Mr. Nothing

Ας το παραδεχθούμε. Μας έχει πάρει τα μυαλά! Παίζει κορώνα – γράμματα το μέλλον μας κι εμείς αγωνιούμε για την επόμενη δόση για το δάνειο. Διεκδικεί το δικαίωμα να καθορίσει τη ζωή μας σε αυτό το νησί για τις επόμενες δεκαετίες κι όταν αυτός δεν θα είναι εδώ, εμείς θα βιώνουμε τις συνέπειες της δικής του αλλοπρόσαλλης και αποτυχημένης πολιτικής, που μας οδηγεί μέρα τη μέρα πιο κοντά στη διχοτόμηση.

Ας το παραδεχθούμε, δια τι να το κρύψωμεν άλλωστε; Είναι η επιτομή της πολιτικής αποτυχίας. Οι απόψεις του δεν βρήκαν ποτέ πρόσφορο έδαφος στην κοινωνία μας. Διαχρονικά. Τους σκελετούς από την ντουλάπα του ’60, προσπαθεί να μας τους πασάρει για μοντελάκια του 2008. Δεν ξεπέρασε ποτέ το ισχνό 2-3% όταν κατήλθε αυτόνομος στις εκλογές. Ούτε κατάφερε να δημιουργήσει ένα βιώσιμο πολιτικό σχηματισμό στον τόπο. Αντίθετα, μας έδειξε ότι ο πήχης της πολιτικής ηθικής μπορεί να κατεβεί σε υπόγεια που ούτε καν είχαμε υποψιαστεί ποτέ. Ποιος ξεχνάει τους «νενέκους»;

Ενώ προοριζόταν για υποσημείωση της υποσημείωσης στα βιβλία της ιστορίας, του ράψανε το κοστούμι του Προέδρου. Μεταξύ μας, τώρα: το ξέρουμε όλοι, το έλεγε κι ο Γιώργος άλλωστε (προτού αλλάξει γνώμη for yet another time) ότι δεν ήτανε για τέτοια πράγματα. Ήτανε για άλλα. Κι όμως αυτός ο άνθρωπος έζησε μια ζωή με δανεικά: δανεικό κόμμα, δανεικές ψήφους, δανεική εξουσία. Ο κύριος Τίποτα!

Πρόεδρε, δυστυχώς μου ακυρώνεις τα όνειρά μου για το μέλλον και μου ζητάς laisser-passer για να συνεχίσεις στο ίδιο μοτίβο τα επόμενα 5 χρόνια. Δεν μπορούμε να κρατήσουμε αυτό το νησί βαμμένο στο αίμα, βουτηγμένο στο μίσος για τους Τουρκοκύπριους, για τους αριστερούς, για όσους δεν ασπάζονται τις μονομανίες της εκάστοτε εξουσίας. Δεν πιστεύω ότι αυτή η εξουσιαστική κάστα θέλει να λύσει το Κυπριακό. Πολύ απλά γιατί την επομένη της λύσης, χωρίς το Κυπριακό, οι φυσικοί και οι πολιτικοί επίγονοι της δεν θα έχουν λόγο ύπαρξης. Όλοι όσοι σήμερα προσκυνούν και θαμπώνονται από την εξουσία, δεν θα γυρίσουν να κοιτάξουν δεύτερη φορά. Αλήθεια για ποιο πράγμα θα μιλάει και με τι θα ασχοληθεί, αν λυθεί; Με το φυσικό αέριο;

Ξέρω, ξέρω. Όλος αυτός ο συρφετός που περιτριγυρίζει το λόφο του Προεδρικού, τους πατενταρισμένους κηφήνες εννοώ που ενδημούν σε σθγκεκριμένο κόμμα εδώ και δεκαετίες, θα τρέξει να κρυφτεί πίσω από αριθμούς, δημοφιλίες και δημοσκοπήσεις. Θα αναχθεί πάλι ο πλειοψηφισμός του αίσχιστου είδους σε κολυμβήθρα της Δημοκρατίας και οι ευθύνες θα μετατεθούνε αλλού. Κι όμως αυτός ο τόπος αξίζει καλύτερα…

Πρόεδρε, μου έχεις πάρει τα μυαλά, το παραδέχομαι! Για τις επόμενες 90 μέρες που απομένουν μέχρι τις εκλογές, δεν θα σκέφτομαι τίποτα άλλο από αυτό που οι ψευταράκοι δεν αντέχουν με τίποτα: την αλήθεια της 17ης ή, έστω, της 24ης Φεβρουαρίου!