On last night's CBC political talk show "Proektasis", Kareklas hosted AKEL's Andros Kyprianou, DIKO's George Kolokassides, and DISY's Christos Pourgourides.
As expected the show was at first dominated by the evergreen Cyprob, the new President's approach to the negotiation process, and the proposed meeting of the President with Mehmet Ali Talat next week.
It was fun to watch Kyprianou and Pourgourides agreeing on just about all points. I could hear violins... The talk show morphed into an interesting game of "sort the opposition from the coalition", with Pourgourides saying "we will be more able to support a solution from the opposition rather than from the Government". The political landscape is now set to provide us with more entertainment than ever before. God knows we deserve it.
It was even more fun hearing Kolokasides trying to revive the Great Annan Terror, by accusing Pourgourides of reviving the Annan Plan as a point of reference for the upcoming negotiations. Only to be cut down by, of all people, Kareklas himself with "But Mr. Kolokasides, what Mr. Pourgourides said was no more and no less than what Tassos Papadopoulos said..."
DISY chairman Anastasiades, talking to TV reporters earlier, when he announced the return of his party to the National Council, was even funnier. "If (AKEL) indeed fulfils what they have promised, we will be happy not to exercise opposition".
I hope this time around, when the going does get rough, these guys are able to negotiate a better solution than last time (all right, chuckle sarcastically if you wish, but there's no tax on hope) so that if indeed we go with a negotiated solution, it has a hope of working.
And I hope that if it does come to another impasse, these guys handle it so we don't end up carrying the can like last time. If in 2004 there had been none of the totally un-necessary scare-mongering and hysteria before the referendum, and none of the even more un-necessary witch hunting, name calling and smearing after the referendum, the No vote - which, as was obvious at the time of the run-up to the referendum, would have carried the day anyway - could have become political gold for our leadership, enabling them to continue negotiating from a stronger position. But Grand Alchemist Tassos and his minions turned gold to dirt.
I bet DIKO, and especially the Tassos faction, are seething, and together with the more rejectionist elements in EDEK they are chomping at the bit to start laying into Christofias for "treason" and "sellout". Let's see how long it takes before the dogs break out of the kennel.
29.2.08
Perestroika?
ΤΜΗΜΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ
28 Φεβρουαρίου, 2008.
Προς: Τηλεοπτικούς Συντάκτες
ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ
ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΜΑΡΤΙΟΥ 2008 - ΡΙΚΕΝΑ
Την Κυριακή 2 Μαρτίου στο ΕΝΑ από τις 18.15-18.45 θα μεταδοθεί το ντοκιμαντέρ «Καλοκαιρινές Δικοινοτικές Κατασκηνώσεις 2006» αντί του προγράμματος «Αμύνεσθαι περί Πάτρης».
«Καλοκαιρινές Δικοινοτικές Κατασκηνώσεις 2006»
28.2.08
Neoklis is back!
Yeah!!!
Egw-Demetrakis 0-1
From the status quo paper:
Υπουργός Εξωτερικών: Μάρκος Κυπριανού
Υπουργός Οικονομικών: Χαρίλαος Σταυράκης
Υπουργός Εσωτερικών: Νεοκλής Συλικιώτης
Υπουργός Αμυνας: Κώστας Παπακώστας
Υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού: Ανδρέας Δημητρίου
Υπουργός Συγκοινωνιών και Έργων: Νίκος Νικολαϊδης
Υπουργός Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού: Αντώνης Πασχαλίδης
Υπουργός Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος: Μιχάλης Πολυνίκης
Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων: Σωτηρούλλα Χαραλάμπους
Υπουργός Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως: Κύπρος Χρυσοστομίδης
Υπουργός Υγείας: Χρίστος Πατσαλίδης
P.S. And at last an eminent lawyer and an intellectual is in charge of Justice and Public Order.
An aporia: Is Charis Charalambous going to Omonoia now? Yes? Anyone?
Egw-Demetrakis 0-1
From the status quo paper:
Υπουργός Εξωτερικών: Μάρκος Κυπριανού
Υπουργός Οικονομικών: Χαρίλαος Σταυράκης
Υπουργός Εσωτερικών: Νεοκλής Συλικιώτης
Υπουργός Αμυνας: Κώστας Παπακώστας
Υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού: Ανδρέας Δημητρίου
Υπουργός Συγκοινωνιών και Έργων: Νίκος Νικολαϊδης
Υπουργός Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού: Αντώνης Πασχαλίδης
Υπουργός Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος: Μιχάλης Πολυνίκης
Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων: Σωτηρούλλα Χαραλάμπους
Υπουργός Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως: Κύπρος Χρυσοστομίδης
Υπουργός Υγείας: Χρίστος Πατσαλίδης
P.S. And at last an eminent lawyer and an intellectual is in charge of Justice and Public Order.
An aporia: Is Charis Charalambous going to Omonoia now? Yes? Anyone?
Πομπή no more
Τελευταίες πληροφορίες μας λένε ότι ο Τζίμης δεν θα έχει αυτοκινητοπομπή σαν του Τάσσου... Είδα τον "αυτοκράτορα" τελευταία φορά να περνά που μπροστά μου μεταξύ πρώτης και δεύτερης Κυριακής... πάλε εξετύμασα, αλλά ήταν η τελευταία...
26.2.08
The Day After (and beyond)
This blog will remain, as will all its contributors with the exception of all those who have already decided to defect.
Over 20 contributors have proved that collaboration is not only possible but a healthy and fun alternative to throwing rocks at 'the other' coffee shop in the village after everyone has left.
There have been many names suggested for the blog, and given a bit of time we will settle on one.
It's also interesting to see how the traffic grew from an average of under 50 visitors a day in August to over 500 a day during the past 10 days.
However, the ethos ought to remain: If you're planning a holiday in Mexico, it is no longer necessary to keep looking over your shoulder!
Crystal ball time
Now that the dust, smoke and other natural and un-natural gases are settling, it is time to gaze into the crystal ball once more and try and see what the future holds for the period 2005-2013.
I see very rapid and very serious developments in the Cyprus issue within the next 12 months or so. These will involve both the UN and the EU, and will make the period February 2003 - April 2004 look like a walk in the park in comparison.
When the chips come down, Christofias will find himself unable to do a Tassos Annan Special. He will be unable to refuse to negotiate seriously and then go crying to the people asking them to reject the result of his non-efforts. He will not have that alternative because firstly, the UN and the EU are onto us now, and they have various alternatives in place. Is anyone else thinking "Kosovo?" Also, in 2004 there was the prospect of induction into the EU, and the European Omnipotence which Tassos said that would bring, and which he and others claimed would allow us to basically dictate our terms to Turkey. No such prospect arises now. Instead, we have Turkey's evaluation in 2009, for which a rejection of a proposed solution by us would be handing them a blank cheque.
Being unable to do a Tassos Annan special, Christofias will have to both negotiate seriously, and seek support. He will be unable to turn to DIKO or EDEK for support, as they will grab the opportunity to cry treason as soon as it's available, and try and capitalize on people's fears and sentiments as much as possible, like they did before. The only significant political force he will be able to turn to will be DISY and Anastasiades. And they will support him, unless they see an opportunity to screw him over like they did with Vassiliou and the Gali ideas in 1993 to get Clerides elected. But probably the timing will be wrong for a presidential election, so maybe he will indeed get their support.
In that case, the outcome of any referendum on the solution will be less of a foregone conclusion than it was in 2004. So the tactics used will be even more desperate. We will see scaremongering, mudslinging, witchhunting, smearing and namecalling to an unprecedented degree. Under those conditions, the outcome of the referendum will be a political disaster even worse than 2004, no matter what the actual result is. If the solution passes in that kind of environment, and does so with a percentage close to 50%, I shudder to think what could happen next.
My estimate though is that in that scenario the solution will probably get no more than a 40% vote in favour, and that's probably overestimating it. In which case, Turkey makes her 2009 EU evaluation completely unencumbered by the Cyprus issue, and the EU is free to expand, accelerate and continue its current process of functional induction of the north of Cyprus. It would also probably mean the end of the prospect of a negotiated solution, the end of bizonal bicommunal federation, and the end of all the other fairy tales and lullabies we have been hearing since 1974.
The EU will find a way to open the ports and airports in the north, which will see unprecedented economic and social growth. Being in close contact with the huge and rapidly developing Turkish market and economy, businesses will thrive. By 2013, the issue will not be the isolation of the Turkish Cypriots, but that of the Greek Cypriots. And by then there will be an increasing clamour for rights of movement, settlement and property - not by the Greek Cypriots wanting to return to the north, but by the 500,000 people who will by then be living in the North who will want to expand their activities to the South.
That will probably be the environment the next Presidential Elections will be held in. The person promising to stop the influx of Turks, even if we need to become the first country to withdraw from the European Union to do it, will win the elections. He will promise an alliance with Serbia, Orthodox Brotherhood against the World, and By The Grace Of God And The Power Of The Cross We Will Win. And his surname will be Papadopoulos.
My most ardent hope is that developments will eventually force me to eat my hat, and swallow my crystal ball whole, along with a good slice of humble pie. However, for that to happen, we need politicians with the abilities, vision and courage required. We need a people who are able to think and decide without being swayed by demagogues who exploit their fears and sentiments. And we need this on both sides of the Green Line. Unfortunately, the thought causes phrases including "month" and "Sunday" to spring to mind.
I see very rapid and very serious developments in the Cyprus issue within the next 12 months or so. These will involve both the UN and the EU, and will make the period February 2003 - April 2004 look like a walk in the park in comparison.
When the chips come down, Christofias will find himself unable to do a Tassos Annan Special. He will be unable to refuse to negotiate seriously and then go crying to the people asking them to reject the result of his non-efforts. He will not have that alternative because firstly, the UN and the EU are onto us now, and they have various alternatives in place. Is anyone else thinking "Kosovo?" Also, in 2004 there was the prospect of induction into the EU, and the European Omnipotence which Tassos said that would bring, and which he and others claimed would allow us to basically dictate our terms to Turkey. No such prospect arises now. Instead, we have Turkey's evaluation in 2009, for which a rejection of a proposed solution by us would be handing them a blank cheque.
Being unable to do a Tassos Annan special, Christofias will have to both negotiate seriously, and seek support. He will be unable to turn to DIKO or EDEK for support, as they will grab the opportunity to cry treason as soon as it's available, and try and capitalize on people's fears and sentiments as much as possible, like they did before. The only significant political force he will be able to turn to will be DISY and Anastasiades. And they will support him, unless they see an opportunity to screw him over like they did with Vassiliou and the Gali ideas in 1993 to get Clerides elected. But probably the timing will be wrong for a presidential election, so maybe he will indeed get their support.
In that case, the outcome of any referendum on the solution will be less of a foregone conclusion than it was in 2004. So the tactics used will be even more desperate. We will see scaremongering, mudslinging, witchhunting, smearing and namecalling to an unprecedented degree. Under those conditions, the outcome of the referendum will be a political disaster even worse than 2004, no matter what the actual result is. If the solution passes in that kind of environment, and does so with a percentage close to 50%, I shudder to think what could happen next.
My estimate though is that in that scenario the solution will probably get no more than a 40% vote in favour, and that's probably overestimating it. In which case, Turkey makes her 2009 EU evaluation completely unencumbered by the Cyprus issue, and the EU is free to expand, accelerate and continue its current process of functional induction of the north of Cyprus. It would also probably mean the end of the prospect of a negotiated solution, the end of bizonal bicommunal federation, and the end of all the other fairy tales and lullabies we have been hearing since 1974.
The EU will find a way to open the ports and airports in the north, which will see unprecedented economic and social growth. Being in close contact with the huge and rapidly developing Turkish market and economy, businesses will thrive. By 2013, the issue will not be the isolation of the Turkish Cypriots, but that of the Greek Cypriots. And by then there will be an increasing clamour for rights of movement, settlement and property - not by the Greek Cypriots wanting to return to the north, but by the 500,000 people who will by then be living in the North who will want to expand their activities to the South.
That will probably be the environment the next Presidential Elections will be held in. The person promising to stop the influx of Turks, even if we need to become the first country to withdraw from the European Union to do it, will win the elections. He will promise an alliance with Serbia, Orthodox Brotherhood against the World, and By The Grace Of God And The Power Of The Cross We Will Win. And his surname will be Papadopoulos.
My most ardent hope is that developments will eventually force me to eat my hat, and swallow my crystal ball whole, along with a good slice of humble pie. However, for that to happen, we need politicians with the abilities, vision and courage required. We need a people who are able to think and decide without being swayed by demagogues who exploit their fears and sentiments. And we need this on both sides of the Green Line. Unfortunately, the thought causes phrases including "month" and "Sunday" to spring to mind.
25.2.08
Suggestion
Because apathy leads to collective future problems
Because unorganized individuals are weaker than organized fora
Because this presidential election has not yet resolved the Cyprus Problem
I suggest a new name for the continuation of the blog, a name that we can truly bury in happiness, once its time comes
I humbly suggest
The Cyprus Problem
Because unorganized individuals are weaker than organized fora
Because this presidential election has not yet resolved the Cyprus Problem
I suggest a new name for the continuation of the blog, a name that we can truly bury in happiness, once its time comes
I humbly suggest
The Cyprus Problem
24.2.08
Jimmy Wins!
Before I get on with this post, I'd like to ask for a reduction in the price of Pilsner Urquell, currently is distributed by LOEL.
Jimmy has won and he has probably split the DIKO vote to the extent that he can exclude them - or rather exclude the Last of the Mohicans - from any position or foothold of influence.
As a Kasoulides supporter (for which I drew flak as if I had been diagnosed with leprosy from certain die-hard Stalinists) I wish to extend my congratulations to Demetris Christofias. I believe he will have the gumption to shaft Da Man who had him under his thumb for most of the duration of the previous regime.
My feeling is that an effort to keep this blog going would be worthwhile. Presidential Elections 2008 is not just a catchy title. I believe it can play a small role while the country takes the first major step on the 1000-mile journey that leads to political maturity.
Demetris Christofias is, I believe, a man who could take that first step. I hope he will take it with the support of the rest of us living on a large rock in the Mediterranean and not with undue influence from the bankrupt former regime.
Jimmy has won and he has probably split the DIKO vote to the extent that he can exclude them - or rather exclude the Last of the Mohicans - from any position or foothold of influence.
As a Kasoulides supporter (for which I drew flak as if I had been diagnosed with leprosy from certain die-hard Stalinists) I wish to extend my congratulations to Demetris Christofias. I believe he will have the gumption to shaft Da Man who had him under his thumb for most of the duration of the previous regime.
My feeling is that an effort to keep this blog going would be worthwhile. Presidential Elections 2008 is not just a catchy title. I believe it can play a small role while the country takes the first major step on the 1000-mile journey that leads to political maturity.
Demetris Christofias is, I believe, a man who could take that first step. I hope he will take it with the support of the rest of us living on a large rock in the Mediterranean and not with undue influence from the bankrupt former regime.
A NEGATION
Σύμφωνα με τα σκεπτικό της ψήφου μου, ο μόνος τρόπος για να «κερδίσω» θα ήταν να… μην βγει κανείς από τους δύο του δευτέρου γύρου.
Μετά τον αποκλεισμό του τΑΣΣΟΥ, που ήταν και το ζητούμενο του πρώτου γύρου, παρακολούθησα –όπως και οι υπόλοιποι συμπολίτες μου –την απογοητευτική κατρακύλα Χριστόφια και Κασουλίδη και την… νεκρανάσταση του μετώπου των μισαλλόδοξων. Από τη μια, τα επίσημα όργανα των ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ και Οικολόγων στράφηκαν προς αυτόν που ως πριν λίγο έβριζαν γιατί «εγκατέλειψε» την τριμερή και φωτογράφιζαν ως «μειωμένων αντιστάσεων οπαδό του Ναι στο δημοψήφισμα που αναγκάστηκε να πει Όχι». Από την άλλη, μεγάλο μέρος του μηχανισμού που η συνεπαρτζιά των μισαλλόδοξων (συμπεριλαμβανομένων του Αχρειεπίσκοπου, αρκετών συνεργατών και φίλων του τΑΣΣΟΥ και των Εθνικοφρόνων Σωματείων) χρησιμοποίησε στο δημοψήφισμα και στον πρώτο γύρο για να διαδώσει ψεύδη, να σπείρει το φόβο και το μίσος και να αποτρέψει την όποια πιθανότητα συμβιβασμού με τους ΤΚ… στράφηκε προς αυτόν που ως πριν λίγο χαρακτήριζαν ως προδότη της παράταξης και Ναι-νέκο.
Το ΔΗ.ΚΟ. πήρε τις αποφάσεις του με βάση το ποιος πρόσφερε τις καλύτερες πιθανότητες για εκλογική νίκη και τους σχεδιασμούς του Προεδρικού σε σχέση με την προσπάθεια του να παραμείνει Ελληνική η… Κωνσταντινούπολη … αλλά και για χάριν της διατήρησης των εσωκομματικών ισορροπιών (δες άρθρο Μακάριου Δρουσιώτη στον σημερινό Πολίτη).
Η ΕΔΕΚ … η ΕΔΕΚ για μια ακόμη φορά αναγκάστηκε να γλείψει εκεί που έφτυνε. Ceci n’est pas une pipe. Το έπραξε αυτό με την ίδια άνεση και… σβελτάδα που πριν κατηγορούσε τους όποιους διαφωνούντες με την άποψη της. Και το έπραξε επίσης με τις ενδοκομματικές ισορροπίες κατά νου. Πάντως τα δείγματα γραφής των πολιτικών της, π.χ. Θεοδώρου, Σοφοκλέους, Κουταλιανός και Κόμπος, δικαιώνουν για πολλοστή φορά την άποψη που φέρει το συγκεκριμένο κόμμα πλησιέστερα στον εθνικοσοσιαλισμό παρά στον σοσιαλισμό.
Το ΑΔΗΚ δεν πήρε υπόσχεση για υπουργείο από κανέναν και έτσι … θυμήθηκε τη συνείδηση του.
Οι Οικολόγοι… είχαν –λόγω φύσεως του ευρύτερου οικολογικού κινήματος αλλά και σύμφωνα με τους σχεδιασμούς του προεδρικού –την… ανάγκη να στραφούν προς τον κόκκινο γουμά αντί προς τον θαλασσί. Θα δούμε πόσο πράσινα θα κακαρίζουν στο μέλλον. Όπως είπε και ο Kermit, “it’s not easy being green”.
Οι του ΕΥΡΩΚΟ επέλεξαν να μην στηρίξουν κανένα. Ήδη, από τον πρώτο γύρο ο Κασουλίδης τους είχε πάρει σημαντικό ποσοστό των ψηφοφόρων τους που προερχόταν από το ΔΗΣΥ και τους άφησε ουσιαστικά με το μέρος των ψηφοφόρων που προέρχονταν από τους Νέους Ορίζοντες.
Θα σταθώ για λίγο στην περίπτωση τους. Γιατί άραγε επέλεξαν τη «μη στήριξη»; Πιστεύω πως η επιλογή τους αυτή ήταν επιβεβλημένη λόγω και των πρότερων επιλογών τους. Είχαν στηρίξει την όλη τους ύπαρξη στο ΟΧΙ του δημοψηφίσματος αλλά και στην πολιτική του μη συμβιβασμού. Αν στρέφονταν προς το φυσικό τους χώρο, δηλαδή την παράταξη του Κασουλίδη, θα έπρεπε να ψηφίσουν ένα Ναι-νέκο. Αν στρέφονταν προς εκείνον που στο δημοψήφισμα ψήφισε –τελικά –ΟΧΙ … θα ψήφιζαν εκείνον που η παράταξη του ανέκαθεν υποστήριζε τον έντιμο συμβιβασμό και την Ομοσπονδία ως λύση του Κυπριακού. Μια όποια επιλογή τους υπέρ του ενός ή του άλλου θα άφηνε δυσαρεστημένους πολλούς από τους εναπομείναντες ψηφοφόρους τους. Και μετά τις προεδρικές έρχονται βουλευτικές.
Εκτός από τη θέση του στο Κυπριακό, το ΕΥΡΩΚΟ –και παλαιότερα οι Νέοι Ορίζοντες –είχαν μέχρι τώρα κατορθώσει να προσελκύσει αρκετούς ψηφοφόρους που ήταν δυσαρεστημένοι γενικώς με το πολιτικό κατεστημένο. Το ενδιαφέρον του συγκεντρώνεται τώρα στο πως θα τους συγκρατήσει… και η φυσιολογική δυσαρέσκεια που θα προκαλούσε η στροφή προς τον έναν ή τον άλλον υποψήφιο του δευτέρου γύρου ήταν εμπόδιο για μια τέτοια προσπάθεια. Ο οπορτουνισμός σε όλο του το μεγαλείο.
***
Μετά την εκλογή Βασιλείου, τόσο η Εκκλησία, όσο και το πολιτικο-οικονομικό κατεστημένο του τόπου ανησύχησαν για την πιθανότητα δημιουργίας ενός «άλλου χώρου» πέραν από τα κόμματα ΔΗ.ΣΥ. και Α.Κ.Ε.Λ. αλλά και πέραν από τους παραδοσιακούς μικρούς, δλδ. την Ε.Δ.Ε.Κ. και το ΔΗ.ΚΟ. Φοβόντουσαν δηλαδή τη δημιουργία ενός χώρου τον οποίο δεν θα μπορούσαν να ελέγξουν. Είναι για αυτό ακριβώς το λόγο που σεκόνταραν (και οικονομικώς) τη δημιουργία χώρων όπως οι Οικολόγοι και το ΕΥΡΩΚΟ… με μοναδικό στόχο το «μάντρωμα» των αδέσποτων». Παρόμοιο στόχο είχε και η περιλάλητη «συνένωση του κεντρώου χώρου» που δεν τους έκατσε ποτέ.
Ας το έχουν υπόψη τους αυτοί που ήθελαν να «απογαλακτιστεί» το πολιτικό μας γίγνεσθαι από όλους εκείνους που συγκροτούν την συνομοταξία των μισαλλόδοξων που ο τΑΣΣΟΣ εκπροσωπούσε τα τελευταία χρόνια.
Διότι, σίγουρα, τα όσα είδαμε μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου γύρου δεν μπορεί να τους ικανοποιούν.
Εγώ προσωπικά ανέμενα και από τους δύο υποψηφίους να απορρίψουν την προσφιλή τακτική των «υπερπατριωτών» να καταδικάζουν όσους διαφωνούν με την άποψη τους ως προδότες. Κανείς εκ των δύο δεν ζήτησε κάτι τέτοιο από τα διάφορα στοιχεία …χμμμ… στοισhειά μισαλλοδοξίας που έσπευσαν να τους υποστηρίξουν.
Ανέμενα επίσης από τους δύο υποψηφίους να αποβάλουν από τον περίγυρο τους όλα εκείνα τα στοισhειά που σε κάθε προσπάθεια επίλυσης του Κυπριακού διαβλέπουν προσπάθειες αφελληνισμού και διεθνείς συνωμοσίες. Αντ’ αυτού τους αγκάλιασαν αμφότεροι.
Η δική μου «αριστερά» κρατάει ψηλά το λάβαρο των συλλογικών αγώνων & της αδελφοσύνης των λαών… και δεν το χαμηλώνει από φόβο μπρος στους πιστολάδες μισαλλόδοξους και δεν … συναγωνίζεται με αυτούς σε δηλώσεις «πίστεως εις το θρήσκευμαν». Δεν μιλά με μισόλογα «για να μην ενοχλήσει» και δεν συναλλάσσεται με τους μηχανισμούς παραπληροφόρησης έχοντας ως στόχο την αναρρίχηση / παραμονή στην όποια καρέκλα.
Η δική μου «δεξιά» κρατάει ψηλά το λάβαρο της ελευθερίας του ατόμου και δεν το χαμηλώνει για χάριν της όποιας Εκκλησίας ή του όποιου εθνικισμού. Δεν μιλά με συνθήματα μίσους «για να ευχαριστήσει» και δεν συναλλάσσεται με τους μηχανισμούς παραπληροφόρησης έχοντας ως στόχο την αναρρίχηση / παραμονή στην όποια καρέκλα.
.
Κέντρο δεν είχα ποτές μου. Οι μετριότητες με κάνουν να πλήττω.
Για αυτούς τους λόγους, η ψήφος μου έλεγε ξεκάθαρα ΟΧΙ… στον τΑΣΣΟ, στον Χρυσόστομο, στα Εθνικόφρονα Σωματεία, στον Εθνικοσοσιαλισμό… γενικώς πολλά ΟΧΙ ηχηρά και μυρωδάτα.
Εύχομαι στους οπαδούς του νικητή Χριστόφια να δικαιωθούν. Πολύ το αμφιβάλλω. Ήδη οι διεργασίες μεταξύ πρώτου και δεύτερου γύρου κάνουν μια τέτοια εξέλιξη τόσο πιθανή όσο και η περίπτωση να …«αλλαξοπιστήσει» η Αλέκα Παπαρήγα.
Εύχομαι στους οπαδούς του αντιπολιτευόμενου –πλέον –Κασουλίδη να δικαιωθούν. Πολύ το αμφιβάλλω. Ήδη οι διεργασίες μεταξύ του πρώτου και δεύτερου γύρου κάνουν μια τέτοια εξέλιξη τόσο πιθανή όσο και η περίπτωση ο Bush Jr. να …ασπαστεί τον αναρχισμό.
Σε όσους διέδιδαν ότι ο τΑΣΣΟΣ θα πάρει 40% στον πρώτο γύρο, στα παπαγαλάκια των καφενέδων, των συλλόγων και των σωματείων, στον ίδιο τον τΑΣΣΟ και στο παπαδοπουλοπαίδι του, στον Χρυσόστομο, στον Λυσσαρίδη και στον Λιλλήκα, στο Γιωρκατζηκό κατεστημένο και στα υπόλοιπα κατάλοιπα του παρελθόντος… τι να ευχηθώ; Χμμμ… Θα τους ευχηθώ… κάποτε να καταλάβουν το χαμόγελο που έχει στα χείλη ο Σίσυφος του Camus… κάθε φορά που ο βράχος κατρακυλά πίσω προς τη βάση του λόφου. Θα τους ευχηθώ… κάποτε να ερωτευτούν χαμένους σκοπούς όπως ακριβώς και ο Ιππότης του Μπέργκμαν (7th Seal)… που ενώ γνωρίζει το αναπόφευκτο της ήττας τους… επιμένει να αντιστέκεται.
Μετά τον αποκλεισμό του τΑΣΣΟΥ, που ήταν και το ζητούμενο του πρώτου γύρου, παρακολούθησα –όπως και οι υπόλοιποι συμπολίτες μου –την απογοητευτική κατρακύλα Χριστόφια και Κασουλίδη και την… νεκρανάσταση του μετώπου των μισαλλόδοξων. Από τη μια, τα επίσημα όργανα των ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ και Οικολόγων στράφηκαν προς αυτόν που ως πριν λίγο έβριζαν γιατί «εγκατέλειψε» την τριμερή και φωτογράφιζαν ως «μειωμένων αντιστάσεων οπαδό του Ναι στο δημοψήφισμα που αναγκάστηκε να πει Όχι». Από την άλλη, μεγάλο μέρος του μηχανισμού που η συνεπαρτζιά των μισαλλόδοξων (συμπεριλαμβανομένων του Αχρειεπίσκοπου, αρκετών συνεργατών και φίλων του τΑΣΣΟΥ και των Εθνικοφρόνων Σωματείων) χρησιμοποίησε στο δημοψήφισμα και στον πρώτο γύρο για να διαδώσει ψεύδη, να σπείρει το φόβο και το μίσος και να αποτρέψει την όποια πιθανότητα συμβιβασμού με τους ΤΚ… στράφηκε προς αυτόν που ως πριν λίγο χαρακτήριζαν ως προδότη της παράταξης και Ναι-νέκο.
Το ΔΗ.ΚΟ. πήρε τις αποφάσεις του με βάση το ποιος πρόσφερε τις καλύτερες πιθανότητες για εκλογική νίκη και τους σχεδιασμούς του Προεδρικού σε σχέση με την προσπάθεια του να παραμείνει Ελληνική η… Κωνσταντινούπολη … αλλά και για χάριν της διατήρησης των εσωκομματικών ισορροπιών (δες άρθρο Μακάριου Δρουσιώτη στον σημερινό Πολίτη).
Η ΕΔΕΚ … η ΕΔΕΚ για μια ακόμη φορά αναγκάστηκε να γλείψει εκεί που έφτυνε. Ceci n’est pas une pipe. Το έπραξε αυτό με την ίδια άνεση και… σβελτάδα που πριν κατηγορούσε τους όποιους διαφωνούντες με την άποψη της. Και το έπραξε επίσης με τις ενδοκομματικές ισορροπίες κατά νου. Πάντως τα δείγματα γραφής των πολιτικών της, π.χ. Θεοδώρου, Σοφοκλέους, Κουταλιανός και Κόμπος, δικαιώνουν για πολλοστή φορά την άποψη που φέρει το συγκεκριμένο κόμμα πλησιέστερα στον εθνικοσοσιαλισμό παρά στον σοσιαλισμό.
Το ΑΔΗΚ δεν πήρε υπόσχεση για υπουργείο από κανέναν και έτσι … θυμήθηκε τη συνείδηση του.
Οι Οικολόγοι… είχαν –λόγω φύσεως του ευρύτερου οικολογικού κινήματος αλλά και σύμφωνα με τους σχεδιασμούς του προεδρικού –την… ανάγκη να στραφούν προς τον κόκκινο γουμά αντί προς τον θαλασσί. Θα δούμε πόσο πράσινα θα κακαρίζουν στο μέλλον. Όπως είπε και ο Kermit, “it’s not easy being green”.
Οι του ΕΥΡΩΚΟ επέλεξαν να μην στηρίξουν κανένα. Ήδη, από τον πρώτο γύρο ο Κασουλίδης τους είχε πάρει σημαντικό ποσοστό των ψηφοφόρων τους που προερχόταν από το ΔΗΣΥ και τους άφησε ουσιαστικά με το μέρος των ψηφοφόρων που προέρχονταν από τους Νέους Ορίζοντες.
Θα σταθώ για λίγο στην περίπτωση τους. Γιατί άραγε επέλεξαν τη «μη στήριξη»; Πιστεύω πως η επιλογή τους αυτή ήταν επιβεβλημένη λόγω και των πρότερων επιλογών τους. Είχαν στηρίξει την όλη τους ύπαρξη στο ΟΧΙ του δημοψηφίσματος αλλά και στην πολιτική του μη συμβιβασμού. Αν στρέφονταν προς το φυσικό τους χώρο, δηλαδή την παράταξη του Κασουλίδη, θα έπρεπε να ψηφίσουν ένα Ναι-νέκο. Αν στρέφονταν προς εκείνον που στο δημοψήφισμα ψήφισε –τελικά –ΟΧΙ … θα ψήφιζαν εκείνον που η παράταξη του ανέκαθεν υποστήριζε τον έντιμο συμβιβασμό και την Ομοσπονδία ως λύση του Κυπριακού. Μια όποια επιλογή τους υπέρ του ενός ή του άλλου θα άφηνε δυσαρεστημένους πολλούς από τους εναπομείναντες ψηφοφόρους τους. Και μετά τις προεδρικές έρχονται βουλευτικές.
Εκτός από τη θέση του στο Κυπριακό, το ΕΥΡΩΚΟ –και παλαιότερα οι Νέοι Ορίζοντες –είχαν μέχρι τώρα κατορθώσει να προσελκύσει αρκετούς ψηφοφόρους που ήταν δυσαρεστημένοι γενικώς με το πολιτικό κατεστημένο. Το ενδιαφέρον του συγκεντρώνεται τώρα στο πως θα τους συγκρατήσει… και η φυσιολογική δυσαρέσκεια που θα προκαλούσε η στροφή προς τον έναν ή τον άλλον υποψήφιο του δευτέρου γύρου ήταν εμπόδιο για μια τέτοια προσπάθεια. Ο οπορτουνισμός σε όλο του το μεγαλείο.
***
Μετά την εκλογή Βασιλείου, τόσο η Εκκλησία, όσο και το πολιτικο-οικονομικό κατεστημένο του τόπου ανησύχησαν για την πιθανότητα δημιουργίας ενός «άλλου χώρου» πέραν από τα κόμματα ΔΗ.ΣΥ. και Α.Κ.Ε.Λ. αλλά και πέραν από τους παραδοσιακούς μικρούς, δλδ. την Ε.Δ.Ε.Κ. και το ΔΗ.ΚΟ. Φοβόντουσαν δηλαδή τη δημιουργία ενός χώρου τον οποίο δεν θα μπορούσαν να ελέγξουν. Είναι για αυτό ακριβώς το λόγο που σεκόνταραν (και οικονομικώς) τη δημιουργία χώρων όπως οι Οικολόγοι και το ΕΥΡΩΚΟ… με μοναδικό στόχο το «μάντρωμα» των αδέσποτων». Παρόμοιο στόχο είχε και η περιλάλητη «συνένωση του κεντρώου χώρου» που δεν τους έκατσε ποτέ.
Ας το έχουν υπόψη τους αυτοί που ήθελαν να «απογαλακτιστεί» το πολιτικό μας γίγνεσθαι από όλους εκείνους που συγκροτούν την συνομοταξία των μισαλλόδοξων που ο τΑΣΣΟΣ εκπροσωπούσε τα τελευταία χρόνια.
Διότι, σίγουρα, τα όσα είδαμε μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου γύρου δεν μπορεί να τους ικανοποιούν.
Εγώ προσωπικά ανέμενα και από τους δύο υποψηφίους να απορρίψουν την προσφιλή τακτική των «υπερπατριωτών» να καταδικάζουν όσους διαφωνούν με την άποψη τους ως προδότες. Κανείς εκ των δύο δεν ζήτησε κάτι τέτοιο από τα διάφορα στοιχεία …χμμμ… στοισhειά μισαλλοδοξίας που έσπευσαν να τους υποστηρίξουν.
Ανέμενα επίσης από τους δύο υποψηφίους να αποβάλουν από τον περίγυρο τους όλα εκείνα τα στοισhειά που σε κάθε προσπάθεια επίλυσης του Κυπριακού διαβλέπουν προσπάθειες αφελληνισμού και διεθνείς συνωμοσίες. Αντ’ αυτού τους αγκάλιασαν αμφότεροι.
Η δική μου «αριστερά» κρατάει ψηλά το λάβαρο των συλλογικών αγώνων & της αδελφοσύνης των λαών… και δεν το χαμηλώνει από φόβο μπρος στους πιστολάδες μισαλλόδοξους και δεν … συναγωνίζεται με αυτούς σε δηλώσεις «πίστεως εις το θρήσκευμαν». Δεν μιλά με μισόλογα «για να μην ενοχλήσει» και δεν συναλλάσσεται με τους μηχανισμούς παραπληροφόρησης έχοντας ως στόχο την αναρρίχηση / παραμονή στην όποια καρέκλα.
Η δική μου «δεξιά» κρατάει ψηλά το λάβαρο της ελευθερίας του ατόμου και δεν το χαμηλώνει για χάριν της όποιας Εκκλησίας ή του όποιου εθνικισμού. Δεν μιλά με συνθήματα μίσους «για να ευχαριστήσει» και δεν συναλλάσσεται με τους μηχανισμούς παραπληροφόρησης έχοντας ως στόχο την αναρρίχηση / παραμονή στην όποια καρέκλα.
.
Κέντρο δεν είχα ποτές μου. Οι μετριότητες με κάνουν να πλήττω.
Για αυτούς τους λόγους, η ψήφος μου έλεγε ξεκάθαρα ΟΧΙ… στον τΑΣΣΟ, στον Χρυσόστομο, στα Εθνικόφρονα Σωματεία, στον Εθνικοσοσιαλισμό… γενικώς πολλά ΟΧΙ ηχηρά και μυρωδάτα.
Εύχομαι στους οπαδούς του νικητή Χριστόφια να δικαιωθούν. Πολύ το αμφιβάλλω. Ήδη οι διεργασίες μεταξύ πρώτου και δεύτερου γύρου κάνουν μια τέτοια εξέλιξη τόσο πιθανή όσο και η περίπτωση να …«αλλαξοπιστήσει» η Αλέκα Παπαρήγα.
Εύχομαι στους οπαδούς του αντιπολιτευόμενου –πλέον –Κασουλίδη να δικαιωθούν. Πολύ το αμφιβάλλω. Ήδη οι διεργασίες μεταξύ του πρώτου και δεύτερου γύρου κάνουν μια τέτοια εξέλιξη τόσο πιθανή όσο και η περίπτωση ο Bush Jr. να …ασπαστεί τον αναρχισμό.
Σε όσους διέδιδαν ότι ο τΑΣΣΟΣ θα πάρει 40% στον πρώτο γύρο, στα παπαγαλάκια των καφενέδων, των συλλόγων και των σωματείων, στον ίδιο τον τΑΣΣΟ και στο παπαδοπουλοπαίδι του, στον Χρυσόστομο, στον Λυσσαρίδη και στον Λιλλήκα, στο Γιωρκατζηκό κατεστημένο και στα υπόλοιπα κατάλοιπα του παρελθόντος… τι να ευχηθώ; Χμμμ… Θα τους ευχηθώ… κάποτε να καταλάβουν το χαμόγελο που έχει στα χείλη ο Σίσυφος του Camus… κάθε φορά που ο βράχος κατρακυλά πίσω προς τη βάση του λόφου. Θα τους ευχηθώ… κάποτε να ερωτευτούν χαμένους σκοπούς όπως ακριβώς και ο Ιππότης του Μπέργκμαν (7th Seal)… που ενώ γνωρίζει το αναπόφευκτο της ήττας τους… επιμένει να αντιστέκεται.
Σύμφωνα με τα σκεπτικό της ψήφου μου, ο μόνος τρόπος για να «κερδίσω» θα ήταν να… πεθάνει ο Χάρος.
Βέβαια… οι διεργασίες μεταξύ του πρώτου και δεύτερου γύρου κάνουν μια τέτοια εξέλιξη τόσο πιθανή όσο και η περίπτωση ο υποφαινόμενος να … χάψει κάποια μέρα το παραμύθι τους.
Αρνούμαι.
Ευχαριστήριο!
Με το πέσιμο της αυλαίας των προεδρικών εκλογών έφτασε και η αποστολή αυτού του μπλογκ στο τέλος της. Ο κυρίαρχος λαός μίλησε και ο Δημήτρης Χριστόφιας είναι ο νέος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Προσωπικά δεν θα πάψω στιγμή να είμαι αυστηρότατος κριτής των ενεργειών του νέου προέδρου. Για μένα το μπλογκ πέτυχε το στόχο του, που δεν ήταν άλλος από την αποτροπή της επανεκλογής του Τάσσου στη προεδρία.
Ευχαριστώ όλους τους συντελεστές του μπλογκ που μέσα σε κοσμιώτατα πλαίσια και ανεβάζοντας τον πολιτικό πολιτισμό της Κύπρου σε νέα επίπεδα, έγινε για περισσότερους από 250 αναγνώστες την ημέρα σημείο αναφοράς και προβληματισμου. Ευχαρίστως θα συνέβαλλα σε οποιοαδήποτε νέα προσπάθεια με τους ίδιους και νέους συντελεστές για να ανεβάσουμε το πολιτικό διάλογο σε ακόμα πιο ψηλά επίπεδα.
Ανεξάρτητα από τις κατά καιρούς αντιπαραθέσεις με πολλούς φίλους, ο διάλογος έγινε πάντα σε πλαίσια πολιτισμένα και στο πλαίσιο της ανοχής της αντίθετης άποψης. Σας ευχαριστώ όλους και και πρέπει να πω ότι με την συμμετοχή μου στο μπλογκ έκανα μόνο φίλους. Νάστε καλά!
Ευχαριστώ όλους τους συντελεστές του μπλογκ που μέσα σε κοσμιώτατα πλαίσια και ανεβάζοντας τον πολιτικό πολιτισμό της Κύπρου σε νέα επίπεδα, έγινε για περισσότερους από 250 αναγνώστες την ημέρα σημείο αναφοράς και προβληματισμου. Ευχαρίστως θα συνέβαλλα σε οποιοαδήποτε νέα προσπάθεια με τους ίδιους και νέους συντελεστές για να ανεβάσουμε το πολιτικό διάλογο σε ακόμα πιο ψηλά επίπεδα.
Ανεξάρτητα από τις κατά καιρούς αντιπαραθέσεις με πολλούς φίλους, ο διάλογος έγινε πάντα σε πλαίσια πολιτισμένα και στο πλαίσιο της ανοχής της αντίθετης άποψης. Σας ευχαριστώ όλους και και πρέπει να πω ότι με την συμμετοχή μου στο μπλογκ έκανα μόνο φίλους. Νάστε καλά!
O Xristofkias mila Anglika?
Mia erwtnsn aporia, av kserei kavevas. O Xristofia mila Anglika n' movo Kypriaka tze Rossika? Av fki to xorkatou.i. pistefko eshi parapavw chance va lisi to Kypriako pou to Kasoulidi, alla ta upolipa (px ekovomia, sxeseis me EU, Ellada, klp) evva ta kamei skata. O de Kasoulidns ev perimevw va kamei tipote kalo alla pistefko 8a kamei to ligotero kako. Ara o 8eos bon8os...
23.2.08
Κάντε την επιλογή σας
Αγαπητοί φίλοι,
Πολλή μιζέρια έχει πέσει στο μπλογκ. Παρόλο που είναι εν μέρει δικαιολογημένη, νομίζω ότι κάπου χάσαμε το μέτρο. Φωνάζουμε και διαμαρτυρόμαστε γιατί γίνονται συναλλαγές. Καλά, υπήρχε περίπτωση να μη γίνουν; Έτσι δουλεύει το σύστημά μας, ας το χωνέψουμε. Ομολογώ ότι είμαι κι εγώ απογοητευμένος γιατί αυτή τη φορά οι συναλλαγές ξεπέρασαν αυτό που θεωρώ θεμιτό, αλλά όχι να φτάνουμε στα όρια του παροξυσμού. Πολιτική είναι, δεν είναι κουμέρες. Πολλοί από μας σε αυτό μπλογκ πολεμήσαμε για να απαλλαγεί ο τόπος από την διακυβέρνηση Παπαδόπουλου. Την Κυριακή το βράδυ πανηγυρίσαμε, δικαιωμένοι και ανακουφισμένοι. Σήμερα είμαστε κουμπωμένοι γιατί δεν ήρθαν τα πράγματα όπως τα περιμέναμε. Από τη μια βλέπουμε ανασύσταση της αμαρτωλής τριμερούς. Από την άλλη βλέπουμε εκκλησιαστικές παρεμβάσεις και... sms.
Όμως τα πράματα δεν είναι μαύρα. Ας μη ξεχνάμε ότι ο πρωταρχικός στόχος έχει ήδη επιτευχθεί. O τόπος θα δει αλλαγή. Πρέπει τώρα που έχει κατασταλάξει ο κουρνιαχτός να κάνουμε ένα απολογισμό να δούμε που στεκόμαστε. Έχουμε μπροστά μας δύο επιλογές. Και έχουμε ευθύνη να επιλέξουμε. Θα διαφωνήσω με όλους αυτούς τους φίλους που αηδιασμένοι δηλώνουν ότι θα ρίξουν λευκό ή θα απέσχουν. Αυτό δεν είναι επιλογή, είναι υπεκφυγή.
Για να πάρουμε τις σωστές αποφάσεις πρέπει να αξιολογήσουμε τις επιλογές μας στη βάση των σκληρών δεδομένων και όχι των όποιων προεκλογικών κινήσεων κάνει ο κάθε υποψήφιος. Υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ των υποψηφίων, και πιο κάτω θα παραθέσω τους λόγους γιατί πιστεύω ότι ο Ιωάννης Κασουλίδης υπερτερεί του Δημήτρη Χριστόφια.
Καλή ψήφο.
Πολλή μιζέρια έχει πέσει στο μπλογκ. Παρόλο που είναι εν μέρει δικαιολογημένη, νομίζω ότι κάπου χάσαμε το μέτρο. Φωνάζουμε και διαμαρτυρόμαστε γιατί γίνονται συναλλαγές. Καλά, υπήρχε περίπτωση να μη γίνουν; Έτσι δουλεύει το σύστημά μας, ας το χωνέψουμε. Ομολογώ ότι είμαι κι εγώ απογοητευμένος γιατί αυτή τη φορά οι συναλλαγές ξεπέρασαν αυτό που θεωρώ θεμιτό, αλλά όχι να φτάνουμε στα όρια του παροξυσμού. Πολιτική είναι, δεν είναι κουμέρες. Πολλοί από μας σε αυτό μπλογκ πολεμήσαμε για να απαλλαγεί ο τόπος από την διακυβέρνηση Παπαδόπουλου. Την Κυριακή το βράδυ πανηγυρίσαμε, δικαιωμένοι και ανακουφισμένοι. Σήμερα είμαστε κουμπωμένοι γιατί δεν ήρθαν τα πράγματα όπως τα περιμέναμε. Από τη μια βλέπουμε ανασύσταση της αμαρτωλής τριμερούς. Από την άλλη βλέπουμε εκκλησιαστικές παρεμβάσεις και... sms.
Όμως τα πράματα δεν είναι μαύρα. Ας μη ξεχνάμε ότι ο πρωταρχικός στόχος έχει ήδη επιτευχθεί. O τόπος θα δει αλλαγή. Πρέπει τώρα που έχει κατασταλάξει ο κουρνιαχτός να κάνουμε ένα απολογισμό να δούμε που στεκόμαστε. Έχουμε μπροστά μας δύο επιλογές. Και έχουμε ευθύνη να επιλέξουμε. Θα διαφωνήσω με όλους αυτούς τους φίλους που αηδιασμένοι δηλώνουν ότι θα ρίξουν λευκό ή θα απέσχουν. Αυτό δεν είναι επιλογή, είναι υπεκφυγή.
Για να πάρουμε τις σωστές αποφάσεις πρέπει να αξιολογήσουμε τις επιλογές μας στη βάση των σκληρών δεδομένων και όχι των όποιων προεκλογικών κινήσεων κάνει ο κάθε υποψήφιος. Υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ των υποψηφίων, και πιο κάτω θα παραθέσω τους λόγους γιατί πιστεύω ότι ο Ιωάννης Κασουλίδης υπερτερεί του Δημήτρη Χριστόφια.
- Ο ΙΚ έχει επιδείξει εντιμότητα, διαχρονική συνέπεια στις θέσεις του, αλλά και τόλμη. Ως Υπουργός Εξωτερικών διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην ένταξη και στην προώθηση λύσης του Κυπριακού. Στην κρίσιμη στιγμή του 2004 έκανε τη δύσκολη επιλογή παρόλο που ήξερε ότι δεν ήταν δημοφιλής. Πριν ένα χρόνο τόλμησε να καταθέσει την υποψηφιότητά του για την προεδρία παρόλο που τότε φαινόταν ότι δεν είχε καμία πιθανότητα. Αντίθετα, ο ΔΧ την τελευταία πενταετία έβαλε το κόμμα πάνω από την πατρίδα. Ανέδειξε τον Παπαδόπουλο στην εξουσία, του επέτρεψε να σκοτώσει τη λύση, τον κάλυπτε για 4 χρόνια. Και σήμερα έρχεται προφανέστατα να συμμαχήσει υπογείως μαζί του για να αναρριχηθεί ο ίδιος στην εξουσία.
- Σε περίπτωση εκλογής του ο ΙΚ θα έχει πλήρη ελευθερία κινήσεων χωρίς δεσμεύσεις σε κανένα. Θα έχει πίσω του ένα Νίκο Αναστασιάδη ο οποίος αποδεδειγμένα έχει τη βούληση για δύσκολες αποφάσεις και ένα Χρήστο Στυλιανίδη ο οποίος πιθανότατα από τη θέση του ΥΠΕΞ είναι σε θέση να πάρει την Κύπρο πολύ μπροστά στον Ευρωπαϊκό χώρο. Αντίθετα, ο ΔΧ θα έχει περιορισμένη ευχέρεια κινήσεων γιατί στο Υπουργικό του Συμβούλιο - το οποίο μη ξεχνάτε είναι το ανώτατο όργανο της Δημοκρατίας - θα πλειοψηφούν οι απορριπτικοί. Επιπρόσθετα ο ΔΧ θα έχει και προβλήματα πίσω του όπου θα έχει τον Νίκο Κατσουρίδη (που ήταν ο συνδετικός κρίκος Προεδρικού-ΑΚΕΛ να θυμάστε) να δολοπλοκεί και να του βάζει τρικλοποδιές.
- Ο ΙΚ είναι άνθρωπος σύγχρονος και ανοιχτόμυαλος. Είναι ανοιχτός σε νέες ιδέες και νέους ανθρώπους. Είναι κάτι που φαίνεται ξεκάθαρα και από τη σύνθεση του επιτελείου του αλλά και από τους ανθρώπους που εργάστηκαν στο παρασκήνιο για τη διαμόρφωση του εκλογικού του προγράμματος. Είναι σε θέση να προχωρήσει σε τομές γιατί έχει πίσω του ανθρώπους που θα τον καθοδηγήσουν. Ο ΔΧ είναι άλλης νοοτροπίας. Δογματικός και ανελαστικός, εγκλωβισμένος σε ιδεολογικές διαμάχες παρωχημένων εποχών, μη δεκτικός σε νέες ιδέες και πολιτικές. Ούτε και πίσω του έχει την εμπειρογνωμοσύνη που θα τον βοηθήσει. Έχει την συλλογική σοφία του ΑΚΕΛ η οποία όμως κινείται σε στενά ιδεολογικά πλαίσια. Δεν κινδυνολογώ. Δεν ανησυχώ ότι ο ΔΧ θα καταστρέψει την οικονομία. Όμως ούτε και θα κάμει βήματα μπροστά. Γιατί δεν μπορεί.
- Ο ΙΚ έχει βάλει ψηλά στην ατζέντα του την καταπολέμηση της διαφθοράς. Έχει δεσμευτεί ότι θα διορίζει εμπειρογνώμονες και όχι κομματικούς σε συμβούλια και θέσεις. Δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι θα το κάνει. Όμως οι προοπτικές να το κάνει ο ΙΚ είναι πολύ μεγαλύτερες από τις προοπτικές να το κάνει ο ΔΧ. Πρώτον, γιατί ο ΙΚ δεν θα έχει να ικανοποιήσει τέσσερα κόμματα. Και δεύτερον γιατί ο ΙΚ πιστεύει στην εμπειρογνωμοσύνη και στην αξιοκρατία. Όταν ο ΔΧ ρωτήθηκε για την αξιοκρατία στη ψεσινή τηλεμαχία επέλεξε να απαντήσει σε 20 δευτερόλεπτα και να αναλώσει τον υπόλοιπο χρόνο του σε smsολογία. Οι επιλογές προσώπων του ΔΧ την τελευταία πενταετία επίσης δεν μπορούν να εμπνέουν εμπιστοσύνη. Η Ακκελίδου και ο Θράσου ήταν από τους χειρότερους υπουργούς στην ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας και όμως ο ΔΧ έκανε πόλεμο για να μείνουν στη θέση τους.
- Ο ΙΚ θα είναι ο καλύτερος εκπρόσωπος της Κύπρου στο εξωτερικό. Μετριοπαθής, έντιμος, ήπιος, αποπνέει ένα πολιτικό πολιτισμό που βρίσκει απήχηση στν Ευρώπη. Ο ΔΧ δεν έχει τον ίδιο αέρα. Ο αυταρχισμός του όπως τον είδαμε και προχτές βγαίνει συχνά προς τα έξω και δεν είναι ευχάριστος. Σίγουρα θα είναι καλύτερος από τον Τάσσο, αλλά - ευτυχώς! - δεν είναι πλέον αυτή η σύγκριση.
Καλή ψήφο.
22.2.08
Apres moi le deluge
'Apres mois le deluge' (After me the deluge, i.e. total collapse) said Louis XV who ran the French monarchy into the ground. The phrase has since become synonymous with arrogant politicians and business leaders alike. Now we see this attitude being adopted by Tassos who is pulling the strings behind the scenes to make sure the collapse comes but he will be there to save the country in its hour of need.His primary objective is to weaken AKEL and destroy DIKO. Why? Because he cannot forgive Christofias for calling him a liar and uncovering his machinations at Burgenstock in the case of AKEL and never cared much for DIKO which he just used to come to power. Remember Spyros Kyprianou accused him of being the mastermind behind the plot aginst him in 1977 and was always wary of him, even when Enosis Kentrou joined DIKO. Tassos got his revenge on Spyros by taking control of DIKO and slowly replacing Spyros' men with his own, culminating in the ousting of Nicos Kleanthous by Marios Karoyan and making his godson Kenevezos the General Secretary.
Remember also that Tassos was the original chameleon, compared to whom Lillikas is a poor clone. Tassos was co-founder of the Enaion Komma with Glafkos Clerides, ditched the party in 1976 and stood as an independent to get a seat in the Vouli, set up Enosis Kentrou in opposition to DIKO, was rabidly anti-communist all of his political life and founded Kyrikas (with Lazaros Mavrou as leader writer) to fight federation as a solution. One still wonders how Christofias was taken in in 2003 unless like the majority of Cypriots he has a short-term memory.
That is the Why. Now for the How:
First the weakening of AKEL. By forcing Christofias back into the tripartite alliance (trimerous) Tassos knows that Christofias will have a difficult time governing the country. He will have to rely on the support of DISY to push for a solution, which will make him look weak in the eyes of his grassroot members and he will see any attempt to introduce economic or social change blocked by DIKO and DISY.
Meanwhile EDEK which will insist on the Ministry of Defence once again will make hay as they did before. At the same time Nicos Katsourides, the man seduced by Tassos with an entree to Nicosia high society, will continue sidelining AKEL ideologues the way he did with Andreas Christou and Eleni Mavrou.
The destruction of DIKO. The theory is that whenever DIKO was in power with DISY, it lost members. The unpalatable fact is that there is a section of people, mostly civil servants, army, police etc., who back the governing party no matter which it is in the hope of promotions, appointments, government tenders etc., and when AKEL becomes the governing party they will vote for it and cut down DIKO once again in the next parliamentary elections. AKEL will kick it out of the trimerous because it will be too small to be useful but Christofias will find it just as difficult to pass any legislation.
With DIKO in disarray Enosis Kentrou will be revived as the only reliable party for the rightwing, DISY having been discredited by its support for Akel on the Cyprus solution.
Finally, why did Tassos not support a DISY-DIKO alliance? Because none of the above could be brought into play.
A Kingdom for a Horse
There's horse-trading and there's horse-trading. This is unavoidable during these presidential elections as it has been with every previous showdown. Then we have mudslinging and machinations that invariably appeal to the Middle Easterner in us all. To be fair, it also contains more than a dash of byzantine maneuvering.In the old days the mud slinging and melodrama had to take much more extreme forms ranging from virtual kidnappings to accusations of espionage. So, even before the fans gather to take their seats in anticipation of the Mother of all Cup Finals the 'crews' have to get to work. And kidnapping does not need to be an option as we have more means of communication available than one can shake a stick at. And, unlike football, the violence does not need to mar the aftermath of the game.
Choose your weapon, loonies. It can take the form of bilious comments (as we have seen time and time again) that really ought to remain in place for all to enjoy and have a chuckle, as it becomes obvious that the only talent they have mastered is cut, paste and forward. Ahh, the children of a lesser brain - bless them for entertaining us in their own moronic manner.
As for the offensive text messages transmitted by loonies across the political spectrum of brainless fanaticism, one can feel offended. For a few seconds. But, to be quite honest, I'm more disturbed by an SMS I occasionally get reminding "Dear Militsa" that sports bras can be bought at a considerable discount. I know I need to get to a gym but these little messages are a bit too much. If I were to get melodramatic about the effect they have on my psyche I don't think I'd ever get laid! So, no, I won't fall prey to melodrama on this one or any manner of extremeist on-line idiocy. But hooligans cannot kill a sport.
The recently ousted president has gone to ground and I'm certain that he's getting a huge kick out of seeing how much damage he can do to all parties left to stand and fight. Calling in favours to stir things up before retiring, the big loser of the presidential elections, is simply behaving like the child who would rather break all his toys for the mere satisfaction of seeing the other kids cry.
And many are those who have had it with both remaining candidates. They too could play a role if they insist on casting a blank vote and get organised for the next showdown. Blogging en masse is but the tip of the iceberg. But more blank votes is something Tassos would love to see at this moment. If nothing else, he would see it as sticking it to Jimmy for calling him a liar. And an SMS or two could also stick it to Yiannakis. The more string TeePee has access to, the more he'll pull.
I'm glad Tassos is out, but I'd rather see him stay farther.
Τι φοούμαι τζαι τι ελπίζω
Φοούμαι ότι ο Χριστόφκιας θα φκει πρόεδρος με τόσα βαρίδια που δεν θα μπορέσει να κάμει τίποτε, έστω τζαι αν η Τουρκία όντως θέλει να κλείσει το κυπριακό.
Ελπίζω ότι οι φόβοι μου πως όλη η συνοπαρτζιά του Τάσσου είναι απορριπτικοί μέχρι διχοτόμησης είναι λλιον εξεζητημένοι. Πριν ένα χρόνο ο Άγγελος Βότσης με έπεισεν σε συζήτηση που είχαμεν ότι δεν πιστεύει πως η διχοτόμηση είναι θεμιτή κατάληξη. Μακάρι να έχει τζαι άλλους. Ο Κολοκασίδης είπεν την νύχταν των εκλογών, σε ώραν σκληρής οδύνης, ότι αναλύοντας τα αποτελέσματα, ίσως πρέπει «να ξαναδούμεν τζαι την πολιτικήν μας». Μακάρι έτσι δυνάμεις να πολευτερωθούν που τον αστερισμόν του Τάσσου τζαι να γύρουν την πλάστιγγαν προς τα αυτονόητα (αυτά που ακόμα τζαι οι φανατικοί πρώην εθνικιστές τα εκαταλάβαν).
Φοούμαι ότι η τάση του Χριστόφκια να πατά στα σίουρα θα τύχει εκμετάλλευσης από τους πρώην, τώρα μέλλοντες, συνεργάτες. Ίσως καταφέρουν να τον κλείνουν σε παλιές τάσεις τύπου «εγώ θα είμαι πιό σκληρός από τον Τάσσο» ή «η διχοτόμηση έμεινεν μας κοπέλια».
Ελπίζω ότι επηρεάζεται παραπάνω που την βάση της αριστεράς παρά που συνοδοιπόρους που επιβάλλουν οι περιστάσεις. Σε συνάντησην που είχεν πρόσφατα με τους εργολάβους για τες εκλογές, όταν του είπεν κάποιος «δεν γυρίζει πίσω ο ποταμός», απάντησεν, «να αλλάξουμεν τους νόμους της φύσης». Έτσι είναι φύσει οι αριστεροί, νομίζω ότι ο Χριστόφιας είναι φύσει αριστερός. Αν του λείπει δύναμη να το φωνάξει δυνατά, δανείζουμεν του την δικήν μας.
Φοούμαι ότι τα κλεφτρόνια (από σέναν το δανείζομαι Νικόλα), θα κουλουρωθούν με διαφορετικόν τρόπον κοντά στην «κυβερνητική αριστερά» τζαι θα την μνουσιήσουν τελειωτικά βουτώντας την μες τα κοντράτα τζαι την λίραν, έχοντας θούριον ίππον διάφορους νηστικούς αριστερούς που πάντα ονειρευτήκαν ότι κάποιαν μέρα θα γινούν «μικροαστοί με ανθρωπισμόν». Έναν κυπριακό Πασόκ της κομπίνας δεν είναι ανύπαρκτος κίνδυνος. Ούτε τζαι μια συμμετοχή του κέντρου στην κυβέρνησην με στόχον το απού φάει φάει λάφυρα είναι ανυπαρκτος κίνδυνος.
Ελπίζω ότι οι υγιείς εκσυγχρονιστικές δυνάμεις της κοινωνίας στον κεντροαριστερό συνασπισμό που εστήθην εκ των πραγμάτων να βαρούν παραπάνω που τους καιροσκόπους. Οι οικολόγοι να βοηθήσουν να γίνει το περιβαλλοντικό θαύμα που χρειάζεται η Κύπρος για να αθθίσει αειφόρα, οι κεντροδεξιοί λογικοί Κκεϋνικοί οικονομολόγοι του Δήκο, της Εδέκ, των Εδή, θα βοηθήσουν να κρατήθεί μιαν σωστή ανάπτυξη που να επιφέρει στο κράτος έσσοδα για να εξασκεί κοινωνική πολιτικήν. Οι ακελικές κοινωνικές ευαισθησίες να οδηγήσουν σε μιαν παραγωγικήν κοινωνικήν συνοχήν. Οι μοντέρνες ευρωπαϊκές δυνάμεις της κοινωνικής οργάνωσης βασισμένης σε στοχοπροσήλωσην παρά στο θανατηφόρον μείγμα «μεγάλα λόγια – ρουσφέττιν» να είναι το κύριον μιας νέας κυβέρνησης τζαι όχι η εξαίρεση. Ελπίζω οι δεξιοί του κέντρου να βρίσκουν παραπάνω χαράν να λύουν προβλήματα της κοινωνίας, (με άλλα λόγια να κάμνουν πολιτικήν), παρά να λύουν προβλήματα κουμπάρων τζαι ξαδέλφων (ως είθισται).
Φοούμαι ότι οι πλατειά ακελική εκλογική βάση θα απαιτήσει το «δίκαιον της» με θέσεις του δημοσίου «στους δικούς μας» για να ισοζυγίσουμεν την εταιροβαρή μέχρι τώρα κατανομή.
Ελπίζω οι θέσεις αρχών των νέων αριστερών πολιτικών στελεχών (τύπου Νεοκλής, Ελένη Μάυρου, Στέφανος Στεφάνου) να είναι τζείνες που θα κυριαρχίσουν για θα βοηθήσουν να λύθεί το πρόβλημαν του αποκλεισμού των αριστερών από το δημόσιον, με λύσεις που εξασφαλίζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα μακροχρόνια, δηλαδή με διαδικασίες που θα εξασφαλίζουν τόσον στον αριστερόν, όσον τζαι στον δεξιόν να μπαίνει στο δημόσιον με την αξίαν του τζαι μόνον. Έτσι λύσεις, θα συνεχίζουν να εξυπηρετούν τον αριστερόν ακόμα τζαι όταν η αριστερά δεν θα είναι στην εξουσίαν.
Φοούμαι την συντήρησην. Ελπίζω στην πρόοδον. Φοούμαι τους γέρους. Ελπίζω στους νέους. Φοούμαι το παρελθόν. Ελπίζω στο μέλλον. Φοούμαι τα σίουρα. Ελπίζω στα πειράματα. Φοούμαι τες ελληνικές σημαίες στα μπαλκόνια. Ελπίζω σε μιαν νέαν σημαίαν σχεδιασμένην που τους νέους για μιαν ενωμένην Κύπρον.
Αφούς ο θεός επήεν τελικά με τον Ττόμην, εσού που είσαι γεναίκα τζαι δεν παρασύρεσαι, βοήθα Παναγία μου να γινούν αυτά που ελπίζω πράξη.
Ελπίζω ότι οι φόβοι μου πως όλη η συνοπαρτζιά του Τάσσου είναι απορριπτικοί μέχρι διχοτόμησης είναι λλιον εξεζητημένοι. Πριν ένα χρόνο ο Άγγελος Βότσης με έπεισεν σε συζήτηση που είχαμεν ότι δεν πιστεύει πως η διχοτόμηση είναι θεμιτή κατάληξη. Μακάρι να έχει τζαι άλλους. Ο Κολοκασίδης είπεν την νύχταν των εκλογών, σε ώραν σκληρής οδύνης, ότι αναλύοντας τα αποτελέσματα, ίσως πρέπει «να ξαναδούμεν τζαι την πολιτικήν μας». Μακάρι έτσι δυνάμεις να πολευτερωθούν που τον αστερισμόν του Τάσσου τζαι να γύρουν την πλάστιγγαν προς τα αυτονόητα (αυτά που ακόμα τζαι οι φανατικοί πρώην εθνικιστές τα εκαταλάβαν).
Φοούμαι ότι η τάση του Χριστόφκια να πατά στα σίουρα θα τύχει εκμετάλλευσης από τους πρώην, τώρα μέλλοντες, συνεργάτες. Ίσως καταφέρουν να τον κλείνουν σε παλιές τάσεις τύπου «εγώ θα είμαι πιό σκληρός από τον Τάσσο» ή «η διχοτόμηση έμεινεν μας κοπέλια».
Ελπίζω ότι επηρεάζεται παραπάνω που την βάση της αριστεράς παρά που συνοδοιπόρους που επιβάλλουν οι περιστάσεις. Σε συνάντησην που είχεν πρόσφατα με τους εργολάβους για τες εκλογές, όταν του είπεν κάποιος «δεν γυρίζει πίσω ο ποταμός», απάντησεν, «να αλλάξουμεν τους νόμους της φύσης». Έτσι είναι φύσει οι αριστεροί, νομίζω ότι ο Χριστόφιας είναι φύσει αριστερός. Αν του λείπει δύναμη να το φωνάξει δυνατά, δανείζουμεν του την δικήν μας.
Φοούμαι ότι τα κλεφτρόνια (από σέναν το δανείζομαι Νικόλα), θα κουλουρωθούν με διαφορετικόν τρόπον κοντά στην «κυβερνητική αριστερά» τζαι θα την μνουσιήσουν τελειωτικά βουτώντας την μες τα κοντράτα τζαι την λίραν, έχοντας θούριον ίππον διάφορους νηστικούς αριστερούς που πάντα ονειρευτήκαν ότι κάποιαν μέρα θα γινούν «μικροαστοί με ανθρωπισμόν». Έναν κυπριακό Πασόκ της κομπίνας δεν είναι ανύπαρκτος κίνδυνος. Ούτε τζαι μια συμμετοχή του κέντρου στην κυβέρνησην με στόχον το απού φάει φάει λάφυρα είναι ανυπαρκτος κίνδυνος.
Ελπίζω ότι οι υγιείς εκσυγχρονιστικές δυνάμεις της κοινωνίας στον κεντροαριστερό συνασπισμό που εστήθην εκ των πραγμάτων να βαρούν παραπάνω που τους καιροσκόπους. Οι οικολόγοι να βοηθήσουν να γίνει το περιβαλλοντικό θαύμα που χρειάζεται η Κύπρος για να αθθίσει αειφόρα, οι κεντροδεξιοί λογικοί Κκεϋνικοί οικονομολόγοι του Δήκο, της Εδέκ, των Εδή, θα βοηθήσουν να κρατήθεί μιαν σωστή ανάπτυξη που να επιφέρει στο κράτος έσσοδα για να εξασκεί κοινωνική πολιτικήν. Οι ακελικές κοινωνικές ευαισθησίες να οδηγήσουν σε μιαν παραγωγικήν κοινωνικήν συνοχήν. Οι μοντέρνες ευρωπαϊκές δυνάμεις της κοινωνικής οργάνωσης βασισμένης σε στοχοπροσήλωσην παρά στο θανατηφόρον μείγμα «μεγάλα λόγια – ρουσφέττιν» να είναι το κύριον μιας νέας κυβέρνησης τζαι όχι η εξαίρεση. Ελπίζω οι δεξιοί του κέντρου να βρίσκουν παραπάνω χαράν να λύουν προβλήματα της κοινωνίας, (με άλλα λόγια να κάμνουν πολιτικήν), παρά να λύουν προβλήματα κουμπάρων τζαι ξαδέλφων (ως είθισται).
Φοούμαι ότι οι πλατειά ακελική εκλογική βάση θα απαιτήσει το «δίκαιον της» με θέσεις του δημοσίου «στους δικούς μας» για να ισοζυγίσουμεν την εταιροβαρή μέχρι τώρα κατανομή.
Ελπίζω οι θέσεις αρχών των νέων αριστερών πολιτικών στελεχών (τύπου Νεοκλής, Ελένη Μάυρου, Στέφανος Στεφάνου) να είναι τζείνες που θα κυριαρχίσουν για θα βοηθήσουν να λύθεί το πρόβλημαν του αποκλεισμού των αριστερών από το δημόσιον, με λύσεις που εξασφαλίζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα μακροχρόνια, δηλαδή με διαδικασίες που θα εξασφαλίζουν τόσον στον αριστερόν, όσον τζαι στον δεξιόν να μπαίνει στο δημόσιον με την αξίαν του τζαι μόνον. Έτσι λύσεις, θα συνεχίζουν να εξυπηρετούν τον αριστερόν ακόμα τζαι όταν η αριστερά δεν θα είναι στην εξουσίαν.
Φοούμαι την συντήρησην. Ελπίζω στην πρόοδον. Φοούμαι τους γέρους. Ελπίζω στους νέους. Φοούμαι το παρελθόν. Ελπίζω στο μέλλον. Φοούμαι τα σίουρα. Ελπίζω στα πειράματα. Φοούμαι τες ελληνικές σημαίες στα μπαλκόνια. Ελπίζω σε μιαν νέαν σημαίαν σχεδιασμένην που τους νέους για μιαν ενωμένην Κύπρον.
Αφούς ο θεός επήεν τελικά με τον Ττόμην, εσού που είσαι γεναίκα τζαι δεν παρασύρεσαι, βοήθα Παναγία μου να γινούν αυτά που ελπίζω πράξη.
ΛΕΥΚΟ - ΑΠΟΧΗ
Αφιερωμενο στον Acera
«Κύριε, όχι μ’ αυτούς.
Ας γίνει αλλιώς το θέλημά Σου»
Υστερόγραφο, Γ. Σεφέρης
Πως φτάσαμε εδώ, στη μεγάλη αρένα, δεν το θυμάμαι. Και ούτε που έχει πια σημασία. Άλλοι ήλθαμε εθελοντικά, άλλοι «δι’ επαγγελματικούς λόγους», άλλοι πισθάγκωνα δεμένοι κι οι πιο αφελείς πιστεύοντας πως πάμε σε γιορτή. Στοιχισμένοι πίσω από τον Κασουλίδη, με τα εθνικόφρονα σωματεία, τον Αρχιεπίσκοπο, τους αγωνιστές και τους απογόνους τους. Ζυγισμένοι πίσω από το Χριστόφια, παρέα με το ΔΗΚΟ, τα 3 Υπουργεία, την ΟΜΟΝΟΙΑ, τον κ. Νικολάου. Από τον αυτοκρατορικό θρόνο ο Τάσσος χασκογελάει με την πολιτική παρτούζα. Καλωσορίσατε στο 1950!
Και τώρα είμαστε όλοι μέσα, αριστεροί της πλάκας και οι δεξιοί της σημαίας, οι χριστιανοί και τα λιοντάρια, οι μέτοικοι και οι μετανάστες, οι δεσμώτες και οι δεσμοφύλακες, οι πραίτορες, οι αρχιερείς, οι γενικοί γραμματείς, οι λακέδες μαζί με τους αιχμαλώτους, τους είλωτες, τους μουζίκους, τους ισοβίτες, τα κλεφτρόνια, τα πρεζόνια, τους άνεργους. Όλοι θεατές, όλοι μελλοθάνατοι. Όλοι εναντίον όλων.
Πρώην σύμμαχοι, ομόδοξοι και ομοϊδεάτες, ομόσταυλοι και ομοιοπαθείς αλληλοσφάζονται με τον πιο άγριο τρόπο. Ούτε τον αντίπαλό σου δεν μπορείς πλέον να επιλέξεις. Παντού διεξάγονται κωμικοτραγικές μάχες. Μάχες γελοίες. Μάχες μεταξύ γελωτοποιών και κλόουν. Εκδίδονται ετυμηγορίες και συνοπτικές αποφάσεις, στα γρήγορα, στο ποδάρι. «Θα σε σφάξω πριν σφαγώ. Θα σε σφάξω επειδή όλοι σφάζουν. Θα θυμηθώ τι είχες κάνει πριν δέκα χρόνια, πριν πέντε, πριν δεκαπέντε αιώνες». «Με την ίδια λύσσα θα σου επιτεθώ είτε είσαι μαρίδα είτε καρχαρίας. Είτε δημόσιος υπάλληλος είτε ιδιώτης».
Όσοι βρέθηκαν για κάποιο λόγο, κάποια εποχή «απ’ έξω», αυτοί είναι οι πιο αιμοσταγείς! «Τιμωρούν» τους «μέσα». Τώρα όλοι είναι «μέσα» και όλοι θέλουν να βγάλουν τον άλλον από τη μέση. Επικαλούμενοι κάποια παλιά ιστορία –ή την ίδια την Ιστορία. Ο καθένας θυμάται μια παλιά βεντέτα. Κι αν δεν θυμάται την εφευρίσκει. Κι αν δεν μπορεί να την εφεύρει, δεν αναζητά καν έναν λόγο, μια αφορμή, αρκεί που βρέθηκε κάποιος απέναντί του και του χιμάει. Πριν καν ακουστεί η απειλή, έχει αρχίσει το μαχαίρωμα. Όπου φτάνει η σπάθα, η λόγχη ή το ξίφος του καθενός. Άλλος το βυθίζει στα έντερα, άλλος στο μάτι, άλλος στην καρωτίδα, άλλος θα κόψει ένα αφτί –και κανείς δεν θα το πάρει από κάτω να το ξανακολλήσει. Λαλούν και ξαναλαλούν οι πετεινοί. Και μια και δυο και τρεις. Και χίλιες δεκατρείς φορές. Όσες και οι αρνήσεις.
Κόκκινη λάσπη. Αίμα και άμμος και σπέρμα και σκατά και εντόσθια χυμένα. Κάποιοι περιφέρονται με δύο κομμένα κεφάλια στο χέρι, άλλοι με άλλα μέλη, άλλοι φτιάχνουν κολιέ με κομμένα αυτιά. Κι ύστερα από λίγο πέφτουν και οι ίδιοι από χτύπημα ύπουλο, από πίσω. Κάποιος, που και που, σηκώνει φωνή: «Σταματήστε! Δεν πάει άλλο!». Αυτός τρώει τις περισσότερες μαχαιριές, τσεκουριές, μπαλταδιές, σφυριές. Τον πολτοποιούν με ένα: «Πως τολμάς, ρε αρχίδι;».
Κάποιοι αυτοκτονούν, ενώ έχουν ήδη καρφωμένο ένα στιλέτο στην πλάτη. Άλλοι αποκόπτουν τα γεννητικά τους όργανα και τα πετούν στο πρόσωπο κάποιου απέναντι. Άλλοι κάνουν προτάσεις για απόδραση από το στάδιο, παίρνοντας θέση πίσω από τα μυδράλια. Κι άλλοι κλαίνε και κλαίγονται την ίδια στιγμή που ξεριζώνουν μια καρδιά με τα δάχτυλά τους. Μεγαλύτερη αμαρτία: η επιβίωση. Όποιος το διαπράττει τιμωρείται αμείλικτα. «Διότι τα κατάφερε να επιζήσει!». Οι κάμερες καταγράφουν τη σφαγή ενώ την ίδια στιγμή την προβάλλουν στις μεγάλες οθόνες πάνω από την αρένα. Άρτος πασπαλισμένος με παχιές στρώσεις σπέρματος και θέαμα. Όλοι εναντίον όλων. Παίρνοντας «μάτι» το debate της ίδιας μας της παρακμής.
Αυτές οι εκλογές δεν έχουν πια τίποτα που να με αφορά. Όπως είπε και ο πρωταγωνιστής στο Trainspotting: “I choose not to choose...”
(πειραγμενο κειμενο του naftilou)
«Κύριε, όχι μ’ αυτούς.
Ας γίνει αλλιώς το θέλημά Σου»
Υστερόγραφο, Γ. Σεφέρης
Πως φτάσαμε εδώ, στη μεγάλη αρένα, δεν το θυμάμαι. Και ούτε που έχει πια σημασία. Άλλοι ήλθαμε εθελοντικά, άλλοι «δι’ επαγγελματικούς λόγους», άλλοι πισθάγκωνα δεμένοι κι οι πιο αφελείς πιστεύοντας πως πάμε σε γιορτή. Στοιχισμένοι πίσω από τον Κασουλίδη, με τα εθνικόφρονα σωματεία, τον Αρχιεπίσκοπο, τους αγωνιστές και τους απογόνους τους. Ζυγισμένοι πίσω από το Χριστόφια, παρέα με το ΔΗΚΟ, τα 3 Υπουργεία, την ΟΜΟΝΟΙΑ, τον κ. Νικολάου. Από τον αυτοκρατορικό θρόνο ο Τάσσος χασκογελάει με την πολιτική παρτούζα. Καλωσορίσατε στο 1950!
Και τώρα είμαστε όλοι μέσα, αριστεροί της πλάκας και οι δεξιοί της σημαίας, οι χριστιανοί και τα λιοντάρια, οι μέτοικοι και οι μετανάστες, οι δεσμώτες και οι δεσμοφύλακες, οι πραίτορες, οι αρχιερείς, οι γενικοί γραμματείς, οι λακέδες μαζί με τους αιχμαλώτους, τους είλωτες, τους μουζίκους, τους ισοβίτες, τα κλεφτρόνια, τα πρεζόνια, τους άνεργους. Όλοι θεατές, όλοι μελλοθάνατοι. Όλοι εναντίον όλων.
Πρώην σύμμαχοι, ομόδοξοι και ομοϊδεάτες, ομόσταυλοι και ομοιοπαθείς αλληλοσφάζονται με τον πιο άγριο τρόπο. Ούτε τον αντίπαλό σου δεν μπορείς πλέον να επιλέξεις. Παντού διεξάγονται κωμικοτραγικές μάχες. Μάχες γελοίες. Μάχες μεταξύ γελωτοποιών και κλόουν. Εκδίδονται ετυμηγορίες και συνοπτικές αποφάσεις, στα γρήγορα, στο ποδάρι. «Θα σε σφάξω πριν σφαγώ. Θα σε σφάξω επειδή όλοι σφάζουν. Θα θυμηθώ τι είχες κάνει πριν δέκα χρόνια, πριν πέντε, πριν δεκαπέντε αιώνες». «Με την ίδια λύσσα θα σου επιτεθώ είτε είσαι μαρίδα είτε καρχαρίας. Είτε δημόσιος υπάλληλος είτε ιδιώτης».
Όσοι βρέθηκαν για κάποιο λόγο, κάποια εποχή «απ’ έξω», αυτοί είναι οι πιο αιμοσταγείς! «Τιμωρούν» τους «μέσα». Τώρα όλοι είναι «μέσα» και όλοι θέλουν να βγάλουν τον άλλον από τη μέση. Επικαλούμενοι κάποια παλιά ιστορία –ή την ίδια την Ιστορία. Ο καθένας θυμάται μια παλιά βεντέτα. Κι αν δεν θυμάται την εφευρίσκει. Κι αν δεν μπορεί να την εφεύρει, δεν αναζητά καν έναν λόγο, μια αφορμή, αρκεί που βρέθηκε κάποιος απέναντί του και του χιμάει. Πριν καν ακουστεί η απειλή, έχει αρχίσει το μαχαίρωμα. Όπου φτάνει η σπάθα, η λόγχη ή το ξίφος του καθενός. Άλλος το βυθίζει στα έντερα, άλλος στο μάτι, άλλος στην καρωτίδα, άλλος θα κόψει ένα αφτί –και κανείς δεν θα το πάρει από κάτω να το ξανακολλήσει. Λαλούν και ξαναλαλούν οι πετεινοί. Και μια και δυο και τρεις. Και χίλιες δεκατρείς φορές. Όσες και οι αρνήσεις.
Κόκκινη λάσπη. Αίμα και άμμος και σπέρμα και σκατά και εντόσθια χυμένα. Κάποιοι περιφέρονται με δύο κομμένα κεφάλια στο χέρι, άλλοι με άλλα μέλη, άλλοι φτιάχνουν κολιέ με κομμένα αυτιά. Κι ύστερα από λίγο πέφτουν και οι ίδιοι από χτύπημα ύπουλο, από πίσω. Κάποιος, που και που, σηκώνει φωνή: «Σταματήστε! Δεν πάει άλλο!». Αυτός τρώει τις περισσότερες μαχαιριές, τσεκουριές, μπαλταδιές, σφυριές. Τον πολτοποιούν με ένα: «Πως τολμάς, ρε αρχίδι;».
Κάποιοι αυτοκτονούν, ενώ έχουν ήδη καρφωμένο ένα στιλέτο στην πλάτη. Άλλοι αποκόπτουν τα γεννητικά τους όργανα και τα πετούν στο πρόσωπο κάποιου απέναντι. Άλλοι κάνουν προτάσεις για απόδραση από το στάδιο, παίρνοντας θέση πίσω από τα μυδράλια. Κι άλλοι κλαίνε και κλαίγονται την ίδια στιγμή που ξεριζώνουν μια καρδιά με τα δάχτυλά τους. Μεγαλύτερη αμαρτία: η επιβίωση. Όποιος το διαπράττει τιμωρείται αμείλικτα. «Διότι τα κατάφερε να επιζήσει!». Οι κάμερες καταγράφουν τη σφαγή ενώ την ίδια στιγμή την προβάλλουν στις μεγάλες οθόνες πάνω από την αρένα. Άρτος πασπαλισμένος με παχιές στρώσεις σπέρματος και θέαμα. Όλοι εναντίον όλων. Παίρνοντας «μάτι» το debate της ίδιας μας της παρακμής.
Αυτές οι εκλογές δεν έχουν πια τίποτα που να με αφορά. Όπως είπε και ο πρωταγωνιστής στο Trainspotting: “I choose not to choose...”
(πειραγμενο κειμενο του naftilou)
21.2.08
Ουαί κι Αλίμονο!
Κυκλοφορούν μηνύματα ες εμ ες από κομπλεξικούς μισαλλόδοξους ελληναράδες που παρακινούν άλλους όμοιους τους και μη, να ψηφίσουν Κασουλίδη γιατί δήθεν ο Χριστόφιας θα κόψει τα θρησκευτικά από τα σχολεία και θα κόψει την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας (????).
Μισό λεπτό να ξεράσω και επανέρχομαι.
Ξέρασα and I’m back.
Ψευδή επιχειρήματα, σπασμωδικές κινήσεις, και μια γκράντε ηλιθιότητα που έχουν σαν αποτέλεσμα τον φανατισμό και τον διχασμό του κοσμάκη, πάλι απ’την αρχή.
Από την άλλη κυκλοφορεί και αυτό:
«ΑΚΕΛΙΣΤΕΣ – ΔΗΚΟΗΚΟΙ – ΕΔΕΚΙΤΕΣ αλλά και ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ (ου Χριστέ μου), καλούμαστε να δώσουμε για δεύτερη φορά γροθιά στον Νίκο Αναστασιάδη. Ναι είμαστε Χριστιανοί, είμαστε Έλληνες όπως κι αυτούς, αλλά έχουμε κάτι που τους λείπει, κι αυτό είναι η ανθρωπιά μας. Στις 24 Φεβρουαρίου καλούμαστε να τους το αποδείξουμε. Να στείλετε αυτό το μήνυμα, πρέπει να διαδοθεί παντού... Εμείς ΕΝΩΝΟΥΜΕ.»
Μισό λεπτό να ξαναξεράσω και επανέρχομαι.
Ξαναξέρασα and I’m back.
Από που να το πρωτοπιάσεις!! Από τα κόμματα; Από το Έλληνες Χριστιανοί; Από το μονοπώλιο της ανθρωπιάς; Ή από το ‘ΕΝΩΝΟΥΜΕ’;
Το μόνο σίγουρο είναι πως πιο διχαστικό, πιο αποτρεπτικό, πιο που σου νέφκω που πάεις, και εν ολίγης ηλίθιο μήνυμα δεν θα μπορούσε να κυκλοφορεί.
Αλίμονο σ’αυτούς που ασπάζονται τις δύο πιο πάνω ‘φιλοσοφίες’.
Και αλίμονο σε μας αν ανάμεσα σ’αυτούς είναι και οι μελλοντικοί μας κυβερνήτες.
Το Τελευταίο Προεδρικό Διάγγελμα
19 Φεβρουαρίου 2008
Συμπατριώτισσες, Συμπατριώτες,
Μέσα σε αυτές της εξαιρετικής ιστορικής σημασίας συνθήκες, νιώθω υποχρέωσή μου να απευθυνθώ σ΄ εσάς: στον Κυρίαρχο Κυπριακό Λαό. Στις 17 Φεβρουαρίου ένοιωσα πως δεν έπρεπε να αναμειχθώ ξανά στις εκλογές δεδομένης της μεγάλης ηλικίας μου και την παταγώδη αποτυχία μου.
Όμως γρήγορα ξεπέρασα το σοκ από την ήττα καθώς ο Νικόλας και ο Κωνσταντίνος, η Αναστασία και η Φωτεινή (να μην αναφέρω και τα νεογέννητα εγγονάκια μου) γοερά μου υπενθύμησαν ότι δεν μπορώ να αποσυρθώ χωρίς να σκεφτώ το πολιτικό μέλλον όλων σας ανεξαιρέτως. Την ίδια στιγμή τα σκιτσάκια του Πιν έδειχναν το φόβο σας για τις αλλαγές που έρχονται. Και άγνωστοι φίλοι αρθρογραφούσαν ήδη
Του Δρος Ευστάθιου Αβρααμίδη: Ο Τάσσος Παπαδόπουλος φεύγει λοιπόν από
την Προεδρία. Όπως οι ξένοι θέλησαν και σχεδίασαν και όπως κομματικές
ηγεσίες εκτέλεσαν. Για την αποκαθήλωσή του γιορτάζουν οι εχθροί της
Κύπρου και θρηνούν οι επόμενες γενιές των Ελλήνων της Κύπρου.
Μετά από αυτά τα γεγονότα νοιώθω υποχρέωση μου να σας καθοδηγήσω πριν χαθεί και η τελευταία ευκαιρία διάλυσης των μακαριακών δυνάμεων που έσωσαν τη Δημοκρατία τον Απρίλιο του 2004.
Ελληνικέ Κυπριακέ Λαέ,
Κάθε λαός διαμορφώνει και γράφει τη δική του ιστορία. Άλλοτε με απελευθερωτικούς και κοινωνικούς αγώνες, άλλοτε με δημοκρατικές διαδικασίες διά της ψήφου του. Τώρα καλείται ο Κυπριακός Λαός, καλούμαστε ο καθένας χωριστά και συλλογικά, να γράψουμε την ιστορία του μέλλοντος της Κύπρου.
Η πατρίδα μας, διέρχεται τις πιο δραματικές ώρες της μακραίωνης ιστορίας της. Ώρες καθοριστικές όχι μόνο για το παρόν και τη δική μας γενεά, αλλά και για το μέλλον και τις γενεές που θα έρθουν. Οι αποφάσεις που θα πάρουμε εμείς φέτος, διαμορφώνουν και καθορίζουν τις τύχες και τα πεπρωμένα και των επερχόμενων γενεών.
Είμαι πεπεισμένος ότι ολόκληρη η πολιτική ηγεσία του τόπου, αλλά και η κάθε μιά και ο καθένας από σας, έχει πλήρη επίγνωση της σοβαρότητας της απόφασης που καλούμαστε να πάρουμε αυτή την Κυριακή.
Δεν πρόκειται για πολιτικές εκλογές όπου τα Κόμματα καταμετρούν τη δύναμή τους. Δεν θα αναμετρηθούν τα Κόμματα μεταξύ τους. Θα αναμετρηθούμε με την ιστορία.
Η διαφύλαξη λοιπόν της ενότητας μας είναι ύψιστο χρέος προς την πατρίδα μας. Η ενότητα μας καλύτερα διαφυλάττεται με την επανασύσταση της τριμερούς συνεργασίας που τόσα καλά έφερε στον τόπο. Με την επανασύσταση της τριμερούς και την προσωπική εμπλοκή κι άλλων μελών της ευρύτερης οικογένειας μου στη διακυβέρνηση του τόπου καταφέρνουμε πολλά και διάφορα επιτεύγματα με μία μονοκοντηλιά. Εμβολιάζουμε την κυβέρνηση με αγωνιστικά και διεκδικητικά γονίδια (να μην αναφέρω τα εμφανή της ανώτερης νοημοσύνης). Καταφέρνουμε να αφήσουμε τη δεξιά εκτός κυβέρνησης. Και ελέγχουμε τον κύριο Αναστασιάδη, που δύσκολα μπορεί να ελεγχθεί. Συνεχίζουμε να εμβολιάζουμε την κοινωνία με τα ταλέντα του ΔΗΚΟ και των Νέων Δυνάμεων. Πώς, πέστε μου αγαπητοί κύριοι (και κυρίες), ΠΩΣ θα μπορέσετε να ζήσετε χωρίς τα πολύπλευρα ταλέντα του κύριου Λιλλήκα;
Ελληνικέ Κυπριακέ Λαέ,
Όπως το 2003, έτσι και τώρα, ξαναζητώ τη ψήφο σου μέσω του Σύντροφου Δημήτρη, και αναλαμβάνω την δέσμευση ότι θα αγωνιστώ με όλες μου τις δυνάμεις, σε κάθε επίπεδο και από κάθε βήμα που προσφέρεται, για να πετύχω, μέσω μιας πιο διεκδικητικής πολιτικής, βελτιώσεις στις πιθανές, προτεινόμενες λύσεις.
Ελληνικέ Κυπριακέ Λαέ,
Ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας και εκλεγμένος εκπρόσωπος της Ελληνοκυπριακής Κοινότητας, ανέλαβα τη βαριά ευθύνη της διεξαγωγής των διαπραγματεύσεων. Αισθάνομαι βαρύ το χρέος να δηλώσω δημόσια, με ειλικρίνεια και παρρησία τη δική μου αποτίμηση και τη δική μου απόφαση. Δεν μπορώ πλέον να μη συμμετέχω στη διαπραγματευτική ομάδα για το Κυπριακό. Πιστεύω ότι η στάση μου τον Απρίλιο του 2004 σε εμένα έδωσε το δικαίωμα να είμαι εσαεί ο Διαπραγματευτής. Πιστεύω ακράδαντα ότι δε θα ήταν δίκαιο να στερηθώ αυτού του δικαιώματος και στη θέση μου να βρεθεί κάποιο αμούστακο μαθητούδι του Γλαύκου Κληρίδη. Δεν ξέρουν αυτοί οι θιασώτες των νεκραναστημένων αγωνιστών της ΕΟΚΑ ότι διεκδικητικός αγώνας χωρίς μουστάκι είναι σαν να προσκαλείς την άλλη πλευρά να μη σε παίρνει στα σοβαρά; Ειλικρινά μπορείτε να διανοηθείτε ικανή διαπραγμάτευση της Συμφωνίας της 8ης Ιουλίου χωρίς τον κύριο Τζιωνή;
Πολλοί βέβαια με κατηγορούν ότι παρέλαβα κράτος και παρολίγο να παραδώσω δύο κράτη. Αυτά είναι συκοφαντίες σεναριολόγων έργων επιστημονικής φαντασίας. Δέστε τί έγινε στο Κόσσοβο. Ούτε καν το Συμβούλιο Ασφαλείας δεν αποδέχθηκε την ανεξαρτησία των Κοσσοβάρων.
Ελληνικέ Κυπριακέ Λαέ,
Τα συναισθήματά μου δεν είναι διαφορετικά από τα δικά σας. Στην υπηρεσία σας έχω τάξει τον εαυτό μου και πριν αλλά ιδιαιτέρως από την ανάδειξή μου στην προεδρία της Κυπριακής Πολιτείας. Στόχος και γνώμονας της κάθε πράξης μου είναι το συμφέρον του λαού και τίποτε άλλο, με αφοσίωση και πλήρη ανάληψη των ευθυνών μου και με παρρησία λόγου και έργου. Η τελική απόφαση ήταν πάντα και παραμένει δική σας. Η ετυμηγορία σας θα εκφραστεί στις Εκλογές.
Συνεκτιμώντας όλα τα δεδομένα με ψυχραιμία και αντικειμενικότητα αλλά και με πλήρη συναίσθηση της ιστορικότητας των στιγμών και το βάρος της ευθύνης που μου αναλογεί, λυπούμαι ειλικρινά, γιατί θα πρέπει να διαφωνήσω με τον Αρχιεπίσκοπο, έστω και αν τις ευλογίες του ζητούσα σε όλη τη διάρκεια της ιστορικής πια θητείας μου. Ειλικρινά πιστεύω ότι πιο κοντά είναι οι θέσεις μου στο Γιώργο Βασιλείου αυτή την ιστορική στιγμή και μαζί θα πορευθούμε μπροστά για τη Νίκη.
Να θυμάστε καλά. Παρέλαβα Κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο. Παραδίδω κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο. Η Κύπρος με παρρησία κατέστη ισχυροτέρα τον Απρίλιο του 2004. Ισχυρή την παραδίδω στο Δημήτρη και στην ευρύτερη οικογένεια μου. Σαν Διαπραγματευτής πια (όπως τότε όταν αντικατέστησα το Γλαύκο Κληρίδη) θα επιμείνω και δεν θα παραδώσω «Κοινότητα» χωρίς δικαίωμα λόγου διεθνώς και σε αναζήτηση κηδεμόνα. Και όλα αυτά έναντι κενών, παραπλανητικών, δήθεν, προσδοκιών. Έναντι της ανεδαφικής ψευδαίσθησης ότι η Τουρκία θα τηρήσει τις δεσμεύσεις της. Δεν μπορώ να πάω σπίτι μου όταν τέτοιοι κίνδυνοι ελλοχεύουν, είμαι σίγουρος ότι αντιλαμβάνεστε τη θέση μου.
Συμπατριώτισσες, συμπατριώτες,
Αυτή την Κυριακή θα τοποθετηθείτε έναντι δύο υποψηφίων. Θα αποφασίσετε για το παρόν και το μέλλον της Κύπρου. Για τη γενιά μας, αλλά και τις γενιές που θα έρθουν μετά από εμάς.
Έχω εμπιστοσύνη στην κρίση σας.
Είμαι βέβαιος ότι δεν σας αγγίζουν ψεύτικα διλήμματα.
Είμαι βέβαιος ότι εξακολουθούν να έχουν για σας νόημα οι ηθικές αρχές και αξίες του λαού μας, του πολιτισμού και του εθνικού ιστορικού μας βίου, τον οποίο θέλετε να συνεχίσουμε με ασφάλεια, δικαιοσύνη, ελευθερία και ειρήνη.
Ελληνικέ Κυπριακέ Λαέ,
Στη ζυγαριά του Δημήτρη και του Ιωάννη, πολύ βαρύτερες και πολύ πιο επαχθείς θα είναι οι συνέπειες από τον πολιτικό μαθητή του Γλαύκου Κληρίδη.
Σε καλώ να ψηφίσεις Δημήτρη.
Σε καλώ να υπερασπιστείς το δίκαιο, την αξιοπρέπεια και την ιστορία σου.
Με αίσθημα ευθύνης απέναντι στην Ιστορία, στο παρόν και το μέλλον της Κύπρου και του λαού μας, σε καλώ να μην υποθηκεύσεις το μέλλον στην πολιτική βούληση της Τουρκίας. Να προασπιστείς την Κυπριακή Δημοκρατία. Να συστρατευτείς για μια νέα πιο ελπιδοφόρα πορεία επανένωσης της πατρίδας μας μέσα από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Καλή ψήφο σε όλους και όλες.
Συμπατριώτισσες, Συμπατριώτες,
Μέσα σε αυτές της εξαιρετικής ιστορικής σημασίας συνθήκες, νιώθω υποχρέωσή μου να απευθυνθώ σ΄ εσάς: στον Κυρίαρχο Κυπριακό Λαό. Στις 17 Φεβρουαρίου ένοιωσα πως δεν έπρεπε να αναμειχθώ ξανά στις εκλογές δεδομένης της μεγάλης ηλικίας μου και την παταγώδη αποτυχία μου.
Όμως γρήγορα ξεπέρασα το σοκ από την ήττα καθώς ο Νικόλας και ο Κωνσταντίνος, η Αναστασία και η Φωτεινή (να μην αναφέρω και τα νεογέννητα εγγονάκια μου) γοερά μου υπενθύμησαν ότι δεν μπορώ να αποσυρθώ χωρίς να σκεφτώ το πολιτικό μέλλον όλων σας ανεξαιρέτως. Την ίδια στιγμή τα σκιτσάκια του Πιν έδειχναν το φόβο σας για τις αλλαγές που έρχονται. Και άγνωστοι φίλοι αρθρογραφούσαν ήδη
Του Δρος Ευστάθιου Αβρααμίδη: Ο Τάσσος Παπαδόπουλος φεύγει λοιπόν από
την Προεδρία. Όπως οι ξένοι θέλησαν και σχεδίασαν και όπως κομματικές
ηγεσίες εκτέλεσαν. Για την αποκαθήλωσή του γιορτάζουν οι εχθροί της
Κύπρου και θρηνούν οι επόμενες γενιές των Ελλήνων της Κύπρου.
Μετά από αυτά τα γεγονότα νοιώθω υποχρέωση μου να σας καθοδηγήσω πριν χαθεί και η τελευταία ευκαιρία διάλυσης των μακαριακών δυνάμεων που έσωσαν τη Δημοκρατία τον Απρίλιο του 2004.
Ελληνικέ Κυπριακέ Λαέ,
Κάθε λαός διαμορφώνει και γράφει τη δική του ιστορία. Άλλοτε με απελευθερωτικούς και κοινωνικούς αγώνες, άλλοτε με δημοκρατικές διαδικασίες διά της ψήφου του. Τώρα καλείται ο Κυπριακός Λαός, καλούμαστε ο καθένας χωριστά και συλλογικά, να γράψουμε την ιστορία του μέλλοντος της Κύπρου.
Η πατρίδα μας, διέρχεται τις πιο δραματικές ώρες της μακραίωνης ιστορίας της. Ώρες καθοριστικές όχι μόνο για το παρόν και τη δική μας γενεά, αλλά και για το μέλλον και τις γενεές που θα έρθουν. Οι αποφάσεις που θα πάρουμε εμείς φέτος, διαμορφώνουν και καθορίζουν τις τύχες και τα πεπρωμένα και των επερχόμενων γενεών.
Είμαι πεπεισμένος ότι ολόκληρη η πολιτική ηγεσία του τόπου, αλλά και η κάθε μιά και ο καθένας από σας, έχει πλήρη επίγνωση της σοβαρότητας της απόφασης που καλούμαστε να πάρουμε αυτή την Κυριακή.
Δεν πρόκειται για πολιτικές εκλογές όπου τα Κόμματα καταμετρούν τη δύναμή τους. Δεν θα αναμετρηθούν τα Κόμματα μεταξύ τους. Θα αναμετρηθούμε με την ιστορία.
Η διαφύλαξη λοιπόν της ενότητας μας είναι ύψιστο χρέος προς την πατρίδα μας. Η ενότητα μας καλύτερα διαφυλάττεται με την επανασύσταση της τριμερούς συνεργασίας που τόσα καλά έφερε στον τόπο. Με την επανασύσταση της τριμερούς και την προσωπική εμπλοκή κι άλλων μελών της ευρύτερης οικογένειας μου στη διακυβέρνηση του τόπου καταφέρνουμε πολλά και διάφορα επιτεύγματα με μία μονοκοντηλιά. Εμβολιάζουμε την κυβέρνηση με αγωνιστικά και διεκδικητικά γονίδια (να μην αναφέρω τα εμφανή της ανώτερης νοημοσύνης). Καταφέρνουμε να αφήσουμε τη δεξιά εκτός κυβέρνησης. Και ελέγχουμε τον κύριο Αναστασιάδη, που δύσκολα μπορεί να ελεγχθεί. Συνεχίζουμε να εμβολιάζουμε την κοινωνία με τα ταλέντα του ΔΗΚΟ και των Νέων Δυνάμεων. Πώς, πέστε μου αγαπητοί κύριοι (και κυρίες), ΠΩΣ θα μπορέσετε να ζήσετε χωρίς τα πολύπλευρα ταλέντα του κύριου Λιλλήκα;
Ελληνικέ Κυπριακέ Λαέ,
Όπως το 2003, έτσι και τώρα, ξαναζητώ τη ψήφο σου μέσω του Σύντροφου Δημήτρη, και αναλαμβάνω την δέσμευση ότι θα αγωνιστώ με όλες μου τις δυνάμεις, σε κάθε επίπεδο και από κάθε βήμα που προσφέρεται, για να πετύχω, μέσω μιας πιο διεκδικητικής πολιτικής, βελτιώσεις στις πιθανές, προτεινόμενες λύσεις.
Ελληνικέ Κυπριακέ Λαέ,
Ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας και εκλεγμένος εκπρόσωπος της Ελληνοκυπριακής Κοινότητας, ανέλαβα τη βαριά ευθύνη της διεξαγωγής των διαπραγματεύσεων. Αισθάνομαι βαρύ το χρέος να δηλώσω δημόσια, με ειλικρίνεια και παρρησία τη δική μου αποτίμηση και τη δική μου απόφαση. Δεν μπορώ πλέον να μη συμμετέχω στη διαπραγματευτική ομάδα για το Κυπριακό. Πιστεύω ότι η στάση μου τον Απρίλιο του 2004 σε εμένα έδωσε το δικαίωμα να είμαι εσαεί ο Διαπραγματευτής. Πιστεύω ακράδαντα ότι δε θα ήταν δίκαιο να στερηθώ αυτού του δικαιώματος και στη θέση μου να βρεθεί κάποιο αμούστακο μαθητούδι του Γλαύκου Κληρίδη. Δεν ξέρουν αυτοί οι θιασώτες των νεκραναστημένων αγωνιστών της ΕΟΚΑ ότι διεκδικητικός αγώνας χωρίς μουστάκι είναι σαν να προσκαλείς την άλλη πλευρά να μη σε παίρνει στα σοβαρά; Ειλικρινά μπορείτε να διανοηθείτε ικανή διαπραγμάτευση της Συμφωνίας της 8ης Ιουλίου χωρίς τον κύριο Τζιωνή;
Πολλοί βέβαια με κατηγορούν ότι παρέλαβα κράτος και παρολίγο να παραδώσω δύο κράτη. Αυτά είναι συκοφαντίες σεναριολόγων έργων επιστημονικής φαντασίας. Δέστε τί έγινε στο Κόσσοβο. Ούτε καν το Συμβούλιο Ασφαλείας δεν αποδέχθηκε την ανεξαρτησία των Κοσσοβάρων.
Ελληνικέ Κυπριακέ Λαέ,
Τα συναισθήματά μου δεν είναι διαφορετικά από τα δικά σας. Στην υπηρεσία σας έχω τάξει τον εαυτό μου και πριν αλλά ιδιαιτέρως από την ανάδειξή μου στην προεδρία της Κυπριακής Πολιτείας. Στόχος και γνώμονας της κάθε πράξης μου είναι το συμφέρον του λαού και τίποτε άλλο, με αφοσίωση και πλήρη ανάληψη των ευθυνών μου και με παρρησία λόγου και έργου. Η τελική απόφαση ήταν πάντα και παραμένει δική σας. Η ετυμηγορία σας θα εκφραστεί στις Εκλογές.
Συνεκτιμώντας όλα τα δεδομένα με ψυχραιμία και αντικειμενικότητα αλλά και με πλήρη συναίσθηση της ιστορικότητας των στιγμών και το βάρος της ευθύνης που μου αναλογεί, λυπούμαι ειλικρινά, γιατί θα πρέπει να διαφωνήσω με τον Αρχιεπίσκοπο, έστω και αν τις ευλογίες του ζητούσα σε όλη τη διάρκεια της ιστορικής πια θητείας μου. Ειλικρινά πιστεύω ότι πιο κοντά είναι οι θέσεις μου στο Γιώργο Βασιλείου αυτή την ιστορική στιγμή και μαζί θα πορευθούμε μπροστά για τη Νίκη.
Να θυμάστε καλά. Παρέλαβα Κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο. Παραδίδω κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο. Η Κύπρος με παρρησία κατέστη ισχυροτέρα τον Απρίλιο του 2004. Ισχυρή την παραδίδω στο Δημήτρη και στην ευρύτερη οικογένεια μου. Σαν Διαπραγματευτής πια (όπως τότε όταν αντικατέστησα το Γλαύκο Κληρίδη) θα επιμείνω και δεν θα παραδώσω «Κοινότητα» χωρίς δικαίωμα λόγου διεθνώς και σε αναζήτηση κηδεμόνα. Και όλα αυτά έναντι κενών, παραπλανητικών, δήθεν, προσδοκιών. Έναντι της ανεδαφικής ψευδαίσθησης ότι η Τουρκία θα τηρήσει τις δεσμεύσεις της. Δεν μπορώ να πάω σπίτι μου όταν τέτοιοι κίνδυνοι ελλοχεύουν, είμαι σίγουρος ότι αντιλαμβάνεστε τη θέση μου.
Συμπατριώτισσες, συμπατριώτες,
Αυτή την Κυριακή θα τοποθετηθείτε έναντι δύο υποψηφίων. Θα αποφασίσετε για το παρόν και το μέλλον της Κύπρου. Για τη γενιά μας, αλλά και τις γενιές που θα έρθουν μετά από εμάς.
Έχω εμπιστοσύνη στην κρίση σας.
Είμαι βέβαιος ότι δεν σας αγγίζουν ψεύτικα διλήμματα.
Είμαι βέβαιος ότι εξακολουθούν να έχουν για σας νόημα οι ηθικές αρχές και αξίες του λαού μας, του πολιτισμού και του εθνικού ιστορικού μας βίου, τον οποίο θέλετε να συνεχίσουμε με ασφάλεια, δικαιοσύνη, ελευθερία και ειρήνη.
Ελληνικέ Κυπριακέ Λαέ,
Στη ζυγαριά του Δημήτρη και του Ιωάννη, πολύ βαρύτερες και πολύ πιο επαχθείς θα είναι οι συνέπειες από τον πολιτικό μαθητή του Γλαύκου Κληρίδη.
Σε καλώ να ψηφίσεις Δημήτρη.
Σε καλώ να υπερασπιστείς το δίκαιο, την αξιοπρέπεια και την ιστορία σου.
Με αίσθημα ευθύνης απέναντι στην Ιστορία, στο παρόν και το μέλλον της Κύπρου και του λαού μας, σε καλώ να μην υποθηκεύσεις το μέλλον στην πολιτική βούληση της Τουρκίας. Να προασπιστείς την Κυπριακή Δημοκρατία. Να συστρατευτείς για μια νέα πιο ελπιδοφόρα πορεία επανένωσης της πατρίδας μας μέσα από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Καλή ψήφο σε όλους και όλες.
Γιατί λευκό
Αυτά που μας ένωναν σε τούτο το μπλόγκ, δηλ. η αποστροφή προς τον Τάσσο και το απορριπτικό μέτωπο, ξαφνικά μετατρέπονται σε παράνοιες για εθνικισμούς και κουμμουνισμούς. Όπως γίνεται σε όλη την Κύπρο....
Εν νεκατσίατε να ψηφίσετε Κασουλίδη μετά που επήεν να πάρει την "ευλογίαν" που την Αρχιεπισκοπή και ενώ είπεν ότι δεν πρέπει να έχει λόγο η Εκκλησία στα κοσμικά;
Εν νεκατσίατε να ψηφίσετε Χριστόφια μετά που εσυμφώνησεν με το ΔΗΚΟ (και του έδωκεν μερίδιο της εξουσίας) και το οποίο πρόταξε σαν κύριο λόγο της υποστήριξης Χριστόφια την επιβίωση του δικού του κόμματος και το ότι ο Κασουλίδης δεν απολογήθηκε στο λαό για την στάση του στο δημοψήφισμα;
Εν νεκατσίατε να ψηφίσετε Κασουλίδη που το παίζει ευρωπαίος και μετά φκάλλει διαφημίσεις για την ψυχή του που "ήταν και θα είναι Ελληνική."
Εν νεκατσίατε να ψηφίσετε Χριστόφια που έταξεν το ΥΠΕΞ στο ΔΗΚΟ; Και εν νεκατσίατε να ψηφίσετε Κασουλίδη για τον ίδιο λόγο;
Κανένας εν έσιει την πυγμή να ΜΕΝ πάει στον ΔΗΚΟ και τον Ττόμη γιατί το βραβείο εν μεγάλο. Προεδριλίκκι για πέντε χρόνια χωρίς έλεγχο που κοινοβούλιο... ό,τι θέλω εγώ για πέντε χρόνιε... κουμπάρους που έχω να σάσω! Τα περι δεσμεύσεων για κυβερνήσεις σύγχρονες ή ενωμένες εν αέρας κουπανιστός...
Η Κύπρος εν αλλάγη νοοτροπίας που θέλει. Αν μας πήρε ο Τάσσος 50 χρόνια πίσω εν γιατί σαν κοινωνία εκεί ήμασταν... 50 χρόνια πίσω... Θέλουμε έναν πρόεδρο που θα τηρήσει αυτά που θα πει ως το τέλος. Που δεν θα πουλήσει μαλακίες ότι τζίνος δεν θα είναι υποχωρητικός, όπως έκαμεν ο Χριστόφιας, και που δεν θα φκάλει μπαμπούλες για ελληνικότητες και κουμουνισμούς, όπως τον Κασουλίδη. Ίσως είμαι ιδεαλιστής... μπορεί και ρεαλιστής... μπορεί απλά να χάννω... Παντώς νεκατσιώ...
Λευκό.
Εν νεκατσίατε να ψηφίσετε Κασουλίδη μετά που επήεν να πάρει την "ευλογίαν" που την Αρχιεπισκοπή και ενώ είπεν ότι δεν πρέπει να έχει λόγο η Εκκλησία στα κοσμικά;
Εν νεκατσίατε να ψηφίσετε Χριστόφια μετά που εσυμφώνησεν με το ΔΗΚΟ (και του έδωκεν μερίδιο της εξουσίας) και το οποίο πρόταξε σαν κύριο λόγο της υποστήριξης Χριστόφια την επιβίωση του δικού του κόμματος και το ότι ο Κασουλίδης δεν απολογήθηκε στο λαό για την στάση του στο δημοψήφισμα;
Εν νεκατσίατε να ψηφίσετε Κασουλίδη που το παίζει ευρωπαίος και μετά φκάλλει διαφημίσεις για την ψυχή του που "ήταν και θα είναι Ελληνική."
Εν νεκατσίατε να ψηφίσετε Χριστόφια που έταξεν το ΥΠΕΞ στο ΔΗΚΟ; Και εν νεκατσίατε να ψηφίσετε Κασουλίδη για τον ίδιο λόγο;
Κανένας εν έσιει την πυγμή να ΜΕΝ πάει στον ΔΗΚΟ και τον Ττόμη γιατί το βραβείο εν μεγάλο. Προεδριλίκκι για πέντε χρόνια χωρίς έλεγχο που κοινοβούλιο... ό,τι θέλω εγώ για πέντε χρόνιε... κουμπάρους που έχω να σάσω! Τα περι δεσμεύσεων για κυβερνήσεις σύγχρονες ή ενωμένες εν αέρας κουπανιστός...
Η Κύπρος εν αλλάγη νοοτροπίας που θέλει. Αν μας πήρε ο Τάσσος 50 χρόνια πίσω εν γιατί σαν κοινωνία εκεί ήμασταν... 50 χρόνια πίσω... Θέλουμε έναν πρόεδρο που θα τηρήσει αυτά που θα πει ως το τέλος. Που δεν θα πουλήσει μαλακίες ότι τζίνος δεν θα είναι υποχωρητικός, όπως έκαμεν ο Χριστόφιας, και που δεν θα φκάλει μπαμπούλες για ελληνικότητες και κουμουνισμούς, όπως τον Κασουλίδη. Ίσως είμαι ιδεαλιστής... μπορεί και ρεαλιστής... μπορεί απλά να χάννω... Παντώς νεκατσιώ...
Λευκό.
Αποσπάσματα από έρωτες.
Μετά από τον πρώτο γύρο και με τη στροφή του ΔΗΚΟ και της ΕΔΕΚ προς τον Χριστόφια, ο Κασουλίδης χτυπά αλύπητα από δεξιά. Τη θέση του μετριοπαθούς νενέκου Αναστασιάδη που καταδίκασε την εμπλοκή της εκκλησίας στα κοσμικά καταλαμβάνει τώρα ο Αβέρωφ Νεοφύτου και ο Ουράνιος Ιωαννίδης. Κάποιοι μπορεί να υποστηρίξουν ότι "πέφτουν οι μάσκες" και άλλοι ότι είναι απλό επικοινωνιακό παιχνίδι άγρας ψήφων. Αν ισχύει το πρώτο, τότε η Κύπρος οδεύει προς ακόμα μια πενταετία εθνικισμού και μίσους και αν ισχύει το δεύτερο τότε γίνεται πολύ δύσκολο να μην υπερασπιστεί και η συνεργασία του Χριστόφια με ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ χρησιμοποιώντας το ίδιο επιχείρημα, με τη διαφορά ότι αυτοί δεν έχουν πέσει ακόμα τόσο χαμηλά.
Όλους αυτούς τους μήνες ο κύριος Κασουλίδης παρουσίαζε ένα πρόσωπο μετριοπαθές, σύγχρονο και ευρωπαϊκό. Μέχρι την πρώτη Κυριακή. Έκτοτε η σύγχρονη, προοδευτική του πολιτική συνοψίζεται πιο κάτω σημεία.
1. Ως είθισται σε όλα τα ευρωπαϊκά κοσμικά κράτη, ο υποψήφιος επισκέφθηκε πρώτα την Αρχιεπισκοπή, όπου συμφωνήθηκε ο επόμενος Υπουργός Παιδείας και η εκπαιδευτική πολιτική που θα ακολουθήσει. Ο προκαθήμενος της Εκκλησίας της Κύπρου δήλωσε τα συμφωνημένα: "Εκφράσαμε τις ανησυχίες μας τόσο για το εθνικό θέμα που ενδιαφέρει την Εκκλησία όσο και για το Υπουργείο Παιδείας το οποίο πολύ μας ανησυχεί. Εχουμε μιλήσει στις λεπτομέρειες και ο κ. Πρόεδρος είναι σύμφωνος με τις επιθυμίες της Εκκλησίας να έχει λόγο πάνω στο θέμα της παιδείας μας γιατί αν χάσουμε τα παιδιά μας που είναι η ελπίδα του μέλλοντος αυτού του τόπου δεν μας σώζει τίποτα. Συμφωνήσαμε τα πλαίσια που θα κινηθούμε για την παιδεία μας και εμείς ανεπιφύλακτα ως Εκκλησία θα συμβουλεύαμε το λαό μας την προσεχή Κυριακή, αθρόα να πάει στις κάλπες και να ψηφίσει τον κ. Κασουλίδη και είμαστε σίγουροι για τη συνεργασία που θα έχουμε τη νέα πενταετία".
2. Ακολούθησαν ανακοινώσεις του Απόλλωνα, της Ανόρθωσης, του ΑΠΟΕΛ, της ΑΕΚ, της Ένωσης, του Ολυμπιακού και του Εθνικού που καλούν όλους τους οπαδούς τους να ψηφίσουν Κασουλίδη. Όπως στις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, τα αθλητικά σωματεία ανέλαβαν τις ευθύνες τους και στάθηκαν στο πολιτικό ύψος που πρέπει να έχει μια ποδοσφαιρική ομάδα που σέβεται τον εαυτό της. Ο κύριος Φρίξος Σαββίδης στη δημοσιογραφική διάσκεψη δήλωσε ότι "το καθένα από τα παρόντα εδώ σωματεία, που έχουν τη δική τους ιστορία σε αγώνες που έχουν γίνει για την επιβίωση αυτού του τόπου, είχε δεχθεί να αναλάβει την υποχρέωση να υποστηρίξει όποιον υποψήφιο θα περνούσε στο Β' γύρο και θα μας εξέφραζε λόγω της κομματικής ή ιδεολογικής του τοποθέτησης". Με διευκρινήσεις του στους δημοσιογράφους έκανε ξεκάθαρο ότι εάν ήταν ο Τάσσος στη θέση του Κασουλίδη τα σωματεία θα έπρατταν και παλι το καθήκον τους.
3. Μέσα στα πλάισια της πολυπολιτισμικής ευρωπαϊκής κουλτούρας κυκλοφόρησε επίσης ένα εξαιρετικό, ελληνοπρεπές τηλεοπτικό σποτ με τίτλο "Ψυχή Ελληνική" για να υπενθυμίσει το λαό σε ποια χώρα της Ευρώπης ψηφίζει, και ότι η μητέρα πατρίδα είναι επίσης μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας. Αν δείτε με προσοχή στο κάτω αριστερό άκρο στο τέλος φαίνεται για τουλάχιστον τρία δευτερόλεπτα η σημαία της Κύπρου. Λακωνικό και σύντομο, όπως θα προβαλλόταν σε οποιοδήποτε άλλο ευρωπαϊκό κράτος.
4. Τέλος, μέσα στο πνεύμα της προοδευτικότητας και της ξεκάθαρης στροφής προς τα μπροστά που χαρακτηρίζει τον κύριο Κασουλίδη, εκδόθηκαν ανακοινώσεις υποστήριξης από τους Σύνδεσμους Αγωνιστών ΕΟΚΑ '55-'59. Τον υποστηρίζουν ομάδες νεανικές, με καινοτόμες ιδέες. Δυνάμεις με καθαρό ευρωπαϊκό προσνατολισμό, όπως η Πρόεδρος του Συμβουλίου Ιστορικής Μνήμης Αγώνα ΕΟΚΑ Κλαίρη Αγγελίδου, η Ένωση Αγωνιστών Αμμοχώστου, ο Παγκύπριος Σύνδεσμος Ελλήνων Αιχμαλώτων, οι απόγονοι και φίλοι αγωνιστών της ΕΟΚΑ, οι Φίλοι του Μελάθρου Αγωνιστών της ΕΟΚΑ και άλλες προοδευτικές οργανώσεις.
Θέλω να ελπίζω ότι τόσο οι πιο πάνω ενέργειες του Κασουλίδη, όσο και οι υποσχέσεις Χριστόφια προς ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ είναι επικοινωνιακά τεχνάσματα, και ότι τελικά θα κάνουν αυτό που έκαναν όλοι οι προηγούμενοι Πρόεδροι: αυτό που θέλουν οι ίδιοι. Αν δεν το ελπίζω αυτό τότε εκλογή του Κασουλίδη θα μας οδηγήσει στον εθνικισμό και το μίσος, ενώ εκλογή του Χριστόφια θα σημαίνει αναβίωση της τριμερούς και της ολέθριας απορριπτικότητας της.
Επειδή είμαι σίγουρος ότι το άρθρο αυτό θα θαφτεί στη βροχή του Noullis και του Lexi Penitas για την εκλογή του εκλεκτού τους, σας αποχαιρετώ από τώρα. Καλή ψήφο για όσους θα ψηφίσουν και καλή αποχή για όσους θα απέχουν.
Όλους αυτούς τους μήνες ο κύριος Κασουλίδης παρουσίαζε ένα πρόσωπο μετριοπαθές, σύγχρονο και ευρωπαϊκό. Μέχρι την πρώτη Κυριακή. Έκτοτε η σύγχρονη, προοδευτική του πολιτική συνοψίζεται πιο κάτω σημεία.
1. Ως είθισται σε όλα τα ευρωπαϊκά κοσμικά κράτη, ο υποψήφιος επισκέφθηκε πρώτα την Αρχιεπισκοπή, όπου συμφωνήθηκε ο επόμενος Υπουργός Παιδείας και η εκπαιδευτική πολιτική που θα ακολουθήσει. Ο προκαθήμενος της Εκκλησίας της Κύπρου δήλωσε τα συμφωνημένα: "Εκφράσαμε τις ανησυχίες μας τόσο για το εθνικό θέμα που ενδιαφέρει την Εκκλησία όσο και για το Υπουργείο Παιδείας το οποίο πολύ μας ανησυχεί. Εχουμε μιλήσει στις λεπτομέρειες και ο κ. Πρόεδρος είναι σύμφωνος με τις επιθυμίες της Εκκλησίας να έχει λόγο πάνω στο θέμα της παιδείας μας γιατί αν χάσουμε τα παιδιά μας που είναι η ελπίδα του μέλλοντος αυτού του τόπου δεν μας σώζει τίποτα. Συμφωνήσαμε τα πλαίσια που θα κινηθούμε για την παιδεία μας και εμείς ανεπιφύλακτα ως Εκκλησία θα συμβουλεύαμε το λαό μας την προσεχή Κυριακή, αθρόα να πάει στις κάλπες και να ψηφίσει τον κ. Κασουλίδη και είμαστε σίγουροι για τη συνεργασία που θα έχουμε τη νέα πενταετία".
2. Ακολούθησαν ανακοινώσεις του Απόλλωνα, της Ανόρθωσης, του ΑΠΟΕΛ, της ΑΕΚ, της Ένωσης, του Ολυμπιακού και του Εθνικού που καλούν όλους τους οπαδούς τους να ψηφίσουν Κασουλίδη. Όπως στις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, τα αθλητικά σωματεία ανέλαβαν τις ευθύνες τους και στάθηκαν στο πολιτικό ύψος που πρέπει να έχει μια ποδοσφαιρική ομάδα που σέβεται τον εαυτό της. Ο κύριος Φρίξος Σαββίδης στη δημοσιογραφική διάσκεψη δήλωσε ότι "το καθένα από τα παρόντα εδώ σωματεία, που έχουν τη δική τους ιστορία σε αγώνες που έχουν γίνει για την επιβίωση αυτού του τόπου, είχε δεχθεί να αναλάβει την υποχρέωση να υποστηρίξει όποιον υποψήφιο θα περνούσε στο Β' γύρο και θα μας εξέφραζε λόγω της κομματικής ή ιδεολογικής του τοποθέτησης". Με διευκρινήσεις του στους δημοσιογράφους έκανε ξεκάθαρο ότι εάν ήταν ο Τάσσος στη θέση του Κασουλίδη τα σωματεία θα έπρατταν και παλι το καθήκον τους.
3. Μέσα στα πλάισια της πολυπολιτισμικής ευρωπαϊκής κουλτούρας κυκλοφόρησε επίσης ένα εξαιρετικό, ελληνοπρεπές τηλεοπτικό σποτ με τίτλο "Ψυχή Ελληνική" για να υπενθυμίσει το λαό σε ποια χώρα της Ευρώπης ψηφίζει, και ότι η μητέρα πατρίδα είναι επίσης μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας. Αν δείτε με προσοχή στο κάτω αριστερό άκρο στο τέλος φαίνεται για τουλάχιστον τρία δευτερόλεπτα η σημαία της Κύπρου. Λακωνικό και σύντομο, όπως θα προβαλλόταν σε οποιοδήποτε άλλο ευρωπαϊκό κράτος.
4. Τέλος, μέσα στο πνεύμα της προοδευτικότητας και της ξεκάθαρης στροφής προς τα μπροστά που χαρακτηρίζει τον κύριο Κασουλίδη, εκδόθηκαν ανακοινώσεις υποστήριξης από τους Σύνδεσμους Αγωνιστών ΕΟΚΑ '55-'59. Τον υποστηρίζουν ομάδες νεανικές, με καινοτόμες ιδέες. Δυνάμεις με καθαρό ευρωπαϊκό προσνατολισμό, όπως η Πρόεδρος του Συμβουλίου Ιστορικής Μνήμης Αγώνα ΕΟΚΑ Κλαίρη Αγγελίδου, η Ένωση Αγωνιστών Αμμοχώστου, ο Παγκύπριος Σύνδεσμος Ελλήνων Αιχμαλώτων, οι απόγονοι και φίλοι αγωνιστών της ΕΟΚΑ, οι Φίλοι του Μελάθρου Αγωνιστών της ΕΟΚΑ και άλλες προοδευτικές οργανώσεις.
Θέλω να ελπίζω ότι τόσο οι πιο πάνω ενέργειες του Κασουλίδη, όσο και οι υποσχέσεις Χριστόφια προς ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ είναι επικοινωνιακά τεχνάσματα, και ότι τελικά θα κάνουν αυτό που έκαναν όλοι οι προηγούμενοι Πρόεδροι: αυτό που θέλουν οι ίδιοι. Αν δεν το ελπίζω αυτό τότε εκλογή του Κασουλίδη θα μας οδηγήσει στον εθνικισμό και το μίσος, ενώ εκλογή του Χριστόφια θα σημαίνει αναβίωση της τριμερούς και της ολέθριας απορριπτικότητας της.
Επειδή είμαι σίγουρος ότι το άρθρο αυτό θα θαφτεί στη βροχή του Noullis και του Lexi Penitas για την εκλογή του εκλεκτού τους, σας αποχαιρετώ από τώρα. Καλή ψήφο για όσους θα ψηφίσουν και καλή αποχή για όσους θα απέχουν.
Your Vote Ought to be the Power Behind the Button
The land seems to have been gripped by unparalleled sensitivity. People seem to be less offended by the unjustified price hike of souvlakia than a bunch of silly text messages currently doing the rounds.I intend to vote for Kasoulides despite his endorsement by the archbishop. This, less than a year after the official glorification of the late Archbishop Makarios III - an initiative orchestrated by the Ministry of Education during the Tassos regime.
I intend to vote Kasoulides even though he has said nothing concrete to allay Mr. Pomilorides' ludicrous concern that becoming more European may lead to an increased number of homeless people.
I intend to vote Kasoulides because I've had enough of Tassos and I'd rather not see him become the power behind the button - after all, he was undoubtedly the more powerful and influential component in the coalition that has taken us nowhere during the last 5 years.
Let's put things in perspective and do our best to prevent Tassos from becoming our very own comeback kid.
Να ζήσετε
Αγαπητοί φιλελεύθεροι ευρωπαϊστές, πραγματιστές, μοντέρνοι bourgeois boehème που γνώρισα και εσυμπάθησα κουβεντιάζοντας σε αυτόν το blog,
Να σιαίρεσται τον Ττόμην σας τον ββού τζαι τον υπουργόν που θα σας επιβάλει, να σιαίρεσται την Κλαίρην Αγγελίδου, τους αγωνιστάς της Εόκα που εφύαν απο το στρατόπαιδον του Τάσσου τζαι σας αγαπήσαν σας εσάς τωρά μέχρι πρόσφατα προδόται του έθνους, να σιαίρεσται τους καλοήρους σας τζαι τες ελληνικές σας σημαίες τζαι τα κατηχητικά σας (μεν αγωνιάτε ο Χριστόφιας θα έχει πιο επείγοντα πράματα να κλείσει, έτσι τζαι αλιώς τζείνα θα κλείουν μόνα τους). Να σιαίρεσται την ελληνικήν σας ψυχήν τζαι να μεν την μοιραστείτε με κανέναν. Εγώ δεν σας την εζήτησα.
Την επόμενην φορά που θα μιλήσεται για υπέρβασην να μην περιμένετε ότι θα σας πιστέψω όσον ευκολόπιστος τζαι να είμαι. Λυπούμαι που μου εγελάσετε τζαι ενόμισα ότι ο Κασουλίδης εν κάτι άλλον.
Όποιος τζαι να φκεί, αυτές οι εκλογές με εκάμαν πολιτικά πιο σοφόν επιβεβαιώννοντας μου την ιδέαν που έκαμα για την κυπριακήν δεξιάν που τον τζαιρόν που είμουν 16.
Η Ελβετίδα φιλόσοφος mme De Stahl είπεν μιαν φοράν, "όσες ιδέες έχουμεν, ίσως τες έχουμεν που τον τζαιρόν που θα γινούμεν εφήβοι. Η μόνη διαφορά είναι ότι μετά οργανώννονται λλίον καλλύττερα". Merci που με εβοηθήσατε να οργανώσω καλλύττερα την ιδέαν μου για το τι εστί δεξιά.
Νικόλα, πείσε με ότι δεν σου εγελάσαν τζαι σέναν.
Με αγάπην από σην Κύπρο. Σε λλίγες μέρες φεύγω για τα ύσηχα βουνά μου που μόνον αλήθκειαν ξέρουν τζαι λαλούν.
Θέλω να ξεράσω, δεν αντέχω άλλον αυτήν την μπόχα που φκαίννει από τα βάθη του πεήντα.
Να σιαίρεσται τον Ττόμην σας τον ββού τζαι τον υπουργόν που θα σας επιβάλει, να σιαίρεσται την Κλαίρην Αγγελίδου, τους αγωνιστάς της Εόκα που εφύαν απο το στρατόπαιδον του Τάσσου τζαι σας αγαπήσαν σας εσάς τωρά μέχρι πρόσφατα προδόται του έθνους, να σιαίρεσται τους καλοήρους σας τζαι τες ελληνικές σας σημαίες τζαι τα κατηχητικά σας (μεν αγωνιάτε ο Χριστόφιας θα έχει πιο επείγοντα πράματα να κλείσει, έτσι τζαι αλιώς τζείνα θα κλείουν μόνα τους). Να σιαίρεσται την ελληνικήν σας ψυχήν τζαι να μεν την μοιραστείτε με κανέναν. Εγώ δεν σας την εζήτησα.
Την επόμενην φορά που θα μιλήσεται για υπέρβασην να μην περιμένετε ότι θα σας πιστέψω όσον ευκολόπιστος τζαι να είμαι. Λυπούμαι που μου εγελάσετε τζαι ενόμισα ότι ο Κασουλίδης εν κάτι άλλον.
Όποιος τζαι να φκεί, αυτές οι εκλογές με εκάμαν πολιτικά πιο σοφόν επιβεβαιώννοντας μου την ιδέαν που έκαμα για την κυπριακήν δεξιάν που τον τζαιρόν που είμουν 16.
Η Ελβετίδα φιλόσοφος mme De Stahl είπεν μιαν φοράν, "όσες ιδέες έχουμεν, ίσως τες έχουμεν που τον τζαιρόν που θα γινούμεν εφήβοι. Η μόνη διαφορά είναι ότι μετά οργανώννονται λλίον καλλύττερα". Merci που με εβοηθήσατε να οργανώσω καλλύττερα την ιδέαν μου για το τι εστί δεξιά.
Νικόλα, πείσε με ότι δεν σου εγελάσαν τζαι σέναν.
Με αγάπην από σην Κύπρο. Σε λλίγες μέρες φεύγω για τα ύσηχα βουνά μου που μόνον αλήθκειαν ξέρουν τζαι λαλούν.
Θέλω να ξεράσω, δεν αντέχω άλλον αυτήν την μπόχα που φκαίννει από τα βάθη του πεήντα.
20.2.08
Γιατί Χριστόφιας;
Το είχα αναφέρει από καιρό σε κάποιο μου σχόλιο. Για μένα οι πανηγυρισμοί θα περιορίζονταν μόνο σε περίπτωση ήττας του Τάσσου. Το πανηγύρισα με τη ψυχή μου. Δεν παύω όμως σαν άνθρωπος που μπολιάστηκε με τις πανανθρώπινες ιδέες του ανθρωπισμού, της ισότητας, της δικαιοσύνης και του αγώνα για μια πιο δίκαια κοινωνία, να μην βλέπω και να μην αναδεικνύω τα σημεία υπεροχής του υποψήφιου της Αριστεράς σε σχέση με τον ανθυποψήφιο του. Για τους σκοπούς αυτού του κομματιού θα περιοριστώ μόνο στις διαφορές σε σχέση με το κυπριακό.
Τώρα που και το ΔΗΚΟ αποφάσισε να στηρίξει την υποψηφιότητα Χριστόφια, πολλοί φίλοι φοβήθηκαν ανασύσταση της τριμερούς με το Χριστόφια πρόεδρο. Διαφωνώ! Για δύο λόγους: Πρώτον, η τριμερής της περασμένης πενταετίας στηριζόταν σε κοινό πρόγραμμα λύσης που αθέτησε ο Τάσσος κοροϊδεύοντας το ΑΚΕΛ και τον λαό. Η νέα κυβέρνηση θα στηρίζεται στο πρόγραμμα του Χριστόφια. Η δεύτερη και πιο σημαντική διαφορά είναι το ίδιο το πρόσωπο του Προέδρου. Με τις ενισχυμένες εξουσίες που του δίνει το σύνταγμα είναι σε θέση να εφαρμόσει το πρόγραμμα του χωρίς να υποκύπτει σε πιέσεις. Και δεν υπάρχει καμιά σύγκριση όσον αφορά την αξιοπιστία μεταξύ Χριστόφια και Τάσσου.
Να είστε σίγουροι ότι σε ενδεχόμενο ενός νέου σχεδίου λύσης (που παρεπιπτόντως δεν μπορεί να διαφέρει και πολύ από το ΑΝΑΝ, τα υπόλοιπα είναι για τους ονειροπόλους) ο Χριστόφιας θα βρει αντιμέτωπους και πάλι τους ίδιους ανθρώπους. Αυτούς που θα έβρισκε και ο Κασουλίδης. Το θέμα είναι να μην βρουν ο ένας τον άλλο. Είμαι πεισμένος ότι μια άτυπη συνεννόηση μεταξύ ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ για αλληλοϋποστήριξη σε περίπτωση διλημμάτων λύσης είναι όσο τίποτε άλλο αναγκαία. Έτσι κι' αλλιώς είναι γνωστές οι διαφορετικές τους αντιλήψεις στα κοινωνικά και οικονομικά ζητήματα και τις οποίες για τους σκοπούς αυτής της ανάλυσης και μόνο τους αφήσαμε έξω. Μη ξεχνούμε όμως ότι η μη λύση είναι το αγκάθι για απρόσκοπτη πρόοδο και ευημερία σε όλους τους υπόλοιπους τομείς. Η οποιαδήποτε ευημερία θα βρίσκεται υπο αίρεση. Χωρίς λύση, η σημερινή φαινομενική ασφάλεια και ευημερία που νιώθει ο μέσος Κύπριος έχει ημερομηνία λήξης.
Οι δυνάμεις που στηρίζουν τον Χριστόφια (και εννοώ τη βάση και όχι τις ηγεσίες) διαφέρουν κατά παρασάγγας από εκείνες που στηρίζουν Κασουλίδη. Από τη μια (Κασουλίδης) έχουμε φιλελεύθερους αστούς, μικροαστούς και εργαζόμενους που πραγματικά επιθυμούν λύση. Έχουμε όμως και τους πιο σκληρούς εθνικιστές και απορριπτικούς, τους πολέμιους της όποιας λύσης που δεν θα είναι εθνικά καθαρή. Από την άλλη (Χριστόφιας) έχουμε τη τεράστια μάζα των εργαζομένων και των μικροαστών που προσβλέπει σε λύση και επανένωση έστω και με αβαρίες προκειμένου να επικρατήσει η διαρκής ειρήνη και να ανοίξει ο δρόμος για ευημερία σε μια δικοινοτική διζωνική πατρίδα. Έχουμε όλους τους ακτιβιστές που τόσο προπηλακίστηκαν από τον Τάσσο και τις δυνάμεις του ΟΧΙ.
Δηλαδή πέρα από μια συμπαγή μάζα που είναι πλειοψηφία και στα δύο στρατόπεδα και επιθυμεί λύση, το υπόλοιπα των δυνάμεων που στηρίζουν τον καθένα από τους δύο χρωματίζει τα δύο άκρα του πολιτικού στερεωματος. Του Χριστόφια οι υπέρμαχοι του ΝΑΙ, του Κασουλίδη οι υπέρμαχοι του ΟΧΙ.
Δεν μπορεί να αφήνει κανένα αδιάφορο ούτε η εσπευσμένη επίσκεψη του Κασουλίδη στον Αρχιεπίσκοπο και η υποστήριξη που πέτυχε, αλλά ούτε και η υποστήριξη που έσπευσαν να του προσφέρουν οι σύνδεσμοι αγωνιστών, η ΣΕΚ, τα "αθλητικά" σωματεία ΑΠΟΕΛ, Απόλλων, Ανόρθωση, ΑΕΚ, ο Μάτσης, η ΜΑΧΗ και σίγουρα το πιο απορριπτικό κομμάτι του ΔΗΚΟ, Αγγελίδης, Κολοκασιδης κλπ. Η επιρροή που θα έχουν αυτοί μαζί με το σκληρό απορριπτικό και αρρωστημένα εθνικιστικό κομμάτι του ΔΗΣΥ στο νέο πρόεδρο είναι καταλυτική. Στον μόνο υποψήφιο που αυτές οι δυνάμεις ΔΕΝ έχουν πρόσβαση είναι ο Δημήτρης Χριστόφιας!
Οι ντηβέλοπερς και όλο το κομμάτι του μεγάλου κεφαλαίου που για καθαρά ιδιοτελείς σκοπούς αντιδρά στη προοπτική λύσης, είτε βρίσκεται κοντά στο Κασουλίδη από την αρχή είτε προσχώρησε μετά το πρώτο γύρο. Ο Χριστόφιας δίνει περισσότερα εχέγγυα αντίδρασης στις επιταγές των οικονομικών παραγόντων από τον Κασουλίδη που λόγω ιδεολογικών και πολιτικών καταβολών θα είναι μαζί τους σαν το νύσhι με το κρέας.
Ευχή όλων είναι να κρατηθούν οι υποσχέσεις. Αν ο Χριστόφιας εκλεγεί θα ήθελα να υπουργοποιήσει (αφού θα είναι υποχρεωμένος) νούσιμους ανθρώπους από το ΔΗΚΟ και την ΕΔΕΚ. Ο Μάρκος Κυπριανού στο εξωτερικών είναι ένα καλό παράδειγμα. Τέτοιοι υπάρχουν και άλλοι. Επίσης ΔΕΝ θα πρέπει να περιφρονήσει το μέρος του λαού που θα ταχτεί με τον αντίπαλο του. Δεν θέλουμε να σπρωχτούν μάζες σε ένα νέο ΟΧΙ μόνο και μόνο από αντιπολιτευτική διάθεση. Ας θυμηθούμε το 93. Αλλά είναι πάνω απ' όλα δείγμα πολιτικού πολιτισμού ο σεβασμός στον αντίπαλο, αλλά και επειδή η αξιοποίηση εκείνων των δυνάμεων που ψηφίζουν Κασουλίδη και θέλουν λύση, θα δώσει πολύ περισσότερο δυναμισμό και κάλυψη στο Χριστόφια να αντιμετωπίσει και να συρρικνώσει το απορριπτικό μέτωπο.
Κάπου αλλού έγραψα ότι θα είμαι στην αντιπολίτευση όποιος και να εκλεγεί. Και το εννοώ. Όπως ο κόσμος της Αριστεράς έσπρωξε το ΑΚΕΛ να παρατήσει τον Τάσσο έτσι πρέπει να σπρώξει να γίνει το όραμα πραγματικότητα. Και τώρα θα έχει πολλούς να σπρώχνουν και πέραν της Αριστεράς. Η δική μας πίεση πρέπει να είναι πολλαπλάσια της πίεσης των απορριπτικών. Να βοηθήσουμε (όποιος και να είναι ο νέος πρόεδρος) να υλοποιήσει τα υπεσχεμένα.
Προσδοκώ σε ένα επικοδομητικό διάλογο μακρυά από αφορισμούς βωμολοχίες κλπ. Ελπίζω οι 3 μέρες που μεσολάβησαν να μας βοήθησαν να βγάλουμε τα απωθημένα μας :)
Τώρα που και το ΔΗΚΟ αποφάσισε να στηρίξει την υποψηφιότητα Χριστόφια, πολλοί φίλοι φοβήθηκαν ανασύσταση της τριμερούς με το Χριστόφια πρόεδρο. Διαφωνώ! Για δύο λόγους: Πρώτον, η τριμερής της περασμένης πενταετίας στηριζόταν σε κοινό πρόγραμμα λύσης που αθέτησε ο Τάσσος κοροϊδεύοντας το ΑΚΕΛ και τον λαό. Η νέα κυβέρνηση θα στηρίζεται στο πρόγραμμα του Χριστόφια. Η δεύτερη και πιο σημαντική διαφορά είναι το ίδιο το πρόσωπο του Προέδρου. Με τις ενισχυμένες εξουσίες που του δίνει το σύνταγμα είναι σε θέση να εφαρμόσει το πρόγραμμα του χωρίς να υποκύπτει σε πιέσεις. Και δεν υπάρχει καμιά σύγκριση όσον αφορά την αξιοπιστία μεταξύ Χριστόφια και Τάσσου.
Να είστε σίγουροι ότι σε ενδεχόμενο ενός νέου σχεδίου λύσης (που παρεπιπτόντως δεν μπορεί να διαφέρει και πολύ από το ΑΝΑΝ, τα υπόλοιπα είναι για τους ονειροπόλους) ο Χριστόφιας θα βρει αντιμέτωπους και πάλι τους ίδιους ανθρώπους. Αυτούς που θα έβρισκε και ο Κασουλίδης. Το θέμα είναι να μην βρουν ο ένας τον άλλο. Είμαι πεισμένος ότι μια άτυπη συνεννόηση μεταξύ ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ για αλληλοϋποστήριξη σε περίπτωση διλημμάτων λύσης είναι όσο τίποτε άλλο αναγκαία. Έτσι κι' αλλιώς είναι γνωστές οι διαφορετικές τους αντιλήψεις στα κοινωνικά και οικονομικά ζητήματα και τις οποίες για τους σκοπούς αυτής της ανάλυσης και μόνο τους αφήσαμε έξω. Μη ξεχνούμε όμως ότι η μη λύση είναι το αγκάθι για απρόσκοπτη πρόοδο και ευημερία σε όλους τους υπόλοιπους τομείς. Η οποιαδήποτε ευημερία θα βρίσκεται υπο αίρεση. Χωρίς λύση, η σημερινή φαινομενική ασφάλεια και ευημερία που νιώθει ο μέσος Κύπριος έχει ημερομηνία λήξης.
Οι δυνάμεις που στηρίζουν τον Χριστόφια (και εννοώ τη βάση και όχι τις ηγεσίες) διαφέρουν κατά παρασάγγας από εκείνες που στηρίζουν Κασουλίδη. Από τη μια (Κασουλίδης) έχουμε φιλελεύθερους αστούς, μικροαστούς και εργαζόμενους που πραγματικά επιθυμούν λύση. Έχουμε όμως και τους πιο σκληρούς εθνικιστές και απορριπτικούς, τους πολέμιους της όποιας λύσης που δεν θα είναι εθνικά καθαρή. Από την άλλη (Χριστόφιας) έχουμε τη τεράστια μάζα των εργαζομένων και των μικροαστών που προσβλέπει σε λύση και επανένωση έστω και με αβαρίες προκειμένου να επικρατήσει η διαρκής ειρήνη και να ανοίξει ο δρόμος για ευημερία σε μια δικοινοτική διζωνική πατρίδα. Έχουμε όλους τους ακτιβιστές που τόσο προπηλακίστηκαν από τον Τάσσο και τις δυνάμεις του ΟΧΙ.
Δηλαδή πέρα από μια συμπαγή μάζα που είναι πλειοψηφία και στα δύο στρατόπεδα και επιθυμεί λύση, το υπόλοιπα των δυνάμεων που στηρίζουν τον καθένα από τους δύο χρωματίζει τα δύο άκρα του πολιτικού στερεωματος. Του Χριστόφια οι υπέρμαχοι του ΝΑΙ, του Κασουλίδη οι υπέρμαχοι του ΟΧΙ.
Δεν μπορεί να αφήνει κανένα αδιάφορο ούτε η εσπευσμένη επίσκεψη του Κασουλίδη στον Αρχιεπίσκοπο και η υποστήριξη που πέτυχε, αλλά ούτε και η υποστήριξη που έσπευσαν να του προσφέρουν οι σύνδεσμοι αγωνιστών, η ΣΕΚ, τα "αθλητικά" σωματεία ΑΠΟΕΛ, Απόλλων, Ανόρθωση, ΑΕΚ, ο Μάτσης, η ΜΑΧΗ και σίγουρα το πιο απορριπτικό κομμάτι του ΔΗΚΟ, Αγγελίδης, Κολοκασιδης κλπ. Η επιρροή που θα έχουν αυτοί μαζί με το σκληρό απορριπτικό και αρρωστημένα εθνικιστικό κομμάτι του ΔΗΣΥ στο νέο πρόεδρο είναι καταλυτική. Στον μόνο υποψήφιο που αυτές οι δυνάμεις ΔΕΝ έχουν πρόσβαση είναι ο Δημήτρης Χριστόφιας!
Οι ντηβέλοπερς και όλο το κομμάτι του μεγάλου κεφαλαίου που για καθαρά ιδιοτελείς σκοπούς αντιδρά στη προοπτική λύσης, είτε βρίσκεται κοντά στο Κασουλίδη από την αρχή είτε προσχώρησε μετά το πρώτο γύρο. Ο Χριστόφιας δίνει περισσότερα εχέγγυα αντίδρασης στις επιταγές των οικονομικών παραγόντων από τον Κασουλίδη που λόγω ιδεολογικών και πολιτικών καταβολών θα είναι μαζί τους σαν το νύσhι με το κρέας.
Ευχή όλων είναι να κρατηθούν οι υποσχέσεις. Αν ο Χριστόφιας εκλεγεί θα ήθελα να υπουργοποιήσει (αφού θα είναι υποχρεωμένος) νούσιμους ανθρώπους από το ΔΗΚΟ και την ΕΔΕΚ. Ο Μάρκος Κυπριανού στο εξωτερικών είναι ένα καλό παράδειγμα. Τέτοιοι υπάρχουν και άλλοι. Επίσης ΔΕΝ θα πρέπει να περιφρονήσει το μέρος του λαού που θα ταχτεί με τον αντίπαλο του. Δεν θέλουμε να σπρωχτούν μάζες σε ένα νέο ΟΧΙ μόνο και μόνο από αντιπολιτευτική διάθεση. Ας θυμηθούμε το 93. Αλλά είναι πάνω απ' όλα δείγμα πολιτικού πολιτισμού ο σεβασμός στον αντίπαλο, αλλά και επειδή η αξιοποίηση εκείνων των δυνάμεων που ψηφίζουν Κασουλίδη και θέλουν λύση, θα δώσει πολύ περισσότερο δυναμισμό και κάλυψη στο Χριστόφια να αντιμετωπίσει και να συρρικνώσει το απορριπτικό μέτωπο.
Κάπου αλλού έγραψα ότι θα είμαι στην αντιπολίτευση όποιος και να εκλεγεί. Και το εννοώ. Όπως ο κόσμος της Αριστεράς έσπρωξε το ΑΚΕΛ να παρατήσει τον Τάσσο έτσι πρέπει να σπρώξει να γίνει το όραμα πραγματικότητα. Και τώρα θα έχει πολλούς να σπρώχνουν και πέραν της Αριστεράς. Η δική μας πίεση πρέπει να είναι πολλαπλάσια της πίεσης των απορριπτικών. Να βοηθήσουμε (όποιος και να είναι ο νέος πρόεδρος) να υλοποιήσει τα υπεσχεμένα.
Προσδοκώ σε ένα επικοδομητικό διάλογο μακρυά από αφορισμούς βωμολοχίες κλπ. Ελπίζω οι 3 μέρες που μεσολάβησαν να μας βοήθησαν να βγάλουμε τα απωθημένα μας :)
Vote Tassos! (just kiddin'!)
I suggest that whoever is elected the next president should refrain from moving in to the presidential palace so that Tassos can move in. It's the least we can do for the man who almost proved that the 1960s were not yet over.
He can also keep a small army of fawns and nymphs (both male and female) skimpily clad in the flag of the republic and prance around the woods - preferably in slow motion and soft focus.
By his mere silence the man has managed to inspire DIKO to support Christofias in Sunday's run-off. By his mere silence, the gang of parties that supported him is rallying around Jimmy. Even Perdikis has eaten his hat and will support Jimmy even though he has not yet been promised a cabinet post.
But even though their man is a wannabe kingmaker, TeePees supporters seem not to have realised that the last of the Mohicans has been sent back to Strakka by over two-thirds of the voting population.
We may still prove we are slightly more mature than the grown up world gives us credit for.
He can also keep a small army of fawns and nymphs (both male and female) skimpily clad in the flag of the republic and prance around the woods - preferably in slow motion and soft focus.
By his mere silence the man has managed to inspire DIKO to support Christofias in Sunday's run-off. By his mere silence, the gang of parties that supported him is rallying around Jimmy. Even Perdikis has eaten his hat and will support Jimmy even though he has not yet been promised a cabinet post.
But even though their man is a wannabe kingmaker, TeePees supporters seem not to have realised that the last of the Mohicans has been sent back to Strakka by over two-thirds of the voting population.
We may still prove we are slightly more mature than the grown up world gives us credit for.
Whatever
Ήρτα σήμερα και θωρώ ότι το ΔΗΚΟ στηρίζει Χριστόφια μετά από "παρέμβαση του [πρώην] Προέδρου Παπαδόπουλου" παρόλο που εχτες είπεν άλλα. Αλλά πάλε, εννα μου πείτε: "what's new?"
This is! Παραπάνω εντύπωση έκαμεν μου τούτο: "Ο Μάρκος Κυπριανού δεν μίλησε σε κανένα από τα συλλογικά όργανα. Η δικαιολογία που έδωσε ήταν πως από τη στιγμή που αναμίχθηκε το όνομα ως ένα από τους αποδέχτες των προτάσεων που έγινε δεν θεώρησε σωστό να πάρει θέση." Είδες τι μαθαίνουν οι πολιτικοί μας στας Ευρώπας; Μπράβο του.
This is! Παραπάνω εντύπωση έκαμεν μου τούτο: "Ο Μάρκος Κυπριανού δεν μίλησε σε κανένα από τα συλλογικά όργανα. Η δικαιολογία που έδωσε ήταν πως από τη στιγμή που αναμίχθηκε το όνομα ως ένα από τους αποδέχτες των προτάσεων που έγινε δεν θεώρησε σωστό να πάρει θέση." Είδες τι μαθαίνουν οι πολιτικοί μας στας Ευρώπας; Μπράβο του.
19.2.08
ΓΙΟΥΣΟΥΡΟΥΜ
Με το σφύριγμα της λήξης του πρώτου ημιχρόνου ο Κασουλίδης έδωσε τις οδηγίες: ο –μέχρι τώρα –αμυντικογενής Τορναρίτης να βάλει τη φουστανέλλα του και να παίξει ελληνοπρεπέστατο παιχνίδι ενώ στο γήπεδο μπαίνουν και οι –μέχρι τώρα –αναπληρωματικοί τύπου Ουράνιος. Για αντιπερισπασμό, ο Χριστόφιας –σύμφωνα με τον ταξιτζή που με έφερε σπίτι –πάει να αγοράσει τη διαιτησία με Προεδρία Βουλής συν τα Υπουργεία Εξωτερικών, Οικονομικών και Παιδείας (γιατί μόνο με τον διαιτητή δεν μπορείς να είσαι σίγουρος αλλά… με τον Χρυσόστομο μεσολαβητή έχεις και τις «ανώτερες δυνάμεις» υπέρ σου).
Σε ότι αφορά τη μερίδα των ψηφοφόρων του Μπαϊ-Μπαϊδόπουλος που έχαψαν την παραμύθα, «οι εκλογές είναι δεύτερο δημοψήφισμα», ο ΔΗ.ΣΥ. έχει το πλεονέκτημα της ορίτζιναλ δεξιάς, εθνικόφρονης παράταξης … αλλά το Α.Κ.Ε.Λ. είναι αυτό που στο δημοψήφισμα επέλεξε –έστω μετά από αμφιταλαντεύσεις –να πει ΟΧΙ. Οπότε, εκείνο το επιχείρημα έγινε ΔΗΚΟπο μαχαίρι.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει η στάση του Απερχόμενου. Κρατά πισινή γιατί πραγματικά θέλει τους ψηφοφόρους του ελεύθερους; Περιμένει να δει τι θα προσφερθεί στο παζάρεμα; Η απλά… περιμένει το αποτέλεσμα για να διαπιστώσει –εκ του ασφαλούς –πόσο μπορεί να «τεντώσει» τις θέσεις του;
Πιότερο ενδιαφέρον –για μένα τουλάχιστον –έχει το θέμα του μηχανισμού (το Παραμάγαζο ή το Γραφείο Ντιρεκτίβας) που χρησιμοποιήθηκε π.χ. πριν τον πρώτο γύρο για να διαδώσει όλα εκείνα που επαναλάμβαναν τα παπαγαλάκια σε καφενεία, εθνικόφρονες συλλόγους, μπούκικα της γειτονιάς, κομμωτήρια και συνεντεύξεις / δηλώσεις πολιτικών, ποαστάκια ανωνύμων… ότι δηλαδή «ο Κασουλίδης δεν τραβά», «ο τΑΣΣΟΣ θα πάρει 40 % στο πρώτο γύρο», «υπάρχει συνωμοσία των ξένων», κ.λπ.
Το μόνο σίγουρο ψιθύρισμα που το Παραμάγαζο θα ψελλίσει είναι αυτό που ο τΑΣΣΟΣ αμόλησε κατά την έξοδο του «μπλα μπλα μπλα εξελίξεις, μπλα μπλα μπλα εγρήγορση». Όχι ότι αποκλείονται οι όποιες εξελίξεις, αποκλείεται όμως να τις επεξεργαστούμε –ως λαός –ήρεμα και λογικά εάν δεχτούμε τη φοβική προσέγγιση τους.
Η μεν ηγεσία του Α.Κ.Ε.Λ…. καλό θα ήταν να έχει υπόψη της το εξής, που ψιθυρίζουν ορισμένοι στο ΔΗ.ΚΟ.: «συνεργαζόμενοι με το ΔΗ.ΣΥ. δεν είδαμε χαΐρι, με το Α.Κ.Ε.Λ. όμως είχαμε και αύξηση ποσοστών».
Η δε ηγεσία του ΔΗ.ΣΥ. θα πρέπει να αποφασίσει αν θέλει να είναι πραγματικά «μοτέρνα» δεξιά με ιδεώδες την ελεύθερη σκέψη / πράξη / θέληση ή μία «εν πολλαίς αμαρτίας περιπέσουσα Θεούσα»;
Όμως, αν επιλέξουν οι άνωθεν να μην απαλλαγούν από τον δηλητηριώδη εναγκαλισμό των μισαλλόδοξων… δεν σημαίνει πως και οι υπόλοιποι πρέπει να τους ακολουθήσουμε. Υπάρχει η αποχή, το Λευκό, το Άκυρο, οι επόμενες Βουλευτικές.
Σε ότι αφορά τη μερίδα των ψηφοφόρων του Μπαϊ-Μπαϊδόπουλος που έχαψαν την παραμύθα, «οι εκλογές είναι δεύτερο δημοψήφισμα», ο ΔΗ.ΣΥ. έχει το πλεονέκτημα της ορίτζιναλ δεξιάς, εθνικόφρονης παράταξης … αλλά το Α.Κ.Ε.Λ. είναι αυτό που στο δημοψήφισμα επέλεξε –έστω μετά από αμφιταλαντεύσεις –να πει ΟΧΙ. Οπότε, εκείνο το επιχείρημα έγινε ΔΗΚΟπο μαχαίρι.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει η στάση του Απερχόμενου. Κρατά πισινή γιατί πραγματικά θέλει τους ψηφοφόρους του ελεύθερους; Περιμένει να δει τι θα προσφερθεί στο παζάρεμα; Η απλά… περιμένει το αποτέλεσμα για να διαπιστώσει –εκ του ασφαλούς –πόσο μπορεί να «τεντώσει» τις θέσεις του;
Πιότερο ενδιαφέρον –για μένα τουλάχιστον –έχει το θέμα του μηχανισμού (το Παραμάγαζο ή το Γραφείο Ντιρεκτίβας) που χρησιμοποιήθηκε π.χ. πριν τον πρώτο γύρο για να διαδώσει όλα εκείνα που επαναλάμβαναν τα παπαγαλάκια σε καφενεία, εθνικόφρονες συλλόγους, μπούκικα της γειτονιάς, κομμωτήρια και συνεντεύξεις / δηλώσεις πολιτικών, ποαστάκια ανωνύμων… ότι δηλαδή «ο Κασουλίδης δεν τραβά», «ο τΑΣΣΟΣ θα πάρει 40 % στο πρώτο γύρο», «υπάρχει συνωμοσία των ξένων», κ.λπ.
Το μόνο σίγουρο ψιθύρισμα που το Παραμάγαζο θα ψελλίσει είναι αυτό που ο τΑΣΣΟΣ αμόλησε κατά την έξοδο του «μπλα μπλα μπλα εξελίξεις, μπλα μπλα μπλα εγρήγορση». Όχι ότι αποκλείονται οι όποιες εξελίξεις, αποκλείεται όμως να τις επεξεργαστούμε –ως λαός –ήρεμα και λογικά εάν δεχτούμε τη φοβική προσέγγιση τους.
Η μεν ηγεσία του Α.Κ.Ε.Λ…. καλό θα ήταν να έχει υπόψη της το εξής, που ψιθυρίζουν ορισμένοι στο ΔΗ.ΚΟ.: «συνεργαζόμενοι με το ΔΗ.ΣΥ. δεν είδαμε χαΐρι, με το Α.Κ.Ε.Λ. όμως είχαμε και αύξηση ποσοστών».
Η δε ηγεσία του ΔΗ.ΣΥ. θα πρέπει να αποφασίσει αν θέλει να είναι πραγματικά «μοτέρνα» δεξιά με ιδεώδες την ελεύθερη σκέψη / πράξη / θέληση ή μία «εν πολλαίς αμαρτίας περιπέσουσα Θεούσα»;
Όμως, αν επιλέξουν οι άνωθεν να μην απαλλαγούν από τον δηλητηριώδη εναγκαλισμό των μισαλλόδοξων… δεν σημαίνει πως και οι υπόλοιποι πρέπει να τους ακολουθήσουμε. Υπάρχει η αποχή, το Λευκό, το Άκυρο, οι επόμενες Βουλευτικές.
«…Μια διαδήλωση, δέκα μικρόφωνα και τα μεγάφωνα στη διαπασών
Χιλιάδες δίποδα με μαγνητόφωνα κι έχουν λουστεί με την ίδια λοσιόν
Ξεπουληθήκατε στο γιουσουρούμ, για ένα κουστούμ, για ένα κουστούμ
Κι ο εαυτούλης σας πέταξε…βζουμ, ταρατατατζούμ, ταρατατατζούμ...»
(Νικόλαος Άσιμος)
To Those Left: Mottos
Or Gia Na Teliwnoume Me To DIKO, Tin EDEK, Ton Perdiki.
All men recognize the right of revolution; that is, the right to refuse allegiance to, and to resist (...) but almost all say that such is not the case now.
Henry David Thoreau, Civil Disobedience
Egw ton vazw dexia
ki aftos to houi.
Mia zwi aristera!
(Oute me ton poutso mas
den symfwname...)
Giwrgos Skourtis, Ekpoiisi
All social life is essentially practical. All mysteries which lead theory to mysticism find their rational solution in human practice and in comprehension of this practice.
Karl Marx, Theses on Feuerbach
But how did they become pioneers? Certainly not without very bitter struggles, extremely difficult debates.
Walter Benjamin, The Author As Producer
Self-emancipation in our time is emancipation from the material bases of an inverted truth. This 'historic mission to establish truth in the world' can be carried out neither by the isolated individual nor by atomized and manipulated masses, but - only and always- by that class which is able to effect the dissolution of all classes, subjecting all power to the disalienating form of a realized democracy - to councils in which practical theory exercises control over itself and surveys its own action. It cannot be carried out, in other words, until individuals are 'directly bound to universal history'; until dialogue has taken up arms to impose its conditions upon the world.
Guy Debord, The Society Of The Spectacle
Faced with the invasion of the spectacle, we can still contemplate the rebellious potentialities that the imaginary might resuscitate in our innermost depths.
Julia Kristeva, Intimate Revolt
All men recognize the right of revolution; that is, the right to refuse allegiance to, and to resist (...) but almost all say that such is not the case now.
Henry David Thoreau, Civil Disobedience
Egw ton vazw dexia
ki aftos to houi.
Mia zwi aristera!
(Oute me ton poutso mas
den symfwname...)
Giwrgos Skourtis, Ekpoiisi
All social life is essentially practical. All mysteries which lead theory to mysticism find their rational solution in human practice and in comprehension of this practice.
Karl Marx, Theses on Feuerbach
But how did they become pioneers? Certainly not without very bitter struggles, extremely difficult debates.
Walter Benjamin, The Author As Producer
Self-emancipation in our time is emancipation from the material bases of an inverted truth. This 'historic mission to establish truth in the world' can be carried out neither by the isolated individual nor by atomized and manipulated masses, but - only and always- by that class which is able to effect the dissolution of all classes, subjecting all power to the disalienating form of a realized democracy - to councils in which practical theory exercises control over itself and surveys its own action. It cannot be carried out, in other words, until individuals are 'directly bound to universal history'; until dialogue has taken up arms to impose its conditions upon the world.
Guy Debord, The Society Of The Spectacle
Faced with the invasion of the spectacle, we can still contemplate the rebellious potentialities that the imaginary might resuscitate in our innermost depths.
Julia Kristeva, Intimate Revolt
18.2.08
Αρκέψαμεεεν....
Από το σημερινό διαδικτυακό Φιλελεύθερο:
"Το πρωί ο Ιωάννης Κασουλίδης συναντήθηκε με τον Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο, συνοδευόμενος από τον Πρόεδρο της Επιτροπής Παιδείας της Βουλής, Νίκο Τορναρίτη."
Εε, όι ρε γαμώτο. Τζιαι εγώ ο βλαξ που ενόμιζα ότι ήταν ένας που τζείνους που εθθα μας τα πρήζαν πιον. Εβούρησεν ο Γιαννάκης να του δόκει υπόσταση τζιαι ρόλο. Κρίμα!
"Το πρωί ο Ιωάννης Κασουλίδης συναντήθηκε με τον Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο, συνοδευόμενος από τον Πρόεδρο της Επιτροπής Παιδείας της Βουλής, Νίκο Τορναρίτη."
Εε, όι ρε γαμώτο. Τζιαι εγώ ο βλαξ που ενόμιζα ότι ήταν ένας που τζείνους που εθθα μας τα πρήζαν πιον. Εβούρησεν ο Γιαννάκης να του δόκει υπόσταση τζιαι ρόλο. Κρίμα!
ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ...
...η αγωνιστική, επαναστατική, εθνικο
-σοσιαλιστική, απεμπλεκόμενη ΕΔΕΚ θα
γλύψει εκεί που έφτυνε. Είπαμε...
Ceci n'est pas une pipe!!!
-σοσιαλιστική, απεμπλεκόμενη ΕΔΕΚ θα
γλύψει εκεί που έφτυνε. Είπαμε...
Όχι άλλο κάρβουνο
Ο νέος Πρόεδρος (whoever he is) μπορεί please να σουβατίσει επιτέλους εκείνο το περιβόητο καμένο παράθυρο του προεδρικού?
Οκ, κάηκε στο πραξικόπημα, ήταν τραγικό μπλα μπλα, συγκλονιστικό μπλα μπλα, got it.
3 χέρια σουβάς, χρωματάκι magnolia και double glazing παράθυρο (που εξικονομούν και ενέργεια, και επιδοτούνται από το Υπουργείο) should do the trick.
Apotelesmata
Here are the results from Politis, gotta feel sorry for Themistokleous... Outopos got more votes than him...
Επί συνόλου 516.441 εγγεγραμμένοι ψηφοφόρων με συμμετοχή 100%
ΕΛΑΒΑΝ: ΨΗΦΟΙ ΠΟΣΟΣΤΟ ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΠΟ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2001
Iωάννης Κασουλίδης 150.996 33,51% +1,10%
Δημήτρης Χριστόφιας 150.016 33,29% +0,41%
Τάσσος Παπαδόπουλος 143.249 31,79% -2,92%
Μάριος Ματσάκης 3.460 0,77% -
Κώστας Κυριάκου (Ούτοπος) 1.092 0,24% -
Κώστας Θεμιστοκλέους 753 0,17% -
Ανδρέας Ευστρατίου 713 0,16% -
Χριστόδουλος Νεοφύτου 243 0,05% -
Αναστάσης Μιχαήλ 117 0,03% -
ΑΠΟΧΗ: 53.594 10,38%
ΨΗΦΙΣΑΝ: 462.847 (455.880 + 6.967) 89,62%
ΑΚΥΡΑ: 7.798 1,68%
ΛΕΥΚΑ: 4.410 0,95%
ΕΓΚΥΡΑ: 450.639 97,3
Επί συνόλου 516.441 εγγεγραμμένοι ψηφοφόρων με συμμετοχή 100%
ΕΛΑΒΑΝ: ΨΗΦΟΙ ΠΟΣΟΣΤΟ ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΠΟ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2001
Iωάννης Κασουλίδης 150.996 33,51% +1,10%
Δημήτρης Χριστόφιας 150.016 33,29% +0,41%
Τάσσος Παπαδόπουλος 143.249 31,79% -2,92%
Μάριος Ματσάκης 3.460 0,77% -
Κώστας Κυριάκου (Ούτοπος) 1.092 0,24% -
Κώστας Θεμιστοκλέους 753 0,17% -
Ανδρέας Ευστρατίου 713 0,16% -
Χριστόδουλος Νεοφύτου 243 0,05% -
Αναστάσης Μιχαήλ 117 0,03% -
ΑΠΟΧΗ: 53.594 10,38%
ΨΗΦΙΣΑΝ: 462.847 (455.880 + 6.967) 89,62%
ΑΚΥΡΑ: 7.798 1,68%
ΛΕΥΚΑ: 4.410 0,95%
ΕΓΚΥΡΑ: 450.639 97,3
17.2.08
Στο Ρυθμό του Γνωστού Άσματος!
Σας παραθέτω με μεγάλη συγκίνηση το χοτ χιτ του 2008!
Πάμε μαζί χτυπώντας παλαμάκια!
Κάθεται ο Λιλλήκας στη βεράντα
κι έχει τον Τασσούλη του κοντά.
Κλαίνε παρεούλα μια για πάντα
που μας την αδειάσαν την γωνιά!
Ο Λιλλήκας κλαίει παραπάνω
νιώθει πως πονάει αυτός διπλά,
γιατί η δουλειά του είναι πλέον
να σκουπίζει τις μύξες του μουττά.
Κάθεται ο Λιλλήκας στη βεράντα
κι έχει το σμιλίν του εκεί κοντά.
Έχει καταλάβει πως καριέρα
θα κάνει μόνο άμα μάθει να κεντά.
Άντε γειάαααααααα!!!
Πάμε μαζί χτυπώντας παλαμάκια!
Κάθεται ο Λιλλήκας στη βεράντα
κι έχει τον Τασσούλη του κοντά.
Κλαίνε παρεούλα μια για πάντα
που μας την αδειάσαν την γωνιά!
Ο Λιλλήκας κλαίει παραπάνω
νιώθει πως πονάει αυτός διπλά,
γιατί η δουλειά του είναι πλέον
να σκουπίζει τις μύξες του μουττά.
Κάθεται ο Λιλλήκας στη βεράντα
κι έχει το σμιλίν του εκεί κοντά.
Έχει καταλάβει πως καριέρα
θα κάνει μόνο άμα μάθει να κεντά.
Άντε γειάαααααααα!!!
Περιμένουμε φως!
Το βασικό ζητούμενο αυτών των εκλογών επετευχθη! Οι τίτλοι τέλους έπεσαν για τον Τάσσο και όλα εκείνα που εκπροσωπούσε. Η κυπριακή κοινωνία έστειλε τους πολιτικούς της γενιάς του 60 εκεί που έπρεπε να ειχαν πάει από καιρό. Στη σύνταξη! Ο κύπριος πολίτης έστειλε τους εργολάβους της μη λύσης στα γραφεία τους και σε υποχρεωτικό διαλόγισμό προς αναζήτηση του λάθους. Ο κύπριος πολίτης ψήφισε λύση και επανένωση της πατρίδας του.
Όποιο και να ειναι το αποτέλεσμα του 2ου γύρου, μπορούμε να ειμαστε σίγουροι ότι ο εφιάλτης της παραμονής των πολιτικών δεινοσαύρων στην εξουσία για άλλα 5 χρόνια πέρασε ΑΝΕΠΙΣΤΡΕΠΤΙ. Ο πολίτης αναμένει από τον τελικό νικητή να παλέψει για λύση και να καθοδηγήσει τη κοινωνία στη πρόοδο και στην ευημερία. Το υποσχεθηκαν και οι δυο. Ας μην ξεχάσουν τις υπερβάσεις που ετοίμαζαν σε περίπτωση που εμεναν έξω από το 2ο γύρο.
Η υποψηφιότητα του Δημήτρη Χριστόφια από μόνη της έφερε τα πάνω κάτω στα πολιτικά πράγματα του τόπου. Εκεί που θα είχαμε τον Τάσσο να ξανακάνει περίπατο, τον Κασουλίδη να παλεύει για την τιμή των όπλων και τη Κύπρο να μένει ακόμα 5 χρόνια στον 20ο αιώνα, η δυναμική παρέμβαση της Αριστεράς έστω και στο παρά πέντε απέτρεψε άλλο πισωγύρισμα. Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ τόλμησε και ο τόπος εσείστη!
Μένει τώρα να ολοκληρωθεί η νίκη. Τα εχέγγυα που παρέχει η αριστερά και οι λαϊκές δυνάμεις που την στηρίζουν είναι πολύ πιο δυνατά από εκείνα του κεφαλαίου που κυρίως ελέγχει και καθοδηγεί τα βήματα της δεξιάς. Ο Χριστόφιας απέδειξε με την αποτίναξη του Τάσσου ότι είναι πολύ πιο φερέγγυος για να υλοποιήσει τη λαϊκή εντολή όπως αυτή θα του δοθεί.
Τώρα που η μισή αλλαγή είναι γεγονός, ακριβώς τώρα θα αποδείξουμε αν είμαστε έτοιμοι και άξιοι για τα μεγάλα και τα ωραία. Γιατί στο κομματάκι της γης που μας έλαχε να γεννηθούμε μπορούν να φυτρώσουν τα άνθη της ειρήνης και της συναδέλφωσης για όλο το λαό! Βοήθα να ξεριζώσουμε και τη τελευταία τσουκνίδα! Μόνο με σένα και με μένα και με όλους μαζί "θα γένουνε τα σκοτάδια φως" κατά που λέει κι' ο ποιητής.
Πίνω στην υγειά σας!
Όπως δημοσιευτηκε στο http://pousounefkopoupaeis.blogspot.com/
ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΣΑΣ ΑΓΑΠΗΣΕ ΠΟΤΕ
Αυτή είναι η αλήθεια κύριοι –ανά τον κόσμο –Παπαδόπουλοι! Όσοι μαζέψατε γύρω σας βρίσκονται εκεί από φόβο, από ανάγκη ή λόγω φιλοδοξιών. Η προσκόλληση όμως σε εκείνον που έχει τη δύναμη, δηλαδή τα χρήματα και τα «κκονέ», δεν μπορεί ποτέ να λογιέται αγάπη.
Die, die, die my darling
& Don’t utter a single word
Από την αρχή, ακόμη και οι ιδεολογικά, προσκείμενοι σας αναρωτιόντουσαν, «που εκεταντήσαμεν, να υποστηρίζουμεν τον τΑΣΣΟ». Βλέπετε, είχατε μείνει ως ο μόνος «δυνατός» στο στρατόπεδο των μισαλλόδοξων. Τα χρήματα, τα με κόπο κτισμένα «κκονέ» με το οικονομικό κατεστημένο του τόπου, τα κληρονομηθέντα απομεινάρια των ΘΟΙ, των Ενώσεων Νέων, των Εθνικοφρόνων Συλλόγων, των Συντεχνιακών Παραμάγαζων και των Οργανώσεων Αποδήμων, η διχτύωση του Γιωρκατζικού κατεστημένου σε κρατική / δημόσια υπηρεσία… σας έκαναν μεν αναγκαίο για τους ομοϊδεάτες σας, δεν είχατε όμως ποτέ την ικανότητα να γίνετε αγαπητός. Ίσως αυτό να εξηγεί και την έκφραση στα πρόσωπα ΣΑΣ.
What can you do?
What can you do?
With a brat like that always on your back
What can you do?
Προε Κ. Κασουλίδη και Χριστόφια. Μια κίνηση σας απέμεινε. Να απορρίψετε τη στήριξη των μισαλλόδοξων. Εκτός και αν «ου περι Αγάπης τον αγώνα ποιούμεθα».
Angela Rippon!
Angela Rippon!
Angela Rippon!
She's got big tits
Subscribe to:
Posts (Atom)
