. I cannot ell if it is too late for such an effort. I do know however that if such an effort fails… those forces that only have an eternal NO echoing in their hearts and in their ears …
    will reappear stronger than ever.

    This is what I had in mind when I expressed my concern… about the way that both candidates that made it to the second round of the recent elections… failed to minimize the role of those forces that –traditionally –avoided any effort of this kind.

    These force have always –openly or secretly –hoped against any possibility of a common life, a common effort.
    The importance of Ledras is not to be found in the opening itself… but rather in the area that surrounds it and in all those things that we can do there together.

    If we don’t turn all these ideas into action now… then we will achieve nothing. We will merely open a hole. Or as we say in Greek… we will achieve “a hole in the water”.

    (I apologize for the long post, the "rough" translation and the mistakes. I had no time for proofreading. If anyone can translate in Turkish, I will be eternally grateful.)

    Το πρώτο βήμα...

    ...ελπίζουμε. Ετέλιωσεν η πρώτη συνάντηση. Ο Χριστόφιας έκαμεν όσα έκαμεν ο Τάσσος σε μια θητεία για το Κυπριακό, δηλ εβρέθηκεν μια φορά με τον Ταλάτ (εκτός διαπραγματεύσεων για το Αναν που εκληρονόμησεν από την κυβέρνηση Κληρίδη).

    Τα αποτελέσματα ενθαρρυντικά. Εκλογές και πολιτικές τέλος, μπροστά! Εν του Κασουλίδη τζίνον ξέρω, αλλά εν μπροστά που πάμεν... walk the talk!

    Δεν θέλουμε φασίστες στη γιορτή μας



    «Να ελευθερωθεί η Ιστορία. Να ξανοιχτεί στο Μύθο.
    Γιατί αν δεν το μπορέσουμε εμείς, αδερφέ, πως θα το μπορέσουν οι πολιτικές;»


    Είναι πραγματικά άξιο παρατήρησης το πόσο γρήγορα, μετά την απομάκρυνση του Τάσσου Παπαδόπουλου από την προεδρία, το κλίμα έχει μεταστραφεί στην κοινωνία και στην πολιτική ζωή. Είναι και διαπίστωση φίλων και γνωστών που οσμίζονται στον αέρα την αλλαγή, το τέλος του φόβου, το ξεμούδιασμα στις συναναστροφές, τον εναλλακτικό τόνο στις κουβέντες. Αυτό βαρύ πέπλο που σκέπασε για χρόνια τον τόπο, έχει απομακρυνθεί πια και μπορούμε να αφεθούμε σε αυτό το δειλό φως. Ίσως αυτό να είναι και το πιο σημαντικό μήνυμα των εκλογών: το δικαίωμα στην ελπίδα!

    Σήμερα, μπορεί και να γίνει. Να τα μιλήσουν, να τα βρουν. Και σε λίγες μέρες να ανοίξει η Λήδρας. Σκέψου: σε λίγες μέρες, αυτό που δεν κατόρθωσε για τόσο καιρό ο προηγούμενος Πρόεδρος. Πολύ απλά γιατί δεν πίστεψε ποτέ σε αυτή την υπόθεση. Τελικά, τι πιστεύει αυτός που δεν πιστεύει;

    Ανοίγει ο δρόμος και στον ορίζοντα διαφαίνεται η προοπτική ότι μια κοντινή μέρα αυτό που τόσο φορτικά έταξαν στη γενιά μου, και που τελικά μεταλλάχθηκε σε ένα σαχλό κλισέ, ότι δηλαδή δεν θα πηγαίναμε ποτέ στρατό, να μπορέσει επιτέλους να υλοποιηθεί. Κι έτσι κανένας δεκαοχτάχρονος δεν θα βρεθεί απέναντι στη θανατερή σιωπή της σκοπιάς 2-4, δεν θα κρατήσει στα άμαθα χέρια του κανένα G-3, δεν θα αγωνιά για καμιά έφοδο κάποιου αόρατου εχθρού. Τα όνειρα των νέων δεν θα πάρουν αναβολή ξανά κι οι κουβέντες δεν θα σκεπάζονται από τις εκκωφαντικές βολές των πυροβόλων. Κι εμείς θα μπορούμε να τους λέμε στρατιωτικές ιστορίες, που στα αυτιά τους θα ακούγονται, ευτυχώς, παράλογες έως φαιδρές. Αλλά μέχρι εκεί....

    Ανοίγει ο δρόμος, αλλά τα μυαλά μας δεν πρέπει να ξεστρατίσουν. Από κοντά περιμένουν όλα τα καλόπαιδα του εθνικού κορμού για να αρχίσουν τις εθνικιστικές σκληριές, τα φασιστικά αλυχτίσματα και τους σοβινιστικούς μυκηθμούς. Κάτι κρυπτοφασιστοειδή που κατοικοεδρεύουν στο ΔΗΚΟ, όσοι έκαναν Μαύρο επάγγελμα τους τα εθνικά εγερτήρια της συμφοράς, από κοντά και οι men in black για να κρατούν το ίσο στα κηρύγματα του μίσους. Τους φαντάζομαι να μαζεύουν έφηβους, να παρακινούν το ακροατήριο τους, άμαθους για την αιματοβαμμένη σύγχρονη Ιστορία αυτού του τόπου, ανυποψίαστους για το πρόστυχο πολιτικό παιχνίδι που παίζεται στην πλάτη τους και να τους στέλνουν συνοδευόμενους από τους light χρυσαυγίτες που αποκτήσαμε στο νησί, για να διαμαρτυρηθούν για την υποχωρητικότητα, τον αφελληνισμό, τον Αττίλα 3, 4, 5 ½ και πάει λέγοντας.

    Θα είμαστε και εμείς εκεί εκείνη τη μέρα – πρέπει! Οι αριστεροί, οι bloggers, οι προοδευτικοί, οι νεοκύπριοι, οι ανανήψαντες δεξιοί, οι νέοι, οι ευρωλιγούρηδες και όποιος άλλος έχει ένα καλό λόγο να είναι εκεί. Εμείς που δεν δρασκελίσαμε ποτέ αυτό το δρόμο, που δεν έχουμε ζώσα μνήμη από το άλλο μισό, εμείς που γαλουχηθήκαμε στα νάματα της φυλής και τα πεπρωμένα που ποτέ δεν εκπληρώνονται. Θα είμαστε εκεί γιατί είναι ένα χαρμόσυνο γεγονός, τα προεόρτια για αυτό που προσδοκούμε να ακολουθήσει. Γιατί αυτό δεν μπορεί να είναι τίποτα άλλο παρά η αρχή κι όχι κάποιος σοβαρός ή τελεσφόρος σκοπός.

    Και σε όλους αυτούς που ανέφερα στην προηγούμενη παράγραφο, ένα μόνο έχω να πω, χωρίς ερειστική διάθεση, χωρίς καμιά προκλητικότητα: «Δεν θέλουμε φασίστες στη γιορτή μας».

    20.3.08

    ΔΥΟ ΘΕΤΙΚΑ

    …από την Συνέντευξη Τύπου του Προέδρου:

    1) Η παραδοχή ΚΑΙ των δικών μας λαθών στην πορεία του κυπριακού προβλήματος («…Αυτός ο συνεταιρισμός δεν λειτούργησε με υπαιτιότητα και των δύο κοινοτήτων, αλλά και ξένων επεμβάσεων…»).

    2) Η απάντηση σε ερώτηση περί κομμουνισμού… ότι δηλαδή υπάρχουν και άλλες απόψεις περί του τι εστί κομμουνισμός πέραν από τον «υπαρκτό σοσιαλισμό» που κατέρρευσε*.

    (Δεν βρήκα στην σελίδα του ΓΤΠ ολόκληρο το κείμενο με τις ερωτήσεις-απαντήσεις. Αν κάποιος το έχει ας μας πληροφορήσει).

    Αλήθεια, σε ποιο βαθμό τα ΜΜΕ μας θα ασχοληθούν με τα άνωθεν; Μήπως θα πρέπει να παίρνουμε τηλέφωνα όλους τους σταθμούς και να απαιτήσουμε να ασχοληθούν;

    * Άργησες 25 χρόνια αλλά χαλάλι σου. Απομένει μια συγνώμη σε όσους «πάτησε ο οδοστρωτήρας» όταν είχαν εκφράσει αυτή ακριβώς την άποψη τότε.

    19.3.08

    Λήδρας

    Φίλε συμπλογκκά,

    Η Λήδρας σε λίγες μέρες ξιμπλοκκάρεται. Έλα να φωτογραφίσεις τζαι συ το οδόφραγμαν να το έχεις ενθύμιον πρίν να γραφτεί στες μάυρες σελίδες της ιστορίας της μοιρασμένης Κύπρου. Παρασκευή από τις 5 η ώρα, στο οδόφραγμα θα έρτουν τζαι άλλοι Κυπραίοι μπλόγκερς τζαι μη. Αν γινούμεν πολλοί ίσως μας ακούσουν τζαι οι ηγέτες των δύο κοινοτήτων που θα τελειώνουν την πρώτην τους συνάντησην. Θα μπορέσουμεν να τους μυνήσουμεν ότι χαιρούμαστιν που το ανοίξαν τζαι θα το χαρούμεν τέλεια όταν θα φύγουν όλα τα οδοφράγματα τζαι η Κύπρος θα είναι μία χωρίς ξένους στρατούς τζαι δικούς. Η πράξη τους αποδεικνύει ότι άμαν θέλουμεν μπορούμεν. Μπορούμεν να ζήσουμε τζαι σε ειρήνη κάτω  που έναν ουρανόν. Όπως εμπορέσαν να ποσπάσουν την Λήδρας που τον τοίχον της,  τους καλούμεν να ποσπάσουν την Κύπρον όλην από την πράσινη γραμμή της. Εμείς θα είμαστιν δίπλα τους σε μιαν τέθκοιαν προσπάθιαν. Παρασκευή η ώρα 5 μήν ξεχάσεις.

    15.3.08

    Παλλαϊκή παγκύπρια συγκέντρωση ειρήνης και χαράς στη Λήδρας

    ΑΝΟΙΓΕΙ Η ΛΗΔΡΑΣ. ΠΗΓΕΝΕ ΚΑΙ ΣΥ ΕΚΕΙ ΝΑ ΧΑΙΡΕΤΗΣΕΙΣ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ ΑΥΤΟΠΡΟΣΩΠΩΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ

    Η συγκέντρωση ειρήνης οργανώνετε από τους Κύπριους μπλόγκερς, τους Κύπριους κατόχους κινητού τηλεφώνου και τους Κύπριους χρήστες διαδικτυακού ταχυδρομείου.

    Μέρα και ώρα: η ώρα λήξης της συνάντησης των ηγετών των δύο κοινοτήτων.

    Βοήθα και συ. Βάλε αυτο το μύνημα στο μπλόγκ σου, στείλε ένα εσεμές στους φίλους σου, στείλε ένα ίμεϊλ στους γνωστούς σου. Μετάφρασε το αν μπορείς στα αγγλικά ή στα τουρκικά και διάδωσε το και στους υπόλοιπους Κυπρίους που δεν μιλούν ελληνικά. Πές το σε όσους συναντήσεις και δεν ξέρουν να μιλούν ψηφιακά.

    13.3.08

    OMHPOI

    Ο Ομήρου, μετά από συνάντηση με τον τΑΣΣΟ, προβληματίζεται για ενδεχόμενο άνοιγμα της Λήδρας: «… ότι η εδαφική έκταση που εκτείνεται μέχρι το φυλάκιο της εθνικής φρουράς ευρίσκεται υπό τον έλεγχο και την δικαιοδοσία και την κυριαρχία των… του στρατού κατοχής». (Δήλωση στο ΡΙΚ, δελτίο των 8).

    Κάθε σπίτι και κάστρο αγάπη μου.


    Και η Κενεβέζου να συνεχίζει το τροπάριο (οριοθέτηση πράσινης γραμμής) ώσπου να πείσουν όλους ότι "οι προδότες θα δώσουν έδαφος στους Τούρκους". Για να προετοιμάσουν "διαδηλωτές" και επεισόδια άραγε;